Meropenem Kabi 1 g proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań lub infuzji, 10 fiolek

Meropenem Kabi należy do grupy leków nazywanych antybiotykami karbapenemowymi. Jego działanie polega na niszczeniu bakterii, które mogą wywoływać ciężkie zakażenia.

Meropenem Kabi jest stosowany do leczenia następujących zakażeń u dorosłych i dzieci w wieku 3 miesięcy i starszych:

• zakażenie płuc (zapalenie płuc);
• zakażenia płuc i oskrzeli u pacjentów z mukowiscydozą;
• powikłane zakażenia dróg moczowych;
• powikłane zakażenia jamy brzusznej;
• zakażenia śródporodowe i poporodowe;
• powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich;
• ostre bakteryjne zakażenie mózgu (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych).

Meropenem Kabi można stosować w leczeniu pacjentów z neutropenią i gorączką, jeśli podejrzewa się u nich zakażenie bakteryjne. Meropenem Kabi można stosować w leczeniu zakażeń bakteryjnych krwi, które mogą być związane z zakażeniami wymienionymi powyżej.

Substancją czynną leku jest meropenem trójwodny. Każda fiolka 20 ml lub butelka 50 ml i 100 ml zawiera 1,0 g meropenemu w postaci meropenemu trójwodnego.

• Pozostały składnik to: sodu węglan.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza. Dorośli pacjenci

• Dawka leku zależy od rodzaju zakażenia, miejsca zakażenia w organizmie i nasilenia zakażenia. Lekarz ustali odpowiednią dawkę dla danego pacjenta.
• Dawka u dorosłych pacjentów wynosi zwykle od 500 mg (miligramów) do 2 g (gramów). Lek podaje się zwykle co 8 godzin. Jednak jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek, lek może być podawany rzadziej.

• Meropenem Kabi podaje się pacjentowi do dużej żyły we wstrzyknięciu lub infuzji.
• Meropenem Kabi podaje zwykle lekarz lub pielęgniarka.
• Niektórzy pacjenci, rodzice i opiekunowie są przeszkoleni, aby móc podawać Meropenem Kabi w domu. Należy zawsze stosować Meropenem Kabi ściśle według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
• Leku nie należy mieszać lub dodawać do roztworów zawierających inne leki.
• Podanie leku może trwać około 5 minut lub od 15 do 30 minut. Lekarz poinformuje pacjenta, jak należy podawać Meropenem Kabi.
• Zazwyczaj lek podaje się o tej samej porze każdego dnia

Dawka u dzieci w wieku powyżej 3 miesięcy i do 12 lat zależy od wieku i masy ciała dziecka. Zazwyczaj stosuje się dawkę od 10 mg do 40 mg leku Meropenem Kabi na każdy kilogram (kg) masy ciała dziecka. Dawkę leku podaje się zwykle co 8 godzin. Dzieciom o masie ciała powyżej 50 kg podaje się dawkę jak u dorosłych pacjentów.

• Jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na meropenem lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
• Jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na inne antybiotyki, takie jak penicyliny, cefalosporyny lub karbapenemy, gdyż może być również uczulony na meropenem.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Meropenem Kabi należy skonsultować się z lekarzem lub pielęgniarką:

• jeśli pacjent ma problemy zdrowotne, takie jak zaburzenia czynności wątroby lub nerek;
• jeśli u pacjenta wystąpiła kiedyś ciężka biegunka po zastosowaniu innych antybiotyków.

Wynik testu Coombsa, wykonywanego podczas leczenia, może być dodatni, co świadczy o występowaniu przeciwciał, które mogą niszczyć krwinki czerwone. Lekarz omówi to z pacjentem.

U pacjenta mogą wystąpić objawy przedmiotowe i podmiotowe ciężkich reakcji skórnych. Jeśli u pacjenta wystąpią takie objawy, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub pielęgniarką, aby można było rozpocząć leczenie tych objawów.

W razie wątpliwości, czy którakolwiek z wyżej wymienionych sytuacji dotyczy pacjenta, należy o tym powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce przed zastosowaniem leku Meropenem Kabi.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Należy unikać podawania meropenemu pacjentkom w okresie ciąży. Lekarz zdecyduje, czy pacjentka powinna otrzymać meropenem.

Istotne jest, aby przed rozpoczęciem stosowania meropenemu pacjentka poinformowała swojego lekarza, czy karmi piersią lub czy zamierza karmić piersią. Niewielkie ilości tego leku przenikają do mleka ludzkiego. Dlatego lekarz zdecyduje, czy pacjentka powinna stosować meropenem podczas karmienia piersią.

