Auricid, 100 mg, 100 tabletek

Lek Auricid zawiera substancję czynną o nazwie allopurynol. Jej działanie polega na spowalnianiu szybkości niektórych reakcji chemicznych w organizmie w celu obniżenia poziomu kwasu moczowego we krwi i moczu.

Wysoki poziom kwasu moczowego może powodować: 

• Dnę moczanową 
• Tworzenie się kamieni nerkowych lub niektóre inne rodzaje zaburzeń czynności nerek.

Dna moczanowa charakteryzuje się gromadzeniem kwasu moczowego w stawach i ścięgnach w postaci kryształów. Kryształy te powodują reakcję zapalną. Skóra wokół niektórych stawów staje się wówczas opuchnięta, wrażliwa i bolesna przy lekkim dotknięciu. Pacjent może również odczuwać silny ból w trakcie poruszaszania stawem.

Lek ten jest stosowany u osób dorosłych: 

• w celu obniżenia poziomu kwasu moczowego, gdy stosowana dieta nie jest wystarczająca 
• w leczeniu i zapobieganiu powikłaniom wymienionym powyżej, gdy organizm wytwarza zbyt dużo kwasu moczowego.

Dodatkowo, lek Auricid 100 mg może być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 15 lat: 

• w celu zapobiegania i leczenia powikłań, w których organizm wytwarza zbyt dużo kwasu moczowego, na przykład podczas leczenia nowotworów (np. białaczki) 
• w niektórych zaburzeniach enzymatycznych, takich jak zespół Lescha-Nyhana

Substancją czynną jest allopurynol.
Pozostałe składniki to laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, powidon, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), skrobia kukurydziana (suszona), kwas stearynowy.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawka leku Auricid, jaką mogą przyjmować pacjenci, może być bardzo różna. Lekarz zadecyduje o dawce leku odpowiedniej dla pacjenta.

Tabletkę należy przyjmować po posiłku i połykać, popijając szklanką wody.
Linia podziału na tabletce służy jedynie do ułatwienia przełamania tabletki, jeśli pacjent ma trudności z połknięciem jej w całości.

Zalecana dawka wynosi od 100 do 900 mg na dobę. Zazwyczaj pacjent rozpoczyna leczenie od małej dawki, która w razie potrzeby jest zwiększana.

Dawka początkowa wynosi zazwyczaj 100 mg do 300 mg na dobę i może być przyjmowana jako dawka pojedyncza, po posiłku.
W zależności od nasilenia choroby dawka może być zwiększona do 900 mg na dobę.

Dawki większe niż 300 mg należy podawać w dawkach podzielonych, nieprzekraczających jednorazowo 300 mg.

W przypadku pacjentów w podeszłym wieku oraz pacjentów ze zmniejszoną czynnością wątroby lub nerek, lekarz może przepisać mniejszą dawkę lub zalecić przyjmowanie leku w dłuższych odstępach czasu. Jeśli pacjent jest dializowany dwa lub trzy razy w tygodniu, lekarz może przepisać dawkę 300 mg lub 400 mg, którą należy przyjmować bezpośrednio po dializie.

Lekarz zazwyczaj rozpoczyna leczenie od niskiej dawki allopurynolu (np. 100 mg na dobę), aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. W razie potrzeby dawka zostanie zwiększona.

Stosowanie u dzieci (w wieku poniżej 15 lat)
Zazwyczaj stosowana dawka wynosi od 100 do 400 mg na dobę.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku
W przypadku przyjęcia większej liczby tabletek niż zalecana, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub niezwłocznie udać się do szpitala. Należy zabrać ze sobą opakowanie leku. Objawy przedawkowania mogą obejmować nudności, wymioty, biegunkę i zawroty głowy.

Pominięcie zastosowania leku Auricid
W przypadku pominięcia dawki należy przyjąć ją natychmiast po przypomnieniu sobie o tym. Jeśli jednak zbliża się czas przyjęcia następnej dawki, należy pominąć ominiętą dawkę. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Auricid
Nie należy przerywać leczenia bez porozumienia z lekarzem.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Stosowanie leku u dzieci jest rzadko wskazane, z wyjątkiem niektórych chorób nowotworowych (szczególnie białaczki) i pewnych zaburzeń enzymatycznych, takich jak zespół Lesch-Nyhana.

