Relesed, 10 mg/2,5 ml mikrowlewka doodbytnicza, roztwór, 5 mikrowlewek

Relsed 10 mg/2,5 ml zawiera jako substancję czynną diazepam. Diazepam jest zaliczany do grupy leków zwanych benzodiazepinami. Działa przeciwlękowo, uspokajająco, nasennie, przeciwdrgawkowo oraz zmniejsza napięcie mięśni szkieletowych.

Lek Relsed stosuje się doodbytniczo: 

• w drgawkach występujących podczas wysokiej gorączki (drgawkach gorączkowych); 

• w przypadku trwających długo lub często powtarzających się napadów padaczki (stan padaczkowy); 

• w przypadku napadu drgawek występujących w zatruciu ciążowym (określanych jako rzucawka ciężarnych); 

• w napadach lęku; 

• w stanach, które charakteryzują się zwiększonym napięciem mięśniowym, w tym w tężcu; 

• w przygotowaniu pacjenta (premedykacji) przed różnymi zabiegami, np. przed operacją, endoskopią; 

• w okresie po operacji w celu uspokojenia pacjenta.

Mikrowlewka doodbytnicza o pojemności 2,5 ml zawiera 10 mg diazepamu.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza. 

Lek stosuje się wyłącznie doodbytniczo. 

Relsed posiada opakowanie dostosowane do podawania doodbytniczego, zwane mikrowlewką. Mikrowlewka jest tubą polietylenową zakończoną kaniulą doodbytniczą, umożliwiającą podanie leku.

Lekarz określi dawkowanie leku oraz czas trwania leczenia indywidualnie dla każdego pacjenta. Należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza. 

Jeśli lek jest stosowany w domu, podawać go powinna pacjentowi odpowiedzialna osoba dorosła. Należy przebywać z pacjentem do momentu ustąpienia objawów.

Działanie leku jest widoczne po 5-10 minutach od podania.

Mikrowlewka doodbytnicza o pojemności 2,5 ml leku Relsed (2 mg/ml) zawiera 5 mg diazepamu. Mikrowlewka doodbytnicza o pojemności 2,5 ml leku Relsed (4 mg/ml) zawiera 10 mg diazepamu.

Dorośli Początkowo: 1 mikrowlewkę po 5 mg diazepamu lub 1 mikrowlewkę po 10 mg diazepamu.  Jeśli objawy nie ustąpią, dawkę można powtórzyć po około 10-15 minutach. Jeśli stan pacjenta nie poprawia się należy wezwać lekarza.

Przed zabiegami oraz w okresie pooperacyjnym: 

w dniu poprzedzającym zabieg: 2 do 4 mikrowlewek po 5 mg lub 1 do 2 mikrowlewek po 10 mg diazepamu; 

30-60 min. przed operacją: 1 do 2 mikrowlewek po 5 mg lub 1 mikrowlewka po 10 mg diazepamu; 

po operacji: 1 do 2 mikrowlewek po 5 mg lub 1 mikrowlewka po 10 mg diazepamu. Dzieci Lekarz poinformuje opiekuna dziecka, w jakich sytuacjach należy podać lek (rodzaj drgawek, czas ich trwania) oraz określi dawkę odpowiednią dla dziecka.

Zazwyczaj stosowane dawki: 

niemowlęta od 7. miesiąca życia: do 0,5 mg/kg masy ciała;

dzieci o masie ciała 10-15 kg: 1 mikrowlewka po 5 mg diazepamu; 

dzieci o masie ciała powyżej 15 kg: 2 mikrowlewki po 5 mg lub 1 mikrowlewka po 10 mg diazepamu. Jeśli drgawki nie ustąpią, dawkę można powtórzyć po 10-15 minutach. Jeśli stan dziecka nie poprawia się należy wezwać lekarza. W przypadku drgawek gorączkowych, dzieciom z dużym ryzykiem nawrotów drgawek, lekarz może zalecić podawanie leku w mikrowlewkach co 8 godzin, jeśli gorączka utrzymuje się powyżej 38,5°C. Należy zawsze ściśle przestrzegać zaleceń lekarza.

