Clonazepamum TZF 0,5 mg, 30 tabletek

Lek Clonazepamum TZF (Clonazepam) w tabletkach zawiera jako substancję czynną klonazepam, która należy do grupy leków zwanych benzodiazepinami.

Klonazepam działa na wiele struktur ośrodkowego układu nerwowego - przede wszystkim na układ limbiczny i podwzgórze, czyli struktury związane z regulacją czynności emocjonalnych. Klinicznie klonazepam wykazuje działanie przeciwdrgawkowe, przeciwlękowe, uspokajające, działa również umiarkowanie nasennie i zmniejsza napięcie mięśni szkieletowych. Klonazepam podnosi próg drgawkowy i zapobiega występowaniu uogólnionych napadów drgawkowych. Łagodzi przebieg zarówno napadów padaczkowych uogólnionych jak i ogniskowych.

Stosowany jest w leczeniu padaczki.

Padaczka u dorosłych i u dzieci - napady uogólnione:

• akinetyczne,
• miokloniczne,
• napady toniczno-kloniczne,
• napady nieświadomości
• napady częściowe (ogniskowe).

Clonazepamum TZF należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem.

Dorośli

Początkowa dawka dobowa nie powinna przekraczać 1,5 mg. Lek należy podawać w 3 dawkach 4 podzielonych, w równych odstępach czasu. Dawkę należy zwiększać stopniowo o 0,5 mg do 1 mg co 3 dni w zależności od reakcji pacjenta, aż do ustalenia dawki podtrzymującej wynoszącej zwykle 4 mg do 8 mg na dobę. Maksymalna dobowa dawka podtrzymująca nie powinna przekraczać 20 mg i należy ją osiągnąć w ciągu 2 do 4 tygodni leczenia. 

Sposób podawania Clonazepamum TZF:

Tabletki Clonazepamum TZF należy przyjmować doustnie, popijając niewielką ilością wody. Lekarz rozpocznie leczenie od najmniejszej skutecznej dawki i w razie konieczności będzie ją stopniowo zwiększał. Jeśli w trakcie stosowania leku pacjent odnosi wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, powinien zwrócić się do lekarza.

Początkowa dawka u dzieci od 1 do 5 lat wynosi 0,25 mg/dobę, a u dzieci starszych - 0,5 mg/dobę.

Dawka podtrzymująca:

• od 1 do 5 lat - 1 do 2 mg/dobę
• od 6 do 16 lat - 2 do 4 mg/dobę

Dawkę dobową należy podzielić na 3 lub 4 części i podawać w równych odstępach.

Jeżeli niemożliwe jest podawanie leku w równych dawkach, większą dawkę należy przyjmować przed snem.

Nie stosować leku Clonazepamum TZF Jeśli u pacjenta stwierdzono: 

• uczulenie (nadwrażliwość) na klonazepam lub inne leki z grupy benzodiazepin lub którykolwiek ze składników leku 
• ciężką niewydolność oddechową; - ciężką niewydolność wątroby; 
• miastenię (chorobę powodującą osłabienie mięśni i nadmierne zmęczenie);
• ostrą porfirię (rzadka choroba metaboliczna związana z krwią); 
• zatrucie alkoholem;
• zespół bezdechu sennego (częste, krótkie przerwy w oddychaniu podczas snu).

Lek Clonazepamum TZF zawiera laktozę. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Tabletki Clonazepamum TZF 0,5 mg zawierają żółcień pomarańczową (E 110), która może powodować reakcje alergiczne.

30 tabletek w tekturowym opakowaniu.

W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki. 

Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. 

Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce.

Clonazepamum TZF - Tolerancja

Po stosowaniu leku Clonazepamum TZF przez kilka tygodni, jego skuteczność może się zmniejszyć. Uzależnienie Stosowanie leku Clonazepamum TZF przez dłuższy czas może prowadzić do uzależnienia psychicznego i fizycznego. Ryzyko rozwoju uzależnienia nasila się wraz ze zwiększaniem dawki oraz czasu leczenia i jest większe u pacjentów uzależnionych od alkoholu, narkotyków lub leków.

