Aprepitant Stada 125 mg/80 mg, kapsułki twarde, 1 kapsułka 125 mg + 2 kapsułki 80 mg

Aprepitant Stada jest lekiem zawierającym jako substancję czynną aprepitant. Należy on do grupy leków zwanych antagonistami receptora neurokininowego 1 (NK1).

Mózg posiada specyficzny obszar, odpowiadający za nudności oraz wymioty. Aprepitant Stada blokuje sygnały dochodzące do tego obszaru, powodując zmniejszenie częstości występowania nudności oraz wymiotów.

U osób dorosłych i młodzieży w wieku od 12 lat lek Aprepitant Stada w postaci kapsułek stosowany jest jednocześnie z innymi lekami w celu zapobiegania nudnościom i wymiotom wywołanym przez chemioterapię (leczenie przeciwnowotworowe) wywołującą silne lub umiarkowane nudności i wymioty (leki takie jak cisplatyna, cyklofosfamid, doksorubicyna lub epirubicyna).

Substancją czynną leku jest aprepitant. Każda kapsułka Aprepitant Stada 125 mg zawiera 125 mg aprepitantu. Każda kapsułka Aprepitant Stada 80 mg zawiera 80 mg aprepitantu.

Inne składniki to hypromeloza 2910, poloksamer 407, sacharoza, celuloza mikrokrystaliczna, żelatyna, sodu laurylosiarczan (E 487), tytanu dwutlenek (E 171), szelak, żelaza tlenek czarny (E 172), glikol propylenowy (E 1520). Kapsułka Aprepitant Stada, 125 mg zawiera także żelaza tlenek czerwony (E 172).

Zalecane dawki leku Aprepitant Stada to:

• dzień 1: jedna kapsułka 125 mg na 1 godzinę przed rozpoczęciem chemioterapii oraz:
• dzień 2 i 3: jedna kapsułka 80 mg każdego dnia.

Aprepitant Stada zawsze należy przyjmować z innymi lekami, żeby zapobiec wystąpieniu nudności i wymiotów. Po zakończeniu stosowania leku Aprepitant Stada lekarz może zalecić przyjmowanie innych leków, w tym kortykosteroidu (takiego jak deksametazon) i antagonisty receptora 5-HT3 (takiego jak ondansetron), zapobiegających występowaniu nudności i wymiotów. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.

Jeśli chemioterapia nie jest podawana, lek Aprepitant Stada należy przyjąć rano.

Jeśli chemioterapia jest podawana, lek Aprepitant Stada należy przyjąć 1 godzinę przed rozpoczęciem chemioterapii.

Lek przeznaczony jest do stosowania doustnego. Kapsułki należy połykać w całości, popijając płynem. Lek Aprepitant Stada można przyjmować niezależnie od posiłku.

Nie należy podawać leku Aprepitant Stada, kapsułki 80 mg i 125 mg dzieciom w wieku poniżej 12 lat, ponieważ kapsułek 80 mg i 125 mg nie badano w tej grupie pacjentów.

Lek Aprepitant Stada należy zawsze przyjmować lub podawać dziecku dokładnie według zaleceń lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.

• jeśli pacjent ma uczulenie na aprepitant lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jednocześnie z lekami zawierającymi:

- pimozyd (stosowany w leczeniu chorób psychicznych);

- terfenadynę i astemizol (leki stosowane w leczeniu kataru siennego i innych chorób uczuleniowych);

- cyzapryd (stosowany w leczeniu zaburzeń trawiennych).

Należy poinformować lekarza prowadzącego o przyjmowaniu przez pacjenta wyżej wymienionych leków, ponieważ przed rozpoczęciem przyjmowania leku Aprepitant Stada należy zmodyfikować leczenie.

Opakowanie leku Aprepitant Stada 125 mg/80 mg zawiera 1 kapsułkę 125 mg, 2 kapsułki 80 mg oraz ulotkę.

Przed rozpoczęciem przyjmowania lub podawania dziecku leku Aprepitant Stada należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.

Jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności wątroby, należy poinformować o tym lekarza przed rozpoczęciem stosowania leku Aprepitant Stada. Wątroba jest ważnym narządem w procesie rozkładania tego leku. Lekarz prowadzący może w związku z tym podjąć monitorowanie czynności wątroby.

Kapsułki leku Aprepitant Stada zawierają sacharozę. Jeśli lekarz poinformował pacjenta, że występuje u niego nietolerancja niektórych cukrów, przed przyjęciem tego leku należy skontaktować się z lekarzem.

Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na kapsułkę, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu".

• Leku Aprepitant Stada nie należy stosować u kobiet w ciąży, o ile nie jest to bezwzględnie konieczne. W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, albo gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem leku należy poradzić się lekarza.
• Nie wiadomo, czy Aprepitant Stada przenika do mleka ludzkiego, dlatego podczas leczenia nim nie zaleca się karmienia piersią. Ważne jest, aby poinformować lekarza prowadzącego o karmieniu piersią lub o zamiarze karmienia piersią przed zażyciem tego leku.

Należy wziąć pod uwagę, że u niektórych pacjentów po przyjęciu leku Aprepitant Stada mogą wystąpić zawroty głowy i senność. Należy unikać prowadzenia pojazdów, jazdy na rowerze lub obsługiwania maszyn i narzędzi, jeśli pojawią się zawroty głowy i senność po przyjęciu tego leku.

