Spitaderm, płyn, 500 ml

Spitaderm jest lekiem stosowanym w higienicznej i chirurgicznej dezynfekcji rąk i skóry. Spitaderm jest produktem złożonym, zawierającym substancje czynne o udowodnionej skuteczności klinicznej: izopropanol, chloroheksydyny diglukonian oraz nadtlenek wodoru wzajemnie uzupełniają swój zakres działania, zapewniając szerokie spektrum działania.

Lek ten jest skuteczny przeciwko występującym na skórze drobnoustrojom: bakteriom (włącznie z prątkiem gruźlicy), grzybom i wirusom (HBV, HIV). Skuteczność przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu B (HBV) została potwierdzona testem MADT (ang. morphological alteration and disintegration test). Lek jest autosterylny (Patent Europejski nr 0016319). Nadtlenek wodoru gwarantuje, że lek jest wolny od przetrwalników przy produkcji, przelewaniu i napełnianiu. Zawarty w leku Spitaderm nadtlenek wodoru niszczy przetrwalniki bakterii, które mogą się dostać ponownie do roztworu.

Do higienicznego i chirurgicznego odkażania rąk oraz do odkażania skóry.

100 g roztworu zawiera:
Substancje czynne: 70 g izopropanolu, 0,5g chloroheksydyny diglukonianu, 1,5g 30% roztwór nadtlenku wodoru.
Pozostałe składniki to: makrogolo-6-glicerolu kaprylokapronian, substancja zapachowa 70/0676, woda oczyszczona.

Spitaderm jest roztworem do stosowania w stanie nierozcieńczonym.

Odkażanie chirurgiczne rąk:

Przynajmniej 5 ml produktu wcierać w dłonie i przedramiona przez 1,5 minuty. Czynność powtórzyć. Dłonie powinny pozostawać wilgotne podczas odkażania. Higieniczne odkażanie rąk:

Wcierać w dłonie 3 ml preparatu w czasie 30 sekund.

Odkażanie skóry przed punkcjami. operacjami:

Skórę poddać działaniu preparatu w czasie 1 minuty.

Odkażanie skóry przed iniekcjami:

Skórę poddać działaniu preparatu w czasie 15 sekund.

Nadwrażliwość na substancje czynne lub którąkolwiek substancję pomocniczą.

Produkt nie może być stosowany do dezynfekowania błon śluzowych, ani ran. Nie stosować

preparatu w okolicy oczu.

Produkt łatwopalny; nie rozpylać w pobliżu płomienia; Punkt zapłonu (zgodnie z normą DIN 51755) 20°C; przestrzegać czasów aplikacji oraz zasad bezpieczeństwa stosowania; przed włączeniem urządzeń elektrycznych odczekać do wyschnięcia preparatu; stosować ostrożnie na powierzchnie wrażliwe na działanie alkoholu. Enzymatyczny test oznaczania glukozy można wykonać dopiero po minimum 1 minucie po zastosowaniu preparatu. Odnotowano oparzenia chemiczne w wyniku stosowania miejscowego glukonianu chlorheksydyny u noworodków i niemowląt.

Wcześniaki są narażone na szczególne ryzyko z powodu niedojrzałości bariery naskórkowej. Dlatego Spitaderm należy stosować u noworodków i niemowląt jedynie w przypadku, gdy brakuje alternatywnych preparatów leczniczych, a przewidywane korzyści terapeutyczne przewyższają ryzyko. Zaleca się niezwłoczne usunięcie całego zbędnego płynu.

Brak wyników kontrolowanych badań klinicznych, dotyczących stosowania preparatu u kobiet w ciąży.

Nie przeprowadzano żadnych badań preparatu na zwierzętach. Stosując preparat u kobiet w ciąży, należy zachować ostrożność. 

Równoczesne stosowanie środków zawierających tenzydy anionowe może spowodować dezaktywację chlorheksydyny.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Najczęściej pojawia się krótkotrwałe zaczerwienie skóry, które nie stwarza żadnego zagrożenia i samo przemija.

Pokrzywka i reakcje alergiczne, m.in. wstrząs anafilaktyczny występowały rzadko (od >1/10000 do <1/1000). Podrażnienie skóry oraz kontaktowe zapalenie skóry pojawiały się często (od >1/100 do <1/10). Oparzenia chemiczne u noworodków i niemowląt (częstość nieznana).

Równoczesne stosowanie środków zawierających anionowe substancje powierzchniowo czynne może spowodować dezaktywację chloroheksydyny