Clonazepamum TZF - Objawy odstawienne

W przypadku nagłego odstawienia leku mogą wystąpić u pacjenta objawy odstawienne, takie jak: bóle głowy, bóle mięśniowe, zwiększony niepokój, napięcie, podniecenie, niepokój ruchowy, dezorientacja, zaburzenia snu, drażliwość. W cięższych przypadkach mogą wystąpić: utrata poczucia rzeczywistości, zaburzenia osobowości, nadwrażliwość na dźwięk, dotyk, światło, hałas, uczucie mrowienia i drętwienie kończyn, omamy i urojenia, drgawki padaczkowe. Niepamięć następcza (niezdolność do pamiętania zdarzeń po zastosowaniu leku) Clonazepamum TZF może powodować niepamięć następczą (trudność uczenia się i zapamiętywania nowych informacji – nowe dane nie są trwale zapamiętywane). Stan taki pojawia się najczęściej w ciągu kilku godzin od podania leku, szczególnie w dużej dawce.

Clonazepamum TZF - Reakcje paradoksalne

U osób w podeszłym wieku zwiększa się ryzyko pojawienia się nieprawidłowych reakcji psychicznych i paradoksalnych (przeciwnych do oczekiwanych), takich jak: niepokój, pobudzenie, drażliwość, agresja, złość, wściekłość, urojenia, koszmary nocne, halucynacje, psychozy, zaburzenia zachowania. W przypadku wystąpienia takich objawów należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Clonazepamum TZF- Stosowanie w depresji

Przed zastosowaniem leku Clonazepamum TZF należy poinformować lekarza o wszelkich chorobach psychicznych oraz ewentualnych próbach samobójczych. Podawanie leku Clonazepamum TZF takim pacjentom może spowodować nasilenie objawów depresji, w tym myśli samobójczych.

Pacjenci w podeszłym wieku powinni otrzymywać mniejsze dawki leku Clonazepamum TZF, z uwagi na możliwość nasilenia działań niepożądanych, głównie zaburzeń orientacji i koordynacji ruchowej (upadki, urazy).

Jeśli pacjenta dotyczą podane niżej schorzenia, przed przyjęciem leku należy poinformować o tym lekarza: 

• przewlekła niewydolność oddechowa; 
• niewydolność wątroby i (lub) nerek; 
• jaskra (choroba oczu, której objawem jest zwiększone ciśnienie w gałkach ocznych); 
• ataksja móżdżkowa i rdzeniowa; 
• porfiria; 
• uzależnienie od alkoholu, narkotyków lub leków.

Klonazepam może powodować nadmierne wydzielanie śliny i wydzielin w drogach oddechowych, zwłaszcza u niemowląt i małych dzieci. Podczas leczenia należy kontrolować drożność dróg oddechowych.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

• Leku Clonazepamum TZF nie należy przyjmować w okresie ciąży.
• Klonazepam przenika do mleka kobiecego.
• Jeżeli zajdzie konieczność podania leku, należy przerwać karmienie piersią.

Pacjenci z padaczką nie powinni prowadzić pojazdów mechanicznych ani obsługiwać urządzeń będących w ruchu.

Objawami przedawkowania są zaburzenia świadomości, senność, splątanie, niewyraźna mowa. W ciężkich przypadkach zatrucia może wystąpić: niezborność ruchowa, niedociśnienie, osłabienie mięśni, zaburzenie oddychania, śpiączka a nawet zgon.

W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki leku Clonazepamum TZF należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do najbliższego oddziału ratunkowego w szpitalu. Należy zabrać ze sobą lek w oryginalnym pudełku tak, aby personel mógł dokładnie sprawdzić, jaki lek został zastosowany.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Klonazepam stosowany jednocześnie z innymi lekami może zmieniać ich działanie, zaś inne leki mogą wpływać na jego działanie.

