Ducressa 1 mg/ml + 5 mg/ml, krople do oczu, roztwór, 5 ml

Krople do oczu, roztwór Ducressa zawiera lewofloksacynę i deksametazon.
Lewofloksacyna jest antybiotykiem z grupy zwanej fluorochinolonami (czasem w skrócie nazywanych chinolonami). Jego działanie polega na zabijaniu niektórych typów bakterii, które mogą powodować zakażenie.
Deksametazon jest kortykosteroidem, ma działanie przeciwzapalne (zatrzymuje objawy takie jak ból, uczucie ciepła, obrzęk i zaczerwienienie).

Lek Ducressa jest stosowany w celu zapobiegania stanom zapalnym i ich leczenia oraz zapobiegania ewentualnemu zakażeniu oka po operacji zaćmy u osób dorosłych.

Substancjami czynnymi leku są lewofloksacyna w postaci hemihydratu i deksametazon w postaci sodu fosforanu. Jeden mililitr roztworu zawiera 5 mg lewofloksacyny i 1 mg deksametazonu. 

Pozostałe składniki to sodu fosforan jednozasadowy jednowodny, disodu fosforan dwunastowodny, sodu cytrynian, benzalkoniowy chlorek, sodu wodorotlenek /kwas solny (do ustalenia pH), woda do wstrzykiwań

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecana dawka to 1 kropla do leczonego oka co 6 godzin. Dawka maksymalna to 4 krople na dobę. Całkowity okres leczenia z użyciem leku Ducressa wynosi zwykle 7 dni, a następnie, jeśli lekarz uzna to za konieczne, należy przez następnych 7 dni stosować steroidowe krople do oczu.
Lekarz poinformuje, jak długo należy stosować krople.
Jeśli pacjent podaje do oka jakikolwiek inny lek, powinien odczekać co najmniej 15 minut pomiędzy zastosowaniem kropli różnych typów. Maści do oczu należy stosować jako ostatnie.

• Jeśli pacjent ma uczulenie na lewofloksacynę (lub inne chinolony) lub deksametazon (lub inne kortykosteroidy), lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
• Jeśli pacjent ma infekcję oka, wobec której nie stosuje leków, taką jak infekcja wirusowa (na przykład opryszczkowe zapalenie rogówki lub ospa wietrzna), infekcje grzybicze lub gruźlica oka.

O infekcji może świadczyć lepka wydzielina z oka lub zaczerwienienie oka, którego nie zbadał lekarz.

Przed użyciem leku Ducressa należy omówić to z lekarzem:

• Jeśli pacjent stosuje jakiekolwiek inne antybiotyki, w tym antybiotyki doustne. Podobnie jak w przypadku innych środków przeciwzakaźnych, długotrwałe stosowanie może wywołać antybiotykooporność i w wyniku nadmierny rozrost mikroorganizmów patogennych.
• Jeśli pacjent ma wysokie ciśnienie w oku lub miał już wysokie ciśnienie w oku po zastosowaniu steroidowego leku okulistycznego. Zażycie leku Ducressa grozi ponowieniem tego zjawiska. O wysokim ciśnieniu w oku należy poinformować lekarza.
• Jeśli pacjent ma jaskrę
• Jeśli pacjent ma zaburzenia widzenia lub niewyraźne widzenie
• Jeśli pacjent stosuje oczne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), patrz punkt „Lek Ducressa a inne leki”.
• Jeśli pacjent ma chorobę powodującą ścieńczenie tkanek oka, ponieważ długotrwałe leczenie steroidami może skutkować dalszym ścieńczeniem i ewentualną perforacją.
• Jeśli pacjent ma cukrzycę

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Leku Ducressa nie należy stosować w okresie ciąży i karmienia piersią.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie

