Metindol 75 mg, 25 tabletek o przedłużonym uwalnianiu (import równoległy Delfarma)

Produkt pochodzi z importu równoległego. Dowiedz się więcej o imporcie równoległym.

Metindol jest lekiem należącym do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Działa bardzo przeciwzapalnie oraz przeciwbólowo i przeciwgorączkowo.

• ostre reumatoidalne zapalenie stawów,
• zesztywniające zapalenie kręgosłupa,
• choroba zwyrodnieniowa stawów,
• zapalenie stawu biodrowego,
• ostre stany zapalne mięśni szkieletowych,
• ból krzyżowo-lędźwiowego odcinka kręgosłupa,
• stany zapalne tkanek okołostawowych (zapalenie kaletki maziowej, zapalenie ścięgna, zapalenie błony maziowej, zapalenie pochewki ścięgna, zapalenie torebki stawowej),
• stany zapalne, bóle i obrzęki związane z zabiegami ortopedycznymi,
• bolesne miesiączkowanie pierwotne.

Substancją czynną leku jest indometacyna. Jedna tabletka zawiera 75 mg indometacyny.

Pozostałe składniki to: skrobia ziemniaczana, celuloza mikrokrystaliczna, Eudragit RSPO, talk, magnezu stearynian.

• Choroby układu kostno-mięśniowo-stawowego: 1 tabletka o przedłużonym uwalnianiu jeden lub dwa razy na dobę, w zależności od skuteczności i tolerancji leczenia.
• Bolesne miesiączkowanie: 1 tabletka o przedłużonym uwalnianiu jeden raz na dobę od momentu wystąpienia bolesnych skurczów lub krwawienia, przez okres, jaki zwykle trwają.

Metindol nie jest zalecany do stosowania u dzieci ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania.

Pacjenci w podeszłym wieku: u pacjentów z tej grupy wiekowej stosujących indometacynę częstość występowania objawów niepożądanych jest większa, należy więc zachować szczególną ostrożność i stosować najmniejszą dawkę skuteczną przez możliwie najkrótszy czas.

Uwaga: w celu ograniczenia ryzyka wystąpienia podrażnienia przewodu pokarmowego, Metindol powinien być zawsze przyjmowany razem z posiłkiem lub mlekiem.

Leczenie należy rozpoczynać od małych dawek, które w razie potrzeby należy zwiększać. Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych.

Lek Metindol należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• jeśli pacjent ma uczulenie na indometacynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku albo na inne niesteroidowe leki przeciwzapalne;
• jeśli w przeszłości po stosowaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych lub kwasu acetylosalicylowego wystąpiły napady astmy, pokrzywki lub zapalenia błony śluzowej nosa;
• jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność serca, nerek lub wątroby;
• jeśli u pacjenta występuje czynna choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy oraz gdy występowało u niego w przeszłości lub występuje aktualnie uszkodzenie przewodu pokarmowego;
• jeśli u pacjenta występuje obrzęk naczynioruchowy lub polipy nosa;
• gdy pacjentka jest w trzecim trymestrze ciąży.

Opakowanie leku Metindol 75 mg zawiera 25 tabletek oraz ulotkę.

Przed rozpoczęciem stosowania Metindolu należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Należy zachować ostrożność:

