Injectio Glucosi 5% + Natrii Chlorati 0,9% 2:1 Viaflo, roztwór do infuzji, 250 ml

Lek Injectio Glucosi 5% + Natrii Chlorati 0,9% 2:1 Viaflo jest roztworem następujących substancji w wodzie:

• cukier (glukoza);
• chlorek sodu (sól).

Glukoza jest jednym ze źródeł energii dla organizmu. Ten roztwór do infuzji dostarcza 132 kilokalorie na litr. Sód i chlorki są substancjami chemicznymi znajdującymi się we krwi.

Lek Injectio Glucosi 5% + Natrii Chlorati 0,9% 2:1 Viaflo jest stosowany:

• jako źródło węglowodanów (cukier);
• do leczenia utraty z organizmu wody (odwodnienie) i związków chemicznych (np. na skutek obfitego pocenia się, chorób nerek);
• do leczenia zbyt małej objętości krwi w naczyniach krwionośnych (hipowolemia).

Skład na 250 ml:

• glukoza (w postaci glukozy jednowodnej) 8,25 g;
• sodu chlorek 0,75 g.

Wykaz substancji pomocniczych:

• woda do wstrzykiwań.

Lek Injectio Glucosi 5% + Natrii Chlorati 0,9% 2:1 Viaflo jest podawany przez lekarza lub pielęgniarkę. Lekarz zdecyduje jaką dawkę leku zastosować i kiedy podać lek. Zależy to od wieku, masy ciała, stanu klinicznego pacjenta oraz przyczyny leczenia. Ilość podanego leku może również zależeć od innych leków stosowanych przez pacjenta.

Roztwór do infuzji Injectio Glucosi 5% + Natrii Chlorati 0,9% 2:1 Viaflo zwykle podaje się przez plastikową rurkę podłączoną do igły umieszczonej w żyle. Zazwyczaj roztwór ten podaje się do żyły w ramieniu. Lekarz może jednak zastosować inną metodę podania leku pacjentowi.

Przed i podczas infuzji lekarz będzie kontrolował: 

• ilość płynów w organizmie;
• kwasowość krwi i moczu;
• stężenie elektrolitów w organizmie (szczególnie sodu, u pacjentów z wysokim stężeniem hormonu wazopresyny lub przyjmujących inne leki, które zwiększają efekt działania wazopresyny).

Należy zachować szczególną ostrożność stosując ten roztwór u dzieci, niemowląt i noworodków (szczególnie u dzieci urodzonych przed terminem lub z niską urodzeniową masą ciała). Organizm dzieci, niemowląt i noworodków może nie być zdolny do poradzenia sobie z substancjami zawartymi w roztworze. Młodsze dzieci są bardziej narażone na wystąpienie zbyt małego lub zbyt dużego stężenia cukru we krwi i dlatego należy je szczególnie monitorować w trakcie leczenia celem zapewnienia odpowiedniej kontroli stężenia cukru.

Małe stężenie cukru u noworodków może powodować przedłużone napady padaczkowe, śpiączkę i uszkodzenie mózgu. Duże stężenie cukru we krwi wiąże się z krwawieniami do mózgu, wystąpieniem zakażenia bakteryjnego i grzybiczego, uszkodzeniem wzroku (retinopatia wcześniacza), zakażeniami przewodu pokarmowego, zaburzeniami płuc, przedłużonym pobytem w szpitalu oraz śmiercią.

U dzieci występuje większe ryzyko wystąpienia niskiego stężenia sodu we krwi (hiponatremia). Hiponatremia może powodować ból głowy, nudności, drgawki, senność, śpiączkę, obrzęk mózgu oraz śmierć. Ostra encefalopatia z hiponatremią jest poważnym powikłaniem, szczególnie u dzieci. Lekarz wie o tym i będzie kontrolował ilość substancji chemicznych, takich jak glukoza (cukier), sód i chlorki we krwi dziecka (elektrolity w osoczu).

Nie stosować leku Injectio Glucosi 5% + Natrii Chlorati 0,9% 2:1 Viaflo jeśli u pacjenta występuje którykolwiek ze stanów:

