Milgamma N (50 mg + 50 mg + 0,5 mg)/ml, roztwór do wstrzykiwań, 5 ampułek (import równoległy Inpharm)

Produkt pochodzi z importu równoległego. Dowiedz się więcej o imporcie równoległym.

Milgamma N jest mieszaniną witamin z grupy B.

Lek Milgamma N stosowany jest u dorosłych w następujących przypadkach:

• schorzenia układu nerwowego o różnej genezie;
• zapalenie nerwów;
• neuralgia;
• polineuropatie (np. cukrzycowe, alkoholowe, etc.);
• ból mięśni (mialgia);
• zespół korzonkowy;
• zespół napięcia karku;
• ból barku;
• niektóre formy zapalenia nerwu wzrokowego (pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego);
• półpasiec;
• porażenie nerwu twarzowego;
• jako środek wzmacniający.

2 ml roztworu do wstrzykiwań zawierają: 100 mg tiaminy chlorowodorku (witamina B1), 100 mg pirydoksyny chlorowodorku (witamina B6) oraz 1 mg cyjanokobalaminy (witamina B12).

Substancje pomocnicze: alkohol benzylowy 40 mg, lidokainy chlorowodorek 20 mg, substancje do dostosowania fizjologicznego pH (sodu wodorotlenek), potasu heksacyjanożelazian III, sodu polifosforan, woda do wstrzykiwań.

• Lek Milgamma N należy podawać we wstrzyknięciu domięśniowym. Każde przypadkowe wstrzyknięcie dożylne musi być monitorowane przez lekarza lub w warunkach szpitalnych w zależności od ciężkości wynikających z niego objawów.
• Lekarz określi odpowiednią dawkę dla pacjenta i częstotliwość podawania.
• W poważnych i ostrych stanach bólowych i w celu szybkiego osiągnięcia wysokiego stężenia we krwi: początkowa dawka to 1 wstrzyknięcie (2 ml) na dobę.
• Po uspokojeniu ostrej fazy i w przypadku nienasilonych objawów: 1 wstrzyknięcie 2 – 3 razy w tygodniu.
• Leku Milgamma N nie należy stosować u dzieci i młodzieży do 18 lat.
• Zalecana jest kontrola leczenia przez lekarza w odstępach tygodniowych.
• Należy najszybciej jak to jest możliwe zmienić leczenie na podanie doustne.

Lek Milgamma N należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• jeśli pacjent ma uczulenie na chlorowodorek tiaminy (witamina B1), chlorowodorek pirydoksyny (witamina B6), cyjanokobalaminę (witamina B12) lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
• jeśli występują zaburzenia przewodnictwa i niewyrównana niewydolność serca,
• w okresie ciąży i karmienia piersią,
• u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Opakowanie leku Milgamma N zawiera 5 ampułek po 2 ml roztworu do wstrzykiwań.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Milgamma N należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.

Lek Milgamma N przeznaczony jest wyłącznie do wstrzyknięcia domięśniowego (i.m.), a nie do wstrzyknięć dożylnych (i.v.). Każde przypadkowe wstrzyknięcie dożylne musi być monitorowane przez lekarza lub w warunkach szpitalnych w zależności od ciężkości wynikających z niego objawów.

Ten lek może powodować neuropatie, jeśli stosowany jest przez okres dłuższy niż sześć miesięcy.

Brak specjalnych środków ostrożności dotyczących osób w podeszłym wieku.

Lek Milgamma N zawiera 40 mg alkoholu benzylowego w 1 ampułce 2 ml. Duże objętości alkoholu benzylowego należy podawać z ostrożnością i tylko w razie konieczności, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby z powodu ryzyka kumulacji toksyczności (kwasica metaboliczna).

Lek Milgamma N zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na 1 ampułkę 2 ml, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Lek Milgamma N zawiera mniej niż 1 mmol (39 mg) potasu na 1 ampułkę 2 ml, to znaczy lek uznaje się za „wolny od potasu”.

• Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
• W okresie ciąży zalecana dobowa dawka witaminy B1 wynosi od 1,2 mg (drugi trymestr) do 1,3 mg (trzeci trymestr). Podczas ciąży zalecana dawka dobowa witaminy B6 wynosi 1,9 mg, a witaminy B12 – 2,6 μg. Bezpieczeństwo dawek dobowych wyższych niż zalecane, nie zostało jak dotychczas wystarczająco zbadane.
• Nie należy stosować leku Milgamma N w okresie ciąży.
• W okresie karmienia piersią zalecana dawka dobowa witaminy B1 wynosi 1,3 mg, witaminy B6 - 1,9 mg, a witaminy B12 – 2,6 μg.
• Bezpieczeństwo dawek dobowych wyższych niż zalecane, nie zostało jak dotychczas wystarczająco zbadane.
• Witaminy B1, B6 i B12 przenikają do mleka kobiet karmących piersią. Wysokie dawki witaminy B6 mogą hamować wydzielanie mleka.
• Nie należy stosować leku Milgamma N w okresie karmienia piersią.

Jak każdy lek, lek Milgamma N może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy bezzwłocznie poinformować lekarza w następujących przypadkach:

Rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1 000 pacjentów):

• reakcje alergiczne (np. wysypka skórna, spłycony oddech, wstrząs, obrzęk oczu, twarzy, języka i gardła).

Jeśli wystąpi którekolwiek z poniższych działań niepożądanych należy skonsultować się z lekarzem tak szybko, jak to jest możliwe:

Bardzo rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• kołatanie serca (tachykardia),
• nadmierne pocenie się, trądzik, reakcje skórne ze świądem i pokrzywką

Częstość nieznana (częstość nie może zostać określona na podstawie dostępnych danych):

• zawroty głowy, senność,
• spowolnienie rytmu serca (bradykardia), zaburzenia rytmu serca,
• wymioty,
• skurcze,
• wystąpienie reakcji ogólnoustrojowych (reakcje, które dotyczą całego organizmu) jest możliwe po szybkim wstrzyknięciu (omyłkowe wstrzyknięcie dożylne, wstrzyknięcie w tkanki z dużym przepływem krwi) lub po przedawkowaniu.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Jest to szczególnie ważne w przypadku następujących leków:

• roztwory zawierające siarczyny (witamina B1 ulega rozkładowi w roztworach zawierających siarczyny; inne witaminy mogą ulegać inaktywacji w obecności produktów rozkładu witaminy B1),
• 5-fluorouracyl – stosowany w leczeniu raka,
• INH (izoniazyd) – stosowany w leczeniu gruźlicy,
• D-penicylamina – stosowana w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów,
• Długotrwałe stosowanie doustnej antykoncepcji zawierającej estrogeny,
• Epinefryna – stosowana w leczeniu ciężkich reakcji alergicznych (anafilaksja),
• Norepinefryna – stosowana w leczeniu depresji i niskiego ciśnienia krwi,
• Sulfonamidy – antybiotyki stosowane również w leczeniu chorób zapalnych jelit,
• L-dopa – stosowana w leczeniu choroby Parkinsona.