Formilid Uno 500 mg, 7 tabletek (import równoległy)

Produkt pochodzi z importu równoległego. Dowiedz się więcej o imporcie równoległym.

Fromilid Uno w tabletkach zawiera jako substancję czynną klarytromycynę, która jest antybiotykiem z grupy makrolidów, działającym przeciwbakteryjnie poprzez hamowanie syntezy białka. Lek Fromilid Uno działa na wiele gatunków bakterii tlenowych i beztlenowych, zarówno Gram-dodatnich, jak i Gram-ujemnych.

Klarytromycyna w postaci tabletek o zmodyfikowanym uwalnianiu jest wskazana w leczeniu następujących zakażeń, wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na klarytromycynę:

• zakażenia górnych dróg oddechowych (np. zapalenie gardła, zapalenie zatok przynosowych),

• zapalenie ucha środkowego,

• zakażenia dolnych dróg oddechowych (np. zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc),

• zakażenia skóry i tkanki podskórnej (np. zapalenie mieszków włosowych, zapalenie tkanki łącznej i róża).

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat

Zwykle zalecana dawka - jedna tabletka 500 mg, raz na dobę podczas posiłku. W ciężkich zakażeniach dawkę można zwiększyć do 1 g, raz na dobę (dwie tabletki po 500 mg). Leczenie trwa zwykle 5 do 14 dni. Jedynie w zapaleniu płuc i zatok produkt należy podawać przez 6 do 14 dni.

Dzieci w wieku poniżej 12 lat

Nie zaleca się podawania klarytromycyny w postaci tabletek o zmodyfikowanym uwalnianiu dzieciom w wieku poniżej 12 lat. Należy u nich stosować klarytromycynę w postaci zawiesiny doustnej.

U pacjentów z niewydolnością nerek, u których klirens kreatyniny wynosi poniżej 0,5 ml/s (30 ml/min) lub stężenie kreatyniny w surowicy przekracza 290 µmol/l (3,3 mg/100 ml), dawkę klarytromycyny należy zmniejszyć o połowę, tj. do 250 mg raz na dobę lub, w leczeniu cięższych zakażeń, do 250 mg dwa razy na dobę. U tych pacjentów leczenie nie powinno trwać dłużej niż 14 dni. W tej populacji pacjentów nie należy stosować klarytromycyny w postaci tabletek o zmodyfikowanym uwalnianiu, ze względu na brak możliwości podziału tabletki i zmniejszenia dawki 500 mg na dobę.

Sposób podawania

Tabletkę należy połknąć w całości, popijając płynem. Nie należy jej rozgryzać ani dzielić. Fromilid Uno należy przyjmować w czasie posiłku.

Kiedy nie przyjmować leku Fromilid Uno:

• jeśli pacjent ma uczulenie na klarytromycynę, inne antybiotyki z tej samej grupy (antybiotyki makrolidowe) lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;

• jeśli u pacjenta stwierdzono ciężką niewydolność nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 30 ml/min), ponieważ nie ma możliwości zmniejszenia dawki leku (tabletki nie można dzielić);

• jeśli u pacjenta stwierdzono za mały poziom potasu we krwi (hipokaliemia);

• jeśli pacjent ma jednocześnie ciężką niewydolność wątroby i zaburzenia czynności nerek;

• jeśli pacjent stosuje leki obniżające stężenie cholesterolu (np. lowastatyna, symwastatyna);

• jeśli u pacjenta występowały choroby serca, mogące prowadzić do poważnych zaburzeń rytmu serca (wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG, komorowe zaburzenia rytmu serca);

• jeśli pacjent zażywa którykolwiek z poniższych leków:

• ergotamina lub dihydroergotamina (w leczeniu migreny);

• cyzapryd (w zaburzeniach czynność żołądka);

• pimozyd (w niektórych chorobach psychicznych);

• terfenadyna lub astemizol (w katarze siennym lub alergii);

• tikagrelor (lek przeciwzakrzepowy) lub ranolazyna (w leczeniu dusznicy bolesnej);

• kolchicyna (lek stosowany w leczeniu dny moczanowej).

