Transtec 35 mcg/h (20 mg), system transdermalny, 5 plastrów

Transtec jest przeciwbólowym lekiem przeznaczonym do leczenia bólu o średnim i dużym nasileniu w chorobach nowotworowych i bólu o dużym nasileniu w innych chorobach, jeżeli nie ustępuje on po zastosowaniu nieopioidowych środków przeciwbólowych.

Transtec działa przez skórę. Po zastosowaniu systemu transdermalnego substancja czynna (buprenorfina) uwalnia się i wnika przez skórę do krwi. Buprenorfina jest opioidem (silnym środkiem przeciwbólowym), który zmniejsza ból działając na ośrodkowy układ nerwowy (wyspecjalizowane komórki nerwowe w rdzeniu kręgowym i mózgu). Działanie przeciwbólowe utrzymuje się do 4 dób. Transtec nie jest odpowiednim lekiem do leczenia bólu ostrego (krótkotrwałego).

Ból o średnim i dużym nasileniu w przebiegu chorób nowotworowych i ból o dużym nasileniu w przebiegu innych schorzeń, jeżeli nie ustępuje po zastosowaniu nieopioidowych środków przeciwbólowych.

Transtec nie jest lekiem odpowiednim do leczenia ostrego bólu (krótkotrwałego).

1 system transdermalny, plaster zawiera 20 mg buprenorfiny (Buprenorphinum) i uwalnia około 35 mikrogramów buprenorfiny na godzinę.

Powierzchnia systemu transdermalnego zawierająca substancję czynną wynosi 25 cm2.

Dawkowanie

Pacjenci w wieku powyżej 18 lat

Dawkowanie zależy od osobniczej wrażliwości pacjenta (nasilenia dolegliwości bólowych, odczuwania bólu, indywidualnych reakcji). Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę.

Dostępne są trzy systemy transdermalne o różnej mocy w celu dostosowania terapii:

Transtec 35 μg/h, Transtec 52,5 μg/h i Transtec 70 μg/h.

Ustalenie dawki początkowej

• U pacjentów, u których nie stosowano uprzednio żadnych środków przeciwbólowych lub stosowano preparaty nieopioidowe, zaliczane przez WHO do I lub II (słabe opioidy) stopnia drabiny analgetycznej leczenie należy rozpocząć od najmniejszej dawki – preparatu Transtec 35 μg/h.

• W zależności od obrazu klinicznego można kontynuować dotychczasowe stosowanie preparatów nieopioidowych.

• U pacjentów, u których stosowano już opioidy należące do III stopnia drabiny analgetycznej (silnie działające), aby zapobiec nawrotowi bólu, należy przy wyborze dawki początkowej buprenorfiny uwzględnić rodzaj stosowanego uprzednio preparatu, średnią dawkę dobową i drogę podawania. Jako zasadę zaleca się stopniowo zwiększać dawkę zaczynając leczenie od najmniejszej dawki zawartej w systemie transdermalnym Transtec 35 μg/h i indywidualnej oceny działania leku. Doświadczenie kliniczne wykazało, że u pacjentów leczonych uprzednio dużymi dawkami silnie działających opioidów (odpowiadających około 120 mg morfiny doustnie na dobę), można rozpocząć leczenie od większej dawki zawartej w systemie transdermalnym (Transtec 52,5 μg/h).

• W okresie stopniowego zwiększania dawki do czasu uzyskania pełnego działania większej dawki zawartej w systemie transdermalnym Transtec należy w razie potrzeby zastosować krótko działające preparaty przeciwbólowe o natychmiastowym uwalnianiu.

• Dawkowanie buprenorfiny może ulegać zmianie wraz ze zmianą stopnia nasilenia dolegliwości bólowych i powinno być regularnie weryfikowane.