Aprepitant Stada może wpływać na działanie innych leków zarówno w okresie jego przyjmowania, jak i po zakończeniu leczenia. Niektórych leków nie należy przyjmować jednocześnie z lekiem Aprepitant Stada (takich jak pimozyd, terfenadyna, astemizol oraz cyzapryd), a przy stosowaniu innych wymagana jest modyfikacja dawki.

Działanie leku Aprepitant Stada lub innych leków może być zakłócone w przypadku przyjmowania leku Aprepitant Stada jednocześnie z innymi, niżej wymienionymi lekami. Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o stosowaniu któregokolwiek z następujących leków:

• środki antykoncepcyjne, w tym doustne środki antykoncepcyjne, plastry antykoncepcyjne, implanty i niektóre wkładki wewnątrzmaciczne (ang. IUDs, Intrauterine devices), które uwalniają hormony, mogą nie działać właściwie przy jednoczesnym podawaniu z lekiem Aprepitant Stada. W trakcie leczenia oraz przez 2 miesiące po leczeniu lekiem Aprepitant Stada należy stosować inne lub dodatkowe niehormonalne metody antykoncepcji;
• cyklosporyna, takrolimus, syrolimus, ewerolimus (leki immunosupresyjne);
• alfentanyl, fentanyl (stosowane w leczeniu bólu);
• chinidyna (stosowana w leczeniu zaburzeń rytmu serca);
• irynotekan, etopozyd, winorelbina, ifosfamid (leki stosowane w leczeniu nowotworów);
• leki zawierające pochodne alkaloidów sporyszu, takie jak ergotamina i diergotamina (stosowane w leczeniu migreny);
• warfaryna, acenokumarol (leki przeciwzakrzepowe; konieczne może być wykonywanie badań krwi);
• ryfampicyna, klarytromycyna, telitromycyna (antybiotyki stosowane w leczeniu zakażeń);
• fenytoina (stosowana w leczeniu napadów drgawkowych);
• karbamazepina (stosowana w leczeniu depresji oraz padaczki);
• midazolam, triazolam, fenobarbital (leki uspokajające lub nasenne);
• preparaty zawierające ziele dziurawca (preparaty ziołowe stosowane w leczeniu depresji);
• inhibitory proteazy (stosowane w leczeniu zakażeń wirusem HIV);
• ketokonazol z wyjątkiem szamponów (stosowany w leczeniu zespołu Cushinga – gdy organizm wytwarza nadmiar kortyzolu);
• itrakonazol, worykonazol, posakonazol (leki przeciwgrzybicze);
• nefazodon (stosowany w leczeniu depresji);
• kortykosteroidy (takie jak deksametazon i metyloprednizolon);
• leki przeciwlękowe (takie jak alprazolam);
• tolbutamid (stosowany w leczeniu cukrzycy).

Jak każdy lek, lek Aprepitant Stada może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy przerwać stosowanie leku Aprepitant Stada i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którekolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych, które mogą mieć ciężki przebieg i wymagać natychmiastowej pomocy medycznej:

• pokrzywka, wysypka, świąd, utrudnione oddychanie lub przełykanie (częstość nieznana, nie może być określona na podstawie dostępnych danych); są to objawy reakcji uczuleniowej.

Inne działania niepożądane

Częste (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• zaparcie, niestrawność;
• ból głowy;
• zmęczenie;
• utrata apetytu;
• czkawka;
• wzrost aktywności enzymów wątrobowych we krwi.

Niezbyt częste (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów):

• zawroty głowy, senność;
• trądzik, wysypka;
• niepokój;
• odbijanie, nudności, wymioty, zgaga, ból żołądka, suchość w ustach, oddawanie wiatrów;
• wzmożone bolesne oddawanie moczu lub pieczenie podczas oddawania moczu;
• osłabienie, ogólne złe samopoczucie;
• uderzenia gorąca/zaczerwienienie twarzy lub skóry;
• przyspieszone lub nieregularne bicie serca;
• gorączka ze zwiększonym ryzykiem zakażenia, obniżenie liczby krwinek czerwonych.

Rzadkie (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1 000 pacjentów):

• trudności z myśleniem, brak energii, zaburzenia smaku;
• nadwrażliwość skóry na słońce, nadmierna potliwość, tłusta skóra, owrzodzenia skóry, swędząca wysypka, zespół Stevensa-Johnsona/toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (rzadko występująca, ciężka reakcja skórna);
• euforia (uczucie przesadnego szczęścia), dezorientacja;
• zakażenia bakteryjne, zakażenia grzybicze;
• ciężkie zaparcia, choroba wrzodowa żołądka, stan zapalny jelita cienkiego i grubego, owrzodzenia jamy ustnej, wzdęcia;
• częste oddawanie moczu, oddawanie większej ilości moczu niż zwykle, obecność cukru lub krwi w moczu;
• dolegliwości w obrębie klatki piersiowej, obrzęki, zmiany chodu;
• kaszel, obecność wydzieliny w tylnej części gardła, podrażnienie gardła, kichanie, ból gardła;
• obecność wydzieliny w oczach i swędzenie oczu;
• dzwonienie w uszach;
• skurcze mięśni, osłabienie mięśni;
• nadmierne pragnienie;
• zwolnione bicie serca, choroby serca i naczyń krwionośnych;
• zmniejszenie liczby krwinek białych, zmniejszenie stężenia sodu we krwi, utrata masy ciała.