• uczulenie na lek;
• zbyt dużo płynu w przestrzeniach wokół komórek organizmu (przewodnienie zewnątrzkomórkowe);
• objętość krwi w naczyniach krwionośnych jest większa niż powinna (hiperwolemia);
• w organizmie znajduje się więcej płynów i sodu niż normalnie (zatrzymanie płynów i sodu);
• poważne zaburzenia czynności nerek, w wyniku których wytwarzane jest zbyt mało moczu lub mocz w ogóle nie jest wytwarzany (oliguria lub anuria);
• niewyrównana niewydolność serca. Jest to niewydolność serca, która nie jest odpowiednio leczona i wywołuje objawy takie jak: duszność, obrzęk okolicy kostek;
• stężenie sodu we krwi mniejsze niż prawidłowe (hiponatremia), stężenie chlorków we krwi mniejsze niż prawidłowe (hipochloremia); 
• nagromadzenie płynu pod skórą we wszystkich okolicach ciała (obrzęki ogólne);
• choroba wątroby powodująca nagromadzenie płynu w jamie brzusznej (marskość wątroby z wodobrzuszem);
• cukrzyca nieodpowiednio leczona, ze stężeniem cukru we krwi powyżej normy (cukrzyca niewyrównana);
• inne stany nietolerancji glukozy, na przykład: stres metaboliczny (kiedy przemiana materii w organizmie nie przebiega prawidłowo, np. z powodu ciężkiej choroby); śpiączka hiperosmolarna (stan nieświadomości). Jest to rodzaj śpiączki, który może wystąpić u pacjentów z cukrzycą, nieotrzymujących odpowiedniej ilości leków; bardzo wysokie stężenie cukru we krwi (znacząca hiperglikemia); większe niż prawidłowe stężenie mleczanów we krwi (hiperlaktatemia).

250 ml

Należy poinformować lekarza, jeżeli u pacjenta występuje lub występował któryś z poniższych stanów:

• stany związane z zatrzymywaniem sodu, przewodnieniem i obrzękiem, takie jak: aldosteronizm (choroba powodująca wysokie stężenie hormonu zwanego aldosteronem) związany: ze zwiększonym ciśnieniem krwi (nadciśnieniem); z niewydolnością serca; z zaburzeniem czynności wątroby lub chorobą wątroby, które powoduje nagromadzenie płynu w jamie brzusznej (marskość wątroby z wodobrzuszem); z zaburzeniem czynności nerek; lub zwiększone ciśnienie krwi w okresie ciąży (stan przedrzucawkowy);
• przyjmowanie innych leków, patrz poniżej „Lek Injectio Glucosi 5% + Natrii Chlorati 0,9% 2:1 Viaflo a inne leki”;
• zaburzenie, w wyniku którego krew staje się zbyt zasadowa (zasadowica metaboliczna); 
• osłabienie mięśni i porażenie okresowe ze względu na niską aktywność tarczycy (tyreotoksyczne porażenie okresowe);
• szybka utrata wody z organizmu, np. na skutek wymiotów lub biegunki;
• dieta niskopotasowa przez długi okres;
• uczulenie, w szczególności na kukurydzę (Injectio Glucosi 5% + Natrii Chlorati 0,9% 2:1 Viaflo zawiera cukier pochodzący z kukurydzy);
• stan mogący wywołać wysokie stężenia wazopresyny, hormonu regulującego ilość płynu w organizmie.

Zbyt wysokie stężenie wazopresyny w organizmie może być spowodowane, na przykład: nagłą i poważną chorobą; bólem; operacją; zakażeniami, oparzeniami, chorobą mózgu; chorobami związanymi z sercem, wątrobą, nerkami lub ośrodkowym układem nerwowym; przyjmowaniem pewnych leków (patrz także punkt „Lek Injectio Glucosi 5% + Natrii Chlorati 0,9% 2:1 Viaflo a inne leki”). Może to zwiększać ryzyko niskiego stężenia sodu we krwi i powodować ból głowy, nudności, drgawki, ospałość, śpiączkę, obrzęk mózgu i śmierć.

Obrzęk mózgu zwiększa ryzyko śmierci i uszkodzenia mózgu. Pacjenci z wyższym ryzykiem wystąpienia obrzęku mózgu to: dzieci; kobiety (szczególnie w wieku rozrodczym); pacjenci z problemami z poziomem płynu mózgowego, na przykład, z powodu zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, krwawienia wewnątrzczaszkowego lub uszkodzenia mózgu.

Infuzja może powodować:

• zmiany w stężeniach substancji chemicznych we krwi (zaburzenia elektrolitowe);
• gromadzenie się płynu pod skórą, w całym ciele (obrzęk uogólniony), wokół kostek (obrzęk miejscowy) lub w płucach (obrzęk płuc).

Podczas podawania tej infuzji, lekarz będzie pobierał próbki krwi i moczu, aby zbadać:

• ilość substancji chemicznych, takich jak sód i chlorki we krwi (elektrolity w osoczu); 
• ilość cukru (glukozy).

Ponieważ lek Injectio Glucosi 5% + Natrii Chlorati 0,9% 2:1 Viaflo zawiera cukier (glukozę), może powodować zwiększenie stężenia cukru we krwi (hiperglikemię). W takiej sytuacji lekarz może:

• dostosować szybkość infuzji;
• podać insulinę w celu zmniejszenia stężenia cukru we krwi.

