Adrimax 30 mg/5 ml, syrop, 120 ml

Adrimax jest lekiem zawierającym substancję czynną lewodropropizynę o działaniu przeciwkaszlowym i znoszącym skurcz oskrzeli.

Wiele danych wskazuje, że syrop Adrimax skutecznie hamuje kaszel o różnym pochodzeniu, jak np. kaszel w przebiegu raka płuca, kaszel związany z zakażeniami górnych i dolnych dróg oddechowych czy krztusiec.

Jeśli po upływie 7 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się do lekarza

Objawowe leczenie nieproduktywnego (suchego) kaszlu.

Substancją czynną leku jest lewodropropizyna. 5 ml syropu zawiera 30 mg lewodropropizyny.

Pozostałe składniki to: kwas cytrynowy jednowodny, sodu wodorotlenek, sacharoza, aromat malinowy, woda oczyszczona, azot z niską zawartością tlenu. Aromat malinowy zawiera: substancję aromatyzującą, preparat aromatyzujący, naturalną substancję aromatyzującą, glikol propylenowy (E1520), etanol.

Stosowanie u dzieci w wieku powyżej 2 lat:

• Masa ciała 10-20 kg: zalecana dawka to 3 ml syropu 3 razy na dobę;
• Masa ciała 20-30 kg: zalecana dawka to 5 ml syropu 3 razy na dobę.

Stosowanie u dorosłych:

• Zalecana dawka to 10 ml syropu do 3 razy na dobę.

Adrimax należy stosować doustnie, 3 razy na dobę w odstępach co najmniej 6 godzin. Do butelki z syropem dołączona jest miarka pozwalająca odmierzyć 3 ml, 5 ml i 10 ml.
Butelka jest zaopatrzona w dodatkowe zabezpieczenie jakim jest zakrętka z zamknięciem zabezpieczającym przed dostępem dzieci. Aby otworzyć butelkę należy nacisnąć zakrętkę i obracać w kierunku wskazanym przez strzałkę.

Leczenie należy kontynuować do czasu ustąpienia kaszlu lub zgodnie z zaleceniem lekarza.

W każdym przypadku, gdy kaszel nie ustępuje po 7 dniach leczenia, należy przerwać stosowanie leku i zasięgnąć porady lekarza. Należy pamiętać, że kaszel jest objawem choroby. W tej sytuacji to lekarz powinien postawić właściwą diagnozę, a następnie wdrożyć odpowiednie leczenie.

Lek Adrimax należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w tej ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• uczulenie na lewodropropizynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• obfita wydzielina oskrzelowa, stan charakteryzujący się dużą produkcją śluzu (flegmy);
• zaburzenia czynności rzęsek nabłonka oskrzelowego charakteryzujące się zmniejszoną zdolnością do wydalania śluzu (zespół Kartagenera, dyskineza rzęsek);
• ciąża i karmienie piersią.

Opakowanie leku Adrimax zawiera 120 ml syropu oraz ulotkę.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Adrimax należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

Adrimax jest lekiem stosowanym w objawowym leczeniu nieproduktywnego (suchego) kaszlu i można go stosować tylko w oczekiwaniu na rozpoznanie przyczyny kaszlu i (lub) efekt leczenia choroby powodującej ten kaszel.

Pacjenci w podeszłym wieku: Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania lewodropropizyny u osób w podeszłym wieku, ponieważ istnieją dowody zmiany wrażliwości na wiele leków w tej grupie pacjentów.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek: Zaleca się ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 35 ml/min.).

Adrimax zawiera sacharozę. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.  Lek zawiera 3 g sacharozy w 5 ml syropu. Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą.

Adrimax zawiera sód. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na 10 ml syropu, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Adrimax zawiera etanol. Lek zawiera małe ilości etanolu (alkoholu), mniej niż 100 mg na maksymalną dawkę dobową.

• Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
• Lek jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży lub zamierzających zajść w ciążę, a także w okresie karmienia piersią.

Nie prowadzono badań oceniających zdolność prowadzenia pojazdów i (lub) obsługiwania maszyn. Niemniej, ponieważ w rzadkich przypadkach lek może powodować senność, należy zachować ostrożność u pacjentów, którzy zamierzają prowadzić pojazdy bądź obsługiwać urządzenia mechaniczne i poinformować ich o takiej ewentualności.

W badaniach u ludzi nie stwierdzono zmian zapisu krzywej EEG podczas podawania lewodropropizyny w skojarzeniu z benzodiazepinami.

U osób szczególnie wrażliwych należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego zażywania leków uspokajających.

Jak każdy lek, lek Adrimax może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Podczas stosowania leku Adrimax działania niepożądane występują bardzo rzadko. W większości przypadków nie są to ciężkie powikłania, a objawy ustępują po przerwaniu leczenia, czasem tylko wymagające specyficznego leczenia farmakologicznego.

Należy przerwać stosowanie leku Adrimax i natychmiast zwrócić się po pomoc medyczną, jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek z niżej wymienionych objawów:

• ciężkie reakcje skórne (pokrzywka, świąd) lub choroby skóry np. przebiegające z tworzeniem się pęcherzy (epidermoliza);
• nierówna praca serca (ryzyko wystąpienia arytmii);
• reakcja alergiczna i (lub) anafilaktyczna, w postaci obrzęku, duszności, wymiotów i biegunki;
• niebezpiecznie niskie stężenie cukru we krwi, które prowadzi do utraty przytomności (śpiączka hipoglikemiczna).

Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek z wymienionych działań niepożądanych, ponieważ mogą one spowodować konsekwencje zagrażające życiu.

Bardzo rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• pokrzywka, rumień, osutka, świąd, reakcje skórne, ciężka reakcja alergiczna objawiająca się obrzękiem twarzy, ust, krtani i gardła (obrzęk naczynioruchowy);
• bóle żołądka, bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka;
• reakcje alergiczne, w tym natychmiastowe, ogólne złe samopoczucie;
• zawroty głowy, zaburzenia równowagi, drżenia, mrowienie, drętwienie;
• kołatanie serca, szybkie bicie serca, niskie ciśnienie krwi;
• drażliwość, senność, depersonalizacja (zaburzenie postrzegania własnej osoby i otoczenia);
• duszność, kaszel, obrzęk błony śluzowej układu oddechowego;
• niedobór lub brak siły (osłabienie) i osłabienie kończyn dolnych.

Ponadto wystąpiły następujące działania niepożądane:

• zapalenie języka i aftowe zapalenie jamy ustnej z gorączką;
• stan zapalny spowodowany zatrzymaniem odpływu żółci z wątroby (cholestatyczne zapalenie wątroby);
• przypadki uogólnionego obrzęku, omdleń i osłabienia;
• napady padaczki - duży napad padaczkowy (drgawki kloniczno-toniczne) oraz mały napad padaczkowy (bezdrgawkowy, tzw. napad typu petit mal);
• rozszerzenie źrenic oraz utrata zdolności widzenia. W obu przypadkach objawy ustąpiły po odstawieniu leku;
• obrzęk powiek, który najczęściej można uznać za obrzęk naczynioruchowy biorąc pod uwagę jednoczesne wystąpienie pokrzywki;
• senność, obniżenie napięcia mięśni oraz wymioty u noworodka, co przypisano przedostaniu się do organizmu dziecka lewodropropizyny przyjmowanej przez karmiącą piersią matkę. Objawy te pojawiły się po karmieniu piersią i ustąpiły spontanicznie po ominięciu kilku karmień (piersią).

Stosowanie leku Adrimax zgodnie z zaleceniami podanymi w ulotce dla pacjenta zmniejsza ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.