Noqturina, 25 mikrogramów, 30 liofilizatów doustnych

Lek Noqturina 25 mcg w postaci liofilizatu doustnego zawiera desmopresynę, środek o działaniu przeciwdiuretycznym, który zmniejsza wytwarzanie moczu.

Lek Noqturina stosowany jest do leczenia nokturii (potrzeba częstego wstawania w nocy w celu oddania moczu), spowodowanej wielomoczem nocnym (nadmierne wytwarzanie moczu w nocy) u dorosłych.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.

Zalecana dawka to: 

• u kobiet: 25 mikrogramów na dobę, 1 godzinę przed snem, podane podjęzykowo, bez popijania; 

• u mężczyzn: 50 mikrogramów na dobę, 1 godzinę przed snem, podane podjęzykowo, bez popijania.

Lek Noqturina należy umieścić pod językiem, gdzie rozpuszcza się on bez potrzeby popijania wodą.

Instrukcja dotycząca stosowania leku

1. Usunąć całkowicie końcowy pasek blistra poprzez oderwanie go wzdłuż perforacji, zaczynając od rogu z nadrukowanym symbolem ręki.

2. Oderwać jedną jednostkę blistra wzdłuż perforacji.

3. Usunąć folię z oderwanej jednostki blistra, zaczynając od rogu z nadrukowaną strzałką i pociągając folię w kierunku wskazanym przez strzałkę. Nie wyciskać liofilizatu przez folię.

4. Delikatnie wyjąć liofilizat z jednostki blistra. Umieścić liofilizat pod językiem i pozwolić mu się rozpuścić. Nie żuć i nie połykać liofilizatu.

5. Jeśli liofilizat połamie się w trakcie wyjmowania z jednostki blistra na więcej niż dwa kawałki, nie należy przyjmować połamanych kawałków. Należy przyjąć liofilizat z innej jednostki blistra.

Przyjmowanie płynów należy ograniczyć do minimum w czasie od 1 godziny przed przyjęciem leku Noqturina do 8 godzin po przyjęciu leku Noqturina. Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z następujących objawów, należy przerwać leczenie i skontaktować się z lekarzem: ból głowy, nudności, wymioty, zwiększenie masy ciała lub, w ciężkich przypadkach, drgawki.

Lekarz może zalecić wznowienie leczenia. W przypadku wznowienia leczenia konieczne jest ścisłe ograniczenie przyjmowania płynów. Dodatkowo, lekarz będzie uważnie kontrolować stężenie sodu we krwi pacjenta.

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku (65 lat i powyżej)

U pacjentów w wieku 65 lat lub starszych lekarz będzie musiał kontrolować stężenie sodu we krwi pacjenta przed rozpoczęciem leczenia, w pierwszym tygodniu leczenia (4-8 dni po rozpoczęciu leczenia) i ponownie po mniej więcej jednym miesiącu od rozpoczęcia leczenia.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek

Jeśli u pacjenta występuje umiarkowana lub ciężka niewydolność nerek, nie należy stosować leku Noqturina. Należy zwrócić się do lekarza.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

Jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności wątroby należy zwrócić się do lekarza przed zastosowaniem leku Noqturina.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Ten lek jest przeznaczony do stosowania tylko u dorosłych.

Nie stosować leku Noqturina:

• jeśli pacjent ma uczulenie na desmopresynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;

• jeśli u pacjenta występuje polidypsja (nadmierne pragnienie i zwiększone przyjmowanie płynów) lub psychogenna polidypsja (nadmierne pragnienie i zwiększone przyjmowanie płynów spowodowane czynnikami psychologicznymi); 

• jeśli u pacjenta stwierdza się lub podejrzewa niewydolność serca (serce nie jest zdolne do przepompowywania wystarczającej ilości krwi); 

• jeśli u pacjenta występują jakiekolwiek choroby wymagające podawania leków moczopędnych; 

• jeśli u pacjenta występuje umiarkowana lub ciężka niewydolność nerek; 

• jeśli u pacjenta stwierdza się lub stwierdzano w przeszłości hiponatremię (małe stężenie sodu we krwi); 

• jeśli u pacjenta występuje SIADH (nieprawidłowe wydzielanie hormonów).