Jest to szczególnie istotne, jeśli pacjent stosuje któryś z niżej wymienionych leków lub pije alkohol: 

• inne leki stosowane w padaczce (np. karbamazepina, fenytoina, hydantoina, fenobarbital, prymidon, walproinian sodu lub kwas walproinowy);  cymetydyna (lek stosowany w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy); 
• ryfampicyna (lek stosowany w leczeniu gruźlicy); 
• leki stosowane w leczeniu chorób psychicznych (np. fluwoksamina, fluoksetyna); 
• leki przeciwdepresyjne; 
• amiodaron (stosowany w zabur
• zeniach rytmu serca);  leki stosowane w chorobach alergicznych, które mogą powodować senność; 
• silne leki przeciwbólowe (np. morfina, kodeina);
• leki stosowane do znieczulenia ogólnego;  leki zwiotczające mięśnie (np. baklofen); 
• ketokonazol (lek przeciwgrzybiczy); 
• erytromycyna (antybiotyk);  rytonawir (lek p
• rzeciwwirusowy, stosowany często u pacjentów z HIV);
• disulfiram (stosowany w leczeniu alkoholizmu);
• alkohol: picie alkoholu podczas przyjmowania leku Clonazepamum TZF może wywoływać napady padaczki. Pacjentom podczas leczenia nie wolno pić alkoholu. W skojarzeniu z klonazepamem alkohol modyfikuje skutki działania leku, zmniejszając skuteczność leczenia oraz zwiększa ryzyko wystąpienia ciężkich, nieprzewidywalnych działań niepożądanych.
• Palenie tytoniu może spowodować osłabienie działania klonazepamu.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Ciężkie działania niepożądane

Jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów niepożądanych, należy niezwłocznie poinformować lekarza prowadzącego lub zgłosić się do najbliższego oddziału ratunkowego w szpitalu: 

• ciężka reakcja alergiczna w postaci świądu, obrzęku warg lub języka lub świszczącego oddechu albo duszności; 
• duszność, obrzęk kostek, kaszel, zmęczenie, przyspieszone bicie serce, ból w klatce piersiowej, który może rozprzestrzeniać się na szyję i ramiona; 
• dezorientacja, stany podniecenia i pobudzenia, depresja z tendencjami samobójczymi, niepokój, drażliwość, urojenia, koszmary senne, omamy (widzenie lub słyszenie rzeczy, które nie istnieją), psychozy (utrata kontaktu z rzeczywistością), nietypowe zachowania. Zaburzenia te najczęściej pojawiają się po spożyciu alkoholu i u osób w podeszłym wieku.

Inne działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas leczenia lekiem Clonazepamum TZF 

• Zmiana liczby niektórych krwinek 
• Wysypki, świąd, pokrzywka 
• Brak apetytu 
• Uzależnienie psychiczne i fizyczne może rozwinąć się podczas leczenia klonazepamem w dawkach terapeutycznych. Nagłe przerwanie leczenia może wywołać zespół odstawienny. Pacjenci nadużywający alkoholu lub leków są bardziej podatni na rozwinięcie uzależnienia. Podczas leczenia klonazepamem może ujawnić się wcześniej istniejąca, niezdiagnozowana depresja. 
• Uczucie senności, zawroty głowy, spowolnienie reakcji mogą wystąpić w czasie pierwszych kilku dni leczenia u pacjentów w podeszłym wieku i zwykle ustępują w czasie trwania dalszej kuracji; zaburzenia mowy 
• Zaburzenia widzenia (niewyraźne, podwójne widzenie)
• Obniżenie ciśnienia krwi 
• Zaburzenia ośrodka oddechowego – trudności w oddychaniu, ból w klatce piersiowej, może pojawić się zwłaszcza przy jednoczesnym stosowaniu innych leków działających depresyjnie na ośrodek oddechowy. U niemowląt i dzieci, w szczególności, gdy występują zaburzenia psychiczne, klonazepam może zwiększać ilość wydzieliny oskrzelowej i śliny. W takich przypadkach zalecane jest częste sprawdzanie drożności dróg oddechowych.
• Nudności, dolegliwości żołądkowe, uczucie suchości w jamie ustnej 
• Niewielkie podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych, zaburzenia czynności wątroby z wystąpieniem żółtaczki (zażółcenie skóry, białek oczu) 
• Wypadanie włosów, zaburzenia pigmentacji (zmiany zabarwienia skóry) 
• Drżenie mięśni, zwiotczenie mięśni 
• Zatrzymanie moczu, nietrzymanie moczu 
• Zaburzenia miesiączkowania, zmniejszenie popędu seksualnego 
• Ogólne osłabienie, omdlenia W niektórych postaciach padaczki podczas długotrwałego leczenia może zwiększyć się częstość napadów.