• jeśli pacjent ma uczulenie na allopurynol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

W razie wątpliwości przed zastosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

100 tabletek

Przed rozpoczęciem stosowania leku Auricid należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą: 

• jeśli pacjent ma pochodzenie chińskie (należy do grupy etnicznej Han), afrykańskie lub hinduskie. 
• jeśli pacjent ma zaburzenia czynności wątroby i nerek. Lekarz może zastosować u pacjenta mniejszą dawkę leku lub zalecić przyjmowanie leku rzadziej niż codziennie. Będzie również uważnie kontrolował stan pacjenta. 
• jeśli pacjent ma chorobę serca lub wysokie ciśnienie tętnicze i przyjmuje leki moczopędne i (lub) leki nazwane inhibitorami ACE. 
• jeśli pacjent ma obecnie napad dny moczanowej. 
• jeśli pacjent ma zaburzenia czynności tarczycy.

Należy zachować szczególną ostrożność w czasie stosowania leku Auricid: 

• W trakcie przyjmowania allopurynolu zostały odnotowane przypadki występowania ciężkiej wysypki skórnej (zespół nadwrażliwości, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka). Wysypka może często obejmować owrzodzenia jamy ustnej, gardła, nosa, narządów płciowych oraz zapalenie spojówek (czerwone i opuchnięte oczy). Te ciężkie wysypki są często poprzedzone objawami grypopodobnymi, jak gorączka, ból głowy, bóle ciała (przypominające objawy grypy). Wysypka może rozprzestrzeniać się, prowadząc do wystąpienia pęcherzy i łuszczenia się skóry. Te poważne reakcje skórne mogą występować częściej u osób pochodzenia chińskiego (należących do grupy etnicznej Han), tajskiego lub koreańskiego. Przewlekła choroba nerek może dodatkowo zwiększać ryzyko u tych pacjentów. Jeżeli zaobserwowano wystąpienie wysypki lub wyżej wymienione objawy skórne, należy przerwać przyjmowanie allopurynolu i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
• Jeśli u pacjenta występuje nowotwór lub zespół Lescha-Nyhana, ilość kwasu moczowego w moczu może wzrastać. Aby temu zapobiec, należy pić wystarczającą ilość płynów, aby rozcieńczyć mocz.
• Jeśli u pacjenta występuje kamica moczowa, kamienie w nerkach będą się zmniejszać i mogą przemieszczać się do dróg moczowych.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Allopurynol przenika do mleka matki. Nie zaleca się stosowania tego leku u kobiet karmiących piersią.

Pacjent może odczuwać senność, zawroty głowy lub mieć problemy z koordynacją. W takim przypadku nie należy prowadzić pojazdów ani używać narzędzi lub maszyn.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Dotyczy to również leków wydawanych bez recepty, w tym leków ziołowych. Wynika to z faktu, że lek Auricid może wpływać na sposób działania niektórych leków. Również niektóre inne leki mogą wpływać na sposób działania leku Auricid.

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o przyjmowaniu któregokolwiek z poniższych leków: 

• aspiryna (lub pokrewne leki zwane salicylanami) 
• teofilina, stosowana w problemach z oddychaniem 
• leki przeciwdrgawkowe (stosowane w leczeniu padaczki), takie jak fenytoina 
• arabinozyd adeniny (widarabina), stosowany w leczeniu opryszczki lub ospy wietrznej 
• antybiotyki (ampicylina lub amoksycylina) 
• dydanozyna, stosowana w leczeniu zakażeń wirusem HIV 
• leki stosowane w leczeniu nowotworów 
• leki stosowane w celu osłabiania odpowiedzi układu odpornościowego (immunosupresyjne) takie jak 6-merkaptopuryna, azatiopryna i cyklosporyna 
• chlorpropamid, lek stosowany w leczeniu cukrzycy 
• leki stosowane w leczeniu zaburzeń serca lub wysokiego ciśnienia krwi, takie jak inhibitory ACE lub leki moczopędne (diuretyki) 
• leki stosowane w celu rozrzedzenia krwi (leki przeciwzakrzepowe), takie jak warfaryna 
• inne leki stosowane w leczeniu dny, takie jak probenecyd.

Jeśli wodorotlenek glinu jest przyjmowany w tym samym czasie co lek Auricid, allopurynol może mieć słabsze działanie. Należy odczekać co najmniej 3 godziny między przyjęciem obu leków.

