Utrogestan 300 mg, 15 kapsułek dopochwowych miękkich

Nazwa tego leku to Utrogestan. Utrogestan zawiera hormon zwany progesteronem. Lek Utrogestan można stosować w celu podtrzymania ciąży podczas cykli zapłodnienia in vitro (IVF, ang. in vitro fertilization).

Lek Utrogestan jest przeznaczony dla kobiet, które potrzebują dodatkowych dawek progesteronu podczas leczenia w ramach programu technik wspomaganego rozrodu (ang. ART, Assisted Reproductive Technology

Substancją czynną jest progesteron. Jedna kapsułka zawiera 300 mg progesteronu.

Pozostałe składniki to: olej słonecznikowy, oczyszczony, lecytyna sojowa, żelatyna, glicerol (E422), tytanu dwutlenek (E171) i woda oczyszczona.

• Leczenie rozpoczyna się nie później niż w trzecim dniu po pobraniu komórki jajowej.
• Należy codziennie stosować 600 mg leku Utrogestan zgodnie z zaleceniami lekarza. Należy wprowadzić jedną kapsułkę głęboko do pochwy rano, a drugą przed snem.
• Jeśli badania laboratoryjne potwierdzą, że pacjentka jest w ciąży, należy kontynuować stosowanie tej samej dawki co najmniej do 7. tygodnia ciąży, ale nie dłużej niż do 12. tygodnia ciąży, zgodnie z zaleceniami lekarza.

• jeśli pacjentka ma uczulenie (nadwrażliwość) na soję lub orzeszki ziemne;
• jeśli pacjentka ma uczulenie na progesteron lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli u pacjentki występują zaburzenia czynności wątroby;
• jeśli u pacjentki występuje zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka);
• jeśli u pacjentki występują krwawienia z pochwy o nieznanej przyczynie;
• jeśli u pacjentki występuje rak piersi lub rak dróg rodnych;
• jeśli u pacjentki występuje zakrzepowe zapalenie żył;
• jeśli u pacjentki występują lub w przeszłości występowały zakrzepy krwi w żyłach (zakrzepica), na przykład w obrębie kończyn dolnych (zakrzepica żył głębokich) lub płuc (zatorowość płucna);
• jeśli u pacjentki wystąpił krwotok mózgowy lub udar mózgu;
• jeśli u pacjentki występuje rzadka choroba krwi zwana porfirią, która jest przekazywana w rodzinach (dziedziczona);
• jeśli pacjentka jest w ciąży, lecz nastąpiło obumarcie płodu (poronienie zatrzymane).

Lek Utrogestan należy stosować tylko w ciągu pierwszych 3 miesięcy ciąży. Przed rozpoczęciem stosowania leku Utrogestan należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Lek Utrogestan nie jest lekiem antykoncepcyjnym.
Jeśli pacjentka ma cukrzycę i w celu kontrolowania poziomu cukru we krwi stosuje insulinę, leczenie progesteronem może wpływać na jej reakcję na insulinę, i może to wymagać dostosowania leków przeciwcukrzycowych.
W przypadku krwawienia z pochwy należy skontaktować się z lekarzem.
W przypadku podejrzenia poronienia należy skontaktować się z lekarzem, ponieważ konieczne jest zaprzestanie stosowania leku Utrogestan.
Należy skontaktować się z lekarzem w przypadku złego samopoczucia w czasie kilku dni od przyjęcia leku.

• Utrogestan stosuje się wspomagająco w celu podtrzymania ciąży podczas leczenia niepłodności.
• Kobiety karmiące piersią nie powinny stosować leku Utrogestan.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjentka planuje przyjmować. Dotyczy to również leków dostępnych bez recepty, w tym leków ziołowych. Wynika to z faktu, że lek Utrogestan może wpływać na działanie niektórych innych leków. Również niektóre inne leki mogą wpływać na sposób działania leku Utrogestan.

W szczególności należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o stosowaniu któregokolwiek z następujących leków:

• leki rozrzedzające krew, takie jak kumaryny lub fenindion;
• cyklosporyna lub takrolimus (stosowane w celu osłabienia odpowiedzi układu odpornościowego);
• tyzanidyna (lek zwiotczający mięśnie);
• bromokryptyna, która jest stosowana w leczeniu zaburzeń związanych z przysadką mózgową lub choroby Parkinsona;
• selegilina (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona);
• diazepam, chlordiazepoksyd, alprazolam, oksazepam lub lorazepam (stosowane w leczeniu lęku lub bezsenności);
• leki przeciwgruźlicze (takie jak ryfampicyna i ryfabutyna);
• antybiotyki (na przykład gryzeofulwina, ampicylina, amoksycylina i tetracykliny), które są stosowane w leczeniu niektórych zakażeń;
• fenytoina, fenobarbital, karbamazepina, eslikarbazepina, okskarbazepina, prymidon/rufinamid, perampanel lub topiramat (stosowane w leczeniu padaczki);
• ziołowe produkty lecznicze zawierające dziurawiec zwyczajny;
• darunawir, nelfinawir, fosamprenawir lub lopinawir (stosowane w leczeniu zakażeń wirusowych);
• bozentan (stosowany w leczeniu dolegliwości płuc);
• flukonazol, itrakonazol, worykonazol (stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych);
• ketokonazol (stosowany w leczeniu zespołu Cushinga – gdy organizm wytwarza nadmiar kortyzolu);
• atorwastatyna lub rozuwastatyna (stosowane w celu kontrolowania stężenia cholesterolu);
• aprepitant (stosowany w zapobieganiu nudnościom i wymiotom).

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie, jeśli pacjentka w ostatnim czasie otrzymała środek znieczulający, taki jak bupiwakaina, lub jeśli pacjentka miała ostatnio wykonywane badania w kierunku problemów z wątrobą lub problemów hormonalnych.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Lek ten może wywołać następujące działania niepożądane:

Bardzo rzadko (nie częściej niż u 1 na 10 000 pacjentek):

• Ciężkie reakcje alergiczne powodujące trudności w oddychaniu lub zawroty głowy.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• Swędzenie
• Krwawienie z pochwy
• Oleista wydzielina z pochwy.

W okresie 1-3 godzin po zastosowaniu leku u pacjentki może występować krótkotrwałe zmęczenie lub zawroty głowy. Jeśli wystąpią działania niepożądane inne niż wymienione powyżej, należy powiedzieć o tym lekarzowi.