Verrucutan (5 mg + 100 mg)/g, roztwór na skórę, 13 ml

Verrucutan jest lekiem na brodawki. Verrucutan jest stosowany na brodawki zwykłe, brodawki na podeszwie stóp (brodawki podeszwowe) oraz brodawki płaskie (brodawki płaskie młodocianych) na rękach i nogach.

• brodawki zwykłe

• brodawki na podeszwie stóp (brodawki podeszwowe)

• brodawki płaskie (brodawki płaskie młodocianych) na rękach i nogach.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Jeżeli lekarz nie zaleci inaczej, Verrucutan stosuje się od 2 do 3 razy na dobę na każdą brodawkę.

Sposób użycia

• Do stosowania na skórę.

• Lek należy nanosić tylko na brodawkę. Nie należy nanosić leku na zdrową skórę. Skórę otaczającą brodawkę można ochronić przed lekiem poprzez nałożenie pasty lub maści.

• Jeżeli będzie to konieczne, lekarz lub farmaceuta może polecić odpowiedni produkt. Zaleca się, aby przed zastosowaniem leku oczyścić łopatkę o szyjkę butelki. W przypadku bardzo małych brodawek w celu dokładnego naniesienia leku można zamiast łopatki używać np. wykałaczki. Przed każdym zastosowaniem leku Verrucutan należy najpierw usunąć powłokę pozostałą po uprzedniej aplikacji poprzez jej starcie.

• W przypadku brodawek okołopaznokciowych, lub podpaznokciowych, należy zwrócić uwagę, aby nie uległa zniszczeniu macierz paznokcia i lek Verrucutan nie przedostał się do łożyska paznokcia. Maksymalna powierzchnia objęta leczeniem nie powinna być większa niż 25 cm2 powierzchni skóry.

• Zaleca się regularne kontrole lekarskie w trakcie trwania terapii. Z doświadczeń wynika, że w wielu przypadkach np. przy silnie wystających brodawkach zwykłych lub brodawkach na powierzchni stóp, po leczeniu produktem leczniczym Verrucutan wskazane jest usunięcie przez lekarza pozostałej obumarłej tkanki

Czas trwania leczenia

• Zwykle okres stosowania leku wynosi 6 tygodni.

• Po ustąpieniu zmian chorobowych lek należy stosować jeszcze przez 1 tydzień.

W przypadku wrażenia, że działanie leku jest zbyt mocne lub za słabe należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Leku Verrucutan nie należy stosować u niemowląt. U dzieci ryzyko przedawkowania jest większe niż u dorosłych, dlatego - zwłaszcza u małych dzieci - nie należy przekraczać zalecanej powierzchni i częstości leczenia.

Kiedy nie stosować leku Verrucutan

• jeśli pacjent jest uczulony na fluorouracyl, kwas salicylowy lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,

• podczas karmienia piersią,

• podczas ciąży lub u kobiet, u których z całą pewnością nie można wykluczyć, że są w ciąży,

• u niemowląt,

• u pacjentów z niewydolnością nerek,

• w trakcie leczenia ospy wietrznej lub półpaśca (leczenie Herpes zoster).

Nie wolno stosować leku Verrucutan jednocześnie z leczeniem brywudyną, sorywudyną i (lub) podobnymi grupami leków stosowanymi w leczeniu półpaśca. Leczenie można rozpocząć po 4 tygodniach od zaprzestania przyjmowania ww. leków. Jednoczesne stosowanie jednej z substancji czynnych leku, fluorouracylu, z brywudyną, sorywudyną i ich pochodnymi może doprowadzić do znacznego zwiększenia działań niepożądanych leku Verrucutan. Nie można rozpoczynać leczenia fluorouracylem przez co najmniej 4 tygodnie po zakończeniu leczenia półpaśca brywudyną lub sorywudyną.

Jeżeli pacjent w ostatnim czasie był leczony z powodu zakażenia półpaścem, należy poinformować o tym lekarza.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Verrucutan należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

Należy zachować ostrożność jeśli u pacjenta występuje niedobór, zmniejszenie czy zahamowanie aktywności enzymu zwanego dehydrogenazą dihydropirymidyny (DPD), gdyż odgrywa on ważną rolę w rozkładaniu substancji czynnej leku, fluorouracylu. Zahamowanie lub zmniejszenie aktywności tego enzymu (np. poprzez przyjmowanie inhibitorów DPD takich jak brywudyna lub sorywudyna) może spowodować odkładanie się fluorouracylu w organizmie. Lekarz może zlecić oznaczenie aktywności DPD przed rozpoczęciem terapii lekiem Verrucutan.

