Lercan 10 mg, 28 tabletek powlekanych (import równoległy Pharmavitae)

Produkt pochodzi z importu równoległego. Dowiedz się więcej o imporcie równoległym.

Lercan zawiera jako substancję czynną lerkanidypiny chlorowodorek, który należy do grupy leków nazywanych antagonistami wapnia (pochodne dihydropirydyny), które obniżają ciśnienie tętnicze.

Lercan stosuje się w leczeniu łagodnego do umiarkowanego nadciśnienia tętniczego (wysokiego ciśnienia tętniczego) u osób dorosłych w wieku powyżej 18 lat (lek nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 18 lat).

Substancją czynną leku jest lerkanidypiny chlorowodorek. Jedna tabletka powlekana produktu leczniczego Lercan zawiera 10 mg lerkanidypiny chlorowodorku, co odpowiada 9,4 mg lerkanidypiny.

Pozostałe składniki to:

• Rdzeń tabletki: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), powidon K30, magnezu stearynian.
• Otoczka powlekająca: hypromeloza, talk, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 6000, żelaza tlenek żółty (E 172).

Dorośli:

• Zalecana dawka to 10 mg, przyjmowana raz na dobę o tej samej porze dnia, najlepiej rano, co najmniej 15 minut przed śniadaniem.
• W razie potrzeby lekarz może zalecić zwiększenie dawki do jednej tabletki leku Lercan o mocy 20 mg na dobę.
• Linia podziału na tabletce leku Lercan 10 mg ułatwia tylko rozkruszenie w celu ułatwienia połknięcia, a nie podział na równe dawki.
• Tabletki najlepiej połykać w całości, popijając niewielką ilością wody.
• Nie należy stosować leku Lercan u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Lek Lercan należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• jeśli pacjent ma uczulenie na lerkanidypiny chlorowodorek lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli u pacjenta występują niektóre choroby serca:

- zwężenie drogi odpływu krwi z serca,

- nieleczona niewydolność serca,

- niestabilna dusznica piersiowa (ból w klatce piersiowej w spoczynku lub o postępującym nasileniu),

- przebyty zawał serca w okresie do 1 miesiąca;

• jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba wątroby;
• jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba nerek lub jest poddawany dializoterapii;
• jeśli pacjent przyjmuje leki, które są inhibitorami metabolizmu wątrobowego, takie jak:

- leki przeciwgrzybicze (takie jak ketokonazol lub itrakonazol),

- antybiotyki makrolidowe (takie jak erytromycyna, troleandomycyna lub klarytromycyna),

- leki przeciwwirusowe (takie jak rytonawir);

• jeśli pacjent przyjmuje inny lek o nazwie cyklosporyna (stosowany po przeszczepieniu narządu, aby zapobiec jego odrzuceniu);
• jeśli pacjent spożywa grejpfruty lub pije sok grejpfrutowy.

Opakowanie leku Lercan 10 mg zawiera 28 tabletek powlekanych oraz ulotkę.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Lercan należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

• jeśli u pacjenta występują choroby serca,
• jeśli u pacjenta występuje choroba wątroby lub nerek.

Należy poinformować lekarza o ciąży, podejrzeniu lub planowaniu ciąży, a także o karmieniu piersią.

Lek Lercan zawiera laktozę. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

• Lek Lercan nie jest zalecany, jeśli pacjentka jest w ciąży. Nie należy go stosować podczas karmienia piersią.
• Brak danych dotyczących stosowania Lercan u kobiet w ciąży i matek karmiących piersią. Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, jeśli nie stosuje żadnej metody antykoncepcyjnej, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Jeśli u pacjenta wystąpią zawroty głowy lub senności podczas stosowania tego leku, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Jak każdy lek, lek Lercan może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Następujące działania niepożądane mogą wystąpić podczas przyjmowania tego leku:

Niektóre działania niepożądane mogą być poważne.

Jeśli wystąpi którekolwiek z poniższych działań niepożądanych, należy natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi:

• Rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1000 osób): dławica piersiowa (np. ucisk w klatce piersiowej spowodowany niedostatecznym dopływem krwi do serca), reakcje alergiczne (objawy obejmują świąd, wysypkę, pokrzywkę), omdlenia.

U pacjentów z istniejącą wcześniej dławicą piersiową może wystąpić zwiększona częstość występowania, wydłużenie czasu trwania lub nasilenie ciężkości napadów dławicowych podczas stosowania leków z grupy do której należy Lercan. W pojedynczych przypadkach może wystąpić zawał serca.

Inne możliwe działania niepożądane:

• Często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 osób): bóle głowy, szybka czynność serca, uczucie szybkiej lub nierównej czynności serca (kołatanie serca), nagłe zaczerwienienie twarzy, szyi lub górnej części klatki piersiowej (uderzenia gorąca), obrzęk okolicy kostek.
• Niezbyt często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 osób): zawroty głowy, obniżenie ciśnienia tętniczego, zgaga, nudności, ból żołądka, wysypka skórna, świąd, ból mięśni, oddawanie dużej ilości moczu, osłabienie, zmęczenie.
• Rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1000 osób): senność, wymioty, biegunka, pokrzywka, zwiększenie częstości oddawania moczu, ból w klatce piersiowej.
• Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): obrzęk dziąseł, zaburzenia czynności wątroby (stwierdzone w badaniach krwi), zmętnienie płynu (podczas zabiegu dializy z użyciem cewnika umieszczonego w jamie brzusznej), obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła, który może powodować trudności w oddychaniu lub połykaniu.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Wynika to z faktu, że jeśli lek Lercan jest stosowany jednocześnie z innymi lekami, jego działanie lub działanie innych leków może ulec zmianie, a także częściej mogą wystąpić pewne działania niepożądane.

W szczególności należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków:

• fenytoinę, fenobarbital lub karbamazepinę (leki stosowane w leczeniu padaczki);
• ryfampicynę (lek stosowany w leczeniu gruźlicy);
• astemizol lub terfenadynę (leki przeciwalergiczne);
• amiodaron, chinidynę lub sotalol (leki stosowane w przypadku szybkiej czynności serca);
• midazolam (lek nasenny);
• digoksynę (lek stosowany w leczeniu chorób serca);
• beta-adrenolityki, np. metoprolol (lek stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, niewydolności serca i zaburzeń rytmu serca);
• cymetydynę (w dawce większej niż 800 mg na dobę; lek stosowany w chorobie wrzodowej, w przypadku niestrawności lub zgagi);
• symwastatynę (lek zmniejszający stężenie cholesterolu we krwi);
• leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego.