Memocit, 1000 mg/10 ml, roztwór doustny, 10 saszetek x 10 ml

Memocit stosuje się w leczeniu zaburzeń neurologicznych i poznawczych, których przyczyną są:

• przerwy w dostawie krwi do mózgu w wyniku powstania zakrzepu lub uszkodzenia naczyń krwionośnych w mózgu (np. udar);
• urazy głowy (np. powstałe wskutek uderzenia).

Substancją czynną leku jest cytykolina. Każdy mililitr roztworu zawiera 100 mg cytykoliny (w postaci soli sodowej). Każda saszetka (10 ml roztworu) zawiera 1000 mg cytykoliny (w postaci soli sodowej).

Pozostałe składniki to: sorbitol ciekły, niekrystalizujący (E 420), glicerol, metylu parahydroksybenzoesan (E 218), propylu parahydroksybenzoesan (E 216), potasu sorbinian, sacharyna sodowa, gliceroformal, czerwień koszenilowa (E 124), kwas cytrynowy, sodu cytrynian, aromat truskawkowy (zawiera glikol propylenowy (E 1520), substancje aromatyzujące), woda oczyszczona.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecana dawka u dorosłych to 1 do 2 saszetek na dobę, w zależności od ciężkości objawów choroby.
Lek ten może być przyjmowany bezpośrednio z saszetki lub po rozpuszczeniu w połowie szklanki wody (około 120 ml), podczas lub pomiędzy posiłkami.

1. Należy chwycić saszetkę leku Memocit 1000 mg i mocno ją potrząsnąć.
2. Drugą ręką należy rozerwać saszetkę wzdłuż linii zaznaczonej strzałkami.
3. Lek można przyjmować bezpośrednio lub
4. Po rozpuszczeniu w połowie szklanki wody (120 ml).

Kiedy nie stosować leku Memocit

• jeśli pacjent ma uczulenie na cytykolinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli u pacjenta występuje zwiększone napięcie układu nerwowego przywspółczulnego, które jest poważną chorobą objawiającą się niskim ciśnieniem krwi, nadmiernym poceniem się, przyspieszonym biciem serca i omdleniami.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Memocit należy omówić to z lekarzem:

• jeśli pacjent ma uczulenie na kwas acetylosalicylowy, ponieważ lek ten może powodować napady astmy.

Memocit zawiera sorbitol ciekły, niekrystalizujący (E 420).
Sorbitol jest źródłem fruktozy. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta (lub jego dziecka) nietolerancję niektórych cukrów lub stwierdzono wcześniej u pacjenta dziedziczną nietolerancję fruktozy, rzadką chorobę genetyczną, w której organizm pacjenta nie rozkłada fruktozy, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku lub podaniem go dziecku.
Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem tego leku.
Memocit zawiera propylu parahydroksybenzoesan (E 216), metylu parahydroksybenzoesan
(E 218) i czerwień koszenilową (E 124). Lek może powodować reakcje alergiczne (możliwe reakcje typu późnego).
Lek Memocit zawiera 77 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej saszetce. Odpowiada to 3,85% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Cytykolina nasila działania L-dopy (zwanej także lewodopą, która stosowana jest w leczeniu choroby Parkinsona), dlatego o jednoczesnym stosowaniu tych leków może zdecydować wyłącznie lekarz.
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania cytykoliny z meklofenoksatem (lek pobudzający pracę mózgu).

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane występujące bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):

• omamy,
• bóle głowy, zawroty głowy,
• zmiany w ciśnieniu krwi (zwiększone lub zmniejszone ciśnienie krwi),
• trudności w oddychaniu (duszność),
• nudności, wymioty, biegunka,
• zaczerwienienie, pokrzywka, wysypka, plamica,
• obrzęki,
• dreszcze.