Należy zachowac ostrożność przy jednoczesnym przyjmowaniu fenytoiny stosowaniej w leczeniu ataków padaczkowych. Verrucutan może spowodowac zwiększenie stężenia fenytoiny we krwi. Z tego powodu, podczas leczenia lekiem Verrucutan, należy regularnie monitorować stężenie fenytoiny we krwi.

Jeśli brodawki znajdują się w obszarze skóry z cienką warstwą naskórka, lek powinien być nakładany rzadziej i lekarz powinien częściej kontrolować leczenie, ponieważ kwas salicylowy znajdujący się w leku Verrucutan może powodować tworzenie się blizn.

Jeśli pacjent ma zaburzenia czucia (np. z powodu cukrzycy) konieczne jest ścisłe monitorowanieleczenia przez lekarza.

Verrucutan nie jest przeznaczony do stosowania na duże powierzchnie skóry. Maksymalna całkowita powierzchnia objęta leczeniem nie powinna być większa niż 25 cm2 powierzchni skóry.

Nie wolno dopuścić do kontaktu leku Verrucutan z oczami i błonami śluzowymi.

Podczas nakładania leku należy uważać, aby nie poplamić materiałów lub wyrobów z akrylu (np. wanny z akrylu), ponieważ lek tworzy plamy, których nie można usunąć.

UWAGA: Lek jest łatwopalny; należy trzymać go z dala od ognia lub płomienia.

Lek Verrucutan zawiera dimetylosulfotlenek. Lek może powodować podrażnienie skóry.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Stosowanie leku podczas ciąży i karmienia piersią jest przeciwwskazane.

Nie stosować u kobiet, u których z całą pewnością nie można wykluczyć, że są w ciąży.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych/stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować/stosować. Jest to szczególnie ważne, ponieważ jeżeli kilka leków jest przyjmowanych w tym samym czasie działanie poszczególnych leków może ulec wzmocnieniu lub osłabieniu.

Należy zachować szczególną ostrożność jeśli pacjent przyjmuje niektóre leki przeciwwirusowe (brywudyna, sorywudyna lub ich pochodne) lub leki przeciwdrgawkowe (fenytoina). Ze względu na to, że kwas salicylowy może się wchłaniać, możliwe są interakcje kwasu salicylowego z metotreksatem (cytostatyk) i pochodnymi sulfonylomocznika (leki przeciwcukrzycowe).

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Poniższe działania niepożądane zostały wymienione z uwzględnieniem częstości występowania.

Bardzo często - mogą wystąpić częściej niż u 1 osoby na 10
Często - mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 osób
Niezbyt często - mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 osób
Rzadko - mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1000 osób
Bardzo rzadko - mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10000 osób
Częstość nieznana - częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych

Bardzo często: w miejscu podania leku: rumień, stan zapalny, podrażnienie, pieczenie, ból, świąd.

Często: w miejscu podania leku: krwawienie, strup, wysięk, nadżerka (powierzchowne uszkodzenie skóry). Może wystąpić ból głowy.

Niezbyt często: w miejscu podania leku: zapalenie skóry, obrzęk, owrzodzenie. Może wystąpić suchość oka, świąd oka, nasilone łzawienie.

Rzadko: Może wystąpić silne uczucie pieczenia, w takim przypadku należy przerwać leczenie.

• Ze względu na zawartość kwasu salicylowego w produkcie, mogą wystąpić łagodne objawy podrażnienia, jak zapalenie skóry i reakcje nadwrażliwości (kontaktowe reakcje alergiczne). Objawami podrażnienia mogą być także: swędzenie, zaczerwienienie i pęcherze poza miejscem kontaktu produktu ze skórą.

• W okolicy brodawek, mogą wystąpić białawe przebarwienia i złuszczanie się skóry.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa

tel.: + 48 22 49-21-301, fax: +48 22 49-21-309

e-mail: ndl@urpl.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.