Topamax 15 mg, 60 kapsułek twardych

Lek Topamax 15 mg, w postaci ka[psułek należy do grupy leków nazywanych lekami przeciwpadaczkowymi.

Jest on stosowany:

• jako pojedynczy lek w leczeniu napadów padaczkowych u osób dorosłych i u dzieci w wieku powyżej 6 lat,

• wraz z innymi lekami do leczenia napadów padaczkowych u osób dorosłych i u dzieci w wieku 2 lat i powyżej,

• w zapobieganiu bólom migrenowym u osób dorosłych.

• Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• Lekarz z reguły rozpoczyna leczenie od małej dawki leku Topamax i stopniowo ją zwiększa, aż do ustalenia optymalnej dawki dla danego pacjenta.

• Lek Topamax w postaci kapsułek twardych można połykać w całości. Można również ostrożnie otworzyć kapsułkę i wysypać całą jej zawartość do małej ilości (łyżeczka do herbaty) miękkiego pokarmu, na przykład: musu jabłkowego, słodkiego sosu custard, lodów, owsianki, puddingu lub jogurtu. Za każdym razem po przyjęciu leku należy wypić szklankę wody, aby się upewnić, że cały lek i pokarm zostały połknięte.

• Kapsułkę twardą należy trzymać pionowo, by móc odczytać napis “TOP”.

• Następnie należy odkręcić pustą część kapsułki. Lepszym sposobem na podanie leku może się okazać mieszanie preparatu z małymi ilościami pokarmu, na który wysypuje się zawartość kapsułki.

• Wysypać zwartość kapsułki na łyżeczkę pełną miękkiego pokarmu, upewniając się, że cała dawka leku została wykorzystana.

• Należy się upewnić, czy połknęło się całą zawartość łyżeczki mieszaniny lek/pokarm. Unikać przeżuwania. Za każdym razem po przyjęciu leku należy wypić szklankę wody, aby się upewnić, że cały lek i pokarm zostały połknięte.

• Nigdy nie należy przechowywać mieszaniny leku z pokarmem w celu późniejszego użycia.

• Lek Topamax można przyjmować przed, w trakcie lub po posiłku. Podczas przyjmowania leku Topamax należy pić dużo płynów, aby uniknąć tworzenia kamieni nerkowych.

Nie stosować leku Topamax:

• jeśli pacjent ma uczulenie na topiramat lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku

• w zapobieganiu migrenie u kobiet w ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznej antykoncepcji (w celu uzyskania dokładniejszych informacji.

Jeśli pacjent nie jest pewny, czy którykolwiek z opisanych powyżej objawów go dotyczy, powinien przed zastosowaniem leku Topamax zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lek Topamax zawiera sacharozę

Kapsułki twarde zawierają sacharozę. Jeśli pacjent został poinformowany przez lekarza, że występuje u niego nietolerancja pewnych cukrów, powinien skontaktować się z lekarzem przed zastosowaniem tego leku.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Topamax należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli występują:

• zaburzenia nerek, zwłaszcza kamienie nerkowe czy dializowanie,

• nieprawidłowości we krwi i płynach ustrojowych (kwasica metaboliczna),

• zaburzenia wątroby,

• zaburzenia wzroku, zwłaszcza jaskra,

• zaburzenia wzrostu,

• jeśli stosowana jest dieta wysokotłuszczowa (dieta ketogenna),

• jeśli pacjentka jest w ciąży lub podejrzewa, że może być w ciąży.

Jeśli pacjent nie jest pewny, czy którykolwiek z opisanych powyżej objawów go dotyczy, powinien przed rozpoczęciem stosowania leku Topamax zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Ważne jest, aby pacjent nie zaprzestał przyjmowania leku bez uprzedniej konsultacji z lekarzem prowadzącym. Pacjent powinien skonsultować się z lekarzem prowadzącym przed przyjęciem jakiegokolwiek leku zawierającego topiramat, wydanego mu jako zamiennik leku Topamax.