Sposób podawania

Podczas podawania leku i przez 15 minut po jego podaniu, pacjent powinien leżeć poziomo, na brzuchu. Małe dziecko można położyć na kolanach opiekuna.

1. Rozerwać folię i wyjąć mikrowlewkę. 

2. Posmarować kaniulę żelem nawilżającym (można nabyć w aptece), który ułatwi wprowadzenie kaniuli do odbytu.

3. Otworzyć mikrowlewkę poprzez przekręcenie końcówki kaniuli.

4. Wprowadzić kaniulę do odbytu (w przypadku małych dzieci wprowadzić kaniulę tylko do połowy, w przypadku dzieci starszych i dorosłych wprowadzić całą kaniulę).

5. Opróżnić zbiorniczek przez silny ucisk kciukiem i palcem wskazującym.

6. Wyjąć kaniulę z odbytu nie zwalniając ucisku na zbiorniczek.

7. Ścisnąć pośladki przez kilka minut, aby lek nie wyciekł.

Nie stosować leku Relsed :

• jeśli pacjent ma uczulenie na diazepam lub inne benzodiazepiny, lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku

• jeśli u pacjenta stwierdzono:

• miastenię (przewlekła choroba objawiająca się osłabieniem mięśni);

• ciężką niewydolność oddechową (poważne trudności z oddychaniem); 

• zespół bezdechu sennego (objawia się krótkimi przerwami w oddychaniu występującymi podczas snu);

• ciężką niewydolność wątroby (poważne zaburzenia czynności wątroby); 

• występowanie fobii (lęk przed określonymi przedmiotami lub sytuacjami) lub natręctw (obsesyjne, powtarzające się myśli lub zachowania). 

• Leku Relsed nie należy stosować jako jedynego leku w leczeniu depresji lub lęku związanego z depresją.

Lek Relsed zawiera alkohol benzylowy, etanol i benzoesan sodu Każda mikrowlewka zawiera 37,5 mg alkoholu benzylowego.

Ze względu na zawartość alkoholu benzylowego leku nie należy podawać wcześniakom i noworodkom. Alkohol benzylowy znajdujący się w leku może powodować zatrucia i reakcje alergiczne u niemowląt i dzieci do 3 lat.

Każda mikrowlewka zawiera 250 mg etanolu 96% (alkoholu etylowego) - należy wziąć to pod uwagę podczas stosowania u kobiet ciężarnych lub karmiących piersią, dzieci i u osób z grup wysokiego ryzyka, takich jak pacjenci z chorobą wątroby lub z padaczką.

Szkodliwe dla osób z chorobą alkoholową.

Ze względu na zawartość benzoesanu sodu, lek może zwiększać ryzyko wystąpienia żółtaczki u noworodków.

Opakowanie zawiera 5 mikrowlewek.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Relsed należy omówić to z lekarzem. Należy skonsultować się z lekarzem w przypadku pacjentów: 

• w podeszłym wieku, osłabionych; 

• z niewydolnością wątroby lub nerek;

• z uszkodzeniem mózgu będącym wynikiem np. urazu, miażdżycy naczyń krwionośnych, udaru; 

• z niemożnością poprawnego wykonywania ruchów (zwaną niezbornością ruchów); 

• z zaburzeniami osobowości;

• z przewlekłą niewydolnością oddechową (nawet o umiarkowanym nasileniu);

• z przerostem gruczołu krokowego (z zastojem moczu);

• uzależnionych od leków lub alkoholu;

• chorych na jaskrę (podwyższone ciśnienie w oczach).

Pacjenci, u których występują powyższe choroby powinni poinformować o nich lekarza. Należy przestrzegać czasu stosowania leku zaleconego przez lekarza. Stosowanie leku Relsed powinno trwać możliwie krótko.

Nie należy stosować leku długotrwale, ponieważ może zwiększyć się ryzyko uzależnienia oraz rozwoju tolerancji na lek. Rozwój tolerancji polega na coraz słabszym działaniu leku wraz z przedłużającym się jego stosowaniem, co powoduje konieczność zwiększania dawki.

Dzieci

Leku nie należy stosować u noworodków, szczególnie u wcześniaków ze względu na zawartość alkoholu benzylowego.

