Polsen 10 mg, 30 tabletek powlekanych

Lek Polsen 10 mg w tabletkach, zawiera jako substancję czynną winian zolpidemu. Lek o nasennym działaniu podobnym do benzodiazepin. Charakteryzuje się szybkim początkiem działania nasennego, które trwa do 6 godzin.

Lek stosuje się w krótkotrwałym, leczeniu bezsenności u osób dorosłych.

Lek stosuje się wyłącznie w leczeniu bezsenności zaburzającej prawidłowe funkcjonowanie lub powodującej znaczne wyczerpanie.

Lek należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem. Nie należy przyjmować leku bezpośrednio po posiłku. Zalecana dawka leku Polsen wynosi 10 mg na 24 godziny. Niektórym pacjentom lekarz może przepisać mniejszą dawkę. Lek Polsen należy przyjmować:

• w pojedynczym podaniu,

• bezpośrednio przed snem.

Pacjent musi zachować okres co najmniej 8 godzin pomiędzy przyjęciem leku a przystąpieniem do wykonywania czynności, które wymagają zwiększonej koncentracji. Nie przekraczać dawki 10 mg na 24 godziny.

U pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów osłabionych zaleca się zmniejszenie dawki leku do 5 mg (połowa tabletki) na dobę ze względu na możliwość zwiększonej wrażliwości na lek. Również u pacjentów z niewydolnością wątroby dawkę należy zmniejszyć do 5 mg ze względu na zmniejszony metabolizm i klirens zolpidemu.

U pacjentów dorosłych w wieku poniżej 65 lat istnieje możliwość zwiększenia dawki do 10 mg, w przypadku dobrego stanu ogólnego oraz w razie jednoczesnej dobrej tolerancji leku. Zwykle okres leczenia powinien wynosić od kilku dni do 2 tygodni. Maksymalny czas trwania leczenia nie powinien przekraczać 4 tygodni W przypadku wrażenia, że działanie leku Polsen jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

Nie należy stosować leku Polsen, jeśli występują:

• nadwrażliwość na zolpidem lub jakikolwiek składnik leku;

• zespół bezdechu sennego;

• miastenia (nużliwość mięśni);

• ciężka niewydolność wątroby;

• ciężka niewydolność oddechowa i zahamowanie ośrodka oddechowego;

• leku nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Pacjenci uzależnieni od leków lub alkoholu obecnie lub w przeszłości powinni zachować szczególną ostrożność ze względu na większe ryzyko przyzwyczajenia i uzależnienia psychicznego. Poniżej przedstawiono ogólne informacje dotyczące stosowania benzodiazepin i innych leków nasennych, które lekarz przepisujący lek powinien wziąć pod uwagę.

Tolerancja, tj. zmniejszenie działania nasennego, może wystąpić po kilku tygodniach stosowania benzodiazepin i leków podobnych do benzodiazepin. Przyjmowanie leku Polsen może prowadzić do uzależnienia psychicznego i fizycznego. Ryzyko to zwiększa się proporcjonalnie do wielkości dawki i długości czasu jej stosowania i jest większe u pacjentów z uzależnieniem od leków lub alkoholu w wywiadzie. W przypadku nagłego zaprzestania zażywania leku u osób uzależnionych fizycznie mogą wystąpić objawy odstawienne, takie jak bóle głowy i mięśni, nasilony lęk i napięcie psychiczne, niepokój, splątanie i drażliwość. W ciężkich przypadkach mogą dodatkowo pojawić się: derealizacja (odczuwanie obcości otoczenia, które odbierane jest jako nierzeczywiste, zmienione), depersonalizacja (poczucie nierealności własnej osobowości), drętwienie i mrowienie kończyn, nadwrażliwość na światło, hałas i dotyk, omamy lub napady drgawek. W czasie stosowania leku może wystąpić bezsenność „z odbicia”. Jest to przemijający zespół charakteryzujący się nasileniem bezsenności. Może być następstwem zaprzestania zażywania leku nasennego. Mogą mu towarzyszyć inne reakcje, jak zmiany nastroju, lęk i niepokój ruchowy. Mogą wystąpić także objawy odstawienne w odstępach pomiędzy kolejnymi dawkami, zwłaszcza gdy dawki te są duże. Wystąpienie objawów odstawiennych jest bardzo prawdopodobne w przypadku nagłego zaprzestania zażywania leku, dlatego należy stopniowo zmniejszać dawkę.

Czas trwania leczenia należy ograniczyć do minimum. Maksymalny czas trwania leczenia nie powinien przekraczać 4 tygodni, włączając w to okres odstawiania leku. Polsen może powodować niepamięć następczą, najczęściej w okresie kilku godzin po przyjęciu leku. Dlatego też w celu uniknięcia tego zjawiska pacjent powinien mieć zapewnioną możliwość 7-8 godzin nieprzerwanego snu.

