Symtiver 20 mg + 40 mg, 30 tabletek

Lek Symtiver zawiera dwie substancje czynne. Jedną z nich jest cynaryzyna a drugą dimenhydramina. Substancje te należą do różnych grup leków. Cynaryzyna należy do grupy leków nazywanych antagonistami wapnia. Dimenhydramina należy do grupy leków przeciwhistaminowych.

Obie substancje wpływają na zmniejszenie objawów zawrotów głowy (uczucie zawrotów głowy lub „wirowania”) i nudności. Jeśli obie te substancje stosowane są jednocześnie, działają bardziej skutecznie niż stosowane osobno.

Lek Symtiver jest stosowany u dorosłych w leczeniu zawrotów głowy różnego pochodzenia. Możliwe są różne przyczyny zawrotów głowy. Stosowanie leku Symtiver może pomóc w wykonywaniu codziennych czynności, utrudnionych w związku z występowaniem zawrotów głowy.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniem lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zalecana dawka leku Symtiver to: 1 tabletka stosowana trzy razy na dobę po posiłku i popijana płynem. Tabletkę należy połknąć w całości bez żucia. Zwykle lek Symtiver stosuje się do 4 tygodni. Lekarz poinformuje pacjenta, jeśli konieczne będzie wydłużenie okresu leczenia lekiem Symtiver.

Kiedy nie stosować leku Symtiver:

• u pacjentów w wieku poniżej 18 lat;

• jeśli pacjent ma uczulenie na cynaryzynę, dimenhydraminę lub difenhydraminę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;

• jeśli pacjent jest uczulony na jakikolwiek inny lek przeciwhistaminowy (np. astemizol, chlorfeniramina i terfenadyna stosowane jako leki przeciwuczuleniowe). Nie należy stosować tego leku bez zalecenia lekarza;

• u pacjentów z jaskrą zamykającego się kąta (rodzaj choroby oczu);

• u pacjentów z padaczką;

• u pacjentów z podwyższonym ciśnieniem mózgowym (np. w związku z guzem);

• u pacjentów nadużywających alkoholu;

• u pacjentów z chorobami gruczołu krokowego, które utrudniają oddawanie moczu;

• u pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Symtiver należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta występuje:

• niskie lub wysokie ciśnienie tętnicze krwi;

• zwiększone ciśnienie w gałce ocznej;

• niedrożność jelit;

• powiększony gruczoł krokowy;

• nadczynność tarczycy;

• ciężka choroba serca;

• choroba Parkinsona.

Stosowanie leku Symtiver może pogorszyć stan pacjenta. Lek Symtiver może nadal być odpowiedni dla pacjenta, jednak lekarz musi wziąć powyższe czynniki pod uwagę.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem leku.

W razie przypadkowego zastosowania większej liczby tabletek lub w razie połknięcia tabletek przez dziecko należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

W przypadku zastosowania zbyt dużej ilości leku Symtiver u pacjenta może wystąpić uczucie silnego zmęczenia, zawroty głowy i drgawki. Może nastąpić rozszerzenie źrenic i niemożność oddawania moczu. Może pojawić się suchość w jamie ustnej, nagłe zaczerwienienie twarzy, zwiększenie częstości skurczów serca, gorączka, pot i ból głowy.

W przypadku zastosowania bardzo dużej ilości leku Symtiver może pojawić się napad drgawek, omamy, wysokie ciśnienie tętnicze krwi, uczucie drżenia, podniecenie i trudności w oddychaniu. Może pojawić się śpiączka.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Lek Symtiver może reagować z innymi lekami stosowanymi przez pacjenta.

Jeśli lek Symtiver jest stosowany w skojarzeniu z poniższymi lekami, może powodować uczucie zmęczenia lub senność:

• barbiturany (leki często stosowane jako środki uspokajające);

• opioidowe leki przeciwbólowe, takie jak morfina (silne leki przeciwbólowe, takie jak morfina);

• środki uspokajające (leki stosowane w leczeniu depresji i lęków);

• inhibitory oksydazy monoaminowej (leki stosowane w leczeniu depresji i lęków).

Symtiver może nasilać działanie następujących leków:

• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (stosowane w leczeniu depresji i lęku);

• atropina (lek zwiotczający mięśnie, często stosowany podczas badań okulistycznych);

• efedryna (może być stosowana w leczeniu kaszlu lub kataru);

• prokarbazyna (lek stosowany w leczeniu niektórych nowotworów);

• leki stosowane w celu obniżenia ciśnienia krwi.

Aminoglikozydy (rodzaj antybiotyków) mogą uszkadzać ucho wewnętrzne. Podczas stosowania leku Symtiver takie uszkodzenie może być niezauważalne.

Nie należy przyjmować leku Symtiver z lekami stosowanymi w leczeniu nieregularnej pracy serca (leki przeciwarytmiczne). Ponadto lek Symtiver może zmieniać reakcje skórne na alergeny podczas przeprowadzania testów skórnych.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Częste działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• ospałość;

• suchość w jamie ustnej;

• ból głowy;

• ból brzucha.

Takie reakcje mają zwykle łagodny charakter i ustępują w ciągu kilku dni nawet, jeśli lek Symtiver jest nadal stosowany.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):

• pocenie się;

• zaczerwienienie skóry;

• niestrawność;

• nudności;

• biegunka;

• nerwowość;

• skurcze;

• roztargnienie;

• szum w uszach (dzwonienie w uszach);

• parestezja (mrowienie rąk lub stóp);

• drgawki (drżenie).

Rzadkie działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):

• zaburzenia widzenia;

• reakcje alergiczne (np. reakcje skórne);

• wrażliwość na światło;

• trudności w oddawaniu moczu.

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów):

• zmniejszenie liczby białych krwinek i płytek krwi;

• znaczne zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, powodujące osłabienie, powstawanie siniaków i zwiększenie możliwości zakażeń.

W przypadku zakażenia z gorączką i poważnego pogorszenia ogólnego stanu pacjenta należy zwrócić się do lekarza i poinformować go o przyjmowanym leku.

Inne możliwe działania niepożądane (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych), które mogą wystąpić w związku ze stosowaniem tego typu leku obejmują:

• zwiększenie masy ciała;

• zaparcie;

• uczucie ucisku w klatce piersiowej;

• żółtaczkę (żółte zabarwienie skóry lub białkówek oczu spowodowane zaburzeniami czynności wątroby lub krwi);

• nasilenie objawów jaskry zamykającego się kąta (choroba oczu, której towarzyszy wzrost ciśnienia w gałce ocznej);

• niekontrolowane ruchy;

• nietypowe pobudzenie lub niepokój (szczególnie u dzieci);

• ciężkie reakcje skórne.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,

Tel.: + 48 22 49 21 30, Faks: + 48 22 49 21 309,

e-mail: ndl@urpl.gov.pl.

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.