Fromilid Uno zawiera sód
Każda tabletka zawiera 12,85 mg sodu. Jeśli pacjent stosuje więcej niż 1 tabletkę w ciągu doby, przyjmuje więcej niż 23 mg (1 mmol) sodu. Należy to brać pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie

Fromilid Uno zawiera laktozę
Każda tabletka zawiera 213,75 mg laktozy jednowodnej. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Fromilid Uno należy omówić to z lekarzem, jeśli:

• u pacjenta występuje zaburzenie czynności nerek lub wątroby,

• pacjent zażywa kolchicynę, ponieważ może to prowadzić do poważnych działań niepożądanych,

• pacjent ma stosować lek Fromilid Uno długotrwale – może to powodować nadmierne namnażanie się opornych bakterii (nadkażenie),

• u pacjenta występuje jakakolwiek choroba serca,

• u pacjenta występuje powolna praca serca (bradykardia),

• u pacjenta we krwi występuje małe stężenie magnezu.

Jeśli podczas stosowania leku Fromilid Uno u pacjenta wystąpią ciężkie, ostre reakcje nadwrażliwości (np. objawiające się dusznością, obrzękiem okolic twarzy, gardła lub języka, wysypką lub złuszczaniem się skóry), należy niezwłocznie przerwać podawanie klarytromycyny i natychmiast zgłosić się do lekarza, który zastosuje odpowiednie leczenie.
Jeśli podczas lub po zakończeniu stosowania leku Fromilid Uno u pacjenta wystąpi ciężka lub długotrwała biegunka, powinien o tym powiedzieć lekarzowi. Nie należy stosować leków przeciwbiegunkowych.
Jeśli u pacjenta po zastosowaniu leku Fromilid Uno wystąpią objawy takie, jak brak łaknienia, żółtaczka, ciemna barwa moczu, świąd lub bolesność brzucha świadczące o zaburzeniach czynności wątroby, powinien przerwać leczenie i zgłosić się do lekarza.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania klarytromycyny w okresie ciąży i karmienia piersią. Lek Fromilid Uno może być stosowany u kobiety w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.
Klarytromycyna przenika do mleka matki, dlatego przyjmowanie leku Fromilid Uno nie jest wskazane podczas karmienia piersią.

Fromilid Uno może wywołać uczucie splątania, zaburzenie orientacji, zawroty głowy, wywołać drgawki lub omamy. Należy powstrzymać się od prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, do czasu upewnienia się, że objawy takie nie występują.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Częste (mogą wystąpić u 1 do 10 na 100 pacjentów)

• bezsenność,

• bóle głowy, zaburzenia czucia smaku,

• biegunka, nudności lub wymioty, niestrawność, bóle brzucha,

• nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby,

• wysypka, nadmierna potliwość.

Niezbyt częste (mogą wystąpić u 1 do 10 na 1000 pacjentów)

• zakażenia drożdżakami (np. pleśniawki), zapalenie żołądka i jelit, zakażenie pochwy,

• mała liczba oraz inne zaburzenia dotyczące krwinek białych,

• reakcje nadwrażliwości,

• jadłowstręt lub zmniejszenie apetytu,

• niepokój, nerwowość, napady krzyku,

• zawroty głowy, senność, drżenia,

• szumy uszne, zaburzenia równowagi (uczucie wirowania) i niedosłuch,

• zaburzenia rytmu serca, kołatanie serca,

• krwawienie z nosa,

• zapalenie błony śluzowej jamy ustnej i języka, zapalenie błony śluzowej żołądka (nieżyt żołądka), ból odbytu, zaparcia, suchość w jamie ustnej, odbijanie, wiatry, nadmiar gazu w żołądku, cofanie się kwasu żołądkowego do przełyku (choroba refluksowa przełyku),

• zastój żółci (cholestaza), zapalenie wątroby, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych,

• świąd, pokrzywka, pojawienie się małych czerwonych plamek na skórze (wysypka plamkowo-grudkowa),

• bóle mięśni, skurcze mięśni,

• gorączka, ból w klatce piersiowej, złe samopoczucie, zmęczenie, osłabienie (astenia), dreszcze,

• zaburzenia biochemiczne krwi (widoczne w badaniu krwi).

