Torvalipin 10 mg, 30 tabletek powlekanych

Torvalipin jest lekiem należym do grupy leków nazywanych statynami, które regulują przemiany lipidów (tłuszczów) w organizmie.

Tabletki Torvalipin stosowane są do zmniejszenia stężenia lipidów określanych jako cholesterol i triglicerydy we krwi, gdy sama dieta ubogotłuszczowa i zmiany trybu życia nie są skuteczne. Lek Torvalipin również może być stosowany w celu zredukowania ryzyka chorób serca, nawet wówczas, gdy stężenie cholesterolu jest prawidłowe. Podczas leczenia należy kontynuować standardową dietę o zmniejszonej zawartości cholesterolu.

Lek Torvalipin przeznaczony jest dla osób dorosłych oraz dzieci powyżej 10. roku życia.

• Hipercholesterolemia - Torvalipin wskazany jest jako uzupełnienie diety, w celu obniżenia podwyższonego stężenia cholesterolu całkowitego, cholesterolu LDL, apolipoproteiny B lub triglicerydów u pacjentów dorosłych i dzieci w wieku powyżej 10 lat lub starszych z pierwotną hipercholesterolemią, hipercholesterolemią rodzinną (heterozygotyczną) lub hiperlipidemią złożoną (mieszaną) (odpowiadającą typowi IIa lub typowi IIb wg Fredericksona), jeżeli dieta oraz inne środki niefarmakologiczne były niewystarczająco skuteczne.
• Torvalipin jest również stosowany w celu obniżenia stężenia cholesterolu całkowitego i cholesterolu-LDL u pacjentów dorosłych z homozygotyczną postacią rodzinnej hipercholesterolemii jako leczenie uzupełniające do innych sposobów terapii hipolipemizującej (np. afereza cholesterolu-LDL) lub wtedy, gdy taka terapia jest niedostępna.
• Zapobieganie chorobom sercowo-naczyniowym u pacjentów dorosłych, u których ryzyko wystąpienia pierwszego zdarzenia sercowo-naczyniowego jest oceniane jako duże wraz z działaniami mającymi na celu zmniejszenie innych czynników ryzyka.

Substancją czynną leku jest atorwastatyna. Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg atorwastatyny w postaci soli wapniowej.

Pozostałe składniki to: mannitol, celuloza mikrokrystaliczna, wapnia węglan, powidon (K-30), kroskarmeloza sodowa, sodu laurylosiarczan, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian, hypromeloza, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 6000.

• Przed rozpoczęciem leczenia lekarz zaleci stosowanie diety o niskiej zawartości cholesterolu, którą należy utrzymać podczas leczenia lekiem Torvalipin.
• Zazwyczaj stosowana początkowa dawka leku Torvalipin u dorosłych i dzieci w wieku 10 lat lub starszych to 10 mg na dobę.
• Dawka ta w razie potrzeby może być zwiększana przez lekarza aż do dawki odpowiedniej dla pacjenta. Lekarz dostosuje dawkę leku w odstępach 4-tygodniowych lub dłuższych.
• Maksymalna dawka leku Torvalipin to 80 mg raz na dobę.
• Tabletki leku Torvalipin należy połykać w całości, popijając je wodą, i mogą one być przyjmowane o dowolnej porze dnia, podczas posiłków lub niezależnie od posiłków. Należy jednak starać się przyjmować tabletkę o tej samej porze każdego dnia.
• Czas trwania leczenia lekiem Torvalipin jest określany przez lekarza.

Lek Torvalipin należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• jeśli pacjent ma uczulenie na atorwastatynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli u pacjenta występują lub w przeszłości występowały choroby wątroby;
• jeśli u pacjenta stwierdzono niewyjaśnione, nieprawidłowe wyniki badań czynnościowych wątroby;
• u kobiet w wieku rozrodczym i niestosujących skutecznych metod zapobiegania ciąży;
• u kobiet w ciąży lub zamierzających zajść w ciążę;
• u kobiet karmiących piersią;
• jeśli pacjent jednocześnie stosuje glekaprewir z pibrentaswirem w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby typu C.

Opakowanie leku Torvalipin 10 mg zawiera 30 tabletek oraz ulotkę.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Torvalipin należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

• jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność oddechowa,
• jeśli pacjent przyjmuje lub przyjmował w ciągu ostatnich 7 dni kwas fusydowy (lek stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych) doustnie lub we wstrzyknięciu. Jednoczesne stosowanie kwasu fusydowego z lekiem Torvalipin może prowadzić do poważnych problemów z mięśniami (rabdomiolizy),
• jeśli pacjent miał udar mózgu z krwawieniem do mózgu lub występują niewielkie kieszonki z płynem po poprzednich udarach,
• jeśli pacjent ma problemy z nerkami,
• jeśli pacjent ma niedoczynność tarczycy,
• jeśli pacjent ma powtarzające się lub niewyjaśnione bóle mięśni bądź miał problemy z mięśniami w przeszłości, lub podobne problemy występują u osób z nim spokrewnionych,
• jeśli pacjent miał problemy z mięśniami podczas stosowanego w przeszłości leczenia innymi lekami obniżającymi stężenie lipidów (np. innymi statynami lub fibratami),
• jeśli pacjent regularnie spożywa alkohol w dużych ilościach,
• jeśli pacjent miał w przeszłości choroby wątroby,
• u pacjentów w wieku powyżej 70 lat.