• Po zastosowaniu po raz pierwszy preparatu Transtec system transdermalny - stężenie buprenorfiny w surowicy zwiększa się stopniowo i powoli, zarówno u pacjentów, którzy wcześniej przyjmowali leki przeciwbólowe jak i ich nie przyjmowali. Dlatego też na początku leczenia mało prawdopodobny jest szybki początek działania. Pierwszej oceny działania przeciwbólowego preparatu należy dokonać po upływie 24 godzin.

• Uprzednio stosowane leczenie przeciwbólowe (z wyjątkiem systemów transdermalnych zawierających opioidy) należy kontynuować podczas pierwszych 12 godzin po zastosowaniu systemu transdermalnego Transtec, a w ciągu następnych 12 godzin w razie potrzeby krótko działający odpowiedni lek przeciwbólowy.

Ustalanie dawki i dawkowanie podtrzymujące

• Pojedynczy system transdermalny należy zmieniać co 96 godzin (po 4 dobach najpóźniej).

  W celu wygodniejszego stosowania, system transdermalny należy zmieniać dwa razy w tygodniu, w regularnych odstępach czasu, w te same dni tygodnia, np. w poniedziałki rano i czwartki wieczorem. Dawkę preparatu należy ustalać indywidualnie w celu uzyskania skutecznego działania przeciwbólowego.

• Jeżeli działanie przeciwbólowe preparatu jest niewystarczające pod koniec okresu działania pierwszego systemu transdermalnego (96 godzinach), można zastosować większą dawkę zarówno poprzez równoczesne zastosowanie drugiego systemu transdermalnego z tą samą dawką, jak i zmiany na system zawierający większą dawkę.

• Niezależnie od dawki jednocześnie można zastosować tylko dwa plastry.

• Przed zastosowaniem większej dawki preparatu Transtec należy wziąć pod uwagę dawkę buprenorfiny w postaci tabletek podjęzykowych przyjmowanej jako uzupełnienie wcześniejszej terapii systemem transdermalnym w mniejszej dawce.

• Pacjenci wymagający dodatkowych leków przeciwbólowych (np. do opanowania bólu) jako uzupełnienia leczenia systemem transdermalnym mogą przyjmować 1 do 2 tabletek 0,2 mg buprenorfiny podjęzykowo co 24 godziny.

• Jeżeli do wystarczającego działania przeciwbólowego konieczne jest regularne stosowanie dodatkowo (oprócz plastra) 0,4 mg do 0,6 mg buprenorfiny w postaci tabletek podjęzykowo – należy zastosować system transdermalny zawierający większą dawkę.

Pacjenci w wieku poniżej 18 lat

• Nie ma badań dotyczących stosowania preparatu Transtec u pacjentów w wieku poniżej 18 lat, w związku z czym nie zaleca się stosowania preparatu w tej grupie wiekowej.

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)

• U pacjentów w podeszłym wieku nie ma konieczności zmiany dawkowania preparatu.

Pacjenci z niewydolnością nerek

• Buprenorfina może być stosowana u pacjentów z niewydolnością nerek, ponieważ w przypadku tych pacjentów jej farmakokinetyka nie ulega zmianie.

Pacjenci z niewydolnością wątroby

• Buprenorfina jest metabolizowana w wątrobie. Siła i czas jej działania mogą ulec zmianie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Pacjenci z niewydolnością wątroby leczeni buprenorfiną powinni być poddani dokładnej obserwacji.

Sposób stosowania

• Plastry preparatów Transtec należy umieszczać na obszarach skóry płaskich, niepodrażnionych, nieowłosionych, bez rozległych zbliznowaceń. Zalecane miejsca w górnej części ciała - to górna część pleców i okolica podobojczykowa klatki piersiowej. Przed zastosowaniem preparatu owłosienie należy usunąć nożyczkami (nie golić). Jeżeli skóra przed zastosowaniem preparatu wymaga oczyszczenia, należy umyć ją wodą. Nie należy w tym celu stosować mydła ani żadnego innego środka myjącego. Należy unikać stosowania preparatów pielęgnacyjnych na obszary skóry, na które ma być przyklejony system transdermalny, ponieważ może to pogorszyć jego przyczepność.

