Toramide 5 mg, 30 tabletek

Toramide jest pętlowym lekiem moczopędnym. Zawiera jako substancję czynną torasemid w dawce 5 mg w każdej tabletce.

Lek Toramide przepisywany jest przez lekarza, przeznaczony jest dla osób dorosłych.

• leczenie nadciśnienia tętniczego pierwotnego;
• leczenie obrzęków pochodzenia wątrobowego i nerkowego;
• leczenie obrzęków związanych z zastoinową niewydolnością serca i obrzęku płuc.

Substancją czynną leku jest torasemid. Każda tabletka zawiera 5 mg torasemidu.

Pozostałe składniki leku to: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.

Nadciśnienie tętnicze pierwotne:

• Zalecana dawka torasemidu wynosi 2,5 mg raz na dobę.
• W razie potrzeby lekarz może zwiększyć dawkę do 5 mg raz na dobę. Badania wskazują, że dawki powyżej 5 mg na dobę nie prowadzą do dalszego obniżania ciśnienia tętniczego.
• Maksymalny efekt uzyskuje się po około dwunastu tygodniach ciągłego leczenia.

Obrzęki:

• Zwykle stosuje się 5 mg raz na dobę. 
• W razie konieczności lekarz może zwiększać dawkę stopniowo do dawki 20 mg raz na dobę. W indywidualnych przypadkach, podawano dawki do 40 mg na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku nie wymagają szczególnego dostosowania dawek.

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania torasemidu u dzieci.

Lek Toramide należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• jeśli pacjent ma uczulenie na torasemid, pochodne sulfonylomocznika lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli pacjent ma niewydolność nerek z anurią (bezmoczem);
• jeśli pacjent ma śpiączkę wątrobową lub stan przedśpiączkowy;
• jeśli pacjent ma niskie ciśnienie tętnicze;
• jeśli pacjent ma zaburzenia rytmu serca;
• jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią;
• jeśli pacjent jednocześnie stosuje antybiotyki aminoglikozydowe czy cefalosporyny lub u pacjenta wystąpiła niewydolność nerek po zastosowaniu innych leków powodujących uszkodzenie nerek.

Opakowanie leku Toramide 5 mg zawiera 30 tabletek oraz ulotkę.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Toramide należy omówić to z lekarzem. Należy zachować szczególną ostrożność stosując Toramide:

• podczas długotrwałego leczenia torasemidem - lekarz zaleci regularne kontrolowanie bilansu elektrolitów, stężenia glukozy, kwasu moczowego, kreatyniny i lipidów we krwi;
• u pacjentów z tendencją do hiperurykemii (nadmiar kwasu moczowego we krwi) i dny moczanowej;
• w utajonej lub objawowej cukrzycy - lekarz zaleci monitorowanie metabolizmu węglowodanów.

Przed rozpoczęciem leczenia lekarz zaleci wyrównanie hipokaliemii (zmniejszenie stężenia potasu we krwi), hiponatremii (zmniejszenie stężenia sodu we krwi) oraz zaburzeń mikcji (zaburzenia w oddawaniu moczu).

Lek Toramide zawiera laktozę. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem tego leku.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Torasemid jest przeciwwskazany w okresie ciąży i karmienia piersią.

Tak jak w przypadku innych leków, które mogą wywoływać zmiany ciśnienia tętniczego krwi, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, jeśli występują zawroty głowy lub inne podobne objawy.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, szczególnie o stosowaniu:

• glikozydów nasercowych (np. digoksyna);
• leków zwiotczających mięśnie zawierających kurarę;
• teofiliny (stosowanej w leczeniu astmy);
• leków przeciwnadciśnieniowych, np. inhibitorów angiotensyny (enalapryl, ramipryl);
• niektórych antybiotyków (aminoglikozydowych i cefalosporyn);
• cisplatyny;
• salicylanów (np. kwas acetylosalicylowy);
• soli litu;
• leków przeciwcukrzycowych;
• niesteroidowych leków przeciwzapalnych (np. indometacyna, ibuprofen, naproksen);
• probenecydu (lek stosowany w leczeniu dny);
• kolestyraminy (lek stosowany w celu zmniejszenia stężenia tłuszczów we krwi);
• kortykosteroidów (leki stosowane w celu zmniejszenia stanu zapalanego);
• leków przeczyszczających;
• leków zwiększających ciśnienie krwi, np. adrenaliny i noradrenaliny.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Lek Toramide może powodować wystąpienie następujących działań niepożądanych:

• zmniejszenie liczby erytrocytów (czerwonych krwinek) i leukocytów (białych krwinek) oraz płytek we krwi obwodowej,
• parestezje kończyn (zaburzenia czucia),
• zaburzenia wzroku,
• szum w uszach i utrata słuchu,
• powikłania zakrzepowo-zatorowe oraz zaburzenia krążenia związane z zagęszczeniem krwi,
• suchość w jamie ustnej,
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe,
• zapalenie trzustki,
• zwiększenie aktywności niektórych enzymów wątrobowych, np. gamma-glutamylotransferazy (GGT),
• reakcje alergiczne, takie jak świąd, wysypka i nadwrażliwość na światło,
• retencja (zastój) moczu (u pacjentów ze zwężeniem drogi odpływu moczu),
• zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w osoczu.

Badania diagnostyczne:

Tak jak w przypadku innych leków moczopędnych, w zależności od dawki i czasu trwania leczenia mogą wystąpić zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej, zwłaszcza przy znacznie ograniczonym spożyciu soli.

Może wystąpić hipokaliemia (zwłaszcza w przypadku diety ubogiej w potas lub w razie wymiotów, biegunki lub nadużywania leków przeczyszczających, jak również niewydolności wątroby).

Jeśli wydalanie moczu jest nasilone, mogą zwłaszcza na początku leczenia oraz u pacjentów w podeszłym wieku wystąpić objawy niedoboru elektrolitów i płynów, takie jak:

• bóle i zawroty głowy,
• niskie ciśnienie tętnicze,
• uczucie osłabienia, senność,
• stan splątania, utrata apetytu i skurcze.

W razie zaobserwowania opisanych objawów należy zwrócić się do lekarza, ponieważ może być konieczne odpowiednie dostosowanie dawki leku.

Może wystąpić zwiększenie stężenia kwasu moczowego, glukozy i lipidów w osoczu.

Może też dojść do nasilenia zasadowicy metabolicznej.