Dormicum 15 mg, 100 tabletek powlekanych

Dormicum 15 mg jest krótko działającym lekiem nasennym. Lek wykazuje również działanie uspokajające, przeciwdrgawkowe oraz zwiotczające mięśnie. Substancją czynną leku jest midazolam, należący do grupy benzodiazepin.

• Krótkotrwałe leczenie bezsenności.

Stosowanie benzodiazepin jest wskazane jedynie, gdy dolegliwości są ciężkie, uniemożliwiają normalne funkcjonowanie lub powodują znaczne wyczerpanie u pacjenta.
Midazolam stosowany jest również w premedykacji przed zabiegami chirurgicznymi lub diagnostycznymi.

Lek ten należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Leczenie powinno trwać jak najkrócej, zazwyczaj od kilku dni do maksymalnie dwóch tygodni. Sposób zmniejszania dawki w czasie odstawiania leku u poszczególnych pacjentów lekarz ustali indywidualnie. Leczenia nie należy przerywać nagle. Niekiedy konieczne bywa przedłużenie leczenia poza zalecany maksymalny okres leczenia. Decyzję taką lekarz podejmuje po powtórnej ocenie stanu pacjenta.

Ze względu na szybkie działanie leku tabletki Dormicum należy zażyć przed spoczynkiem. Tabletki leku Dormicum można przyjmować o dowolnej porze dnia, pod warunkiem, że po zażyciu leku pacjent udaje się na spoczynek i ma zapewnione przynajmniej 7-8 godzin niezakłóconego snu. Tabletki należy przyjmować w całości, bez rozgryzania, popijając je płynem.

Zwykle stosowane dawkowanie

• Dorośli: od 7,5 mg do 15 mg.

Leczenie należy rozpoczynać od najmniejszej zalecanej dawki. Nie należy przekraczać dawki maksymalnej ze względu na zwiększone ryzyko działań niepożądanych ze strony ośrodkowego układu nerwowego, włącznie z istotną klinicznie depresją układu oddechowego (spowolnienie lub spłycenie oddechu) i depresją układu krążenia (spowolnienie rytmu serca).

Nie należy przyjmować leku dłużej niż zalecił lekarz.

Wskazówki dotyczące dawkowania w szczególnych grupach pacjentów

• Osoby w podeszłym wieku i (lub) wyniszczone:

  U osób w podeszłym wieku i (lub) wyniszczonych lek Dormicum działa silniej. Z tego powodu ryzyko znaczącej depresji układu oddechowego i (lub) krążenia jest w tej grupie chorych wyższe. U osób w podeszłym wieku i (lub) wyniszczonych zalecana dawka wynosi 7,5 mg.

• Osoby z zaburzeniami czynności wątroby:

  Dawka zalecana u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby wynosi 7,5 mg. Lekarz będzie monitorował objawy życiowe pacjenta, a w razie potrzeby zmniejszy dawkę leku.

• Osoby z zaburzeniami czynności nerek:

  U pacjentów z ciężkim uszkodzeniem czynności nerek może dojść do bardziej nasilonej i przedłużonej sedacji oraz zaburzeń układu oddechowego i (lub) krążenia. Zalecana dawka wynosi 7,5 mg lub mniej.

• Premedykacja

  W premedykacji (farmakologicznym przygotowaniu do zabiegu) lek Dormicum należy podać 30 do 60 minut przed zabiegiem.

W przypadku wrażenia, że działanie leku Dormicum jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Dormicum:

• jeśli pacjent ma uczulenie na midazolam, inne benzodiazepiny lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku;

• jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność oddechowa;

• jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność wątroby;

• jeśli u pacjenta występuje zespół bezdechu sennego;

• jeśli u pacjenta występuje nużliwość mięśni (Myasthenia gravis);

• u dzieci;

• jeśli pacjent stosuje jednocześnie ketokonazol, itrakonazol, worykonazol, inhibitory proteazy HIV, włącznie z inhibitorami proteazy HIV wzmocnionymi rytonawirem.

Przed rozpoczęciem przyjmowania Dormicum należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

• jeśli pacjent zażywa lek wielokrotnie przez kilka tygodni, gdyż działanie leku może się osłabić;

• jeśli pacjent zażywa lek wielokrotnie przez kilka tygodni, gdyż lek może powodować uzależnienie;

• jeśli pacjent nadużywał alkoholu lub leków;

• jeśli pacjent jest w wieku powyżej 60 lat;

• jeśli u pacjenta występuje przewlekła niewydolność oddechowa;

• jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności wątroby lub ciężkie zaburzenia czynności nerek

  lek może wywołać niepamięć następczą. Występuje ona najczęściej w ciągu pierwszych kilku godzin od zażycia leku, dlatego też pacjenci powinni upewnić się, że po zażyciu leku mogą sobie pozwolić na 7-8 godzin nieprzerwanego snu.