Nie prowadzono badań dotyczących wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak, stosowanie leku Meropenem Kabi może powodować ból głowy, uczucie mrowienia i kłucia skóry (parestezje), niekontrolowane skurcze mięśni, prowadzące do gwałtownych i niekontrolowanych wstrząsów ciała (drgawki), które zwykle łączą się z utratą przytomności. Są to działania niepożądane, które mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Nie prowadzić pojazdów i nie obsługiwać maszyn, jeśli u pacjenta wystąpią te działania niepożądane.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Meropenem Kabi może wpływać na działanie niektórych leków i niektóre leki mogą wpływać na działanie leku Meropenem Kabi.

Należy szczególnie poinformować lekarza lub pielęgniarkę, jeśli pacjent stosuje:

• probenecyd (stosowany w leczeniu dny moczanowej);
• kwas walproinowy, walproinian sodu, walpromid (stosowane w leczeniu padaczki); leku Meropenem Kabi nie należy stosować, gdyż może osłabić działanie tych leków; • doustne leki przeciwzakrzepowe (stosowane w leczeniu lub zapobieganiu powstawania zakrzepów w naczyniach krwionośnych).

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Ciężkie reakcje alergiczne
Jeśli u pacjenta wystąpi ciężka reakcja alergiczna, należy przerwać stosowanie leku Meropenem Kabi i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Pacjent może pilnie potrzebować pomocy medycznej. Objawy ciężkiej reakcji alergicznej mogą wystąpić nagle i obejmować:

• ciężką wysypkę, świąd lub pokrzywkę na skórze;
• obrzęk twarzy, warg, języka lub innych części ciała;
• zadyszkę, świszczący oddech lub trudności w oddychaniu;
• ciężkie reakcje skórne, obejmujące:
• ciężkie reakcje nadwrażliwości, w tym gorączkę, wysypkę skórną, zmiany wyników badania krwi służących ocenie czynności wątroby (zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych) oraz zwiększenie liczby pewnego rodzaju krwinek białych (eozynofilia), a także powiększenie węzłów chłonnych. Mogą być one objawami wielonarządowego zaburzenia na tle nadwrażliwości, określanego jako reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi.
• ciężką, czerwoną, łuszczącą się wysypkę, guzy skórne zawierające ropę, pęcherze lub złuszczanie skóry, które mogą być związane z wysoką gorączką i bólem stawów.
• ciężkie wysypki skórne, które mogą pojawić się jako czerwonawe, okrągłe plamy na tułowiu, często z pęcherzami po środku, złuszczaniem skóry, owrzodzeniami jamy ustnej, gardła, nosa, narządów płciowych i oczu i mogą być poprzedzone gorączką i objawami grypopodobnymi (zespół Stevensa-Johnsona) lub w cięższej postaci (toksyczna nekroliza naskórka).

Uszkodzenie krwinek czerwonych (częstość nieznana)
Do objawów należą:

• niespodziewana duszność;
• czerwony lub brązowy mocz.

Jeśli wystąpi którykolwiek z powyższych objawów, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Inne możliwe działania niepożądane

Często występujące działania niepożądane (rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów):

• ból brzucha (żołądka);
• nudności;
• wymioty;
• biegunka;
• ból głowy;
• wysypka, świąd skóry;
• ból i stan zapalny;
• zwiększenie liczby płytek krwi (w wynikach badania krwi);
• zmiany wyników badań krwi, w tym badań określających czynność wątroby.

Niezbyt często występujące działania niepożądane (rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):

• zmiany we krwi, w tym zmniejszenie liczby płytek krwi (może powodować łatwe powstawanie siniaków), zwiększenie liczby niektórych krwinek białych, zmniejszenie liczby innych krwinek białych, zwiększenie stężenia substancji zwanej bilirubiną; lekarz może zalecić wykonywanie kontrolnych badań krwi;
• zmiany wyników badań krwi, w tym badań określających czynność nerek;
• uczucie mrowienia (igły, szpilki);
• zakażenia grzybicze jamy ustnej lub pochwy (pleśniawki);
• zapalenie jelita z biegunką;
• ból żył w miejscu wstrzyknięcia leku Meropenem Kabi;
• inne zmiany we krwi; do objawów należą częste zakażenia, wysoka gorączka i ból gardła; lekarz może zalecić wykonywanie kontrolnych badań krwi.

Rzadko występujące działania niepożądane (rzadziej niż u 1 na 1 000 pacjentów):

• drgawki (napady padaczkowe);
• ostra dezorientacja i splątanie (majaczenie).