Reasec, 2,5 mg + 0,025 mg, 20 tabletek

Reasec jest lekiem przeciwbiegunkowym, zawierającym dwie substancje czynne difenoksylat (w postaci difenoksylatu chlorowodorku) i atropinę (w postaci atropiny siarczanu). Lek zmniejsza ruchliwość jelit i wykazuje silne działanie zapierające.

• objawowe leczenie ostrej i przewlekłej biegunki różnego pochodzenia,
• zmniejszenie ilości płynu kałowego po ileostomii (operacyjne wyprowadzenie fragmentu jelita cienkiego na powierzchnię brzucha umożliwiające wydalanie treści jelitowej) i kolostomii (operacyjne wyprowadzenie fragmentu jelita grubego na powierzchnię brzucha umożliwiające wydalanie treści jelitowej).

Substancjami czynnymi leku są: difenoksylatu chlorowodorek i atropiny siarczan. Każda tabletka zawiera 2,5 mg difenoksylatu chlorowodorku i 0,025 mg atropiny siarczanu. 

Pozostałe składniki to: magnezu stearynian, talk, sacharoza (7 mg), skrobia kukurydziana, laktoza jednowodna (85 mg).

Tabletki przeznaczone są do stosowania doustnego.

• W przypadku nagłego wystąpienia (ostrej) biegunki u dorosłych, należy stosować 1 do 2 tabletek trzy razy na dobę.
• Niezwłocznie po zmniejszeniu nasilenia biegunki należy przerwać stosowanie leku lub zmniejszyć jego dawkę (np. od 1 do 2 tabletek na dobę).
• Jeśli poprawa nie nastąpi w ciągu 2 dni, należy skontaktować się z lekarzem.
• W przypadku przewlekłej biegunki, dawkowanie ustala lekarz prowadzący.
• Zazwyczaj, u dorosłych stosuje się 1 tabletkę dwa razy na dobę, przed posiłkiem.

Jeśli w ciągu 10 dni nie nastąpi poprawa, należy poradzić się lekarza, ponieważ dalsze stosowanie leku prawdopodobnie będzie nieskuteczne.

Najskuteczniejszym sposobem leczenia biegunki u dzieci jest uzupełnianie płynów i elektrolitów.

Lek Reasec mogą stosować jedynie dzieci powyżej 4 lat, wyłącznie pod nadzorem lekarskim. Należy ściśle przestrzegać dawkowania przepisanego przez lekarza, a do czasu ustąpienia objawów (np. na podstawie oceny stolca) konieczna jest stała obserwacja lekarska. Małe dzieci mogą wykazywać szczególną wrażliwość na substancje czynne leku. Podawanie dawek większych niż przepisane przez lekarza może być niebezpieczne, szczególnie u dzieci.

• gdy możliwe jest leczenie przyczynowe biegunki, należy je zastosować. Lek Reasec jest przeznaczony jedynie do objawowego leczenia biegunki;
• jeśli pacjent ma uczulenie na difenoksylatu chlorowodorek i (lub) siarczan atropiny lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• u dzieci w wieku poniżej 4 lat;
• w leczeniu biegunki wywołanej przez bakterie wytwarzające enterotoksyny (np. toksykogenne bakterie Escherichia coli, bakterie z rodzaju Salmonella i Shigella), która może przebiegać z wysoką gorączką i obecnością krwi w stolcu;
• w leczeniu ostrej fazy wrzodziejącego zapalenia jelita grubego lub rzekomobłoniastego zapalenia jelit, wywołanego antybiotykami;
• w przypadku ciężkiej postaci marskości wątroby;
• w przypadku ostrego i cholestatycznego zapalenia wątroby objawiającego się żółtaczką (zażółcenie skóry i oczu), świądem skóry;
• w leczeniu żółtaczki mechanicznej;
• jeśli u pacjenta występuje jaskra z wąskim kątem przesączania;
• jeśli u pacjenta występuje choroba gruczołu krokowego (prostaty);
• w przypadku miastenii (choroba objawiająca się osłabieniem i zmęczeniem mięśni szkieletowych);
• u pacjentów z przyspieszonym biciem serca;
• u dzieci z astmą oskrzelową;
• u pacjentów z okrężnicą olbrzymią (choroba powodująca przerost i poszerzenie okrężnicy w wyniku gromadzenia się treści jelitowej);
• u pacjentów ze zwężeniem odźwiernika;
• jeśli u pacjenta wystąpi niedrożność jelit lub zaparcia;
• jeśli pacjent stosuje inne leki zmniejszające ruchliwość jelit.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Reasec należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

