Bisacodyl 10 mg, 5 czopków (import równoległy Inpharm)

Produkt pochodzi z importu równoległego. Dowiedz się więcej o imporcie równoległym.

Lek Bisacodyl 10 mg ma postać czopków doodbytniczych. Lek ma działanie przeczyszczające;

• pobudza ruchy przewodu pokarmowego

• zwiększa wydzielanie wody i elektrolitów do światła jelita.

Powoduje rozluźnienie mas kałowych i ułatwia oddanie stolca. Wypróżnienie następuje ok. 20–45 minut po podaniu leku.

Wskazania do stosowania leku Bisacodyl:

• krótkotrwałe objawowe leczenie zaparć, w tym zaparć nawykowych i przewlekłych, zaparć u pacjentów obłożnie chorych oraz u osób w podeszłym wieku (powyżej 65 lat),

• przygotowanie pacjenta do badań diagnostycznych, zabiegów chirurgicznych i położniczych oraz w okresie okołooperacyjnym.

Ten lek należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości, należy zwrócić się do lekarza.

Stosować tylko u dorosłych.

Sposób podania

Czopek należy wyjąć z blistra.
Lek podaje się do odbytu.
Czopków nie należy dzielić, ponieważ nieprawidłowe warunki przechowywania mogą być przyczyną nierównego rozprowadzenia substancji czynnej.

Zalecana dawka

Nie należy przekraczać dawki zaleconej przez lekarza.

Krótkotrwałe leczenie zaparć

1 czopek (10 mg) raz na dobę, doraźnie.

Stosować nie dłużej niż pięć dni.

Przygotowanie do badań diagnostycznych i zabiegów chirurgicznych

W celu ułatwienia defekacji podczas przygotowania do badań diagnostycznych i w okresie okołooperacyjnym, bisakodyl należy stosować pod kontrolą lekarza. Dla zapewnienia całkowitego oczyszczenia jelita, stosuje się skojarzone leczenie bisakodylem w postaci do podawania doustnego i w postaci doodbytniczej.

Rano i wieczorem lekarz zaleci przyjęcie po jednej dawce innego leku, zawierającego 10 mg bisakodylu w postaci do podawania doustnego. Następnego dnia rano należy zastosować doodbytniczo 1 czopek (10 mg) leku Bisacodyl.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Bisacodyl
W razie zastosowania większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Ze względu na to, że lek jest w postaci czopków, przedawkowanie leku jest mało prawdopodobne.

Długotrwałe stosowanie leku może spowodować skurcze jelit oraz biegunkę połączoną z utratą wody i elektrolitów, zwłaszcza potasu.

Przewlekłe stosowanie leków przeczyszczających w zbyt dużych dawkach może stać się przyczyną przewlekłych biegunek, bólu w podbrzuszu, zmniejszenia stężenia potasu we krwi, kamieni nerkowych oraz wtórnego hiperaldosteronizmu (zespół chorobowy wywołany zwiększonym wydzielaniem jednego z hormonów (aldosteronu) i objawiający się m.in. zwiększonym ciśnieniem tętniczym opornym na leczenie i zwiększonym oddawaniem moczu).

W przypadku nadużywania leków przeczyszczających opisywano również przypadki uszkodzenia kanalików nerkowych, zasadowicy metabolicznej (nagromadzenie we krwi nadmiaru zasad) i osłabienia siły mięśniowej w wyniku zmniejszenia stężenia potasu.

Nie należy stosować tego leku u dzieci i młodzieży.

Nie należy stosować leku, jeśli pacjent ma:

• uczulenie na bisakodyl lub którąkolwiek z pozostałych substancji pomocniczych tego leku (wymienionych w punkcie 6),

• niedrożność jelit,

• ostre stany zapalne w obrębie jamy brzusznej, w tym zapalenie wyrostka robaczkowego i ostre choroby zapalne jelit,

• ostry ból brzucha połączony z nudnościami i wymiotami,

• ciężkie odwodnienie organizmu (objawiające się silnym pragnieniem oraz znacznym zmniejszeniem wydalania moczu – zwane skąpomoczem),

• bisakodyl w postaci czopków nie powinien być stosowany u pacjentów ze szczeliną odbytu oraz z zapaleniem odbytu lub odbytnicy z towarzyszącym owrzodzeniem lub uszkodzeniem śluzówki.

• Lek ma postać czopków barwy od białej do kremowej o charakterystycznym kształcie torpedy.

• Opakowanie: 5 czopków (1 blister) z folii (PVC/PE), w tekturowym pudełku.

• Podobnie jak w przypadku innych leków przeczyszczających, stosowanie leku Bisacodyl nie powinno trwać dłużej niż 5 dni bez dokładnego zbadania przyczyny zaparcia. Długotrwałe stosowanie leku może prowadzić do zaburzeń równowagi elektrolitowej organizmu, w tym do zmniejszenia stężenia potasu.