Pacjent powinien poinformować lekarza, jeśli występują u niego zaburzenia psychotyczne, depresja i stany lękowe związane z depresją.

Należy skonsultować się z lekarzem, nawet jeśli powyższe ostrzeżenia dotyczą sytuacji występujących w przeszłości.

Lek Dormicum zawiera laktozę
Dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lappa lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

W ciąży i w okresie karmienia piersią, lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Nie ma wystarczających danych, aby ocenić bezpieczeństwo stosowania midazolamu w trakcie ciąży. Nie należy stosować benzodiazepin u kobiet w ciąży, jeżeli nie jest to bezwzględnie konieczne.

Jeżeli, w wyjątkowych przypadkach, lekarz rozważa podawanie leku w czasie ostatniego trymestru ciąży lub w czasie połogu, należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia u noworodka hipotermii (obniżenia temperatury ciała), hipotonii (osłabienia napięcia mięśni), zaburzeń ssania lub umiarkowanego hamowania czynności układu oddechowego, związanych z działaniem midazolamu. U dzieci matek, które długotrwale przyjmowały benzodiazepiny w ostatnim okresie ciąży, może rozwinąć się uzależnienie fizyczne od leku i ryzyko wystąpienia objawów odstawienia w okresie pourodzeniowym.

Leku Dormicum nie powinny przyjmować kobiety karmiące piersią, ponieważ midazolam przenika do mleka.

Nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych ani obsługiwać żadnych urządzeń mechanicznych.

Objawy

• Midazolam, tak jak inne leki z grupy benzodiazepin, często powodują senność, bezład, zaburzenia mowy, oczopląs. Przedawkowanie leku Dormicum rzadko zagraża życiu, jeśli nie zażyto go łącznie z innymi lekami, ale może prowadzić do zniesienia odruchów (czyli zniesienia automatycznych reakcji organizmu na bodźce), bezdechu, zmniejszenia napięcia mięśni, niedociśnienia, zaburzeń układu oddechowego i (lub) układu krążenia i w rzadkich przypadkach do śpiączki. Śpiączka, jeśli się pojawi, zwykle trwa kilka godzin, ale może być nasilona i nawracająca, szczególnie u osób w podeszłym wieku. Zaburzenia układu oddechowego są silniejsze po zastosowaniu benzodiazepin przez osoby z chorobami układu oddechowego.

• Benzodiazepiny nasilają efekt innych substancji oddziaływujących na układ nerwowy, łącznie z alkoholem.

Leczenie

• Lekarz będzie monitorować objawy życiowe pacjenta i wdroży odpowiednie do jego stanu klinicznego dodatkowe procedury monitorujące, diagnostyczne i lecznicze. Może być konieczne objawowe leczenie zaburzeń ze strony układu sercowo-naczyniowego i (lub) układu nerwowego.

• W wypadku przedawkowania w ciągu 1-2 godzin po podaniu doustnym leku należy zastosować węgiel aktywny w celu zmniejszenia wchłaniania leku. Jeśli pacjent jest senny i zdecydowano się podać węgiel aktywny, należy zapewnić ochronę dróg oddechowych. W razie zatruć mieszanych można rozważyć płukanie żołądka, nie jest to jednak postępowanie rutynowe.

• W razie zaburzeń układu nerwowego lekarz rozważy podanie leków działających przeciwnie do benzodiazepin, takich jak flumazenil. Należy jednak pamiętać, że pacjent bezwzględnie wymaga monitorowania stanu klinicznego. Flumazenil powinien być używany ze szczególną ostrożnością, gdy doszło do jednoczesnego zatrucia lekami obniżającymi próg drgawkowy (np. trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne).

• W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Należy zachować szczególną ostrożność, stosując jednocześnie z lekiem Dormicum:

• flukonazol,

• klarytromycynę,

• telitromycynę,

• erytromycynę,

• diltiazem,

• werapamil,

• nefazodon,

• aprepitant,

• tebimorelinę.

Jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie wymienione wyżej leki, dawka leku Dormicum powinna zostać ustalona indywidualnie przez lekarza.

W wypadku jednoczesnego stosowania karbamazepiny, fenytoiny i ryfampicyny, efawirenzu i ziela dziurawca pacjent powinien otrzymywać większe dawki leku Dormicum, w celu wywołania odpowiedniego działania uspokajającego.