• Skóra przed nałożeniem systemu transdermalnego powinna być dokładnie osuszona. Preparat Transtec należy umieścić na skórze niezwłocznie po wyjęciu z saszetki. Po usunięciu osłonki warstwy uwalniającej substancję czynną, system transdermalny należy silnie przycisnąć dłonią i trzymać przez około 30 sekund. W trakcie noszenia systemu transdermalnego można kąpać się, brać prysznic i pływać; nie należy poddawać go nadmiernemu działaniu gorąca (jak sauna, promieniowanie podczerwone).

• System transdermalny Transtec należy nosić do 96 godzin, następnie usunąć. Każdy następny system transdermalny należy umieszczać w innym miejscu na skórze.

• Preparat można zastosować w to samo miejsce dopiero po upływie co najmniej tygodnia.

Okres stosowania

Preparatu Transtec nie należy stosować dłużej niż to jest konieczne. Podczas jego długotrwałego stosowania, biorąc pod uwagę charakter i nasilenie choroby, należy uważnie obserwować pacjenta czy celowe jest dalsze leczenie i jak długo powinno ono trwać, w razie konieczności robiąc przerwy w leczeniu.

Odstawienie preparatu

Po usunięciu preparatu Transtec stężenie buprenorfiny w surowicy zmniejsza się stopniowo, dlatego działanie przeciwbólowe utrzymuje się jeszcze przez pewien czas. Należy to brać pod uwagę w razie zmiany na inny preparat opioidowy. Przez 24 godziny po usunięciu systemu transdermalnego Transtec nie należy stosować innego preparatu opioidowego. Informacje dotyczące początkowej dawki innych opioidów po odstawieniu preparatu Transtec są jak dotychczas ograniczone.

• stwierdzona nadwrażliwość na buprenorfinę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą

• stosowanie w celu leczenia pacjentów uzależnionych od opioidów i zespołu abstynencyjnego

• istniejąca lub zagrażająca niewydolność ośrodka oddechowego

• stosowanie u pacjentów leczonych inhibitorami MAO, również w ciągu 2 tygodni przed zastosowaniem preparatu Transtec

• miasthenia gravis (męczliwość mięśni)

• delirium tremens (majaczenie alkoholowe)

• ciąża

Systemy transdermalne, plastry koloru cielistego z zaokrąglonymi brzegami i z nadrukiem: Transtec 35 μg/h, Buprenorphinum, 20 mg

Opakowanie zawiera: 5 pakowanych pojedynczo w saszetki plastrów.

• Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z ostrym zatruciem alkoholem, napadami drgawek, urazami głowy, we wstrząsie, z zaburzeniami świadomości o nieznanej etiologii, ze zwiększonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym i bez możliwości zastosowania wentylacji mechanicznej.

• Buprenorfina czasami powoduje zahamowanie czynności ośrodka oddechowego; dlatego też należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami oddychania lub stosujących preparaty mogące hamować ośrodek oddechowy.

• Buprenorfina posiada znacznie mniejszy potencjał uzależniający niż opioidy, będące czystymi agonistami. U zdrowych ochotników i pacjentów w badaniach klinicznych nie obserwowano zespołu abstynencyjnego po jej odstawieniu. Jednakże po długotrwałym stosowaniu nie można całkowicie wykluczyć wystąpienia zespołu uzależnienia podobnego do występującego po innych opioidach, do objawów którego należą: pobudzenie, niepokój, nerwowość, bezsenność, pobudzenie ruchowe, drżenie oraz zaburzenia żołądkowo-jelitowe.

• U pacjentów nadużywających opioidów, substytucja buprenorfiną może zapobiec wystąpieniu objawów zespołu abstynencyjnego. W wyniku tego odnotowano przypadki nadużywania buprenorfiny, w związku z czym należy zachować ostrożność w przepisywaniu preparatu pacjentom podejrzanym o uzależnienie od leków.

