GLUCOSUM TEVA, 400 mg/ml, 10 ampułek

Wskazania do stosowania leku Glucosum Teva:

• hipoglikemia (zbyt niskie stężenie glukozy we krwi)
• niedobór węglowodanów i niedobory energetyczne
• żywienie pozajelitowe
• odwodnienie hiperosmotyczne i izoosmotyczne
• objawowe leczenie stanów chorobowych przebiegających ze zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym.

Substancją czynną leku jest glukoza. 1 ml roztworu zawiera 400 mg glukozy.
Każda ampułka (10 ml) zawiera 4,0 g glukozy.
Pozostałe składniki to woda do wstrzykiwań.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Roztwór 20 % i 40 % glukozy stosuje się dożylnie, we wstrzyknięciach lub we wlewach kroplowych, w dawkach dobieranych indywidualnie zależnie od stanu zdrowia, wieku i masy ciała pacjenta.

Zaleca się uważne monitorowanie stężenia glukozy i elektrolitów we krwi, zwłaszcza podczas długotrwałego żywienia pozajelitowego.

Dorośli:

• u pacjentów wyniszczonych i niedożywionych można podawać do 300 g glukozy w postaci powolnego wlewu. Podczas stosowania stężonych roztworów glukozy istnieje konieczność podawania insuliny w dawce 1 j.m. insuliny na około 4 g glukozy.
• w żywieniu pozajelitowym: wymagana dawka wynosi zwykle 1,5 g - 3,0 g glukozy/kg mc. na dobę, dawką zalecaną jest 3 g glukozy/kg mc. na dobę, podawane w powolnym wlewie do żyły centralnej.
• w hipoglikemii: należy podawać dożylnie 20 % lub 40 % roztwór glukozy (0,2 g/kg mc.) aż do uzyskania prawidłowego stężenia glukozy we krwi.

Stosowanie u dzieci:

• u dzieci w hipoglikemii: podaje się 0,5 g glukozy/kg mc.
• podczas zabiegów resuscytacyjnych: od 0,5 g do 1 g glukozy/kg mc., dożylnie.

W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się lekarza.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Glucosum Teva
W razie przedawkowania glukozy należy podawać insulinę, wyrównać zaburzenia wodnoelektrolitowe (konieczna kontrola wskaźników biochemicznych) i prowadzić leczenie objawowe.
Przedawkowanie glukozy może prowadzić do powstania hiperglikemii (zbyt wysokie stężenie glukozy we krwi), glukozurii (obecność glukozy w moczu), odwodnienia, co w konsekwencji może doprowadzić do śpiączki hiperosmolarnej a nawet do śmierci.
O przedawkowaniu należy jak najszybciej powiadomić lekarza, który zastosuje odpowiednie leczenie.

Kiedy nie stosować leku Glucosum Teva:

• cukrzyca
• śpiączka hiperglikemiczna
• bezmocz
• krwawienia do ośrodkowego układu nerwowego
• nietolerancja glukozy i galaktozy
• odwodnienie hipotoniczne
• stan przewodnienia
• delirium tremens u pacjentów odwodnionych
• stany po ostrym niedokrwieniu mózgu
• hipokaliemia
• uczulenie na zboża lub produkty zbożowe.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Glucosum Teva należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Podczas długotrwałego stosowania wlewów glukozy należy kontrolować skład elektrolitowy krwi, stopień nawodnienia organizmu oraz okresowo - stężenie glukozy we krwi. Roztwory glukozy o stężeniach powyżej 15 % powinny być podawane do naczyń centralnych, z wyjątkiem stanów zagrożenia życia (ciężka hipoglikemia - znaczny spadek stężenia cukru we krwi). W przypadku hipoglikemii i konieczności podania roztworu o dużym stężeniu do żyły obwodowej zaleca się podawanie powolne. Po nagłym przerwaniu wlewu hipertonicznego roztworu glukozy może dojść do wtórnego spadku stężenia glukozy we krwi. Ostrożność należy zachować również w trakcie wlewów stężonych roztworów glukozy pacjentom z posocznicą (sepsą), ciężkimi urazami, niedożywieniem znacznego stopnia, niedoborem witaminy B1, hypofosfatemią oraz hemodilucją (rozcieńczeniem krwi).

Stosowanie leku Glucosum Teva u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek i (lub) wątroby
Brak danych wskazujących na konieczność dostosowania dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby.

Lek Glucosum Teva a inne leki
Roztworów glukozy nie należy mieszać z aminofiliną, barbituranami, erytromycyną, hydrokortyzonem, warfaryną, kanamycyną, sulfonamidami, witaminą B12 oraz fenytoiną.
Nie należy podawać roztworu glukozy za pomocą tego samego zestawu do wlewów, przed przetaczaniem krwi, podczas i po zakończeniu przetaczania.
Należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących preparaty naparstnicy ponieważ stężone roztwory glukozy mogą nasilać ich działanie.

Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie przeprowadzono odpowiednich badań u kobiet w ciąży i u kobiet karmiących piersią. O stosowaniu leku przez kobiety w ciąży i w okresie karmienia piersią decyduje lekarz.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Glukoza nie osłabia sprawności psychofizycznej i nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługi maszyn.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane podano poniżej zgodnie z klasyfikacją układów i narządów według częstotliwości występowania (jeśli jest znana).
Częstotliwość występowania: Bardzo często: (≥1/10), Często: (≥1/100, <1/10), Niezbyt często: (≥1/1000, <1/100), Rzadko: (≥1/10 000, <1/1000), Bardzo rzadko: (<1/10 000, w tym pojedyncze przypadki).

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Częstotliwość nieznana: zaburzenia wodno-elektrolitowe (m.in. hipokaliemia, hipomagnezemia, hipofosfatemia, hiponatremia), zaburzenia metaboliczne (hiperglikemia, śpiączka hiperglikemiczna, hipermolarna, glukozuria i hipoglikemia - w wyniku hiperinsulinemii, w następstwie nagłego zaprzestania podawania stężonego roztworu glukozy).

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Częstotliwość nieznana: ból w miejscu podania, podrażnienie żyły Pojedyncze przypadki: uczucie uderzenia gorąca (szczególnie przy zbyt szybkim podaniu)

Zaburzenia układu immunologicznego
Pojedyncze przypadki: reakcje anafilaktoidalne (u pacjentów chorych na astmę i cukrzycę)

Hipertoniczne roztwory glukozy mogą spowodować diurezę osmotyczną i odwodnienie organizmu.
Stężone roztwory glukozy (powyżej 15 %) uszkadzają śródbłonek naczyń żylnych, powodując miejscowe zmiany zakrzepowo-zapalne w żyłach obwodowych.
Aby zapobiec wystąpieniu powikłań metabolicznych należy kontrolować stężenie glukozy we krwi i w razie potrzeby podawać odpowiednie dawki egzogennej insuliny (bez dodatku insuliny organizm jest w stanie metabolizować glukozę z szybkością około 0,25 g/kg mc./godzinę).

Zbyt szybkie podawanie glukozy może spowodować niewydolność krążenia, obrzęk płuc i obrzęki obwodowe.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.

Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301,
Faks: + 48 22 49 21 309,
e-mail: ndl@urpl.gov.pl.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.