Jednoczesne stosowanie midazolamu z lekami uspokajającymi i (lub) nasennymi z dużym prawdopodobieństwem prowadzi do zwiększenia efektu uspokajającego i nasennego Dormicum, jak również zwiększa ryzyko spowolnienia lub spłycenia oddechu i (lub) spowolnienia rytmu serca. Do takich substancji zaliczamy: alkohol, opiaty/opioidy (stosowane jako leki przeciwbólowe, przeciwkaszlowe lub w leczeniu substytucyjnym), leki przeciwpsychotyczne, inne benzodiazepiny (stosowane jako leki uspakajające lub nasenne), barbiturany, propofol, ketaminę, etomidat, uspokajające leki przeciwdepresyjne, leki przeciwhistaminowe i działające ośrodkowo leki hipertensyjne. Podanie 250 mg kofeiny częściowo odwraca efekt uspokajający midazolamu.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Częstość występowania działań niepożądanych:
Bardzo często: występujące częściej niż u 1 na 10 osób.
Często: występujące częściej niż u 1 na 100, ale rzadziej niż u 1 na 10 osób.
Niezbyt często: występujące częściej niż u 1 na 1 000, ale rzadziej niż u 1 na 100 osób.
Rzadko: występujące częściej u 1 na 10 000, ale rzadziej niż u 1 na 1 000 osób.
Bardzo rzadko: występujące rzadziej niż u 1 na 10 000 osób.
Częstość nieznana (częstość nie może zostać określona na podstawie dostępnych danych).

W czasie stosowania leku Dormicum w tabletkach wystąpić mogą następujące działania niepożądane:

Wszystkie poniżej wymienione działania niepożądane wystąpiły z nieznaną częstością po doustnym podaniu midazolamu.

• Zaburzenia układu immunologicznego: u osób podatnych mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości i obrzęk naczynioruchowy (obrzęk warg, języka, ust, utrudnione przełykanie).

• Zaburzenia psychiczne: stan splątania, zaburzenia emocjonalne (głównie na początku leczenia i są przejściowe). Sporadycznie zgłaszano zaburzenia popędu płciowego. W trakcie stosowania leku Dormicum może ujawnić się istniejąca przed leczeniem depresja. Inne objawy: niepokój zwłaszcza ruchowy, pobudzenie, drażliwość, agresja, urojenia, złość, koszmary nocne, omamy, psychozy, nieodpowiednie zachowanie i inne niepożądane zaburzenia zachowania, częściej występują u osób w podeszłym wieku.W razie wystąpienia takich objawów, należy przerwać stosowanie leku.

• Uzależnienie: stosowanie Dormicum (nawet w dawkach leczniczych) może prowadzić do rozwoju uzależnienia fizycznego (obserwowano rozwój uzależnienia, gdy lek Dormicum stosowały osoby uzależnione od leków). Przerwanie leczenia może wywołać objawy odstawienia lub objawy z odbicia (czyli objawy odwrotne do działania leku), włącznie z bezsennością z odbicia, zmianami nastroju, lękiem, niepokojem. Może także rozwinąć się uzależnienie psychiczne.

• Zaburzenia układu nerwowego: senność w ciągu dnia, ból głowy, zawroty głowy, zmniejszona czujność, niezborność ruchów (głównie na początku leczenia, przemijające). Lek zastosowany w premedykacji (farmakologiczne przygotowanie do zabiegu), może powodować pooperacyjne uspokojenie. Po dawkach leczniczych leku mogą pojawić się zaniki pamięci pod postacią niepamięci następczej, częściej po przyjęciu większych dawek leku. Z niepamięcią może być związane nieadekwatne zachowanie.

• Zaburzenia oka: podwójne widzenie, głównie na początku leczenia i zwykle ustępuje po kolejnych podaniach leku.

• Zaburzenia serca: zgłaszano niewydolność serca, włącznie z zatrzymaniem czynności serca.

• Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: zgłaszano depresję oddechową (stłumienie oddychania).

• Zaburzenia żołądka i jelit: zaburzenia przewodu pokarmowego.

• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: reakcje skórne.

• Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: osłabienie mięśni, głównie na początku leczenia i zwykle ustępują po kolejnych podaniach leku.

• Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: znużenie, głównie na początku leczenia i zwykle ustępuje po kolejnych podaniach leku.

• Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach: zgłaszano przypadki upadków i złamań kości u osób przyjmujących lek Dormicum. Ryzyko wystąpienia tych działań jest większe u osób w podeszłym wieku i przyjmujących jednocześnie środki uspokajające i alkohol.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa

tel.: + 48 22 49-21-301, fax: +48 22 49-21-309

e-mail: ndl@urpl.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.