• Buprenorfina jest metabolizowana przez wątrobę. Jej siła i czas działania mogą ulec zmianie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby; w związku z czym należy takich pacjentów uważnie obserwować podczas stosowania preparatu Transtec.

• Nie zaleca się stosowania preparatu Transtec u pacjentów poniżej 18 lat ze względu na brak wystarczających badań w tej grupie wiekowej.

• Pacjenci z gorączką i narażeni na działanie zewnętrznych źródeł ciepła

• Gorączka i wysoka temperatura otoczenia mogą zwiększyć przenikanie leku przez skórę.

• Teoretycznie w takich przypadkach stężenie buprenorfiny w surowicy może ulec zwiększeniu podczas stosowania preparatu Transtec. Tym samym należy brać po uwagę możliwość nasilenia działania preparatu u pacjentów gorączkujących lub o zwiększonej z innych powodów temperaturze skóry.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

• Nie ma wystarczającego doświadczenia w zakresie stosowania leku Transtec u kobiet w ciąży.

• Stosowanie leku w okresie ciąży jest przeciwwskazane.

• Buprenorfina, substancja czynna leku Transtec, hamuje laktację i przenika do mleka ludzkiego.

• Nie należy stosować leku Transtec w okresie karmienia piersią.

Transtec może spowodować zawroty głowy, senność, wystąpienie nieostrego lub podwójnego widzenia i wpłynąć niekorzystnie na reakcje pacjenta, pogarszając zdolność uczestniczenia w ruchu ulicznym i obsługiwania maszyn. Dotyczy to zwłaszcza:

• początku leczenia;

• zmiany dawkowania;

• okresu po odstawieniu innego środka przeciwbólowego i przejścia na lek Transtec;

• przypadków jednoczesnego stosowania z innymi ośrodkowo (na mózg) działającymi lekami;

• jednoczesnego picia alkoholu.

W tych przypadkach nie należy prowadzić pojazdów lub obsługiwać maszyn podczas stosowania leku Transtec. Dotyczy to także sytuacji kończenia stosowania leku Transtec.

Pacjenci stosujący Transtec nie mogą prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn przez co najmniej 24 godziny po usunięciu systemu transdermalnego.

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek wątpliwości, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Mogą wystąpić objawy przedawkowania substancji czynnej buprenorfiny. Przedawkowanie może nasilić działania niepożądane buprenorfiny jak senność, nudności i wymioty. Źrenice mogą ulec zwężeniu do wielkości główki od szpilki, oddech może stać się wolny i płytki. Może wystąpić zapaść sercowo-naczyniowa. W przypadku uświadomienia sobie, że zastosowano większą dawkę niż zalecana należy natychmiast usunąć system transdermalny i skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

• Przeciwwskazane jest równoczesne stosowanie inhibitorów MAO (leki stosowane w leczeniu depresji), również w ciągu 2 tygodni poprzedzających zastosowanie leku Transtec.

• Mogą wystąpić: uczucie senności, choroby, osłabienie lub wolniejsze i słabsze oddychanie. Objawy te mogą ulec nasileniu w razie jednoczesnego stosowania z innymi silnymi lekami przeciwbólowymi (opioidami), niektórymi lekami nasennymi, znieczulającymi i lekami stosowanymi w leczeniu niektórych chorób psychicznych jak leki uspokajające, przeciwdepresyjne, neuroleptyki.

• W razie jednoczesnego stosowania leku Transtec z niektórymi lekami, działanie systemu transdermalnego może ulec nasileniu. Do tych leków należą: niektóre przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze (np. zawierające erytromycynę i ketokonazol) oraz stosowane w leczeniu przeciw wirusowi HIV (np. zawierające rytonawir).

• W razie jednoczesnego stosowania leku Transtec z niektórymi lekami, działanie systemu transdermalnego może ulec osłabieniu. Do tych leków należą np. deksametazon, leki przeciwpadaczkowe (np. zawierające karbamazepinę, fenytoinę) oraz leki przeciwgruźlicze (np. ryfampicyna).