W trakcie stosowania leku Topamax pacjent może stracić na wadze, dlatego w trakcie leczenia tym lekiem należy regularnie kontrolować masę ciała. Jeśli pacjent traci zbyt dużo na wadze lub gdy dziecko przyjmujące ten lek nie przybiera wystarczająco na wadze, należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym. U niewielkiej liczby osób, u których stosowano leki przeciwpadaczkowe, takie jak lek Topamax, występowały myśli o zrobieniu sobie krzywdy lub popełnieniu samobójstwa. Jeśli kiedykolwiek wystąpią takie myśli, należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Topamax może w rzadkich przypadkach powodować zwiększenie stężenia amoniaku we krwi (stwierdzane w badaniach krwi), co może skutkować zmianami czynności mózgu, zwłaszcza gdy pacjent jednocześnie przyjmuje lek zawierający kwas walproinowy lub walproinian sodu. Ponieważ może być to stan ostry, należy niezwłocznie powiedzieć lekarzowi jeśli wystąpią wymienione poniżej działania niepożądane:

• trudności z myśleniem, zapamiętywaniem lub rozwiązywaniem problemów;

• zmniejszenie czujności lub świadomości;

• uczucie silnej senności z brakiem energii.

Ryzyko wystąpienia tych objawów może się zwiększyć przy stosowaniu dużych dawek leku Topamax.

W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty. Lekarz zadecyduje, czy w tym przypadku można zastosować lek Topamax. Jeśli lek Topamax jest stosowany w okresie ciąży, istnieje ryzyko, jak w przypadku stosowania innych leków przeciwpadaczkowych, uszkodzenia płodu.

Należy upewnić się, co do posiadania odpowiedniej wiedzy na temat ryzyka i korzyści wynikających ze stosowania leku Topamax w leczeniu padaczki w czasie ciąży. Nie należy stosować leku Topamax w zapobieganiu migrenie u kobiet w ciąży oraz kobiety w okresie rozrodczym, które nie stosują skutecznej antykoncepcji. Matki, które przyjmują lek Topamax w okresie laktacji, muszą niezwłocznie poinformawać lekarza, gdy tylko zauważą jakąkolwiek zmianę w zachowaniu ich dzieci. Przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Podczas stosowania leku Topamax mogą pojawić się zawroty głowy, zmęczenie i zaburzenia wzroku. Przed zasięgnięciem porady lekarskiej nie należy prowadzić pojazdów, obsługiwać żadnych urządzeń mechanicznych ani posługiwać się narzędziami.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Należy również wziąć ze sobą opakowanie leku.

Pacjent może odczuwać następujące objawy: senność, uczucie zmęczenia lub mniejszej czujności, brak koordynacji ruchowej, zaburzenia mowy lub koncentracji, podwójne lub niewyraźne widzenie, zawroty głowy z powodu niskiego ciśnienia tętniczego krwi, uczucie depresji lub pobudzenia, ból brzucha lub drgawki. Przedawkowanie może wystąpić również w przypadku stosowania innych leków z lekiem Topamax.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Lek Topamax może wchodzić w interakcje z innymi lekami. W związku z tym niekiedy należy dostosować dawkę przyjmowanych przez pacjenta leków lub odpowiednio zmienić dawkę leku Topamax. W szczególności należy poinformować lekarza lub farmaceutę w razie stosowania:

• innych leków, które mają szkodliwy wpływ lub obniżają proces myślenia, koncentrację lub koordynację mięśniową (na przykład: leki hamujące ośrodkowy układ nerwowy, takie jak leki rozkurczające mięśnie i leki uspokajające),

• środków antykoncepcyjnych.

Lek Topamax może zmniejszyć skuteczność działania środków antykoncepcyjnych. Należy powiadomić lekarza, jeśli podczas stosowania środków antykoncepcyjnych razem z lekiem Topamax nastąpiła zmiana w przebiegu krwawień miesięcznych. Należy zachować listę wszystkich przyjmowanych leków. Podczas rozpoczynania terapii nowym lekiem należy tę listę pokazać lekarzowi i farmaceucie.

Stosowanie innych leków, takich jak leki przeciwpadaczkowe, rysperydon, lit, hydrochlorotiazyd, metformina, pioglitazon, gliburyd, amitryptylina, propranolol, diltiazem, wenlafaksyna, flunarazyna, ziele dziurawca (Hypericum perforatum) (stosowane w leczeniu depresji) należy przedyskutować z lekarzem lub farmaceutą. Jeśli pacjent nie jest pewny, czy powyższy tekst go dotyczy, powinien przed zastosowaniem leku Topamax zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie jeśli wystąpi jakiekolwiek z wymienionych działań niepożadanych:

Bardzo często (może wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób)

• Depresja (po raz pierwszy lub nasilenie już istniejącej).

