Biomentin 10 mg, 28 tabletek powlekanych

Biomentin to lek, który należy do grupy leków przeciw otępieniu. Stosowany jest w leczeniu pacjentów z chorobą Alzheimera.

Utrata pamięci w chorobie Alzheimera spowodowana jest zaburzeniami przekazywania impulsów (sygnałów) nerwowych przenoszących informacje w mózgu. W mózgu znajdują się tzw. receptory kwasu N-metylo-D-asparaginowego (NMDA), które uczestniczą w przekazywaniu sygnałów nerwowych istotnych dla procesu uczenia się oraz dla procesów zapamiętywania.

Biomentin należy do grupy leków określanych jako antagoniści receptorów NMDA (są to związki blokujące pobudzenie tych receptorów). Poprzez wpływ wywierany na receptory NMDA, Biomentin poprawia przekazywanie impulsów nerwowych i usprawnia pamięć.

Biomentin jest stosowany w leczeniu pacjentów z chorobą Alzheimera o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego.

Substancją czynną leku jest memantyny chlorowodorek. Każda tabletka powlekana leku Biomentin zawiera 10 mg memantyny chlorowodorku (co odpowiada 8,31 mg memantyny).

Pozostałe składniki leku to:

• Rdzeń tabletki: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka koloidalna bezwodna, talk, magnezu stearynian.
• Otoczka tabletki: kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1) dyspersja 30%; sodu laurylosiarczan, polisorbat 80, talk, triacetyna, symetykon.

Zalecana dawka leku Biomentin dla dorosłych i osób w podeszłym wieku wynosi 20 mg raz na dobę (dwie tabletki 10 mg).

Aby ograniczyć ryzyko pojawienia się działań niepożądanych, dawkę leku należy zwiększać stopniowo, zgodnie z poniższym schematem:

• 1. tydzień: pół tabletki 10 mg raz na dobę;
• 2. tydzień: jedna tabletka 10 mg raz na dobę;
• 3. tydzień: jedna i pół tabletki 10 mg raz na dobę;
• 4. tydzień i kolejne: dwie tabletki 10 mg raz na dobę.

Lek Biomentin należy przyjmować doustnie, raz na dobę. Aby leczenie było skuteczne, lek należy przyjmować regularnie, codziennie o tej samej porze dnia. Tabletki powlekane należy połknąć i popić wodą. Tabletki mogą być przyjmowane z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

Kiedy nie stosować leku Biomentin:

• jeśli pacjent ma uczulenie na memantyny chlorowodorek lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

Opakowanie leku Biomentin 10 mg zawiera 28 kapsułek oraz ulotkę.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Biomentin należy omówić to z lekarzem prowadzącym lub farmaceutą:

• jeśli u pacjenta występowały w przeszłości napady padaczkowe;
• jeśli pacjent w ostatnim czasie miał zawał mięśnia sercowego (atak serca) bądź cierpi na zastoinową niewydolność krążenia lub na niekontrolowane nadciśnienie tętnicze (wysokie ciśnienie krwi).

W wymienionych sytuacjach leczenie lekiem Biomentin należy prowadzić pod ścisłą kontrolą lekarza prowadzącego, który powinien regularnie oceniać efekty stosowanej terapii.
Jeśli memantyna stosowana jest u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek (problemami z nerkami), lekarz prowadzący powinien dokładnie monitorować czynność nerek oraz – jeżeli to konieczne – odpowiednio dostosowywać dawkowanie leku.

Należy unikać jednoczesnego przyjmowania takich leków jak: amantadyna (stosowana do leczenia choroby Parkinsona), ketamina (lek znieczulający ogólnie) i dekstrometorfan (lek przeciwkaszlowy) oraz innych leków z grupy antagonistów NMDA.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Podawanie leku Biomentin kobietom w ciąży nie jest zalecane.

Kobiety stosujące lek Biomentin nie powinny karmić piersią.

Lek Biomentin może niekorzystnie wpływać na szybkość reakcji, w wyniku czego prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie maszyn mogą być przeciwwskazane.

Należy powiedzieć lekarzowi prowadzącemu lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

W szczególności stosowanie leku Biomentin może wywoływać zmiany w działaniu następujących leków (oraz powodować konieczność zmiany ich dawkowania przez lekarza prowadzącego):

• amantadyny, ketaminy, dekstrometorfanu;
• dantrolenu, baklofenu (leków rozkurczających mięśnie szkieletowe);
• cymetydyny, ranitydyny (leków stosowanych w chorobie wrzodowej, zgadze i niestrawności), prokainamidu, chinidyny (leków stosowanych w zaburzeniach rytmu serca), chininy (leku stosowanego w malarii), nikotyny (stosowanej w leczeniu uzależnienia od wyrobów tytoniowych);
• hydrochlorotiazydu (oraz wszystkich leków zawierających hydrochlorotiazyd) – leku stosowanego w nadciśnieniu tętniczym;
• środków przeciwcholinergicznych (substancji stosowanych zazwyczaj w leczeniu zaburzeń ruchowych lub skurczów jelit);
• leków przeciwdrgawkowych (substancji stosowanych w zapobieganiu i przerywaniu napadów drgawkowych);
• barbituranów (substancji stosowanych głównie jako środki nasenne);
• agonistów dopaminergicznych (substancji takich jak L-dopa, bromokryptyna);
• neuroleptyków (substancji stosowanych w leczeniu zaburzeń psychicznych);
• doustnych leków przeciwzakrzepowych (np. warfaryny) – leków rozrzedzających krew.

W przypadku przyjęcia do szpitala, należy poinformować lekarza, że pacjent stosuje lek Biomentin.

Jak każdy lek, Biomentin może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Obserwowane działania niepożądane mają na ogół nasilenie od łagodnego do umiarkowanego.

Obserwowane działania niepożądane uszeregowano według częstości występowania:

• Często (występują u 1 do 10 na 100 pacjentów): bóle głowy, senność, zaparcia, podwyższona aktywność enzymów wątrobowych, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, spłycenie oddechu, wysokie ciśnienie krwi, uczulenie (nadwrażliwość) na lek.
• Niezbyt często (występują u 1 do 10 na 1 000 pacjentów): zmęczenie, splątanie, omamy, zakażenia grzybicze, wymioty, nieprawidłowy chód, niewydolność serca, wykrzepianie krwi żylnej (zakrzepica/zakrzepy z zatorami).
• Bardzo rzadko (występują u 1 do 10 na 10 000 pacjentów): napady padaczkowe.
• Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): zapalenie trzustki, zapalenie wątroby i reakcje psychotyczne.

W przebiegu choroby Alzheimera niejednokrotnie występuje również depresja, myśli samobójcze oraz samobójstwa. Zdarzenia te obserwowano także u pacjentów leczonych memantyną.