• Stosowanie leku Bisacodyl może prowadzić do odwodnienia, czego objawem jest zwiększone pragnienie oraz skąpomocz. Lek należy odstawić u osób, u których odwodnienie może być szczególnie niebezpieczne (osoby z niewydolnością nerek lub osoby w podeszłym wieku). Leczenie można wznowić jedynie pod ścisłą kontrolą lekarza.

• U pacjentów przyjmujących bisakodyl mogą wystąpić stolce z domieszką krwi, zazwyczaj o niewielkim nasileniu i samoistnie ustępujące. W pojedynczych przypadkach zdarzały się krwawe biegunki i bóle w podbrzuszu, mogące być efektem niedokrwienia błony śluzowej okrężnicy (jelita grubego).

• Odnotowywano przypadki występowania zawrotów głowy i (lub) omdleń podczas wypróżniania. Były one spowodowane zwiększonym ciśnieniem w jamie brzusznej, bądź były reakcją organizmu na ból w podbrzuszu wywołany przez zaparcie, z powodu którego pacjent zastosował leki przeczyszczające.

• Stosowanie leków przeczyszczających takich jak Bisacodyl nie powoduje utraty masy ciała;

• Stosowanie czopków może spowodować wystąpienie miejscowego podrażnienia lub bolesności odbytu.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Nie należy stosować leku Bisacodyl GSK w czasie ciąży i w okresie karmienia piersią, chyba że lekarz zadecyduje inaczej.

W razie zastosowania większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Ze względu na to, że lek jest w postaci czopków, przedawkowanie leku jest mało prawdopodobne. Długotrwałe stosowanie leku może spowodować skurcze jelit oraz biegunkę połączoną z utratą wody i elektrolitów, zwłaszcza potasu. Przewlekłe stosowanie leków przeczyszczających w zbyt dużych dawkach może stać się przyczyną przewlekłych biegunek, bólu w podbrzuszu, zmniejszenia stężenia potasu we krwi, kamieni nerkowych oraz wtórnego hiperaldosteronizmu (zespół chorobowy wywołany zwiększonym wydzielaniem jednego z hormonów (aldosteronu) i objawiający się m.in. zwiększonym ciśnieniem tętniczym opornym na leczenie i zwiększonym oddawaniem moczu).

W przypadku nadużywania leków przeczyszczających opisywano również przypadki uszkodzenia kanalików nerkowych, zasadowicy metabolicznej (nagromadzenie we krwi nadmiaru zasad) i osłabienia siły mięśniowej w wyniku zmniejszenia stężenia potasu.

Nie przeprowadzono odpowiednich badań dotyczących wpływu bisakodylu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W przypadku wystąpienia zawrotów głowy i (lub) omdleń albo skurczów w obrębie jamy brzusznej, podczas stosowania bisakodylu należy unikać prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Najczęściej zgłaszanymi w trakcie leczenia działaniami niepożądanymi są ból brzucha i biegunka.

Często (częściej niż u 1 na 100 osób, ale rzadziej niż u 1 na 10 osób):

• bóle brzucha, bolesne skurcze jelit,

• nudności, biegunka (mogą doprowadzić do nadmiernej utraty wody i elektrolitów, głównie potasu, szczególnie jako następstwo przewlekłego stosowania lub przedawkowania).

Niezbyt często (częściej niż u 1 na 1000 osób, ale rzadziej niż u 1 na 100 osób):

• zawroty głowy (patrz punkt 2, Ostrzeżenia i środki ostrożności),

• stolce z domieszką krwi (zwykle o niewielkim nasileniu i samoistnie ustępujące),

• wymioty, dolegliwości brzuszne,

• miejscowe podrażnienie okolicy odbytu (ból, pieczenie, krwawienie).

Jeśli u pacjenta pojawi się ból i krwawienia z okolicy odbytu, należy odstawić Bisacodyl GSK i natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Rzadko (częściej niż u 1 na 10 000 osób, ale rzadziej niż u 1 na 1000 osób):

• reakcje nadwrażliwości w tym obrzęk naczynioruchowy (ciężka reakcja alergiczna powodująca m.in. obrzęk twarzy lub gardła mogący utrudniać oddychanie i przełykanie),

• reakcje anafilaktyczne (ciężkie reakcje alergiczne powodujące trudności w oddychaniu lub zawroty głowy),

• odwodnienie,

• omdlenia,

• zapalenie jelita grubego.

W pojedynczych przypadkach po podaniu leku Bisacodyl GSK występowały krwawe biegunki i ból w podbrzuszu spowodowane niedokrwieniem błony śluzowej okrężnicy (jelita grubego).

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Nie należy stosować jednocześnie z lekiem Bisacodyl następujących leków:

• leków moczopędnych (leki zwiększające wytwarzanie moczu),

• glikokortykosteroidów (zwanych sterydami, stosowane w leczeniu m.in. choroby reumatycznej),

• glikozydów nasercowych (leki stosowane w leczeniu niewydolności serca) – Bisacodyl GSK może nasilać ich działanie.