Amotaks, 500 mg, 20 kapsułek twardych

Lek Amotaks 500 mg, w postaci tabletek jest antybiotykiem. Substancją czynną leku jest amoksycylina. Amoksycylina należy do grupy leków zwanych „penicylinami”.

Wskazania do stosowania:
- Zakażenia górnych dróg oddechowych (zapalenie ucha, gardła, zatok) wywoływane przez Streptococcus spp, (szczepy-alfa i beta-hemolizujące), Streptococcus pneumoniae, Staphylococcus spp., Haemophilus influenzae.
- Zakażenia dolnych dróg oddechowych wywoływane przez Streptococcus spp. (szczepy-alfa i beta-hemolizujące), Streptococcus pneumoniae, Staphylococcus spp., Haemophilus influenzae.
- Zakażenia układu moczowego wywoływane przez Escherichia coli, Proteus mirabilis, Enterococcus faecalis.
- Zakażenia skóry i tkanek miękkich wywoływane przez Streptococcus spp. (szczepy-alfa i beta-hemolizujące), Staphylococcus spp., Escherichia coli.
- Ostra, niepowikłana rzeżączka wywołana przez Neisseria gonorrhoeae.
- Zapobieganie zapaleniu wsierdzia przed zabiegami torakochirurgicznymi, stomatologicznymi i na drogach oddechowych u osób ze zwiększonym ryzykiem.
Uwaga! Przed rozpoczęciem leczenia amoksycyliną należy przeprowadzić badanie lekowrażliwości wyizolowanego drobnoustroju, wywołującego zakażenie. Leczenie może być wdrożone przed uzyskaniem wyniku lekowrażliwości drobnoustroju. Po uzyskaniu wyniku antybiogramu może być konieczna odpowiednia zmiana leku.
Amotaks należy podawać zgodnie z oficjalnymi zaleceniami lokalnymi, dotyczącymi właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

1 kapsułka zawiera 0,5 g amoksycyliny.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. · Kapsułkę leku Amotaks należy połknąć w całości (nie otwierając jej) popijając wodą. Amotaks można przyjmować przed posiłkiem, w trakcie lub po posiłku.

Należy zachować równe, co najmniej 4-godzinne, odstępy pomiędzy dawkami podawanymi w ciągu doby. Zazwyczaj stosowana dawka Dzieci o masie ciała mniejszej niż 40 kg Wszystkie dawki są ustalane w zależności od masy ciała dziecka (wyrażonej w kilogramach).

Lekarz prowadzący zaleci dawkę leku Amotaks, jaką należy podać dziecku. 

Zazwyczaj stosowana dawka to 40 mg do 90 mg na każdy kilogram masy ciała na dobę, podawane w dwóch lub trzech dawkach podzielonych. 

Maksymalna zalecana dawka to 100 mg na każdy kilogram masy ciała na dobę. 2 2 Dorośli, osoby w podeszłym wieku i dzieci o masie ciała 40 kg lub większej Zazwyczaj stosowana dawka leku Amotaks to 250 mg do 500 mg trzy razy na dobę lub 750 mg do 1 g co 12 godzin, w zależności od ciężkości i rodzaju zakażenia. 

• Ciężkie zakażenia: 750 mg do 1 g trzy razy na dobę. 

• Zakażenia układu moczowego: 3 g dwa razy na dobę przez jeden dzień.

• Choroba z Lyme (borelioza – zakażenie przenoszone przez kleszcze): pojedynczy rumień wędrujący (wczesna postać – plama rumieniowa o barwie różowo-czerwonej): 4 g na dobę. Objawy układowe (późna postać – poważniejsze objawy lub gdy choroba obejmuje wiele narządów): do 6 g na dobę.

• Choroba wrzodowa żołądka: 750 mg lub 1 g dwa razy na dobę przez 7 dni w skojarzeniu z innymi antybiotykami i lekami stosowanymi w leczeniu wrzodów żołądka. · Zapobieganie zapaleniu wsierdzia w trakcie zabiegów chirurgicznych: dawka może się różnić w zależności od rodzaju zabiegu chirurgicznego. Jednocześnie mogą być podawane inne leki. W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy się zwrócić do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.

• Maksymalna zalecana dawka to 6 g na dobę. Choroby nerek Jeśli u pacjenta występują choroby nerek, dawka leku może być mniejsza niż zazwyczaj stosowana.

- Dzieci doustnie 2 m.ż.- 3 r.ż. 50 mg/kg m.c. na dobę w 3 dawkach; - Od 4 r.ż. 0,125-0,25 g co 8 godzin. - W niewydolności nerek należy zmniejszyć dawki; u pacjentów z klirensem kreatyniny poniżej 30 ml/min podaje się zazwyczaj 0,5 g co 12 godzin.

Dorośli i dzieci powyżej 10 r.ż.: doustnie 0,25-0,5 g co 8 godzin; w zakażeniach dróg moczowych 3 g co 12 godzin (maksymalnie 6 g na dobę). W profilaktyce bakteryjnego zapalenia wsierdzia (osłona zabiegów stomatologicznych) 3 g na 1 godzinę przed zabiegiem; w razie konieczności powtórzyć dawkę po 8 godzinach.

- Nadwrażliwość na penicyliny, - mononukleoza zakaźna, - białaczka limfatyczna. Ostrożnie stosować u pacjentów z nadwrażliwością na penicyliny.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Amotaks należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli pacjent:

• choruje na mononukleozę zakaźną (gorączka, ból gardła, powiększenie węzłów chłonnych oraz skrajne zmęczenie); 

• ma chorobę nerek; 

• nieregularnie oddaje mocz. W razie wątpliwości, czy powyższe okoliczności dotyczą pacjenta, należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym lub farmaceutą przed rozpoczęciem przyjmowania leku Amotaks.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Amotaks może powodować działania niepożądane i wywoływać objawy (takie jak reakcje alergiczne, zawroty głowy i drgawki) zaburzające zdolność prowadzenia pojazdów. Pacjent nie powinien prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, chyba że czuje się dobrze.

Jeżeli pacjent przyjął większą dawkę leku Amotaks niż zalecana, mogą wystąpić takie objawy jak podrażnienie żołądka i jelit (nudności, wymioty lub biegunka) lub kryształki w moczu, które mogą być postrzegane jako mętny mocz lub problemy w oddawaniu moczu. Należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym tak szybko, jak to tylko możliwe. Należy zabrać ze sobą lek, aby pokazać go lekarzowi.

Z probenecidem - nasilenie i przedłużenie działania; z allopurynolem - nasilenie wysypki odropodobnej. Z tetracyklinami i erytromycyną - działanie antagonistyczne; z antybiotykami aminoglikozydowymi - działanie synergiczne wobec Enterococcus faecalis i pałeczek Enterobacteriaceae. Leki moczopędne mogą osłabiać działanie amoksycyliny. Amoksycylina może zmniejszać skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych.

Wysypka skórna o charakterze alergicznym (pokrzywka) lub wysypka odropodobna, pojawiająca się dopiero 5-7 dnia leczenia i nie mająca podłoża alergicznego (szczególnie częsta u pacjentów z mononukleozą zakaźną i białaczką limfatyczną); zaburzenia żołądkowo-jelitowe (znacznie rzadziej niż po podaniu ampicyliny), nadkażenia opornymi bakteriami lub drożdżakami; bardzo rzadko przejściowe zaburzenia hematologiczne.