Jodid 200, 200 mikrogramów, 100 tabletek

Dostateczne spożywanie jodu jest niezbędne do wewnątrzustrojowej syntezy hormonów tarczycy oraz do prawidłowej budowy i funkcjonowania tarczycy. Niedostateczna podaż jodu jest potencjalną przyczyną choroby, która może prowadzić do wola (rozrostu/powiększenia tarczycy), a w ciężkich przypadkach wrodzonych zaburzeń czynności mózgu (obniżenia inteligencji). Tabletki Jodid 200 dostarczają jod i są wskazane w zapobieganiu i leczeniu niedoborów jodu.

Lek Jodid stosuje się w:

zapobieganiu powstawania wola w przypadku niedoboru jodu, zwłaszcza w okresie ciąży i karmienia piersią; zapobieganiu nawracającemu rozrostowi wola po zakończeniu terapii hormonami tarczycy lub po zabiegu chirurgicznym na wolu wywołanym niedoborem jodu; leczeniu wola powstałego w wyniku niedoboru jodu u noworodków, dzieci i młodzieży.

Substancja czynna: jodek potasu. Każda tabletka preparatu Jodid 200 g zawiera 261,6 g jodku potasu, co odpowiada 200 g jodu

Substancje pomocnicze: stearynian magnezu, celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka koloidalna bezwodna, skrobia kukurydziana, celuloza w proszku, laktoza jednowodna

Lek Jodid 200 należy zawsze zażywać zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

O ile lekarz nie zaleci inaczej stosuje się następujące schematy dawkowania:

Zapobieganie powstawaniu wola w przypadku niedoboru jodu:

Niemowlęta i dzieci: 50 – 100 g jodu/dobę

Młodzież i dorośli: 100 – 200 g jodu/dobę

Okres ciąży i karmienia piersią:

200 g jodu/dobę

Zapobieganie nawracającemu rozrostowi wola po zakończeniu terapii hormonami tarczycy lub po zabiegu chirurgicznym na wolu wywołanym niedoborem jodu:

100 – 200 g jodu/dobę

Leczenie wola powstałego w wyniku niedoboru jodu:

Noworodki, dzieci: 100 – 200 g jodu/dobę

Młodzież: 200 g jodu/dobę

Sposób stosowania: po posiłkach z odpowiednią ilością płynu.

Profilaktyczne podawanie tabletek z jodkiem zwykle musi trwać wiele lat, często do końca życia.

W terapii wola wywołanego niedoborem jodu u noworodków, zwykle wystarcza 2 – 4- tygodniowe leczenie. Dzieci i młodzież zwykle wymagają podawania jodu przez 6 – 12 miesięcy, a nawet dłużej.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Jodid 200

• objawami przedawkowania toksycznego mogą być: brązowe śluzówki, wymioty, bóle brzucha i biegunka.

• może dojść do odwodnienia i wstrząsu.

• w rzadkich przypadkach obserwowano stenozę przełyku.

• zgony występowały wyłącznie po przyjęciu niezwykle wysokich dawek jodu (30 – 250 ml jodyny)

• przewlekłe przedawkowanie może prowadzić do tzw. jodzicy przebiegającej z zapaleniem spojówek, podrażnieniem śluzówek nosa, żołądka i oskrzeli.

Leczenie ostrego zatrucia polega na płukaniu żołądka, leczeniu objawowym zaburzeń wodno-elektrolitowych, leczeniu wstrząsu. W przypadku przewlekłego przedawkowania wystarczy przerwać podawanie jodu. Przy niedoczynności tarczycy wywołanej jodem zaleca się przerwanie podawania jodu i podanie hormonów tarczycy. Nadczynność tarczycy wywołana jodem leczona jest lekami przeciwtarczycowymi; w bardzo ciężkich przypadkach konieczne jest umieszczenie na oddziale intensywnej opieki medycznej, plazmafereza, a niekiedy nawet tyreoidektomia.

