Memantine Glenmark 10 mg, 28 tabletek powlekanych

Lek Memantine Glenmark 10 mg, w postaci tabletek należy do grupy leków przeciw otępieniu. Utrata pamięci w chorobie Alzheimera spowodowana jest zaburzeniami przekazywania impulsów nerwowych przenoszących informacje w mózgu. W mózgu występują tzw. receptory kwasu N-metylo-D-asparaginowego (NMDA), które biorą udział w przekazywaniu sygnałów nerwowych istotnych dla procesu uczenia się oraz dla procesów zapamiętywania. Memantine Glenmark należy do grupy leków określanych mianem antagonistów receptorów NMDA. Memantine Glenmark, oddziałując na receptory NMDA, poprawia przekazywanie impulsów nerwowych i pamięć.

Memantine Glenmark jest stosowana w leczeniu pacjentów z chorobą Alzheimera o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego.

Dawkowanie

Zalecana dawka leku Memantine Glenmark dla dorosłych i osób w podeszłym wieku wynosi 20 mg raz na dobę. W celu zredukowania ryzyka wystąpienia działań niepożądanych dawkę leku należy zwiększać stopniowo, aż do uzyskania zalecanej dawki, według następującego schematu:

Zwykle dawkowanie rozpoczyna się od stosowania połowy tabletki raz na dobę (1 x 5 mg) przez pierwszy tydzień leczenia. W drugim tygodniu dawkę zwiększa się do jednej tabletki raz na dobę (1 x 10 mg) i do jednej i pół tabletki raz na dobę w trzecim tygodniu leczenia.

Począwszy od czwartego tygodnia zwykle stosowana dawka to dwie tabletki 10 mg raz na dobę (1 x 20 mg) lub jedna tabletka 20 mg raz na dobę (1 x 20 mg).
Podczas zwiększania dawki należy wziąć pod uwagę, że dostępne są różne moce tabletek.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek:

U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek odpowiednie dawkowanie leku ustala lekarz prowadzący. W takim przypadku konieczne jest stałe badanie czynności nerek, w określonych odstępach czasu, zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego.

Sposób podawania

Lek Memantine Glenmark należy przyjmować doustnie, raz na dobę. Aby leczenie był o skuteczne, lek należy przyjmować regularnie codziennie o tej samej porze. Tabletki powinno się połykać, popijając wodą . Lek można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

Czas trwania leczenia

Leczenie należy kontynuować tak długo, dopóki będzie ono przynosiło pozytywne efekty. Lekarz prowadzący powinien regularnie oceniać przebieg leczenia.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Memantine Glenmark należy omówić to z lekarzem farmaceutą.

• jeśli u pacjenta występowały w przeszłości napady padaczkowe

• jeśli pacjent w ostatnim czasie przebył zawał mięśnia sercowego (atak serca), lub cierpi na zastoinową niewydolność krążenia lub na niekontrolowane nadciśnienie tętnicze (wysokie ciśnienie krwi).

W powyższych sytuacjach leczenie lekiem Memantine Glenmark powinno być prowadzone pod ścisłą kontrolą lekarza prowadzącego, który będzie regularnie oceniał efekty prowadzonej terapii.

Jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek (problemy z nerkami), lekarz prowadzący powinien ściśle kontrolować czynność nerek podczas stosowania leku Memantine Glenmark i, jeśli to konieczne, odpowiednio dostosowywać jego dawkowanie.

Jeśli u pacjenta występuje nerkowa kwasica kanalikowa [ang. RTA, nadmierne stężenie kwaśnych związków we krwi spowodowany niewydolnością nerek (znaczne zaburzenie czynności nerek)] lub ciężkie zakażenie układu moczowego (struktur przez które przepływa mocz), ponieważ może być konieczne dostosowanie przez lekarza dawkowania leku Memantine Glenmark.

Należy unikać jednoczesnego stosowania z lekiem Memantine Glenmark takich leków jak: amantadyna (lek stosowany w leczeniu choroby Parkinsona), ketamina (lek stosowany zwykle jako środek znieczulający), dekstrometorfan (lek stosowany zwykle w leczeniu kaszlu) oraz innych leków z grupy antagonistów NMDA.

Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Kobiety w ciąży lub planujące zajście w ciążę przed rozpoczęciem leczenia, powinny poinformować o tym lekarza prowadzącego.

Nie zaleca się podawania memantyny kobietom ciężarnym.

Kobiety przyjmujące lek Memantine Glenmark nie powinny karmić piersią.

Lekarz prowadzący powinien poinformować pacjenta, czy choroba pozwala mu na bezpieczne prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn. Memantine Glenmark może dodatkowo wpływać na szybkość reakcji, w wyniku czego prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie maszyn mogą być przeciwwskazane.

• Na ogół zażycie zbyt dużej dawki leku Memantine Glenmark nie powoduje zagrożenia dla zdrowia.

• W razie znacznego przedawkowania leku Memantine Glenmark, należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub innym lekarzem, gdyż może zaistnieć konieczność wdrożenia odpowiedniego postępowania.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

W szczególności stosowanie leku Memantine Glenmark może zmieniać oraz powodować konieczność modyfikacji dawkowania przez lekarza prowadzącego, następujących leków:

• amantadyny, ketaminy, dekstrometorfanu;

• dantrolenu, baklofenu;

• cymetydyny, ranitydyny, prokainamidu, chinidyny, chininy, nikotyny;

• hydrochlorotiazydu (oraz wszystkich leków złożonych zawierających hydrochlorotiazyd);

• środków antycholinergicznych (substancji stosowanych zwykle w leczeniu zaburzeń ruchowych lub skurczów jelit);

• leków przeciwdrgawkowych (substancji stosowanych w zapobieganiu i przerywaniu napadów drgawkowych);

• barbituranów (substancji stosowanych głównie jako środki nasenne);

• agonistów dopaminergicznych (substancji takich jak L-dopa, bromokryptyna);

• neuroleptyków (substancji stosowanych w leczeniu zaburzeń psychicznych);

• doustnych leków przeciwzakrzepowych.

W przypadku przyjęcia do szpitala, należy poinformować lekarza, że pacjent przyjmuje lek Memantine Glenmark .

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Zwykle obserwowane działania niepożądane mają nasilenie od łagodnego do umiarkowanego.

Często (mogą występować u mniej niż 1 na 10 pacjentów):

• Ból głowy, senność, zaparcia, podwyższone wyniki stężenia enzymów wątrobowych, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, spłycenie oddechu, wysokie ciśnienie krwi i nadwrażliwość na lek.

Niezbyt często (mogą występować u mniej niż 1 na 100 pacjentów):

• Zmęczenie, zakażenia grzybicze, splątanie, omamy, wymioty, nieprawidłowy chód, niewydolność serca i wykrzepianie krwi żylnej (zakrzepica/zakrzepy z zatorami).

Bardzo rzadko (mogą występować u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów):

• Napady padaczkowe.

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych);

• Zapalenie trzustki, zapalenie wątroby i reakcje psychotyczne.

Choroba Alzheimera wiąże się z depresją, myślami samobójczymi i samobójstwem. U pacjentów leczonych memantyną zgłaszano takie przypadki. Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa

tel.: + 48 22 49-21-301, fax: +48 22 49-21-309

e-mail: ndl@urpl.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.