U pacjentów, których dotyczy którakolwiek z powyższych sytuacji, lekarz zleci wykonanie badania krwi przed rozpoczęciem leczenia lekiem Torvalipin oraz w miarę możliwości podczas leczenia w celu monitorowania ryzyka działań niepożądanych dotyczących mięśni. Ryzyko działań niepożądanych związanych z mięśniami np. rabdomioliza, zwiększa się w przypadku jednoczesnego przyjmowania w tym samym czasie innych leków.

Należy również poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli u pacjenta wystąpi utrzymujące się osłabienie mięśni. Mogą być potrzebne dodatkowe badania i leki do diagnozowania i leczenia.

Podczas przyjmowania leku pacjenci, którzy chorują na cukrzycę lub są w grupie ryzyka wystąpienia cukrzycy, będą objęci ścisłą obserwacją. Ryzyko rozwoju cukrzycy jest bardziej prawdopodobne, jeśli u pacjenta występuje wysokie stężenie glukozy i lipidów (tłuszczów) we krwi, nadwaga i wysokie ciśnienie tętnicze krwi.

Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na tabletkę powlekaną, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

• Nie należy stosować leku Torvalipin w czasie ciąży lub jeśli pacjentka planuje ciążę.
• Nie należy stosować leku Torvalipin w przypadku kobiet w wieku rozrodczym, chyba że pacjentka stosuje skuteczne metody zapobiegania ciąży.
• Nie należy stosować leku Torvalipin w przypadku karmienia piersią.
• Bezpieczeństwo stosowania leku Torvalipin podczas ciąży lub karmienia piersią nie zostało udowodnione. Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Niektóre leki mogą zmieniać działanie leku Torvalipin lub ich działanie może ulec zmianie pod wpływem leku Torvalipin. Interakcje takie mogą sprawić, że jeden z leków lub oba będą mniej skuteczne. Inną możliwością jest zwiększenie ryzyka lub nasilenie działań niepożądanych, z uwzględnieniem poważnej, choć rzadkiej choroby mięśni znanej jako rabdomioliza:

• leki modyfikujące działanie układu odpornościowego, np. cyklosporyna;
• niektóre antybiotyki i leki przeciwgrzybicze, np. erytromycyna, klarytromycyna, telitromycyna, ketokonazol, itrakonazol, worykonazol, flukonazol, pozakonazol, ryfampicyna;
• jeśli konieczne jest przyjmowanie kwasu fusydowego w leczeniu infekcji bakteryjnej, należy tymczasowo przerwać stosowanie tego leku. Lekarz zaleci, kiedy należy wznowić leczenie lekiem Torvalipin. Przyjmowanie leku Torvalipin z kwasem fusydowym rzadko może prowadzić do osłabienia, bólu lub tkliwości mięśni (rabdomioliza).
• inne leki regulujące stężenie lipidów, np. gemfibrozyl, inne fibraty, kolestypol;
• niektóre blokery kanału wapniowego stosowane w dławicy piersiowej lub nadciśnieniu tętniczym, np. amlodypina, diltiazem, a także leki regulujące rytm serca, np. digoksyna, werapamil, amiodaron;
• inhibitory proteazy stosowane w leczeniu zakażenia wirusem HIV, tj. rytonawir, lopinawir, atazanawir, indynawir, darunawir, jednoczesne stosowanie typranawiru i rytonawiru itp.;
• niektóre leki stosowane w leczeniu zapalenia wątroby typu C, np. telaprewir, boceprewir oraz lek złożony zawierający elbaswir z grazoprewirem;
• inne leki, o których wiadomo, że wykazują interakcje z lekiem Torvalipin, w tym ezetymib (który obniża cholesterol), warfaryna (która zmniejsza krzepliwość krwi), doustne środki antykoncepcyjne, styrypentol (lek przeciwdrgawkowy stosowany w leczeniu padaczki), cymetydyna (stosowana w leczeniu zgagi i owrzodzenia żołądka), fenazon (lek przeciwbólowy), kolchicyna (stosowana w leczeniu dny moczanowej) i leki zobojętniające kwas żołądkowy (leki stosowane w niestrawności, zawierające glin lub magnez);
• leki wydawane bez recepty: ziele dziurawca.

