Vermox 100 mg, 6 tabletek (import równoległy Inpharma Rumunia)

Produkt pochodzi z importu równoległego. Dowiedz się więcej o imporcie równoległym.

Vermox jest lekiem o działaniu przeciwrobaczym, o szerokim zakresie działania, stosowanym w leczeniu dorosłych i dzieci.

Lek Vermox jest wskazany w leczeniu zarażeń pasożytniczych układu pokarmowego (infestacji), pojedynczych lub mieszanych spowodowanych, następującymi gatunkami pasożytów:

• owsik ludzki (Enterobius vermicularis),
• włosogłówka (Trichuris trichiura),
• glista ludzka (Ascaris lumbricoides),
• tęgoryjec dwunastniczy (Ancylostoma duodenale),
• tęgoryjec amerykański (Necator americanus).

Substancją czynną leku jest mebendazol. Każda tabletka zawiera 100 mg mebendazolu. 

Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), talk, skrobia kukurydziana, sacharyna sodowa, magnezu stearynian, olej roślinny uwodorniony (typ I), aromat pomarańczowy, krzemionka koloidalna bezwodna, sodu laurylosiarczan, żółcień pomarańczowa S (E 110).

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Należy ściśle przestrzegać dawki przepisanej przez lekarza, a kontrola lekarska jest konieczna aż do ustąpienia objawów (np. do wykonania zalecanego badania stolca).

• Podanie doustne
• Tabletki należy przyjmować popijając wodą, najlepiej wieczorem. Tabletkę można przyjmować w całości lub można ją żuć lub pokruszyć w celu ułatwienia połknięcia. Linia podziału tylko ułatwia przełamanie w celu ułatwienia połknięcia, a nie umożliwia podziału na równe dawki.
• Przed podaniem tabletki małemu dziecku, tabletkę należy pokruszyć. Należy zawsze nadzorować dziecko podczas przyjmowania tego leku.
• Podczas leczenia nie jest konieczne przestrzeganie specjalnej diety ani stosowanie środków przeczyszczających.

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 2 lat:

• Owsica: 100 mg (1 tabletka) jednorazowo. Ze względu na ryzyko częstych ponownych zakażeń pasożytami, zaleca się powtórzenie leczenia po upływie 2 do 4 tygodni.
• Glistnica, zarażenie włosogłówką, tęgoryjcem i zarażenia mieszane 200 mg na dobę (1 tabletka rano i 1 tabletka wieczorem) przez 3 kolejne dni.

Stosowanie u dzieci w wieku powyżej 2 lat:

• W przypadku owsicy, glistnicy, zakażenia włosogłówką i tęgoryjcem lub zakażeń mieszanych dawkowanie jest takie samo jak u pacjentów dorosłych, niezależnie od masy ciała i wieku dzieci.

Stosowanie u dzieci w wieku poniżej 2 lat:

• Dzieci w wieku poniżej 2 lat.

Zgłaszano występowanie drgawek (napady drgawkowe) u dzieci, w tym u niemowląt. Lek Vermox nie powinien być stosowany u dzieci w wieku poniżej 1 roku. U dzieci w wieku od 1 do 2 lat lek Vermox powinien być stosowany tylko wtedy, gdy zadecyduje o tym lekarz.

Jeśli pacjent ma uczulenie na mebendazol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

6 tabletek

• Przed rozpoczęciem stosowania leku Vermox należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
• Zawsze należy stosować lek Vermox zgodnie z zaleceniami lekarza, a do czasu ustąpienia objawów konieczna jest stała kontrola lekarza.
• Bardzo ważne jest utrzymywanie higieny osobistej w czasie leczenia i po jego zakończeniu, aby zapobiec nawrotowi zarażenia oraz przeniesieniu pasożytów na inne osoby.
• Odnotowano przypadki zaburzeń czynności wątroby, nerek i zmniejszenie liczby białych krwinek (neutropenię) u pacjentów leczonych mebendazolem.
• Podczas leczenia nie jest konieczne przestrzeganie specjalnej diety ani stosowanie środków przeczyszczających.