Podane niżej działania niepożądane po stosowaniu buprenorfiny wystąpiły w badaniach klinicznych i codziennej praktyce.

Częstość ich występowania określono następująco:

Bardzo często (≥1/10)

Często (≥100 do < 1/10)

Niezbyt często (≥1/1 000 do < 1/100)

Rzadko (≥10 000 do < 1/1 000)

Bardzo rzadko (< 1/10 000)

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

a) Najczęściej zgłaszanymi układowymi działaniami niepożądanymi były nudności i wymioty.

b) Najczęściej zgłaszanymi miejscowymi działaniami niepożądanymi były rumień i świąd.

Zaburzenia układu immunologicznego

Bardzo rzadko: ciężkie odczyny alergiczne*

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Rzadko: utrata łaknienia

Zaburzenia psychiczne

Niezbyt często: splątanie, zaburzenia snu, niepokój ruchowy

Rzadko: objawy psychotyczne (np. omamy, uczucie lęku, koszmary senne), zmniejszenie popędu płciowego

Bardzo rzadko: uzależnienie, nagłe zmiany nastroju

Zaburzenia układu nerwowego

Często: zawroty, bóle głowy

Niezbyt często: nadmierne uspokojenie, senność

Rzadko: pogorszenie koncentracji, zaburzenia mowy, uczucie zdrętwienia, zaburzenia równowagi, parestezje (np. uczucie kłucia lub palenia skóry)

Bardzo rzadko: drgania pęczkowe mięśni, nieprawidłowe odczuwanie smaku

Zaburzenia oka

Rzadko: zaburzenia widzenia, nieostre widzenie, obrzęk powiek

Bardzo rzadko: zwężenie źrenic

Zaburzenia ucha i błędnika

Bardzo rzadko: ból uszu

Zaburzenia naczyniowe

Niezbyt często: zaburzenia krążenia (jak niedociśnienie tętnicze lub rzadko nawet zapaść naczyniowa)

Rzadko: uderzenia gorąca

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Często: duszność

Rzadko: zahamowanie ośrodka oddechowego

Bardzo rzadko: hiperwentylacja, czkawka

Zaburzenia żołądka i jelit

Bardzo często: nudności

Często: wymioty, zaparcia

Niezbyt często: suchość w jamie ustnej

Rzadko: zgaga

Bardzo rzadko: odruchy wymiotne

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Bardzo często: rumień, świąd

Często: wysypka, obfite pocenie

Niezbyt często: osutka

Rzadko: miejscowe reakcje alergiczne z zaznaczonymi cechami zapalenia

Bardzo rzadko: krosty i pęcherzyki

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Rzadko: zatrzymanie moczu, zaburzenia mikcji

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

Niezbyt często: zmniejszenie wzwodu

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Często: obrzęki, uczucie zmęczenia

Niezbyt często: znużenie

Rzadko: zespół abstynencyjny*, reakcje związane z miejscem podania

Bardzo rzadko: ból w klatce piersiowej

*patrz część c)

c) W niektórych przypadkach występują opóźnione odczyny alergiczne z zaznaczonymi cechami zapalenia. W takich przypadkach należy lek odstawić.

Buprenorfina ma mały potencjał uzależniający. Po jej odstawieniu wystąpienie zespołu abstynencyjnego jest mało prawdopodobne. Spodowane jest to bardzo powolną dysocjacją buprenorfiny od receptora opioidowego i stopniowym zmniejszaniem się (zwykle ponad 30 godzin od usunięcia systemu transdermalnego) jej stężenia w surowicy.

Jednak po długotrwałym stosowaniu leku nie można całkowicie wykluczyć wystąpienia zespołu abstynencyjnego podobnego do występującego po odstawieniu opioidów.

Do objawów tego zespołu należą: pobudzenie, uczucie lęku, nerwowość, bezsenność, nadmierna ruchliwość, drżenia i zaburzenia żołądkowo-jelitowe.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa

tel.: + 48 22 49-21-301, fax: +48 22 49-21-309

e-mail: ndl@urpl.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.