Snup, 1 mg/ml, aerozol do nosa, 10 ml

Substancją czynną leku Snup jest ksylometazolina. Powoduje ona zwężenie naczyń krwionośnych w błonie śluzowej nosa, co tym samym zmniejsza obrzęk wywołany różnymi przyczynami i ułatwia oddychanie przez nos.

Lek SNUP, 1 mg/ml, aerozol do nosa jest stosowany w celu krótkotrwałego leczenia niedrożności nosa z katarem spowodowanej przeziębieniem lub zapaleniem zatok przynosowych u dzieci w wieku od 12 lat i u dorosłych.

Jeśli po upływie 7 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy skontaktować się z lekarzem.

Nie stosować dawek większych niż zalecane i nie przedłużać okresu leczenia.

Dawkowanie

SNUP w dawce 1 mg/ml w postaci aerozolu do nosa:

Zalecana dawka u dzieci w wieku od 12 lat i u dorosłych to 1 dawka aerozolu do nosa SNUP do każdego otworu nosowego, maksymalnie do trzech razy na dobę.

Lek SNUP w dawce 1 mg/ml nie jest zalecany dla dzieci w wieku poniżej 12 lat. Aerozol do nosa zawierający 0,5 mg/ml ksylometazoliny jest dostępny do stosowania u dzieci w wieku od 2 do 12 lat.

Sposób podawania

Lek SNUP jest przeznaczony do stosowania donosowego.

Przed aplikacją aerozolu do nosa należy delikatnie wydmuchać nos. Zaleca się przyjęcie ostatniej dawki każdego dnia tuż przed pójściem spać.

Po zdjęciu nasadki ochronnej należy umieścić końcówkę dozownika w otworze nosowym i nacisnąć jeden raz pompkę. W czasie podawania aerozolu należy oddychać spokojnie przez nos. Powtórzyć te czynności w celu podania leku do drugiego otworu nosowego. Po użyciu należy dokładnie wytrzeć dozownik czystą chusteczką higieniczną i ponownie nałożyć nasadkę ochronną.

Uwaga

Należy zdjąć ochronną nasadkę z dozownika. Stosując aerozol po raz pierwszy należy wykonać co najmniej pięć rozpyleń w powietrzu (poza nosem), aż do uzyskania jednolitej mgiełki. Przy każdym kolejnym stosowaniu aerozol do nosa jest gotowy do użycia od pierwszego naciśnięcia pompki.

Jednakże czynność należy powtórzyć, jeżeli aerozolu nie stosowano przez kilka dni. Obowiązują następujące wymagania:

• przerwa w stosowaniu od 4 do 14 dni: 1 rozpylenie w powietrzu

• przerwa w stosowaniu ponad 14 dni: 5 rozpyleń w powietrzu

Ze względów higienicznych oraz w celu uniknięcia zakażeń, aerozol do nosa powinien być stosowany tylko przez jedną osobę.

Czas trwania leczenia

Leku SNUP nie należy stosować dłużej niż 7 dni, o ile lekarz nie zaleci inaczej.

Przed ponownym zastosowaniem tego leku należy odczekać kilka dni.

Czas trwania leczenia powinien być jak najkrótszy. Po długotrwałym leczeniu może ponownie pojawić się obrzęk błony śluzowej (wewnętrznej wyściółki nosa). Nie należy przekraczać zalecanej dawki.

Osoby chorujące na przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa mogą stosować ten lek wyłącznie pod nadzorem lekarza ze względu na ryzyko zaniku błony śluzowej nosa.

Jeśli pacjent ma wrażenie, że lek SNUP działa za mocno lub za słabo, należy skonsultować się z lekarzem.

Nie należy stosować leku SNUP, 1 mg/ml, aerozol do nosa u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Dla dzieci w wieku poniżej 12 lat mogą być dostępne leki o bardziej odpowiedniej mocy.

Kiedy NIE STOSOWAĆ leku SNUP

• jeśli pacjent ma uczulenie na ksylometazoliny chlorowodorek lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;

• jeśli u pacjenta występuje określona postać przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa (wysychające zapalenie błony śluzowej nosa);

• jeśli pacjent przeszedł niedawno operację mózgu przez nos i usta (usunięcie przysadki wykonane przez zatokę klinową nosa) lub inną operację przebiegającą z odsłonięciem zewnętrznej warstwy (opony twardej) mózgu.

Lek SNUP, 1 mg/ml, aerozol do nosa jest dostępny w opakowaniach zawierających 10 ml aerozolu do nosa, roztworu, w polietylenowej butelce z pompką rozpylającą z polietylenu i polipropylenu.

