Vitaminum C Teva, 100 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań, 10 ampułek po 5 ml

Substancją czynną leku Vitaminum C Teva jest kwas askorbowy, czyli witamina C, która należy do witamin rozpuszczalnych w wodzie.

Bierze ona udział w wytwarzaniu kolagenu i substancji międzykomórkowej i dlatego jest niezbędna do prawidłowego rozwoju chrząstki, kości, zębów, a także w leczeniu ran. Pełni również bardzo ważną funkcję w przekształceniu kwasu foliowego do kwasu folinowego, ułatwia wchłanianie żelaza z przewodu pokarmowego i uczestniczy w powstawaniu hemoglobiny oraz dojrzewaniu erytrocytów (krwinek czerwonych).

Leczenie szkorbutu oraz innych stanów niedoboru wymagających uzupełnienia witaminy C.

Lek w postaci pozajelitowej podaje się w stanach ciężkich albo w przypadkach, gdy podanie doustne jest utrudnione.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.

Lek stosuje się w postaci wstrzyknięć domięśniowych lub dożylnych.

Lekarz ustali dawkowanie indywidualnie, w zależności od niedoboru witaminy C ocenionego na podstawie objawów.

• Dorośli:

  leczniczo: od 500 mg do1000 mg na dobę, w dawkach podzielonych;

• Dzieci:

  leczniczo: od 100 mg do 300 mg na dobę w 2-3 dawkach podzielonych.

W przypadku wrażenia, że działanie leku Vitaminum C Teva jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

Kiedy nie stosować leku Vitaminum C Teva:

• jeśli pacjent ma uczulenie na witaminę C lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;

• w kamicy nerkowej (szczawianowej).

Należy zachować szczególną ostrożność stosując lek Vitaminum C Teva w następujących przypadkach:

• występowanie nadmiernej ilości kwasu szczawiowego lub szczawianów w moczu,

• skłonność do wytwarzania złogów mineralnych w układzie moczowym,

• hemochromatoza (wrodzone zaburzenie przemiany materii polegające na odkładaniu się złogów żelaza w tkankach),

• cukrzyca,

• talasemia (niedokrwistość tarczowatokrwinkowa),

• niedokrwistość syderoblastyczna,

• niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, ponieważ duże dawki witaminy C mogą wtedy powodować rozpad krwinek czerwonych.

U pacjentów przyjmujących duże dawki może rozwinąć się tolerancja na kwas askorbowy.

Witamina C stosowana w dużych dawkach (od 1 g na dobę), może fałszować wyniki niektórych testów laboratoryjnych wykonywanych metodami oksydoredukcyjnymi (np. stężenie glukozy w moczu, stężenie etynyloestradiolu w osoczu, aktywność dehydrogenazy mleczanowej, aminotransferaz wątrobowych w surowicy, badanie na krew utajoną w kale, stężenie bilirubiny, pH moczu, zawartość kwasu moczowego i szczawianów w moczu, stężenie żelaza i ferrytyny w osoczu).

Nie zaleca się stosowania dużych dawek witaminy C w okresie ciąży, ponieważ nie jest znany wpływ takich dawek na płód.

W okresie ciąży witamina C nie powinna być stosowana w dawkach większych niż zalecane dzienne spożycie (80-100 mg na dobę).

Karmienie piersią:

Lek przenika do mleka kobiecego, ale brak jest dowodów szkodliwego wpływu na niemowlęta karmione piersią.

W okresie karmienia piersią witamina C nie powinna być stosowana w dawkach większych niż zalecane dzienne spożycie (80-100 mg na dobę).

Objawami przedawkowania witaminy C mogą być zaburzenia żołądkowo-jelitowe, w tym biegunka, wymioty, zgaga, a także zaczerwienienie skóry, ból głowy oraz bezsenność. Duże dawki mogą powodować nadmierne wydalanie kwasu szczawiowego w moczu i powstawanie kamieni szczawianowych w nerkach. Dawki dobowe 600 mg i większe mogą działać moczopędnie. W przypadku wystąpienia objawów przedawkowania należy przerwać podawanie leku, a lekarz zastosuje leczenie objawowe.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

• Do substancji, które powodują zmniejszenie nasycenia tkanek kwasem askorbowym, należą: kwas acetylosalicylowy, nikotyna zawarta w papierosach, alkohol, niektóre leki zmniejszające apetyt, żelazo, fenytoina, niektóre leki przeciwdrgawkowe, estrogen – składnik środków antykoncepcyjnych i tetracyklina.