W trakcie przyjmowania leków uspokajająco-nasennych mogą wystąpić reakcje „paradoksalne”, tj. niepokój, pobudzenie, drażliwość, agresja, urojenia, napady wściekłości, koszmary senne, omamy, psychozy, niewłaściwe zachowanie się i inne zaburzenia zachowania. Objawy te występują częściej u pacjentów w podeszłym wieku. W przypadku wystąpienia powyższych objawów należy skontaktować się z lekarzem. Należy zachować szczególną ostrożność stosując zolpidem u pacjentów z psychozami, stosujących neuroleptyki. Ze względu na działanie rozluźniające mięśnie, istnieje ryzyko upadków i złamań kości w stawie biodrowym, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku, którzy wstają w nocy. Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z przewlekłą niewydolnością oddechową, ponieważ może wystąpić ryzyko depresji oddechowej.

Polsen należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z objawami depresji, gdyż mogą wystąpić skłonności samobójcze. Z powodu możliwości zamierzonego przedawkowania leku, takim pacjentom należy przepisywać najmniejszą potrzebną dawkę leku. Benzodiazepin oraz innych leków podobnych do benzodiazepin nie należy stosować jako jedynych leków w leczeniu depresji lub lęku związanego z depresją (u tych pacjentów może to doprowadzić do samobójstwa).

Zaburzenia psychoruchowe dnia następnego

Następnego dnia po przyjęciu leku Polsen, ryzyko zaburzeń sprawności psychoruchowej, w tym upośledzenie zdolności prowadzenia pojazdów, może być zwiększone jeśli:

• Pacjent przyjął lek w czasie krótszym niż 8 godzin przed czynnościami wymagającymi zwiększonej przytomności umysłu

• Pacjent przyjął dawkę większą niż dawka zalecana

• Pacjent przyjął zolpidem w trakcie leczenia innymi lekami o działaniu hamującym ośrodkowy układ nerwowy lub innymi lekami, które zwiększają stężenie zolpidemu we krwi, podczas spożywania alkoholu lub podczas przyjmowania substancji niedozowolonych

Należy stosować pojedynczą dawkę bezpośrednio przed snem. Nie należy przyjmować kolejnej dawki tej samej nocy. Jeżeli w trakcie stosowania zolpidemu wystąpią jakiekolwiek inne niepokojące objawy, należy przerwać stosowanie leku i porozumieć się z lekarzem. Należy skonsultować się z lekarzem, nawet jeżeli powyższe ostrzeżenia dotyczą sytuacji występujących w przeszłości.

Przed zastosowaniem leku należy poradzić się lekarza. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania leku w ciąży. Dlatego lek nie powinien być stosowany przez kobiety w ciąży, zwłaszcza w pierwszym trymestrze.

W przypadku uzasadnionego stosowania zolpidemu w końcowym okresie ciąży i podczas porodu mogą wystąpić działania niepożądane u noworodka. U noworodków urodzonych przez matki przyjmujące długotrwale lek w końcowym okresie ciąży może wystąpić uzależnienie fizyczne lub zespół odstawienny w okresie pourodzeniowym.

Ze względu na przenikanie zolpidemu w niewielkich ilościach do mleka, nie zaleca się stosowania leku przez kobiety karmiące piersią.

Lek Polsen wywiera duży wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn, może powodować zdarzenia, takie jak „zasypianie za kierownicą”. Następnego dnia po przyjęciu leku Polsen (tak jak innych leków nasennych), może zdarzyć się, że:

• pacjent czuje się ospały, senny, ma zawroty głowy lub jest zdezorientowany,

• pacjent potrzebuje więcej czasu na podjęcie szybkich decyzji (osłabiony refleks),

• pacjent może widzieć niewyraźnie lub podwójnie,

• pacjent może być mniej czujny.

W celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia wymienionych powyżej zdarzeń zaleca się zachowanie przynajmniej 8 godzinnej przerwy, pomiędzy przyjęciem zolpidemu a prowadzeniem pojazdu, obsługiwaniem maszyn oraz pracą na wysokościach.

Nie należy spożywać alkoholu ani substancji psychoaktywnych podczas przyjmowania leku Polsen, gdyż może to nasilić wymienione powyżej działania.

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Po przedawkowaniu zolpidemu mogą wystąpić zaburzenia świadomości o różnym stopniu nasilenia – od wzmożonej senności do lekkiej śpiączki. Objawy te mają charakter odwracalny. W przypadku przedawkowania leku należy wykonać w pierwszej kolejności, w uzasadnionych przypadkach, płukanie żołądka, a następnie zastosować postępowanie objawowe i wspomagające, w tym przetaczanie płynów infuzyjnych, w zależności od potrzeb. W przypadku braku skuteczności lub możliwości płukania żołądka należy podać węgiel aktywowany w celu zmniejszenia wchłaniania leku z przewodu pokarmowego. Należy unikać podawania leków uspokajających nawet w stanach pobudzenia.