Jak każdy lek, Torvalipin może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Jeśli wystąpią jakiekolwiek z następujących działań niepożądanych lub objawów, należy przerwać przyjmowanie tabletek i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitala lub oddziału ratunkowego.

Rzadko: mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 1000 osób:

• Poważne reakcje alergiczne, które powodują obrzęk twarzy, języka i gardła oraz mogą być przyczyną trudności z oddychaniem.
• Poważne schorzenia z ciężkim łuszczeniem się i obrzękiem skóry, pęcherzami na skórze, w jamie ustnej, na oczach, narządach płciowych i z gorączką. Wysypka skórna z różowo-czerwonymi plamami, która może być pęcherzowa, zwłaszcza na dłoniach i podeszwach stóp.
• Osłabienie mięśni, tkliwość, ból mięśni, zerwanie mięśni lub czerwono-brązowe przebarwienie moczu, szczególnie jeśli jednocześnie występuje złe samopoczucie lub wysoka temperatura, może to być spowodowane przez nieprawidłowy rozpad mięśni prążkowanych (rabdomiolizę). Nieprawidłowy rozpad mięśni prążkowanych może się utrzymywać nawet po zaprzestaniu przyjmowania atorwastatyny i może zagrażać życiu oraz powodować problemy z nerkami.

Bardzo rzadko: mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 000 osób:

• Zespół toczniopodobny (w tym wysypka, zaburzenia stawów i wpływ na komórki krwi).
• W razie wystąpienia problemów z niespodziewanym lub nietypowym krwawieniem albo zasinieniem (siniaki) należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia zaburzeń czynności wątroby. W takim przypadku należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.

Inne możliwe działania niepożądane leku Torvalipin

Często: mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 osób:

•  zapalenie błony śluzowej nosa, ból gardła, krwawienie z nosa;
• reakcje alergiczne;
• zwiększenie stężenia glukozy we krwi (jeśli pacjent choruje na cukrzycę, należy uważnie kontrolować stężenie glukozy we krwi), zwiększenie stężenia kinazy kreatynowej;
• ból głowy;
• nudności, zaparcia, wzdęcia z oddawaniem gazów, niestrawność, biegunka;
• bóle stawów, bóle mięśni i ból pleców;
• wyniki badań krwi, które wskazują na nieprawidłowości w czynności wątroby.

Niezbyt często: mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 100 osób:

• jadłowstręt (utrata apetytu), zwiększenie masy ciała, zmniejszenie stężenia glukozy we krwi (jeśli pacjent choruje na cukrzycę, należy uważnie kontrolować stężenie glukozy we krwi);
• koszmary senne, bezsenność;
• zawroty głowy, drętwienie lub mrowienie w palcach u rąk i nóg, zmniejszenie wrażliwości na ból lub dotyk, zmiany w odczuwaniu smaku, utrata pamięci;
• niewyraźne widzenie;
• dzwonienie w uszach i (lub) głowie;
• wymioty, odbijanie, ból w górnej i dolnej części brzucha, zapalenie trzustki (powodujące ból brzucha);
• zapalenie wątroby;
• wysypka, wysypka skórna i świąd, pokrzywka, łysienie;
• ból szyi, zmęczenie mięśni;
• zmęczenie, złe samopoczucie, osłabienie, ból w klatce piersiowej, obrzęk zwłaszcza wokół kostek, podwyższona temperatura;
• obecność białych krwinek w badanym moczu.

Rzadko: mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 1000 osób:

• zaburzenia widzenia;
• nieoczekiwane krwawienia lub zasinienia;
• cholestaza (zażółcenie skóry i białek oczu);
• uszkodzenie ścięgien.

Bardzo rzadko: mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 000 osób:

• reakcje alergiczne – objawy mogą obejmować nagły świszczący oddech i ból lub uczucie ucisku w klatce piersiowej, obrzęk powiek, twarzy, ust, jamy ustnej, języka lub gardła, trudności w oddychaniu, zapaść;
• utrata słuchu;
• ginekomastia (powiększenie piersi u mężczyzn).

Częstość nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych:

• utrzymujące się osłabienie mięśni.

Możliwe działania niepożądane obserwowane po podaniu niektórych statyn (leki z tej samej grupy):

• zaburzenia seksualn;
• depresja;
• problemy z oddychaniem w tym przedłużający się kaszel i (lub) duszność lub gorączka;
• cukrzyca: jest to bardziej prawdopodobne, jeśli u pacjenta występuje wysokie stężenie glukozy i lipidów (tłuszczów) we krwi, nadwaga i wysokie ciśnienie tętnicze krwi. Lekarz będzie monitorował pacjenta podczas stosowania tego leku.