Częstość nieznana (działania niepożądane, których częstości nie można określić na podstawie dostępnych danych)

• ciężka lub długotrwała biegunka, z możliwą obecnością krwi lub śluzu w kale (rzekomobłoniaste zapalenie jelit), zakażenie skóry (róża),

• znaczne zmniejszenie liczby krwinek białych, powodujące skłonność do zakażeń (agranulocytoza),

• zmniejszenie liczby płytek krwi, powodujące skłonność do krwawień (trombocytopenia),

• poważna reakcja alergiczna powodująca trudności w oddychaniu lub zawroty głowy (reakcja anafilaktyczna, obrzęk naczynioruchowy),

• niezwykłe sny, stany splątania, zaburzenia orientacji, omamy wzrokowe lub słuchowe, zaburzenia psychotyczne, depresja,

• drgawki, brak czucia smaku, zaburzenia węchu, zaburzenia czucia,

• utrata słuchu,

• nieregularna praca serca, szybka praca serca,

• krwotok,

• ostre zapalenie trzustki, przebarwienie języka lub zębów,

• żółtaczka, niewydolność wątroby,

• poważny stan chorobowy objawiający się powstawaniem pęcherzy na skórze, w okolicy jamy ustnej, oczu, narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona), ciężka choroba skóry objawiająca się oddzielaniem się naskórka (toksyczna nekroliza naskórka), trądzik, wysypka polekowa,

• rozpad mięśni (rabdomioliza), mogący prowadzić do zaburzeń czynności nerek, ból lub osłabienie mięśni (miopatia),

• niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek,

• zwiększone ryzyko krwawienia, zmiany barwy moczu.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Działanie leku Fromilid Uno może się zmienić, jeśli jest on stosowany równocześnie z niektórymi lekami. Może być konieczna zmiana dawki, zastosowanie innych środków ostrożności albo, w niektórych przypadkach, zaprzestania przyjmowania jednego z leków.
Należy koniecznie poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje jeden z poniżej wymienionych leków, ponieważ ich stosowanie z lekiem Fromilid Uno jest przeciwwskazane:

• alkaloidy sporyszu: ergotamina lub dihydroergotamina (w leczeniu migreny),

• cyzapryd (w zaburzeniach czynność żołądka),

• pimozyd (w niektórych chorobach psychicznych),

• terfenadyna lub astemizol (w katarze siennym lub alergii),

• lek z grupy statyn, np. lowastatyna lub symwastatyna (w celu obniżenia stężenia cholesterolu we krwi).

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje którykolwiek z wymienionych poniżej leków, ponieważ konieczne jest zachowanie szczególnej ostrożności podczas stosowania ich z lekiem Fromilid Uno:

• karbamazepina, fenobarbital, fenytoina, walproinian (w leczeniu padaczki),

• teofilina (w leczeniu astmy),

• warfaryna i inne doustne leki przeciwzakrzepowe (rozrzedzają krew),

• triazolam, midazolam lub alprazolam (leki uspokajające),

• dyzopiramid, digoksyna, chinidyna lub werapamil (w leczeniu zaburzeń rytmu serca),

• flukonazol lub itrakonazol (w leczeniu zakażeń grzybiczych),

• ryfabutyna, ryfampicyna, ryfapentyna (antybiotyki skuteczne w leczeniu niektórych zakażeń),

• etrawiryna, efawirenz, newirapina, zydowudyna, rytonawir, atazanawir lub sakwinawir (w leczeniu zakażenia HIV),

• cyklosporyna, syrolimus lub takrolimus (wspomagająco po przeszczepieniu narządów),

• antybiotyki aminoglikozydowe, np. gentamycyna, streptomycyna (w leczeniu niektórych zakażeń bakteryjnych),

• omeprazol (w zaburzeniach żołądka),

• kolchicyna (w leczeniu dny);

• amlodypina, diltiazem (w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi);

• tolterodyna (w zaburzeniach pęcherza),

• insulina lub doustne leki przeciwcukrzycowe, np. nateglinid i repaglinid (w leczeniu cukrzycy),

• preparaty dziurawca (leki ziołowe),

• cylostazol (w poprawie krążenia w obrębie nóg),

• metyloprednizolon (w stanach zapalnych),

• syldenafil, tadalafil lub wardenafil (w zaburzeniach erekcji),

• winblastyna (w leczeniu raka).