Mildronate 500 mg, 60 kapsułek twardych

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak zalecił lekarz lub farmaceuta. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• Kapsułki należy przyjmować doustnie.
• Lek Mildronate można przyjmować z jedzeniem, najlepiej rano.

Dorośli
Zalecana dawka wynosi 500-1000 mg meldonium na dobę. Dawka dobowa może być podzielona na dwie dawki pojedyncze. Maksymalna dawka dobowa wynosi 1000 mg. Czas trwania leczenia wynosi od 4 do 6 tygodni.
Osoby w podeszłym wieku
Pacjenci w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności wątroby i (lub) nerek mogą wymagać mniejszych dawek.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby i (lub) nerek
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i (lub) nerek należy stosować mniejsze dawki.
Należy porozmawiać z lekarzem, jeśli działanie leku Mildronate jest zbyt silne lub za słabe.

Kiedy nie stosować leku Mildronate

• jeśli pacjent ma uczulenie na meldonium dwuwodne lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie, jeśli pacjent stosuje, ostatnio stosował lub może stosować inne leki.
Jeśli tak zaleci lekarz, Mildronate może być stosowany w skojarzeniu z następującymi lekami wpływającymi na układ sercowo-naczyniowy:

• leki przeciwdławicowe (stosowane w leczeniu dławicy),
• leki przeciwzakrzepowe (leki rozrzedzające krew),
• leki przeciwarytmiczne (stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca),
• glikozydy nasercowe (stosowane w leczeniu niewydolności serca),
• leki moczopędne (pomagają zmniejszyć ilość wody w organizmie).

Mildronate może nasilać działanie kilku leków nasercowych, takich jak:

• nitrogliceryna,
• nifedypina,
• beta-adrenolityki,
• leki obniżające ciśnienie tętnicze,
• leki rozszerzające naczynia obwodowe.

Lekarz weźmie to pod uwagę zalecając pacjentowi leczenie Mildronate, ponieważ dawki mogą być zmniejszone.

Jak każdy lek, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Zazwyczaj lek Mildronate jest dobrze tolerowany.
Często występujące (mogą dotyczyć do 1 na 10 osób):

• reakcje alergiczne (rumień, wysypka, świad, obrzęk),
• ból głowy,
• niestrawność (dyskomfort w żołądku, nudności, wymioty, gorzki smak w jamie ustnej).

Bardzo rzadko (mogą dotyczyć do 1 na 10 000 osób):

• zwiększona częstość akcji serca,
• zmniejszenie ciśnienia krwi.

Nieznana (częstość nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych):

• eozynofilia (zwiększona liczba białych krwinek zwanych eozynofilami),
• pobudzenie,
• osłabienie.

Choroby wiodące i współistniejące mogą powodować inne możliwe działania niepożądane, takie jak białkomocz (obecność zwiększonej ilości białka w moczu), zaburzenia czynności wątroby spowodowane niewłaściwą dietą i zmiany nastroju. Związek pomiędzy tymi działaniami a stosowaniem meldonium jest mało prawdopodobny.