• O wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, w tym lekach uzyskanych bez recepty.
• O stosowaniu innych typów kropli do oczu lub maści do oczu przed rozpoczęciem stosowania leku Ducressa (patrz punkt 3 — Jak stosować lek Ducressa).
• O stosowaniu oftalmologicznych NLPZ (przeciwko bólowi i zapaleniu oka), takich jak ketorolak, diklofenak, bromfenak i nepafenak. Jednoczesne stosowanie doustnych steroidów i oftalmologicznych NLPZ może zwiększyć ryzyko problemów z gojeniem w oku.
• O stosowaniu rytonawiru lub kobicystatu (są stosowane w leczeniu HIV), ponieważ mogą one zwiększyć ilość deksametazonu we krwi
• O stosowaniu probenecydu (przeciw podagrze), cymetydyny (przeciw wrzodom żołądka) i cyklosporyny (zapobiega odrzuceniu przeszczepu), ponieważ mogą one zmienić wchłanianie i metabolizm lewofloksacyny.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Większość działań niepożądanych nie jest ciężka i obejmują one tylko oczy.

• W bardzo rzadkich przypadkach lek ten może powodować ciężkie reakcje alergiczne (reakcje anafilaktyczne), którym towarzyszy obrzęk i ucisk w gardle oraz trudności z oddychaniem.
• W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych objawów należy natychmiast zaprzestać stosowania leku Ducressa i skontaktować się z lekarzem.
• U osób przyjmujących fluorochinolony doustnie lub dożylnie, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku i leczonych jednocześnie kortykosteroidami występowały obrzęki i zerwania ścięgien. W przypadku wystąpienia bólu lub obrzęku ścięgien (zapalenia ścięgien) należy przerwać stosowanie leku Ducressa.

W oku (oczach) pacjenta mogą również wystąpić niektóre lub wszystkie z następujących działań:
Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób):

• wysokie ciśnienie w oku.

Często (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 10 osób):

• dyskomfort, kłucie lub podrażnienie, pieczenie, swędzenie w oku;
• niewyraźne lub ograniczone widzenie,
• śluz w oku.

Niezbyt często (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 100 osób):

• gojenie rogówki, które trwa dłużej niż się spodziewano;
• infekcje oczu;
• nietypowe odczucia w oku;
• nasilone łzawienie;
• suchość i zmęczenie oka;
• ból w oku,
• jaśniejsze widzenie;
• obrzęk lub zaczerwienienie (przekrwione oczy) przedniej powłoki oka (spojówki);
• obrzęk lub zaczerwienienie powieki;
• wrażliwość na światło;
• lepkie powieki.

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 10 000 osób):

• zwiększenie wielkości źrenic;
• opadające powieki;
• osiadanie wapnia na powierzchni oka (zwapnienie rogówki);
• łzy i uczucie piasku w oku (keratopatia krystaliczna);
• zmiana grubości powierzchni oka;
• wrzód na powierzchni oka;
• małe otwory na powierzchni oka (perforacja rogówki);
• obrzęk powierzchni oka (obrzęk rogówki);
• zapalenie oka, które powoduje ból i zaczerwienienie (zapalenie błony naczyniowej).

W innych obszarach organizmu mogą wystąpić działania takie jak:
Niezbyt często (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 100 osób):

• ból głowy;
• zmiana smaku;
• swędzenie;
• zatkany lub cieknący nos.

Rzadko (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 1000 osób):

• reakcje alergiczne, takie jak wysypka skórna.

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 10 000 osób):

• obrzęk twarzy.

Częstość nieznana

• zmniejszenie czynności nadnerczy, które może objawiać się jako niskie stężenie glukozy we krwi, odwodnienie, utrata masy ciała i uczucie dezorientacji;
• problemy z hormonami: wzrost dodatkowych włosów na ciele (szczególnie u kobiet), osłabienie i zanik mięśni, fioletowe rozstępy na skórze, podwyższone ciśnienie krwi, nieregularne lub zanik miesiączki, zmiany w poziomie białka i wapnia w organizmie, zahamowanie wzrostu u dzieci i młodzieży oraz obrzęk i zwiększenie masy ciały oraz twarzy (zwany „zespołem Cushinga”).