Torsemed, 20 mg, 30 tabletek (import równoległy)

Produkt pochodzi z importu równoległego. Dowiedz się więcej o imporcie równoległym.

Tabletki Torsemed 20 mg jest lekiem moczopędnym, czyli lekiem, który zwiększa wydalanie moczu.

Torsemed stosuje się w leczeniu:

• obrzęków, które są spowodowane nadmierną ilością wody w organizmie.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Zalecana dawka to: Leczenie obrzęków spowodowanych przez nadmiar wody w organizmie

¼ tabletki (5 mg) raz na dobę W razie konieczności lekarz może stopniowo zwiększać dawkę do 1 tabletki (20 mg) raz na dobę.

Dzielenie tabletki

Tabletkę można podzielić na równe dawki. Umieścić tabletkę na twardym, płaskim podłożu, rowkiem dzielącym do góry. Nacisnąć palcem na środek tabletki i podzielić ją na cztery równe części.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Ze względu na niewystarczające doświadczenie dotyczące stosowania torasemidu u dzieci i młodzieży, nie zaleca się stosowania leku Torsemed u pacjentów w wieku poniżej 18 lat.

Zaburzenia czynności wątroby (z wyjątkiem przypadków o znacznym nasileniu)

Leczenie wymaga zachowania ostrożności ze względu na możliwość zwiększenia stężenia torasemidu.

Sposób podawania

Tabletki należy przyjmować codziennie rano, niezależnie od posiłków, bez rozgryzania, popijając 100 ml wody (około połowy szklanki).

Czas trwania leczenia

Czas trwania leczenia ustala lekarz. Torsemed może być stosowany nieprzerwanie przez kilka lat lub do ustąpienia obrzęków (nadmiaru płynu w tkankach).

Nie zaleca się stosowania leku Torsemed u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Nie stosować leku Torsemed :

• w przypadku uczulenia na:

• torasemid lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku

• leki o podobnej budowie chemicznej, takie jak niektóre leki stosowane w leczeniu cukrzycy, zawierające substancje czynne o nazwach z końcówką „–mid”

• w przypadku niewydolności nerek, przebiegającej z niedostatecznym wytwarzaniem moczu

• w przypadku ciężkich zaburzeń czynności wątroby, przebiegających z utratą świadomości

• w przypadku, gdy ciśnienie tętnicze wynosi mniej niż 100/60 mm Hg u kobiet lub mniej niż 110/60 mm Hg u mężczyzn

• w przypadku zmniejszenia objętości krwi krążącej

• w okresie karmienia piersią.

Torsemed zawiera laktozę

Lek zawiera cukier laktozę. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem tego leku.

Jeśli którakolwiek z wymienionych sytuacji dotyczy pacjenta, przed rozpoczęciem stosowania leku Torsemed należy omówić to z lekarzem:

• dna moczanowa i (lub) zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi

• nieregularna czynność serca

• zmniejszona objętość krwi

• zmniejszone stężenie potasu lub sodu we krwi

• zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej

• ciężkie zaburzenia odpływu moczu, np. z powodu rozrostu gruczołu krokowego

• upośledzenie czynności nerek wywołane lekami, które powodują uszkodzenie nerek

• cukrzyca

• stosowanie innych leków.

Jeśli pacjent nieprzerwanie przyjmuje lek Torsemed, lekarz prowadzący będzie regularnie kontrolował ilość komórek we krwi oraz stężenie w niej niektórych substancji, zwłaszcza jeśli pacjent stosuje jednocześnie inne leki.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje ciążę, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Torsemed można stosować w czasie ciąży tylko wtedy, gdy lekarz prowadzący uzna, że jest to bezwzględnie konieczne. W takim przypadku należy stosować możliwie najmniejszą dawkę.

Stosowanie leku Torsemed nie jest zalecane u kobiet karmiących piersią, ponieważ może on działać szkodliwie na dziecko.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Przedawkowanie może spowodować wydalanie dużej ilości moczu, senność, splątanie, osłabienie, zawroty głowy, niedociśnienie tętnicze, zapaść krążeniową, rozstrój żołądka. Należy wziąć ze sobą tabletki, które pozostały oraz opakowanie leku, aby ułatwić identyfikację zażytego leku.