Istnieją pojedyncze zgłoszenia dotyczące ciężkich działań niepożądanych (zwłaszcza zatrzymania oddechu) po podaniu dawek terapeutycznych. Należy za wszelką cenę unikać przedawkowania.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku SNUP należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą w następujących przypadkach:

• jeśli u pacjenta wystąpiła wcześniej silna reakcja na leki sympatykomimetyczne (takie jak adrenalina). W takim przypadku zastosowanie leku SNUP może powodować bezsenność, zawroty głowy, drżenia, nieregularne bicie serca lub podwyższone ciśnienie tętnicze. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• jeśli pacjent otrzymuje inhibitory monoaminooksydazy (inhibitory MAO) oraz inne leki, które mogą podwyższać ciśnienie krwi;

• jeśli u pacjenta występuje podwyższone ciśnienie wewnątrz oka, zwłaszcza jaskra z wąskim kątem przesączania;

• jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba układu krążenia (np. choroba wieńcowa, zespół długiego odstępu QT) i wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie tętnicze);

• jeśli u pacjenta występuje guz nadnerczy (guz chromochłonny);

• jeśli u pacjenta występują zaburzenia metaboliczne, takie jak nadczynność tarczycy oraz cukrzyca;

• jeśli u pacjenta występuje powiększenie gruczołu krokowego;

• jeśli u pacjenta występuje porfiria (zaburzenie metaboliczne).

Należy unikać bezpośredniego kontaktu leku z oczami.

W związku z zakończeniem długotrwałego leczenia ksylometazoliną może ponownie wystąpić obrzęk błony śluzowej (obrzęk wewnętrznej wyściółki nosa). Aby temu zapobiec, okres leczenia powinien być jak najkrótszy.

Jeżeli pacjent uważa, że występuje u niego zakażenie bakteryjne, powinien skonsultować się z lekarzem, ponieważ zakażenie musi być odpowiednio leczone. Ten lek nie powinien być stosowany przez więcej niż jedną osobę w celu uniknięcia rozprzestrzeniania się zakażenia.

Leku SNUP nie należy stosować u kobiet w ciąży, z wyjątkiem zalecenia lekarza oraz po dokonaniu dokładnej oceny korzyści do ryzyka, ponieważ bezpieczeństwo stosowania w okresie ciąży nie zostało w wystarczającym stopniu udokumentowane.

Karmienie piersią

Nie wiadomo, czy ksylometazolina przenika do mleka kobiecego. Nie można wykluczyć ryzyka dla dzieci karmionych piersią. Należy podjąć decyzję o przerwaniu karmienia piersią lub przerwaniu stosowania leku SNUP, biorąc pod uwagę korzyści wynikające z karmienia piersią dla dziecka oraz korzyści wynikające z leczenia dla kobiety.

W okresie karmienia piersią nie należy przekraczać zalecanej dawki ksylometazoliny, ponieważ przedawkowanie może prowadzić do zmniejszenia wydzielania mleka.

W przypadku właściwego stosowania ten lek nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Niemniej jednak w przypadku uczucia senności lub ospałości podczas stosowania tego leku, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Nie zaleca się stosowania tego leku razem z niektórymi lekami przeciwdepresyjnymi, takimi jak:

• trójpierścieniowe lub czteropierścieniowe leki przeciwdepresyjne;

• inhibitory MAO (inhibitory monoaminooksydazy) lub jeżeli pacjent przyjmował inhibitory MAO w ciągu ostatnich dwóch tygodni.

Ponadto nie zaleca się podawania tego leku:

• w skojarzeniu z lekami obniżającymi ciśnienie krwi (np. metylodopą) ze względu na możliwe działanie zwiększające ciśnienie krwi ksylometazoliny;

• z innymi lekami wykazującymi potencjalne działanie zwiększające ciśnienie krwi (np. doksapram, ergotamina, oksytocyna), ponieważ mogą wzajemnie nasilać swoje działanie zwiększające ciśnienie krwi.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów)

• uczucie pieczenia i suchość błony śluzowej nosa, kichanie.

Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów)

• reakcje nadwrażliwości (wysypki skórne, świąd, obrzęk skóry i błon śluzowych);

• po ustaniu działania leku silne uczucie „zatkania” nosa (zwiększone przekrwienie błon śluzowych), krwawienie z nosa.

Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1 000 pacjentów)

• kołatanie serca, przyspieszona akcja serca (tachykardia);

• nudności;

• podwyższone ciśnienie krwi.

Bardzo rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów)

• zatrzymanie oddechu (obserwowane po zastosowaniu ksylometazoliny u niemowląt i noworodków);

• niepokój, bezsenność, omamy (głównie u dzieci);

• ból głowy, drgawki (szczególnie u dzieci);

• zaburzenia rytmu serca;

• zmęczenie (senność lub ospałość, uspokojenie; głównie u dzieci).

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,

Al. Jerozolimskie 181 C, 02-222 Warszawa,

tel.: +48 22 49 21 301, faks: +48 22 49 21 309,

e-mail: ndl@urpl.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.