• Witamina C stosowana w dużych dawkach zakwasza mocz, w wyniku czego zmniejsza się wydalanie leków o charakterze kwasowym, zwiększa zaś wydalanie leków o charakterze zasadowym i w następstwie – osłabia się ich działanie.

• Duże dawki witaminy C mogą osłabiać działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych.

• Podczas jednoczesnego podania z kwasem askorbowym może zmniejszać się stężenie flufenazyny (leku stosowanego m.in. w schizofrenii) w osoczu.

• Kwas askorbowy podawany pomocniczo z deferoksaminą u pacjentów, u których doszło do przedawkowania żelaza (w celu lepszego jego wydalenia), może zwiększyć jego działanie toksyczne, szczególnie na mięsień sercowy, zwłaszcza we wczesnym okresie leczenia, kiedy ilość żelaza w tkankach jest nadmierna. Dlatego nie należy stosować takiego połączenia u pacjentów z zaburzoną czynnością serca, natomiast u pacjentów z prawidłową czynnością serca, lekarz zastosuje dodatkowo witaminę C najwcześniej po upływie miesiąca od rozpoczęcia leczenia deferoksaminą.

• U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek stosujących leki zobojętniające zawierające glin oraz doustne cytryniany może rozwinąć się zagrażająca życiu encefalopatia, spowodowana znacznym wzrostem stężeń glinu we krwi. Istnieją przypuszczenia, że witamina C może oddziaływać podobnie.

  Doustne środki antykoncepcyjne zmniejszają stężenie kwasu askorbowego w osoczu. Jednoczesne stosowanie tych środków z witaminą C może skutkować zwiększonym stężeniem estradiolu w osoczu.

Interakcje leków

• Witamina C wykazuje niezgodność z solami żelaza, lekami o właściwościach utleniających i solami metali ciężkich, szczególnie miedzi.

• Zgłaszano niezgodności roztworu witaminy C z: aminofiliną, siarczanem bleomycyny, cefazoliną (sól sodowa), cefapiryną, chlordiazepoksymem, estrogenami skoniugowanymi, dekstranem, doksapramem (chlorowodorek), laktobionianem erytromycyny, metycyliną (sól sodowa), nafcyliną (sól sodowa), nitrofurantoiną (sól sodowa), sulfafurazolem dietanoloaminy, penicyliną G (sól potasowa), fitomenadionem, wodorowęglanem sodu, warfaryną.

• Sporadycznie, w zależności od pH i stężenia może wystąpić niezgodność z bursztynianem sodowym chloramfenikolu.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

• Duże dawki witaminy C mogą wywołać zaburzenia żołądka i jelit, w tym biegunkę wymioty, zgagę, zaczerwienienie skóry, ból głowy oraz bezsenność. Duże dawki mogą powodować również hiperoksalurię (zwiększone wydalanie kwasu szczawiowego w moczu) i tworzenie kamieni nerkowych szczawianowych, jeżeli mocz ulegnie zakwaszeniu.

• Dawki dobowe 600 mg i większe mogą działać moczopędnie.

• Zbyt szybkie podanie dożylne może powodować zawroty głowy i uczucie osłabienia.

  Po długotrwałym stosowaniu dużych dawek może rozwinąć się tolerancja na kwas askorbowy i w przypadku zmniejszenia dawkowania mogą wystąpić objawy niedoboru.

• Podanie domięśniowe może powodować przemijający ból w miejscu wstrzyknięcia.

• U niektórych osób w czasie stosowania leku Vitaminum C Teva mogą wystąpić inne działania niepożądane.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309

e-mail: ndl@urpl.gov.pl

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.