Opakowanie zawiera 30 liofilizatów doustnych.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Noqturina należy omówić to z lekarzem. Lekarz zachowa ostrożność w następujących przypadkach: 

• jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia czynności pęcherza moczowego i trudności z oddawaniem moczu;

• jeśli pacjent ma 65 lat lub powyżej, gdyż wówczas lekarz będzie musiał kontrolować stężenie sodu we krwi pacjenta

• jeśli pacjent ma małe stężenie sodu we krwi; 

• jeśli u pacjenta występuje stan chorobowy powodujący zaburzenie równowagi wodnej i (lub) elektrolitowej; 

• jeśli u pacjenta występuje stan chorobowy, który może ulec pogorszeniu w wyniku zaburzeń równowagi wodnej i (lub) elektrolitowej; 

• jeśli u pacjenta wystąpi w trakcie leczenia ostra choroba (taka jak uogólnione zakażenie, choroba przebiegająca z gorączką, zapalenie żołądka i jelit), gdyż wówczas lekarz może uznać za konieczne przerwanie leczenia lekiem Noqturina; 

• jeśli u pacjenta występuje mukowiscydoza, choroba wieńcowa serca, nadciśnienie, przewlekła choroba nerek lub stan przedrzucawkowy.

Przyjmowanie płynów należy ograniczyć do minimum w czasie od 1 godziny przed przyjęciem leku Noqturina do 8 godzin po przyjęciu leku Noqturina. Leczenie bez jednoczesnego ograniczenia przyjmowania płynów może prowadzić do nadmiernego zatrzymania wody w organizmie i (lub) nierównowagi elektrolitowej, co może, ale nie musi dawać objawy takie jak ból głowy, nudności, wymioty, zwiększenie masy ciała lub, w ciężkich przypadkach, drgawki.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Lekarz podejmie decyzję, czy pacjentka będąca w ciąży lub karmiąca piersią może stosować ten lek.

Ważne jest, aby w każdym 24 godzinnym okresie pacjent nie przyjmował większej dawki niż przepisana. Szczególną uwagę należy zwrócić na oznaki przewodnienia organizmu (zatrucie wodne), takie jak zwiększenie masy ciała, ból głowy, nudności i, w ciężkich przypadkach, drgawki. W razie zastosowania większej niż zalecana dawki leku Noqturina należy zwrócić się do lekarza.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. W szczególności należy poinformować lekarza o przyjmowaniu następujących leków:

• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, stosowane m.in. do leczenia depresji (takie jak klomipramina, imipramina, dezypramina);

• selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, stosowane m.in. do leczenia depresji lub stanów lękowych (takie jak cytalopram, paroksetyna, sertralina);

• chloropromazyna, która jest lekiem przeciwpsychotycznym stosowanym m.in. do leczenia schizofrenii;

• leki moczopędne (takie jak tiazydy, lub inne rodzaje leków moczopędnych);

• karbamazepina, która jest stosowana m.in. do leczenia choroby afektywnej dwubiegunowej i padaczki; 

• leki przeciwcukrzycowe, stosowane do leczenia cukrzycy typu II (leki z grupy sulfonylomocznika), zwłaszcza chloropropamid;

• niesteroidowe leki przeciwzapalne, stosowane do leczenia bólu i stanów zapalnych (takie jak kwas acetylosalicylowy i ibuprofen); 

• oksytocyna, która jest stosowana podczas porodu; 

• lit, który jest stosowany do leczenia np. choroby afektywnej dwubiegunowej;

• loperamid, który jest stosowany do leczenia biegunki.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Picie nadmiernej ilości płynów może prowadzić do nagromadzenia wody, która w ciężkich przypadkach rozcieńcza zawarty w organizmie sód. Może to stanowić poważne zaburzenie i prowadzić do wystąpienia drgawek. Należy przerwać przyjmowanie leku i natychmiast powiadomić lekarza prowadzącego lub udać się do oddziału pomocy doraźnej, jeśli u pacjenta wystąpi jeden lub więcej z następujących objawów:

• niezwykle silny lub przedłużający się ból głowy,

• splątanie,

• zwiększenie masy ciała o niewyjaśnionej przyczynie,

• nudności lub wymioty.

Do działań niepożądanych należą:

Bardzo częste: mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów:

• suchość w ustach.

Częste: mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów: 

• nudności, złe samopoczucie, osłabienie mięśniowe i splątanie z powodu zmniejszonego stężenia sodu we krwi (hiponatremia), 

• ból głowy, 

• zawroty głowy, 

• nudności, 

• biegunka.

Niezbyt częste: mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów:

• zaparcie, 

• dolegliwości żołądkowe,

• osłabienie,

• obrzęk tkanek w kończynach dolnych (obrzęki obwodowe).

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

Aleje Jerozolimskie 181C,

02-222 Warszawa,

Tel: +48 22 49 21 301, Fax: +48 22 49 21 309;

e-mail: ndl@urpl.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.