U niemowląt do 6. miesiąca życia lek można stosować tylko w stanach zagrażających życiu, w takich przypadkach lek podawany jest przez personel medyczny. 

Lek można stosować u dzieci od 7. miesiąca życia.

Podczas stosowania leku Relsed u dzieci mogą wystąpić tzw. reakcje paradoksalne.

W przypadku wystąpienia tych objawów należy zaprzestać stosowania leku.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku Relsed u kobiet w ciąży, szczególnie podczas pierwszego i trzeciego trymestru oraz w okresie karmienia piersią, chyba że lekarz stwierdzi, że zastosowanie leku jest konieczne.

Po zastosowaniu leku mogą wystąpić uspokojenie, zaburzenia koncentracji i inne działania niepożądane, które mogą wpływać niekorzystnie na wykonywanie czynności wymagających wzmożonej uwagi. Nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn minimum przez 24 godziny od podania leku Relsed.

Po przedawkowaniu diazepamu mogą wystąpić: senność, stany splątania (zaburzenia świadomości, dezorientacja, lęk). W cięższych przypadkach może też wystąpić niezborność ruchów, obniżenie ciśnienia krwi, osłabienie mięśni, trudności z oddychaniem i śpiączka. W razie zastosowania większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza, który zastosuje odpowiednie leczenie.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Relsed oraz inne stosowane jednocześnie leki mogą wzajemnie wpływać na swoje działanie. W szczególności dotyczy to następujących leków wymienionych poniżej: 

• silne leki przeciwbólowe (zwane opioidowymi lekami przeciwbólowymi, np. morfina, buprenorfina); jeżeli zachodzi konieczność podania diazepamu z opioidowymi lekami przeciwbólowymi, diazepam należy podać na końcu; 

• leki stosowane w zaburzeniach psychicznych (np. haloperydol); 

• leki stosowane w leczeniu depresji (fluoksetyna, fluwoksamina); 

• leki uspokajające, leki przeciwlękowe i nasenne; 

• leki przeciwdrgawkowe (np. fenobarbital); 

• leki znieczulające oraz niektóre leki stosowane w leczeniu alergii (mające działanie uspokajające); 

• cymetydyna i omeprazol (leki stosowane w chorobie wrzodowej); 

• disulfiram (lek stosowany w chorobie alkoholowej); 

• izoniazyd (lek stosowany w leczeniu gruźlicy); 

• doustne środki antykoncepcyjne; 

• teofilina (lek stosowanyw leczeniu astmy);

• lewodopa (lek stosowany w leczeniu choroby Parkinsona);

• leki zwiotczające mięśnie szkieletowe (np. baklofen); 

• fenytoina (lek stosowany w leczeniu padaczki).

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Po zastosowaniu leku działania niepożądane są zazwyczaj łagodne i występują rzadko. Mogą wystąpić: uspokojenie, senność, niezborność ruchów, osłabienie mięśni.

Rzadko występują: 

• ból i zawroty głowy, zaburzenia widzenia, stany dezorientacji, niepamięć następcza (pacjent nie pamięta zdarzeń, które wystąpiły w krótkim czasie po podaniu leku), zaburzenia mowy; 

• zaburzenia oddychania, skurcz krtani, bezdech, bóle w klatce piersiowej;

• spadek ciśnienia krwi, zwolnienie czynności serca (bradykardia), zmiany w obrazie krwi (widoczne w tzw. badaniu morfologii);

• zaburzenia ze strony układu pokarmowego (suchość w ustach, zwiększenie łaknienia, żółtaczka);

• zmiany popędu płciowego, zaburzenia miesiączkowania;

• zatrzymanie moczu; 

• skórne odczyny uczuleniowe;

• zmęczenie, drżenia.

Po zastosowaniu diazepamu (szczególnie u dzieci oraz pacjentów w podeszłym wieku) mogą wystąpić: niepokój, pobudzenie, omamy, zmiany w zachowaniu, agresywność, koszmary nocne, psychozy (tzw. reakcje paradoksalne).

U pacjentów w podeszłym wieku oraz osłabionych mogą wystąpić nasilone działania niepożądane. Po zastosowaniu diazepamu może ujawnić się utajona depresja.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.