Lek Vermox zawiera sód:

• Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Lek Vermox zawiera żółcień pomarańczową S (E 110):

• Lek zawiera barwnik żółcień pomarańczową S (E 110), który może powodować reakcje alergiczne.

• Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
• Jako środek ostrożności zaleca się unikanie stosowania leku Vermox, szczególnie w pierwszym trymestrze ciąży.
• W okresie ciąży i karmienia piersią lek Vermox można zastosować tylko wtedy, gdy lekarz zadecyduje, że jest to konieczne.

Objawy

Przypadkowe przedawkowanie leku może wywołać skurcze w jamie brzusznej, nudności, wymioty i biegunkę.

Zgodnie z zalecanym dawkowaniem, produktu Vermox nie należy podawać dłużej niż trzy dni. U pacjentów leczonych dużymi dawkami leku przez dłuższy czas z powodu infestacji bąblowcem rzadko obserwowano przemijające zaburzenia czynności wątroby i neutropenię.

Leczenie

Brak swoistego antidotum. W ciągu godziny od zażycia leku można wykonać płukanie żołądka. W razie konieczności można podać węgiel aktywowany.

Lek Vermox nie wpływa lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

• Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta, obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
• Jednoczesne stosowanie cymetydyny może wpłynąć na efekt działania mebendazolu. Należy unikać jednoczesnego stosowania mebendazolu z metronidazolem, ze względu na możliwość wystąpienia poważnych działań niepożądanych.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jeśli lek Vermox stosowany jest w zalecanych dawkach, zazwyczaj nie powoduje żadnych dolegliwości.

Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek z następujących objawów:

• reakcje nadwrażliwości (uczulenia), w tym obrzęk naczynioruchowy (nagły uczuleniowy obrzęk skóry i błon śluzowych twarzy, gardła, ust lub krtani), wykwity skórne, wysypka i pokrzywka, trudności w oddychaniu, uczucie osłabienia,
• ciężkie reakcje skórne z rozprzestrzeniającą się wysypką z pęcherzami i łuszczącą się skórą, szczególnie wokół ust, nosa, oczu i narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona) lub nasilone złuszczanie skóry (toksyczna martwica naskórka),
• zmęczenie, utrata apetytu, bóle brzucha, wymioty, blade stolce, ciemno zabarwiony mocz, zażółcenie skóry lub białek oczu (zapalenie wątroby),
• częste zakażenia (neutropenia, agranulocytoza), należy zaprzestać stosowania leku Vermox i skontaktować się natychmiast z lekarzem.

W badaniach klinicznych niezbyt często (u mniej niż 1% osób) obserwowano uczucie dyskomfortu w dolnej części brzucha, wzdęcia, biegunkę i wysypkę.
W czasie stosowania leku Vermox zgłoszono również następujące działania niepożądane:

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 osób):

• ból brzucha.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 osób):

• nudności, wymioty.

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1000 osób):

• zawroty głowy.

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 osób):

• zmniejszona liczba niektórych rodzajów białych krwinek, powodująca częstsze infekcje (neutropenia),
• reakcje alergiczne (w tym ciężkie),
• napady drgawkowe,
• zaburzenia czynności wątroby,
• zapalenie wątroby,
• pokrzywka,
• wypadanie włosów,
• wykwity skórne,
• obrzęk alergiczny (obrzęk naczynioruchowy),
• ciężkie reakcje skórne.

Następujące działania niepożądane zgłaszano bardzo rzadko (tj. mogą występować u mniej niż 1 na 10 000 osób) przy długotrwałym stosowaniu w dawkach znacznie przekraczających zalecane:

• zapalenie nerek (kłębuszkowe zapalenie nerek),
• znaczne zmniejszenie liczby białych krwinek, co zwiększa ryzyko wystąpienia zakażeń (agranulocytoza).

Dodatkowe działania niepożądane u dzieci:

• Bardzo rzadko zgłaszano występowanie drgawek u dzieci.