W ciężkich stanach należy rozważyć podanie flumazenilu. Pacjent powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą w czasie podawania flumazenilu, gdyż flumazenil może spowodować wystąpienie objawów neurologicznych (drgawki). Zolpidem nie jest usuwany za pomocą hemodializy.

Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, nawet tych, które wydawane są bez recepty. Podczas leczenia nie należy spożywać alkoholu, który może nasilać działanie uspokajające leku. Podczas stosowania zolpidemu z niektórymi lekami może nasilić się senność i zaburzenia psychoruchowe dnia następnego, w tym zaburzenie zdolności prowadzenia pojazdów. Do leków tych należą:

• Leki stosowane w leczeniu niektórych zaburzeń zdrowia psychicznego (leki przeciwpsychotyczne)

• Leki stosowane w leczeniu problemów z zasypianiem (leki nasenne)

• Leki uspokajające lub zmniejszające lęk

• Leki stosowane w leczeniu depresji

• Leki stosowane w leczeniu bólu o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego (narkotyczne leki przeciwbólowe)

• Leki stosowane w leczeniu padaczki

• Leki stosowane w znieczuleniu

• Leki stosowane w leczeniu kataru siennego, wysypek lub w innych alergiach, które to leki mogą wywoływać senność u pacjenta (leki przeciwhistaminowe o działaniu uspokajającym).

Podczas przyjmowania zolpidemu z lekami przeciwdepresyjnymi w tym bupropionem, dezypraminą, fluoksetyną, sertraliną i wenlafaksyną, pacjent może widzieć rzeczy nierzeczywiste (omamy wzrokowe) Nie zaleca się przyjmowania zolpidemu z fluwoksaminą ani cyprofloksacyną.

Inhibitory enzymów mikrosomalnych wątroby, zwłaszcza układu enzymatycznego cytochromu P-450 mogą nasilić działanie leku Polsen. Działanie zolpidemu jest zmniejszone podczas jednoczesnego stosowania z ryfampicyną.

Jak każdy lek, Polsen może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one występują Częstość możliwych działań niepożądanych wymienionych poniżej określono następująco:

• bardzo często: (występują u więcej niż 1 osoby na 10);

• często: (występują u 1 do 10 osób na 100);

• niezbyt często: (występują u 1 do 10 osób na 1 000);

• rzadko: (występują u 1 do 10 osób na 10 000);

• bardzo rzadko: (występują u mniej niż 1 osoby na 10 000);

• nieznana: (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Istnieją dowody na zależność objawów niepożądanych zolpidemu od dawki, szczególnie w odniesieniu do niektórych zdarzeń niepożądanych na ośrodkowy układ nerwowy i przewód pokarmowy. Działania niepożądane wydają się być zależne od indywidualnej wrażliwości pacjentów i występują częściej w ciągu godziny po przyjęciu produktu leczniczego, jeżeli pacjent natychmiast się nie położy lub natychmiast nie zaśnie.

Zaburzenia układu immunologicznego

Częstość nieznana:

• obrzęk naczynioruchowy.

Zaburzenia psychiczne

Częste:

• omamy,

• pobudzenie,

• koszmary senne.

Niezbyt częste:

• splątanie,

• drażliwość.

Częstość nieznana:

• niepokój psychoruchowy,

• agresja,

• urojenia,

• złość,

• psychoza,

• nieprawidłowe zachowania,

• chodzenie we śnie,

• uzależnienie (objawy z odstawienia lub objawy z odbicia mogą występować po zaprzestaniu stosowania produktu leczniczego),

• zaburzenia libido.

Większość wymienionych objawów niepożądanych o charakterze zaburzeń to reakcje paradoksalne.

Zaburzenia układu nerwowego

Częste:

• senność,

• ból głowy,

• zawroty głowy,

• zaostrzenie bezsenności,

• niepamięć wsteczna (objawy amnezji mogą powodować wystąpienie nieodpowiednich zachowań).

Częstość nieznana:

• zaburzenia świadomości.

Zaburzenia oka

Niezbyt częste:

• podwójne widzenie.

Zaburzenia żołądka i jelit

Częste:

• biegunka.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Częstość nieznana:

• zwiększona aktywność enzymów wątrobowych.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Częstość nieznana:

• wysypka,

• świąd,

• pokrzywka.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Częstość nieznana:

• osłabienie siły mięśniowej.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Częste:

• zmęczenie.

Częstość nieznana:

• zaburzenia chodu,

• rozwój tolerancji lekowej,

• upadki (głównie u pacjentów w podeszłym wieku i w przypadku stosowania zolpidemu niezgodnie z zaleceniami).

W przypadku wystąpienia innych działań niepożądanych, niewymienionych w tej ulotce, należy poinformować o nich lekarza.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,

Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309,

e-mail: ndl@urpl.gov.pl

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.