W przypadku podawania allopurynolu i cytostatyków (takich jak cyklofosfamid, doksorubicyna, bleomycyna, prokarbazyna, halogenki alkilowe) zaburzenia składu krwi (dyskrazje) występują częściej niż w przypadku podawania tych leków osobno. Dlatego należy regularnie monitorować morfologię krwi.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Następujące działania niepożądane mogą wystąpić podczas stosowania tego leku:

Reakcje alergiczne (nadwrażliwość)
Pacjent powinien poinformować niezwłocznie lekarza, jeśli wystąpią u niego:

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób)
Jeśli u pacjenta wystąpi reakcja alergiczna, należy przerwać stosowanie leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Objawy mogą obejmować: 

• łuszczenie się skóry, czyraki lub ból warg i jamy ustnej; 
• bardzo rzadko nagły świszczący oddech, kołatanie lub ucisk w klatce piersiowej i omdlenie.

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 osób) 

• gorączka i dreszcze, ból głowy, bóle mięśni (objawy grypopodobne) i ogólnie złe samopoczucie; 
• ciężkie reakcje alergiczne z jednoczesnym występowaniem gorączki, wysypki skórnej, bólami stawów i nieprawidłowymi wynikami badań krwi i badań czynności wątroby (mogą to być objawy wielonarządowej nadwrażliwości);
• krwawienia z warg, oczu, jamy ustnej, nosa lub narządów płciowych; 
• jakiekolwiek zmiany skórne, na przykład owrzodzenia jamy ustnej, gardła, nosa, narządów płciowych i zapalenie spojówek (czerwone i opuchnięte oczy), rozlane pęcherze lub złuszczanie naskórka.

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 osób) 

• ciężkie reakcje alergiczne powodujące obrzęk twarzy lub gardła; 
• ciężkie, potencjalnie zagrażające życiu reakcje alergiczne.

Nie należy przyjmować więcej tabletek, chyba że lekarz zaleci inaczej.

Pozostałe działania niepożądane:

Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób): 

• wysypka skórna; 
• zwiększona aktywność hormonu tyreotropowego we krwi.

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób): 

• mdłości (nudności) lub wymioty; 
• nieprawidłowe wyniki testów czynności wątroby; 
• biegunka.

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 osób): 

• zaburzenia wątroby, takie jak zapalenie wątroby.

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 osób): 

• sporadycznie ten lek może wpływać na krew, co może się objawiać jako łatwiejsze niż zwykle powstawanie siniaków lub może wystąpić ból gardła bądź też inne objawy zakażenia. Objawy te występują zwykle u osób, które mają problemy z wątrobą lub nerkami. Należy jak najszybciej powiedzieć o tym lekarzowi; 
• wpływ na węzły chłonne; 
• wysoka temperatura; 
• krew w moczu (krwiomocz); 
• wysokie stężenie cholesterolu we krwi (hiperlipidemia);
• ogólne złe samopoczucie lub osłabienie; 
• słabość, drętwienie, chwianie się na nogach, uczucie niemożności poruszania mięśniami (paraliż) lub utrata przytomności; 
• ból głowy, zawroty głowy, senność lub zaburzenia widzenia; 
• ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa), wysokie ciśnienie krwi lub wolne tętno; 
• niepłodność lub zaburzenia erekcji u mężczyzn; 
• powiększenie piersi, zarówno u mężczyzn jak i u kobiet;
• zaburzenia czynności jelit; 
• zaburzenia smaku; 
• zaćma; 
• utrata lub odbarwienie włosów; 
• depresja; 
• brak koordynacji ruchów mięśni (ataksja); 
• uczucie mrowienia, swędzenia, kłucia lub pieczenia skóry (parestezja); 
• nagromadzenie płynów prowadzące do opuchlizny (obrzęków), szczególnie w kostkach; 
• nieprawidłowa przemiana glukozy (cukrzyca). Lekarz może zalecić badanie stężenia cukru we krwi, aby ustalić, czy tak się dzieje.

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): 

• jałowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (zapalenie błon otaczających mózg i rdzeń kręgowy): objawy obejmują sztywność karku, ból głowy, nudności, gorączkę lub zaburzenia świadomości. Jeśli wystąpią takie objawy, należy natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską.

W przypadku nasilenia się któregokolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpienia jakichkolwiek objawów niepożądanych niewymienionych w tej ulotce, należy powiadomić o tym lekarza lub farmaceutę.