Karnidin 20 mg, 56 tabletek powlekanych

Karnidin należy do grupy leków nazywanych antagonistami wapnia (z grupy dihydropirydyny).

• wskazany jest w leczeniu łagodnego do umiarkowanego nadciśnienia tętniczego samoistnego u osób dorosłych

Substancją czynną leku jest lerkanidypiny chlorowodorek. Każda tabletka powlekana zawiera 20 mg lerkanidypiny chlorowodorku, co odpowiada 18,8 mg lerkanidypiny.

Pozostałe składniki to:

• Rdzeń: Celuloza mikrokrystaliczna, skrobia kukurydziana, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), krzemionka koloidalna bezwodna, powidon (K-30), sodu stearylofumaran.
• Otoczka: Hypromeloza, makrogol 6000, żelaza tlenek czerwony (E 172), tytanu dwutlenek (E 171).

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dorośli:

• Zalecana dawka to jedna tabletka leku Karnidin o mocy 10 mg raz na dobę, przyjmowana codziennie o tej samej porze, najlepiej rano, co najmniej 15 minut przed śniadaniem.
• W razie potrzeby lekarz może zalecić zwiększenie dawki do jednej tabletki produktu Karnidin o mocy 20 mg lub 2 tabletek leku Karnidin o mocy 10 mg.
• Tabletkę należy połknąć w całości, popijając wystarczającą ilością płynu (np. jedną szklanką wody).
• Linia podziału na tabletce ułatwia tylko jej przełamanie w celu łatwiejszego połknięcia, a nie podział na równe dawki.

Nie należy stosować tego leku u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Kiedy nie stosować leku Karnidin:

• jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na lerkanidypiny chlorowodorek lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli u pacjenta występują niektóre choroby serca:

- nieleczona niewydolność serca,

- zwężenie drogi odpływu krwi z serca,

- niestabilna dusznica bolesna (ból w klatce piersiowej w spoczynku lub o postępującym nasileniu),

- w ciągu miesiąca od zawału serca;

• jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba wątroby;
• jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia czynności nerek lub pacjent jest poddawany dializoterapii;
• jeśli pacjent przyjmuje następujące leki, które są inhibitorami metabolizmu wątrobowego:

- leki przeciwgrzybicze (takie jak ketokonazol lub itrakonazol),

- antybiotyki makrolidowe (takie jak erytromycyna lub troleandomycyna lub klarytromycyna),

- leki przeciwwirusowe (takie jak rytonawir);

•  jeśli pacjent przyjmuje lek o nazwie cyklosporyna (stosowany po przeszczepieniu narządu, aby zapobiec jego odrzuceniu);
• jeśli pacjent spożywa grejpfruty lub sok grejpfrutowy

Opakowanie leku Karnidin 20 mg zawiera 56 tabletek oraz ulotkę.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Karnidin należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli pacjent:

• ma chorobę serca;
• ma chorobę wątroby lub nerek.

Nie zaleca się stosowania leku Karnidin podczas ciąży i nie należy go stosować podczas karmienia piersią. Brak danych dotyczących stosowania lerkanidypiny u kobiet w ciąży i karmiących piersią.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, jeśli nie stosuje żadnej metody antykoncepcyjnej, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Jeśli u pacjenta wystąpią zawroty głowy, osłabienie lub senność podczas stosowania tego leku, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Jeśli Karnidin jest stosowany jednocześnie z innymi lekami, jego działanie lub działanie innych leków może ulec zmianie, a także może się zwiększyć częstość występowania działań niepożądanych.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków:

• fenytoinę, fenobarbital lub karbamazepinę (leki stosowane w leczeniu padaczki);
• ryfampicynę (lek stosowany w leczeniu gruźlicy);
• astemizol lub terfenadynę (leki przeciwalergiczne);
• amiodaron, chinidynę lub sotalol (leki stosowane w przypadku szybkiej czynności serca);
• midazolam (lek nasenny);
• digoksynę (lek stosowany w leczeniu chorób serca);
• beta-adrenolityki, np. metoprolol (leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, niewydolności serca i zaburzeń rytmu serca);
• cymetydynę (w dawce większej niż 800 mg na dobę; lek stosowany w chorobie wrzodowej, w przypadku niestrawności lub zgagi);
• symwastatynę (lek zmniejszający stężenie cholesterolu we krwi);
• inne leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego.

Jak każdy lek, Karnidin może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Niektóre działania niepożądane mogą być ciężkie. Jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych objawów, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem:

• Rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1000 osób): dusznica bolesna (np. ucisk w klatce piersiowej spowodowany niewystarczającym dopływem krwi do serca), reakcje alergiczne (z takimi objawami, jak: swędzenie, wysypka, pokrzywka), omdlenie.
• U pacjentów, u których występowała wcześniej dusznica bolesna, podczas stosowania leków z grupy, do której należy Karnidin, może wystąpić zwiększenie częstości, wydłużenie czasu trwania lub nasilenie napadów dławicowych. W pojedynczych przypadkach może wystąpić zawał serca.

Inne możliwe działania niepożądane:

• Często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 osób): ból głowy, szybka czynność serca, uczucie szybkiej lub nierównej czynności serca (kołatanie serca), nagłe zaczerwienienie twarzy, szyi lub górnej części klatki piersiowej, obrzęk okolicy kostek.
• Niezbyt często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 osób): zawroty głowy, obniżenie ciśnienia tętniczego, zgaga, nudności, ból żołądka, wysypka skórna, świąd, ból mięśni, oddawanie dużych ilości moczu, osłabienie, zmęczenie.
• Rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1000 osób): senność, wymioty, biegunka, pokrzywka, częstsze niż zwykle oddawanie moczu, ból w klatce piersiowej.
• Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): obrzęk dziąseł, zaburzenia czynności wątroby (stwierdzone w badaniach krwi), zmętnienie płynu (podczas zabiegu dializy z użyciem cewnika umieszczonego w jamie brzusznej), obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła, który może powodować trudności w oddychaniu lub połykaniu.