Tramadol 50 mg, 20 kapsułek

Kapsułki Tramadol 50 mg jest lekiem przeciwbólowym. Lek stosuje się w leczeniu bólu o nasileniu umiarkowanym do dużego.

• Leczenie bólu o nasileniu umiarkowanym do dużego.

Lek stosuje się doustnie. Lek Tramadol należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.

W przypadku wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem.

Zazwyczaj stosowana dawka leku to: Dorośli i dzieci w wieku powyżej 14 lat: 1 kapsułka 50 mg przyjmowana z małą ilością płynu.

Zalecane jednorazowe dawki zwykle wystarczają do ustąpienia bólu.

Całodobowa dawka nie powinna przekraczać 400 mg co odpowiada 8 kapsułkom leku. O ile efekt przeciwbólowy po jednorazowej dawce byłby niewystarczający, preparat można podać doustnie w dawce jednorazowej po upływie 30 do 60 minut. Podane w ciągu doby 2 do 3 dawki jednorazowe są zwykle wystarczające. Dawkę należy dostosować do nasilenia bólu i indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie. Należy przyjmować najmniejszą dawkę skutecznie uśmierzającą ból.

Pacjenci w podeszłym wieku U pacjentów w wieku powyżej 75 lat wydalanie tramadolu z organizmu może być opóźnione. U tych pacjentów lekarz może zalecić wydłużenie odstępu czasowego pomiędzy kolejnymi dawkami

Pacjenci z niewydolnością nerek, dializowani lub z niewydolnością wątroby Nie należy przyjmować leku Tramadol w wypadku ciężkiej niewydolności wątroby i (lub) nerek.  W przypadku łagodnej lub umiarkowanej niewydolności lekarz może zalecić wydłużenie odstępów czasowych pomiędzy kolejnymi dawkami.

Nie stosować u dzieci w wieku poniżej 14 lat.

Nie należy stosować leku Tramadol: 

• jeśli występuje uczulenie na tramadolu chlorowodorek lub którąkolwiek z substancji pomocniczych, 

• w zatruciu alkoholem, lekami stosowanymi w leczeniu zaburzeń psychicznych, przeciwbólowymi działającymi na ośrodkowy układ nerwowy, lekami nasennymi,

• u pacjentów równocześnie przyjmujących leki zawierające tzw. inhibitory monoaminooksydazy (IMAO) (stosowane w ciężkiej depresji) lub w okresie 2 tygodni po ich odstawieniu, 

• u pacjentów równocześnie leczonych od uzależnienia od substancji z grupy opioidów, 

• u pacjentów z padaczką niepoddającą się leczeniu. Lek Tramadol nie jest właściwym środkiem do stosowania u pacjentów uzależnionych od opioidów.

Zachować szczególną ostrożność stosując lek Tramadol:

• u pacjentów po urazie głowy, we wstrząsie, w zaburzeniach świadomości niejasnego pochodzenia, w przypadku zaburzeń oddechowych lub zaburzeń czynności ośrodka oddechowego oraz w razie podwyższonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego 

• u pacjentów ze zwiększoną wrażliwością na leki opioidowe 

• u pacjentów z padaczką w wywiadzie oraz osób podatnych na występowanie drgawek pochodzenia mózgowego. Tacy pacjenci powinni być leczeni tramadolu chlorowodorkiem tylko wtedy, gdy jest to bezwzględnie konieczne. 

• u pacjentów przyjmujących równocześnie inne leki obniżające próg drgawkowy (tramadolu chlorowodorek może zwiększać ryzyko wystąpienia drgawek) 

• u pacjentów z tendencją do nadużywania leków lub występowania uzależnień. Leczenie powinno być wtedy krótkotrwałe i pod ścisłym nadzorem lekarza. 

• u pacjentów z niewydolnością nerek i wątroby

Bezpieczeństwo stosowania tramadolu chlorowodorku w ciąży nie zostało ustalone. Z tego powodu leku nie należy stosować u kobiet w ciąży. 

Nie zaleca się stosować tramadolu chlorowodorku w okresie karmienia piersią. Przerwanie karmienia piersią nie jest konieczne w przypadku jednorazowego podania leku.

W czasie stosowania leku nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych i obsługiwać urządzeń mechanicznych.

Przy długotrwałym przyjmowaniu leku w dawkach większych niż przepisane przez lekarza może dojść do senności, osłabienia, omdleń.

W razie przyjęcia dawki większej niż przepisana, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach , nawet tych, które zostały kupione bez recepty. Zanim rozpocznie się stosowanie leku Tramadol należy poinformować lekarza lub farmaceutę o stosowaniu któregokolwiek z niżej wymienionych leków i substancji: 

• inhibitorów monoaminooksydazy, 

• cymetydyny (inhibitora metabolizmu wątrobowego), 

• karbamazepiny (induktora metabolizmu wątrobowego), 

• buprenorfiny, nalbufiny, pentazocyny itp., 

• pochodne kumaryny (np. warfaryna i acenokumarol), 

• ketokonazol i erytromycyna, 

• ondansetron, 

• trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, leków przeciwpsychotycznych oraz innych leków obniżających próg drgawkowy.

Ryzyko wystąpienia niepożądanych działań wzrasta: 

• jeśli pacjent przyjmuje inne produkty lecznicze mogące powodować drgawki (napady), takie jak pewne leki przeciwdepresyjne lub leki przeciwpsychotyczne. Ryzyko wystąpienia napadu może wzrosnąć, jeśli pacjent stosuje lek Tramadol jednocześnie z tymi lekami. Lekarz powinien poinformować pacjenta, czy lek Tramadol jest dla niego odpowiedni. 

• jeśli pacjent stosuje pewne leki przeciwdepresyjne. Lek Tramadol może wzajemnie oddziaływać z tymi lekami, co u pacjenta może wywołać następujące objawy: mimowolne, rytmiczne skurcze mięśni, w tym mięśni, które kontrolują ruch oka, pobudzenie, nadmierna potliwość, drżenie, wzmożenie odruchów, zwiększone napięcie mięśni, temperatura ciała powyżej 38°C.

Jak każdy lek, Tramadol SYNTEZA może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystapią.

Zaburzenia serca i naczyniowe:

• Niezbyt często: zaburzenia czynności układu krążenia (kołatanie serca, tachykardia, hipotonia ortostatyczna, zapaść sercowo-naczyniowa).

• rzadko: bradykardia, zwiększenie ciśnienia tętniczego

Zaburzenia układu nerwowego:

• bardzo często: zawroty głowy,

• często: bóle głowy, senność,

• rzadko: zmiany apetytu, parestezje, drżenia, zahamowanie oddychania, drgawki typu padaczki, mimowolne skurcze mięśni, zaburzenia koordynacji, omdlenia. W razie zastosowania dawek znacząco większych niż zalecane i jednoczesnego zastosowania innych substancji hamujących ośrodkowy układ nerwowy może wystąpić zahamowanie oddychania. Drgawki typu padaczki występują głównie po zastosowaniu dużych dawek tramadolu oraz jednocześnie leków obniżających próg drgawkowy.

częstość nieznana: zaburzenia mowy

Zaburzenia psychiczne:

• rzadko: omamy, dezorientacja, zaburzenia snu, niepokój i koszmary senne Po zastosowaniu tramadolu mogą wystąpić różnego rodzaju zaburzenia psychiczne, zmienne pod względem nasilenia i objawów; zależnie od osobowości pacjenta i czasu trwania leczenia. Mogą to być zaburzenia nastroju (zazwyczaj podniecenie, niekiedy dysforia), zmiany aktywności (zazwyczaj zmniejszenie, niekiedy zwiększenie) oraz zmiany w zdolności odczuwania i rozpoznawania (np. podejmowania decyzji, zaburzenia postrzegania). Lek może wywołać uzależnienie.

Zaburzenia oka:

• rzadko: nieostre widzenie,

• częstość nieznana: rozszerzenie źrenic 

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia:

• rzadko: duszność

• Opisywano nasilenie astmy oskrzelowej w czasie leczenia tramadolem, jakkolwiek nie został ustalony związek przyczynowy między tymi faktami.

Zaburzenia żołądka i jelit:

• bardzo często: nudności,

• często: zaparcia, suchość błony śluzowej jamy ustnej, wymioty,

• niezbyt często: odruchy wymiotne, podrażnienie żołądka i jelit (uczucie ucisku w żołądku, wzdęcie), biegunka

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:

często: nadmierne pocenie, niezbyt często: odczyny skórne (świąd, wysypka, pokrzywka)

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej:

• rzadko: osłabienie mięśni szkieletowych

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:

• W kilku pojedynczych przypadkach zaobserwowano wzrost aktywności enzymów wątrobowych po zastosowaniu tramadolu.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych:

• rzadko: zaburzenia oddawania moczu (trudności w oddawaniu moczu, objawy dyzuryczne i zatrzymanie moczu)

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:

• często: uczucie zmęczenia,

• rzadko: reakcje alergiczne (np. duszność, skurcz oskrzeli, sapanie, obrzęk naczyniowo-nerwowy) i anafilaksja; reakcje odstawienne, podobne do obserwowanych po odstawieniu opioidów, jak: pobudzenie, lęk, nerwowość, bezsenność, hiperkinezja, drżenia i objawy żołądkowo-jelitowe. Do innych bardzo rzadko opisywanych objawów odstawiennych należą: napady paniki, nasilony lęk, omamy, parestezje, szumy uszne i nietypowe zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego (dezorientacja, urojenia, depersonalizacja, utrata poczucia realności, paranoja).