Karnidin 10 mg, 28 tabletek powlekanych

Karnidin to lek wydawany na receptę, który zawiera 10 mg lerkanidypiny chlorowodorku, co odpowiada 9,4 mg lerkanidypiny w jednej tabletce.

Lerkanidypina jest antagonistą wapnia z grupy dihydropirydyny. Hamuje ona przezbłonowy transport wapnia do mięśni gładkich oraz mięśnia serca. Mechanizm jej działania hipotensyjnego polega na bezpośrednim rozluźnieniu mięśni gładkich naczyń, przez co zmniejsza się całkowity opór obwodowy.

Tabletki Karnidin należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. Zalecana dobowa dawka wynosi 10 mg doustnie, co najmniej 15 minut przed posiłkiem.

• wskazany jest w leczeniu łagodnego do umiarkowanego nadciśnienia tętniczego samoistnego u osób dorosłych

Substancją czynną leku jest lerkanidypiny chlorowodorek. Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg lerkanidypiny chlorowodorku, co odpowiada 9,4 mg lerkanidypiny

Pozostałe składniki to:

• Rdzeń: Skrobia kukurydziana, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), krzemionka koloidalna bezwodna, celuloza mikrokrystaliczna, poloksamer 188, sodu stearylofumaran, makrogol 6000.
• Otoczka: Hypromeloza, makrogol 6000, żelaza tlenek żółty (E 172), tytanu dwutlenek (E 171).

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dorośli:

• Zalecana dawka to jedna tabletka leku Karnidin o mocy 10 mg raz na dobę, przyjmowana codziennie o tej samej porze, najlepiej rano, co najmniej 15 minut przed śniadaniem.
• W razie potrzeby lekarz może zalecić zwiększenie dawki do jednej tabletki produktu Karnidin o mocy 20 mg lub 2 tabletek leku Karnidin o mocy 10 mg.
• Tabletkę należy połknąć w całości, popijając wystarczającą ilością płynu (np. jedną szklanką wody).
• Linia podziału na tabletce ułatwia tylko jej przełamanie w celu łatwiejszego połknięcia, a nie podział na równe dawki.

• jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na lerkanidypiny chlorowodorek lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli u pacjenta występują niektóre choroby serca:

- nieleczona niewydolność serca,

- zwężenie drogi odpływu krwi z serca,

- niestabilna dusznica bolesna (ból w klatce piersiowej w spoczynku lub o postępującym nasileniu),

- w ciągu miesiąca od zawału serca;

• jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba wątroby;
• jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia czynności nerek lub pacjent jest poddawany dializoterapii;
• jeśli pacjent przyjmuje następujące leki, które są inhibitorami metabolizmu wątrobowego:

- leki przeciwgrzybicze (takie jak ketokonazol lub itrakonazol),

- antybiotyki makrolidowe (takie jak erytromycyna lub troleandomycyna lub klarytromycyna),

- leki przeciwwirusowe (takie jak rytonawir);

•  jeśli pacjent przyjmuje lek o nazwie cyklosporyna (stosowany po przeszczepieniu narządu, aby zapobiec jego odrzuceniu);
• jeśli pacjent spożywa grejpfruty lub sok grejpfrutowy

Opakowanie leku Karnidin 10 mg zawiera 28 tabletek oraz ulotkę.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Karnidin należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli pacjent:

• ma chorobę serca;
• ma chorobę wątroby lub nerek.

Nie zaleca się stosowania leku Karnidin podczas ciąży i nie należy go stosować podczas karmienia piersią. Brak danych dotyczących stosowania lerkanidypiny u kobiet w ciąży i karmiących piersią.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, jeśli nie stosuje żadnej metody antykoncepcyjnej, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Jeśli u pacjenta wystąpią zawroty głowy, osłabienie lub senność podczas stosowania tego leku, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Jeśli Karnidin jest stosowany jednocześnie z innymi lekami, jego działanie lub działanie innych leków może ulec zmianie, a także może się zwiększyć częstość występowania działań niepożądanych.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków:

• fenytoinę, fenobarbital lub karbamazepinę (leki stosowane w leczeniu padaczki);
• ryfampicynę (lek stosowany w leczeniu gruźlicy);
• astemizol lub terfenadynę (leki przeciwalergiczne);
• amiodaron, chinidynę lub sotalol (leki stosowane w przypadku szybkiej czynności serca);
• midazolam (lek nasenny);
• digoksynę (lek stosowany w leczeniu chorób serca);
• beta-adrenolityki, np. metoprolol (leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, niewydolności serca i zaburzeń rytmu serca);
• cymetydynę (w dawce większej niż 800 mg na dobę; lek stosowany w chorobie wrzodowej, w przypadku niestrawności lub zgagi);
• symwastatynę (lek zmniejszający stężenie cholesterolu we krwi);
• inne leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego.

Jak każdy lek, Karnidin może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Niektóre działania niepożądane mogą być ciężkie. Jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych objawów, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem:

• Rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1000 osób): dusznica bolesna (np. ucisk w klatce piersiowej spowodowany niewystarczającym dopływem krwi do serca), reakcje alergiczne (z takimi objawami, jak: swędzenie, wysypka, pokrzywka), omdlenie.
• U pacjentów, u których występowała wcześniej dusznica bolesna, podczas stosowania leków z grupy, do której należy Karnidin, może wystąpić zwiększenie częstości, wydłużenie czasu trwania lub nasilenie napadów dławicowych. W pojedynczych przypadkach może wystąpić zawał serca.

Inne możliwe działania niepożądane:

• Często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 osób): ból głowy, szybka czynność serca, uczucie szybkiej lub nierównej czynności serca (kołatanie serca), nagłe zaczerwienienie twarzy, szyi lub górnej części klatki piersiowej, obrzęk okolicy kostek.
• Niezbyt często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 osób): zawroty głowy, obniżenie ciśnienia tętniczego, zgaga, nudności, ból żołądka, wysypka skórna, świąd, ból mięśni, oddawanie dużych ilości moczu, osłabienie, zmęczenie.
• Rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1000 osób): senność, wymioty, biegunka, pokrzywka, częstsze niż zwykle oddawanie moczu, ból w klatce piersiowej.
• Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): obrzęk dziąseł, zaburzenia czynności wątroby (stwierdzone w badaniach krwi), zmętnienie płynu (podczas zabiegu dializy z użyciem cewnika umieszczonego w jamie brzusznej), obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła, który może powodować trudności w oddychaniu lub połykaniu.