Często (może wystąpić u mniej niż 1 na 10 osób)

• Napady drgawkowe;

• Lęk, drażliwość, zmiany nastroju, splątanie, dezorientacja;

• Zaburzenia koncentracji, spowolnienie myślenia, utrata pamięci, zaburzenia pamięci (po raz pierwszy, nagła zmiana lub zwiększenie nasilenia);

• Kamica nerkowa, częste lub bolesne oddawanie moczu.

Niezbyt często (może wystąpić u mniej niż 1 na 100 osób)

• Kwasica metaboliczna (zmniejszone pH krwi; może powodować zaburzenia oddychania w tym duszność, utratę apetytu, nudności, wymioty, nadmierne zmęczenie i szybki niemiarowy rytm serca);

• Zmniejszone lub brak pocenia się ;

• Myśli lub próby ciężkiego samookaleczenia się;

• Utrata części pola widzenia.

Rzadko (może wystąpić u mniej niż 1 na 1000 osób)

• Jaskra, która charakteryzuje się zaleganiem płynu w komorze oka, wywołując zwiększone ciśnienie wewnątrz gałki ocznej, ból oraz osłabione widzenie;

• Trudności z myśleniem, zapamiętywaniem lub rozwiązywaniem problemów, zmniejszenie czujności lub świadomości, uczucie silnej senności z brakiem energii – mogą być objawami dużego stężenia amoniaku we krwi (hiperamonemia), co może skutkować zmianą czynności mózgu (encefalopatia związana z hiperamonemią).

Inne działania niepożądane których nasilenie należy zgłosić lekarzowi lub farmaceucie:

Bardzo często (może wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób)

• Stan zapalny błony śluzowej nosa i gardła;

• Mrowienie, ból i (lub) zdrętwienie różnych części ciała;

• Senność, zmęczenie;

• Zawroty głowy;

• Nudności, biegunka;

• Zmniejszenie masy ciała.

Często (może wystąpić u mniej niż 1 na 10 osób)

• Niedokrwistość (zmniejszona liczba krwinek czerwonych);

• Reakcje uczuleniowe (takie jak wysypka skórna, zaczerwienienie, świąd, obrzęk twarzy, pokrzywka);

• Utrata apetytu, zmniejszenie apetytu;

• Agresja, pobudzenie, gniew;

• Trudności z zasypianiem i budzenie się;

• Utrudnione mówienie lub zaburzenia mowy, niewyraźna mowa;

• Niezborność ruchowa lub brak koordynacji, uczucie braku równowagi podczas chodzenia;

• Zmniejszona możliwość wykonywania rutynowych czynności;

• Zmniejszenie, utrata lub brak odczuwania smaku;

• Mimowolne drżenie lub drgawki, szybkie niekontrolowane ruchy gałek ocznych;

• Zaburzenia widzenia, takie jak podwójne widzenie, nieostre widzenie, zmniejszone pole widzenia, zaburzenia ogniskowania;

• Uczucie wirowania (zawroty głowy), dzwonienie w uszach, ból uszu;

• Duszność;

• Kaszel;

• Krwawienie z nosa;

• Gorączka, złe samopoczucie, utrata siły;

• Wymioty, zaparcia, ból brzucha lub dyskomfort, niestrawność, zakażenie żołądka lub jelit;

• Suchość w ustach;

• Łysienie;

• Świąd;

• Bóle stawów lub obrzęk, skurcze mięśni lub drgania, ból mięśni lub osłabienie, ból w klatce piersiowej;

• Zwiększenie masy ciała.