W każdym przypadku, gdy to możliwe, należy zastosować leczenie przyczynowe biegunki. Lek ten nie usuwa przyczyny wystąpienia biegunki i jest przeznaczony jedynie do objawowego leczenia biegunki.

U pacjentów z biegunką, zwłaszcza u dzieci, może dojść do utraty płynów i elektrolitów. W takich przypadkach największe znaczenie ma uzupełnienie płynów i elektrolitów. W przypadku ciężkiego odwodnienia lub zaburzenia równowagi elektrolitowej, podawanie leku Reasec należy przerwać do czasu rozpoczęcia odpowiedniego uzupełniania płynów i elektrolitów, ponieważ zahamowanie ruchliwości jelit może spowodować zatrzymanie płynów w jelitach, nasilając stan odwodnienia i zaburzenie równowagi elektrolitowej.

Jeżeli w przypadku ostrej biegunki poprawa nie nastąpi w ciągu 48 godzin, należy przerwać stosowanie leku.

Należy natychmiast przerwać stosowanie leku Reasec w razie wystąpienia wzdęcia brzucha lub zaparcia.

W przypadku zaburzeń czynności wątroby pacjenci powinni znajdować się pod opieką medyczną, ze względu na możliwe działanie toksyczne leku Reasec na układ nerwowy, spowodowane spowolnionym metabolizmem leku.

Podczas stosowania zalecanych dawek leku Reasec mogą wystąpić objawy działania niepożądanego atropiny. Należą do nich: przyspieszone bicie serca, suchość jamy ustnej, suchość skóry oraz nudności. Dotyczy to szczególnie dzieci. Należy poinformować o tym lekarza lub farmaceutę.

Difenoksylat należy do grupy opioidów. Opisywano przypadki uzależnienia od leku Reasec (z zastosowaniem bardzo dużych dawek ponad 125 tabletek na dobę). Dlatego należy zachować szczególną ostrożność przy stosowaniu leku Reasec u pacjentów ze stwierdzonym uzależnieniem od leków. Dodanie atropiny ma zapobiec przypadkom nadużywania leku.

Lek Reasec można stosować w okresie ciąży jedynie po dokładnej ocenie dokonanej przez lekarza indywidualnie dla każdego przypadku.

Karmienie piersią

Nie należy stosować leku Reasec w czasie karmienia piersią.

Reasec może negatywnie wpływać na zdolność wykonywania prac i prowadzenie pojazdów, dlatego lekarz ustali indywidualnie dla każdego przypadku, przy jakiej dawce i schemacie dawkowania pacjent będzie mógł prowadzić pojazdy.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Częstość występowania poszczególnych działań niepożądanych nie może zostać określona na podstawie dostępnych danych.

Zaburzenia układu immunologicznego: uczulenie objawiające się wysypką, obrzękiem warg, twarzy lub języka, trudnościami w oddychaniu i przełykaniu.

W razie wystąpienia ww. objawów reakcji uczuleniowych należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza.

Zaburzenia psychiczne: niepokój.

Zaburzenia oka: zaburzenia widzenia.

Zaburzenia żołądka i jelit: w niektórych przypadkach ból brzucha, wzdęcie brzucha, zaparcia, nudności i wymioty, może wystąpić suchość w ustach.

Jeśli u pacjenta wystąpi zaparcie lub wzdęcie brzucha, leczenie należy przerwać. Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy, bezsenność lub niepokój, zawroty głowy, niewyraźne widzenie.

Zaburzenia serca: przyspieszone bicie serca.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: wysypka, suchość skóry.