Symbactin 100 mg, 3 globulki

Symbactin jest antybiotykiem w postaci półstałych globulek przeznaczonych do stosowania dopochwowego. Po wprowadzeniu do pochwy uwalniana jest substancja czynna globulki zwana fosforanem klindamycyny.

Każda globulka zawiera 100 mg klindamycyny w postaci klindamycyny fosforanu. 

Pozostały składnik to: tłuszcz stały.

Zalecana dawka leku to jedna globulka, którą należy umieszczać głęboko w pochwie, wieczorem przed zaśnięciem przez 3 kolejne dni.

Po aplikacji globulka rozpuści się i ulegnie całkowitemu rozpłynięciu.

Aplikacja globulki:

• wyjąć globulkę z blistra;
• położyć się na plecach z kolanami podciągniętymi do klatki piersiowej;
• włożyć globulkę do pochwy koniuszkiem trzeciego (środkowego) palca tak głęboko, jak to jest możliwe nie powodując dyskomfortu.

Należy zawsze umyć ręce przed i po aplikacji globulki.

Nadwrażliwość na substancję czynną, linkomycynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Produkt leczniczy Symbactin jest również przeciwwskazany u pacjentek, u których w przeszłości po zastosowaniu antybiotyków wystąpiło zapalenie okrężnicy.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Symbactin należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

• jeśli pacjentka ma biegunkę lub jeśli u pacjentki po zastosowaniu antybiotyków zazwyczaj występuje biegunka;
• jeśli u pacjentki w przeszłości występowały choroby zapalne jelit, takie jak choroba Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego.

Jeżeli w trakcie leczenia lekiem Symbactin lub po jego zakończeniu u pacjentki wystąpi intensywna, przedłużająca się biegunka lub biegunka z krwią, pacjentka powinna natychmiat skonsultować się z lekarzem, ponieważ konieczne może być przerwanie leczenia. Może to być objaw zapalenia jelit (rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego), będącego powikłaniem leczenia antybiotykiem.

Przed zastosowaniem leku pacjentka powinna skonsultować się z lekarzem, jeśli:

• pacjentka ma problemy z nerkami, wątrobą lub układem odpornościowym;
• pacjentka jest w wieku poniżej 16 lat lub powyżej 65 lat.

Podobnie jak w przypadku wszystkich zakażeń pochwy, stosunek płciowy podczas stosowania leku Symbactin nie jest zalecany. Lek Symbactin osłabia skuteczność prezerwatyw i błon dopochwowych, dlatego nie należy polegać na ich działaniu w trakcie stosowania leku oraz przez kolejne 72 godziny po zakończonym leczeniu.

Nie zaleca się podczas stosowania leku Symbactin stosować produktów dopochwowych takich jak tampony dopochwowe i płyny do irygacji pochwy.

Nie zaleca się stosowania leku Symbactin w pierwszych trzech miesiącach ciąży, ponieważ nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania leku w tym okresie.

Lek Symbactin może być stosowany w trakcie ciąży tylko wtedy, gdy po wnikliwej analizie lekarz zdecyduje, że ten lek jest dla pacjentki odpowiedni.

Ponieważ substancja czynna leku Symbactin może przenikać do mleka ludzkiego, lekarz zadecyduje czy pacjentka może ten lek stosować podczas karmienia piersią.

Jest mało prawdopodobne, że podczas karmienia piersią niemowle przyjmie bardzo dużą ilość substancji czynnej z mlekiem. Pomimo to, jeśli u dziecka wystąpi biegunka podbarwiona krwią lub inne objawy chorobowe, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. W takim przypadku należy przerwać karmienie piersią.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy natychmiast poinformować lekarza jeśli u pacjentki:

• rozwinie się intensywna, przedłużająca się lub krwawa biegunka (której może towarzyszyć ból brzucha lub gorączka). Jest to niezbyt często występujące działanie niepożądane, które może wystapić po leczeniu antybiotykami i może być objawem poważnego zapalenia jelit lub zapalenia błony śluzowej jelita grubego (rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego);
• wystąpi bardzo ciężka reakcja alergiczna lub reakcje skórne. Są to bardzo rzadko występujące działania niepożądane.

Często (może dotyczyć mniej niż 1 na 10 osób):

• zakażenia grzybicze, zakażenie drożdżakami;
• ból głowy;
• ból brzucha, biegunka, nudności;
• świąd (w miejscach innych niż miejsce podania);
• grzybica pochwy, uczucie dyskomfortu w pochwie, zaburzenia pochwy.

Niezbyt często (może dotyczyć mniej niż 1 na 100 osób):

• wymioty;
• wysypka;
• ból w górnej części brzucha lub ból pleców;
• gorączka lub dreszcze, złe samopoczucie (uczucie braku energii);
• bolesne oddawanie moczu, krew w moczu, mętny lub cuchnący mocz, zwiększona częstość oddawania moczu lub nagłe parcie na mocz;
• zakażenie pochwy, wydzielina z pochwy, nieregularne krwawienia miesiączkowe;
• ból w miejscu podania, świąd, miejscowy obrzęk.