Podczas stosowania leku Torsemed mogą występować zawroty głowy lub senność, szczególnie na początku leczenia, podczas zwiększania dawki, zmiany leku lub jednoczesnego spożycia alkoholu. W razie osłabienia koncentracji nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Działania niepożądane mogą występować z następującą częstością:

Często (mogą występować u mniej niż 1 na 10 osób)

• zaburzenia ilości wody i składników mineralnych w organizmie, zwłaszcza przy ograniczonym spożyciu soli

• zwiększona zasadowość w organizmie

• kurcze mięśni, szczególnie na początku leczenia

• zwiększone stężenie kwasu moczowego, cukru i tłuszczów we krwi

• zmniejszone stężenie potasu i sodu we krwi

• zmniejszona objętość krwi

• zaburzenia żołądka i (lub) jelit, takie jak utrata apetytu, ból żołądka, nudności, wymioty, biegunka, zaparcie

• zwiększona aktywność niektórych enzymów wątrobowych, takich jak gamma-GT

• bóle głowy

• zawroty głowy

• uczucie zmęczenia

• osłabienie

Niezbyt często (mogą występować u mniej niż 1 na 100 osób)

• zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi

• suchość w jamie ustnej

• uczucie mrowienia lub drętwienia rąk i nóg

• trudności w oddawaniu moczu (np. z powodu rozrostu gruczołu krokowego).

Bardzo rzadko (mogą występować u mniej niż 1 na 10 000 osób)

• zwężenie naczyń krwionośnych z powodu zagęszczenia krwi

• mniejsze niż normalnie ciśnienie tętnicze krwi

• zaburzenia krążenia, szczególnie przy wstawaniu

• nieregularna czynność serca

• dławica piersiowa – schorzenie, w którym często występuje silny ból w klatce piersiowej

• zawał serca

• omdlenia

• dezorientacja (splątanie)

• zapalenie trzustki

• reakcje alergiczne ze świądem i wysypką

• zwiększona wrażliwość na światło

• ciężkie reakcje skórne

• zmniejszenie liczby krwinek czerwonych i białych oraz płytek krwi

• zaburzenia widzenia

• dzwonienie lub szum w uszach

• utrata słuchu.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301/faks: + 48 22 49 21 309/e-mail: ndl@urpl.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Następujące leki mogą wpływać na działanie leku Torsemed i odwrotnie:

• leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego, szczególnie leki zawierające substancje czynne, których nazwy kończą się na „-pryl”

• leki, które wzmacniają zdolność serca do pompowania krwi, takie jak digitoksyna, digoksyna lub metylodigoksyna

• leki stosowane w leczeniu cukrzycy

• probenecyd (lek stosowany w leczeniu dny)

• leki stosowane w leczeniu stanu zapalnego i bólu, takie jak kwas acetylosalicylowy lub indometacyna

• sulfasalazyna, mesalazyna lub olsalazyna (leki stosowane w leczeniu przewlekłych zapalnych chorób jelit)

• leki stosowane w leczeniu zakażeń, takie jak cefiksym, cefuroksym, cefaklor, cefaleksyna, cefadroksyl, proksetyl cefpodoksymu, kanamycyna, neomycyna, gentamycyna, amikacyna lub tobramycyna

• cisplatyna (lek stosowany w leczeniu raka)

• lit (lek stosowany w leczeniu depresji)

• teofilina (lek stosowany w leczeniu astmy)

• niektóre leki zwiotczające, których nazwa kończy się na „-kuronium” lub „-kurium”

• wszystkie leki stosowane w leczeniu zaparcia

• leki zawierające pochodne kortyzonu, takie jak hydrokortyzon, prednizon lub prednizolon

• kolestyramina (lek stosowany w celu zmniejszenia stężenia tłuszczów we krwi)

• adrenalina lub noradrenalina (leki stosowane w celu zwiększenia ciśnienia tętniczego lub przyspieszenia akcji serca).