Jest to szczególnie ważne:

• w przypadku chorych na cukrzycę;
• w przypadku pacjentów niedożywionych lub pijących duże ilości alkoholu przez dłuższy czas;
• jeśli pacjent ostatnio przebył udar (ostry udar niedokrwienny). Duże stężenie cukru we krwi może pogorszyć skutki udaru i zaburzyć proces zdrowienia;
• w przypadku urazu głowy w ciągu ostatnich 24 godzin.

Lekarz uwzględni stosowanie odżywiania pozajelitowego (odżywianie podawane w formie wlewu dożylnego). Podczas długotrwałej terapii lekiem Injectio Glucosi 5% + Natrii Chlorati 0,9% 2:1 Viaflo może być konieczne zastosowanie dodatkowego odżywiania. Lekarz powinien także monitorować stężenie potasu we krwi, aby zapobiec jego zmniejszeniu poniżej normy (hipokaliemia).

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub pielęgniarki przed zastosowaniem tego leku.

Lek Injectio Glucosi 5% + Natrii Chlorati 0,9% 2:1 Viaflo może być stosowany w czasie karmienia piersią.

Przed dodaniem jakiegokolwiek leku do roztworu do infuzji stosowanego w czasie ciąży lub karmienia piersią, należy skonsultować się z lekarzem i przeczytać Ulotkę dołączoną do opakowania leku, który ma być dodany.

Lek Injectio Glucosi 5% + Natrii Chlorati 0,9% 2:1 Viaflo nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

Należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Szczególnie ważne jest, aby powiedzieć lekarzowi o przyjmowaniu:

• kortykosteroidów (leki przeciwzapalne).

Te leki mogą powodować nagromadzenie w organizmie sodu i wody, prowadzące do opuchnięcia tkanki z powodu nagromadzenia płynu pod skórą (obrzęk) lub do zwiększonego ciśnienia krwi (nadciśnienia).

Niektóre leki mogą wpływać na stężenie hormonu wazopresyny. Obejmują one:

• leki przeciwcukrzycowe (chlorpropamid);
• leki na cholesterol (klofibrat);
• niektóre leki przeciwnowotworowe (winkrystyna, ifosfamid, cyklofosfamid);
• selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (stosowane w leczeniu depresji);
• leki przeciwpsychotyczne lub opioidy stosowane do łagodzenia silnego bólu;
• leki przeciwbólowe i (lub) przeciwzapalne (znane również jako NLPZ);
• leki naśladujące lub wzmacniające działanie wazopresyny, takie jak desmopresyna (stosowana w leczeniu zwiększonego pragnienia i ilości oddawanego moczu), terlipresyna (stosowana w leczeniu krwawienia z przełyku) oraz oksytocyna (stosowana do wywoływania porodu);
• leki przeciwpadaczkowe (karbamazepina i okskarbamazepina);
• diuretyki (środki moczopędne).

Inne leki, które mogą wpływać lub na które może wpływać lek Injectio Glucosi 5% + Natrii Chlorati 0,9% 2:1 Viaflo:

• lit (stosowany w leczeniu chorób psychicznych);
• insulina (stosowana w leczeniu cukrzycy);
• leki beta-adrenolityczne (stosowane w chorobach serca).

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Działania niepożądane mogą być związane z samym lekiem Injectio Glucosi 5% + Natrii Chlorati 0,9% 2:1 Viaflo. Należą do nich:

reakcje nadwrażliwości, obejmujące ciężkie reakcje alergiczne zwane anafilaksją (potencjalne objawy u pacjentów z alergią na kukurydzę);

wysokie stężenie cukru we krwi (hiperglikemia);

niskie stężenie sodu we krwi, które może być związane z leczeniem szpitalnym (hiponatremia szpitalna) i związane z tym zaburzenia neurologiczne (ostra encefalopatia hiponatremiczna). Hiponatremia może prowadzić do nieodwracalnego uszkodzenia mózgu i śmierci w wyniku obrzęku mózgu.

Działania niepożądane mogą być związane z techniką podawania. Należą do nich:

• gorączka (reakcja gorączkowa);
• dreszcze;
• swędzenie (świąd) lub wysypka;
• miejscowy ból lub reakcja (ból lub pęcherzyki w miejscu infuzji); 
• podrażnienie i zapalenie żyły, do której jest podawany roztwór. Może to powodować zaczerwienienie, ból, obrzęk lub pęcherzyki wzdłuż przebiegu żyły, do której podawany jest roztwór.

W przypadku, gdy do roztworu do infuzji dodany został inny lek, on także może powodować wystąpienie działań niepożądanych. Te działania niepożądane będą zależały od dodanego leku. Należy przeczytać Ulotkę dołączoną do opakowania dodawanego leku w celu zapoznania się z listą możliwych objawów.