Niezbyt często (może wystąpić u mniej niż 1 na 100 osób)

• Zmniejszona liczba płytek krwi (krwinki odpowiedzialne za krzepnięcie krwi), zmniejszona liczba białych krwinek (zwalczanie zakażeń), zmniejszenie stężenia potasu we krwi;

• Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększona liczba eozynofili we krwi (rodzaj białych krwinek);

• Obrzęk węzłów chłonnych szyi, pach i pachwin;

• Zwiększony apetyt;

• Podwyższony nastrój;

• Słyszenie, widzenie lub czucie rzeczy nieobecnych, ciężkie zaburzenia psychiczne (psychoza);

• Brak odczuwania i wyrażania emocji, niezwykła podejrzliwość, napady paniki;

• Trudności z czytaniem, zaburzenia mowy, trudności z ręcznym pisaniem;

• Niepokój, wzmożona aktywność umysłowa i fizyczna;

• Spowolnione myślenie, zmniejszony poziom czujności;

• Osłabione lub wolne ruchy ciała, mimowolne nieprawidłowe lub powtarzające się skurcze mięśni;

• Upadki;

• Nieprawidłowe odczuwanie dotyku; zaburzone odczuwanie dotyku;

• Nieprawidłowy, zaburzony zmysł powonienia lub jego brak;

• Niezwykłe uczucie lub wrażenie przepowiadające wystąpienie migreny lub pewnego rodzaju napadów drgawkowych;

• Suchość oczu, nadwrażliwość na światło, mimowolne drgania gałek ocznych, łzawienie;

• Osłabienie lub utrata słuchu, utrata słuchu w jednym uchu;

• Wolny lub niemiarowy rytm serca, uczucie bicia serca w klatce piersiowej;

• Zmniejszone ciśnienie krwi, zmniejszone ciśnienie krwi podczas wstawania (co u niektórych osób przyjmujących Topamax może w następstwie powodować uczucie omdlenia, zawrotów głowy lub utraty przytomności, gdy pacjent nagle wstanie lub usiądzie);

• Uderzenia gorąca, uczucie ciepła;

• Zapalenie trzustki;

• Nadmierne oddawanie gazów, zgaga, uczucie pełności w żołądku lub wzdęcia;

• Krwawienie z dziąseł, nadmierne wytwarzanie śliny, ślinienie się, nieświeży oddech;

• Zwiększone pragnienie oraz przyjmowanie nadmiernych ilości płynów;

• Przebarwienia skóry;

• Sztywność mięśni, ból w boku;

• Krew w moczu, nietrzymanie moczu, nagłe parcie na mocz, ból nerki;

• Trudności z uzyskaniem i utrzymaniem erekcji, zaburzenia funkcji seksualnych;

• Objawy grypopodobne;

• Uczucie zimna palców rąk i stóp;

• Uczucie upojenia alkoholowego;

• Trudności z uczeniem się.

Rzadko (może wystąpić u mniej niż 1 na 1000 osób)

• Nieprawidłowo zwiększony nastrój;

• Utrata świadomości;

• Utrata widzenia w jednym oku, przemijająca ślepota, nocna ślepota;

• Leniwe oko;

• Obrzęk oka i tkanek wokół oka;

• Drętwienie, mrowienie i zmiana koloru skóry (biała, sina a następnie czerwona) palców rąk i stóp po ekspozycji na zimno;

• Zapalenie wątroby, niewydolność wątroby;

• Zespół Stevensa-Johnsona, potencjalnie zagrażająca życiu choroba, w której mogą występować uszkodzenia błony śluzowej w wielu miejscach (np. usta, nos, oczy) oraz wysypka skórna i pęcherze;

• Nieprzyjemny zapach skóry;

• Dyskomfort kończyn górnych i dolnych;

• Zaburzenia nerek.

Nieznana (nie można określić częstości występowania na podstawie dostępnych danych)

Zwyrodnienie plamki ocznej - choroba plamki żółtej siatkówki oka – miejsca najostrzejszego widzenia. W razie zauważenia zmian w widzeniu lub osłabionego widzenia, należy skontaktować się lekarzem.

Martwica toksyczno-rozpływna naskórka, zagrażający życiu stan, który jest cięższą odmianą zespołu Stevensa-Johnsona cechujący się rozsianymi pęcherzami i złuszczaniem zewnętrznych warstw skóry (patrz rzadkie działania niepożądane).

Dzieci i młodzież

Działania niepożądane u dzieci są ogólnie podobne do obserwowanych u osób dorosłych. Jednakże niektóre działania niepożądane występują częściej u dzieci i (lub) mogą mieć większe nasilenie niż u dorosłych. Działania niepożądane, które mogą być bardziej nasilone obejmują: zmniejszenie lub brak pocenia się oraz