Nie stosować leku Jodid 200:

• jawnej nadczynności tarczycy

• utajonej nadczynności tarczycy, przy dawkach jodu przekraczających 150 g/dobę

• autonomicznego gruczolaka tarczycy oraz przy występowaniu ogniskowych i rozsianych woli guzkowych o autonomicznym wydzielaniu

• nadwrażliwości na którykolwiek składnik preparatu.

Okrągła tabletka o kolorze zbliżonym do białego, płaska po obu stronach, z rowkiem dzielącym po obu stronach, ze ściętymi krawędziami i napisem na górze EM 70

Rodzaj opakowania: blistry PCW/Al lub PP/Al w tekturowym pudełku. Jeden blister zawiera 25 tabletek.

Wielkość opakowania: 100 tabletek (4 blistry).

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Jodid 200:

• przed zastosowaniem preparatu konieczne jest ustalenie czy u chorego nie występuje obecnie ani nie stwierdzano w przeszłości nadczynności tarczycy ani wola guzkowatego.

• przed rozpoczęciem leczenia jodem należy przeprowadzić odpowiednią diagnostykę w celu wykluczenia rozlanego lub ogniskowego autonomicznego wydzielania hormonów tarczycy,

• ponieważ w takich przypadkach podawanie jodu w dawkach przekraczających 150 g/dobę może wywołać nadczynność tarczycy.

• podawanie jodu może uniemożliwić planowane leczenie radioaktywnym jodem przy nadczynności tarczycy, obecności guzków autonomicznych czy w nowotworze tarczycy.

• przy podejrzeniu nowotworu tarczycy nie należy podawać jodu.

• jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Stosowanie leku Jodid 200 z innymi lekami

• Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, nawet tych, które wydawane są bez recepty.

• niedobór jodu nasila odpowiedź na leczenie przeciwtarczycowe w nadczynności tego gruczołu, nadmiar jodu osłabia tę odpowiedź. W związku z tym jeśli tylko można zaprzestać podawania jodu należy zrobić to przed i w trakcie leczenia nadczynności tarczycy.

• leki przeciwtarczycowe blokują organiczne wiązanie jodu w gruczole tarczowym i dlatego mogą działać jako czynniki wolotwórcze.

• wychwyt jodu w tarczycy jest kompetycyjnie blokowany przez substancje o takim samym mechanizmie „wyłapywania” (jak nadchloran, który blokuje też wewnętrzny obieg jodu) oraz przez substancje nie transportowane, jak tiocyjanian (w stężeniach powyżej 5 mg/dl).

• jednoczesne podawanie dużych dawek jodu, który blokuje wydzielanie hormonów w gruczole tarczowym, i litu może sprzyjać powstaniu wola i niedoczynności tarczycy.

• duże dawki jodku potasu w połączeniu z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas mogą wywołać hiperkalemię.

Ciąża i okres karmienia piersią
W okresie ciąży i karmienia piersią zwiększa się zapotrzebowanie na jod. Z tego względu szczególnie ważne jest przyjmowanie jodu w odpowiedniej ilości (200 g /dobę). Jod przechodzi przez łożysko i jest wydzielany do mleka (30-krotna koncentracja). Ze względu na wysoką wrażliwość tarczycy płodu i noworodka, należy unikać podawania w ciąży i w okresie karmienia bardzo wysokich dawek jodu (rzędu mg). Wyjątkiem jest oczywiście profilaktyczne blokowanie tarczycy dużymi dawkami jodu po katastrofach nuklearnych.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn
Jod nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługi maszyn.

Nie należy spodziewać się wystąpienia działań niepożądanych. W przypadku gdy w tarczycy istnieją duże ogniska wydzielania autonomicznego nie można całkowicie wykluczyć jawnej nadczynności tarczycy spowodowanej dawkami jodu przekraczającymi 150 g /dobę.