•  jeśli występuje zaburzenie czynności wątroby, nerek lub serca, nadciśnienie, niewydolność serca lub stany predysponujące do zatrzymywania płynów w organizmie (np. zespół Conna), cukrzyca, utrata płynów pozakomórkowych (np. rozległe oparzenia, krwawienia) albo sepsa oraz gdy pacjent stosuje dodatkowo leki działające toksycznie na nerki, np. fenacetynę (konieczne może być m.in. okresowe kontrolowanie czynności nerek);
• gdy ryzyko wystąpienia krwawienia jest z jakiegoś powodu zwiększone, np. w wyniku przeprowadzenia zabiegu operacyjnego, choroby krwi itd. (lek Metindol znacznie zwiększa to ryzyko);
• jeśli występuje aktualnie lub występowała w przeszłości astma oskrzelowa (ryzyko wystąpienia skurczu oskrzeli jest wówczas zwiększone);
• gdy pacjent jest w podeszłym wieku (ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych jest wówczas zwiększone);
• jeśli wystąpią lub nasilą się objawy zaburzenia czynności przewodu pokarmowego (konieczne jest wówczas zgłoszenie się do lekarza);
• gdy pacjent poza lekiem Metindol, stosuje również inne leki mogące wpływać niekorzystnie na przewód pokarmowy lub zwiększające ryzyko występowania krwawień, takie jak kortykosteroidy (np. kortyzol), leki przeciwzakrzepowe (np. warfarynę) czy leki przeciwpłytkowe (np. kwas acetylosalicylowy);
• jeśli występują zaburzenia krwawienia, schorzenia psychiatryczne, padaczka lub choroba Parkinsona (lek może je nasilać);
• gdy wystąpi krwawienie z przewodu pokarmowego (należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem);
• jeśli występuje układowy toczeń rumieniowaty lub mieszana choroba tkanki łącznej (ryzyko wystąpienia aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych może być zwiększone);
• jeśli wystąpi choroba zakaźna (indometacyna może maskować objawy takiej choroby, w związku z czym ważne jest, by w jej trakcie szczególnie uważnie stosować się do zaleceń lekarza);
• gdy w trakcie leczenia wykonywane jest szczepienie przy użyciu szczepionki zawierającej żywe mikroorganizmy.

Indometacyna może:

• utrudniać zajście w ciążę (jeżeli pacjentka planuje zajście w ciążę lub ma problemy z zajściem w ciążę, powinna o tym poinformować lekarza);
• zmieniać wyniki niektórych badań laboratoryjnych (zwiększać aktywność enzymów wątrobowych oraz zmieniać wynik tak zwanej próby deksametazonowej).

U pacjentów przyjmujących lek Metindol istnieje ryzyko wystąpienia zmian w obrębie oczu (złogów w obrębie rogówki, zmian w obrębie siatkówki), dlatego w trakcie leczenia konieczne jest wykonywanie okresowych badań okulistycznych (szczególnie u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów), a w przypadku wystąpienia zmian, konieczne może być odstawienie leku.

Przyjmowanie takich leków, jak Metindol może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka ataku serca (zawał serca) lub udaru. Ryzyko to zwiększa długotrwałe przyjmowanie dużych dawek leku. Nie należy stosować większych dawek i dłuższego czasu leczenia niż zalecane. W przypadku kłopotów z sercem, przebytego udaru, lub podejrzewania, że występuje ryzyko tych zaburzeń (np. podwyższone ciśnienie krwi, cukrzyca, zwiększone stężenie cholesterolu, palenie tytoniu) należy omówić sposób leczenia z lekarzem lub farmaceutą.

Aby zmniejszyć ryzyko działań niepożądanych, lek Metindol należy stosować w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów.

Należy unikać jednoczesnego stosowania dwóch lub więcej niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

• Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, brak łaknienia, wymioty, zapalenie błony śluzowej żołądka, bóle w nadbrzuszu, bóle brzucha, zaparcie, biegunka, silne wzdęcia, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, owrzodzenia mogące wystąpić w każdym odcinku przewodu pokarmowego (mogące powodować nawet zwężenie lub niedrożność przewodu pokarmowego), krwawienie z esicy (nawet bez wyraźnego owrzodzenia lub uchyłka) lub przedziurawienie istniejącej nieprawidłowości esicy (takiej jak rak czy uchyłek), nasilenie bólu brzucha lub zaostrzenie choroby u pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego lub chorobą Leśniowskiego-Crohna (lub wystąpienie tej patologii) i lokalnym zapaleniem jelita, owrzodzenia żołądka i (lub) dwunastnicy oraz krwawienie z przewodu pokarmowego i przedziurawienie przewodu pokarmowego (niekiedy prowadzące do śmierci), szczególnie u starszych pacjentów; w przypadku wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego lek Metindol należy odstawić.
• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: zastój żółci, żółtaczka i zapalenie wątroby (niekiedy prowadzące do śmierci).
• Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy, uczucie pustki w głowie (bólowi głowy można zapobiegać rozpoczynając leczenie od małej dawki indometacyny i zwiększając ją powoli) – objawy te zwykle przemijają w trakcie dalszego leczenia lub po zmniejszeniu dawek indometacyny, jeśli jednak pomimo zmniejszenia dawek ból głowy utrzymuje się, lek należy odstawić; aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (szczególnie u pacjentów ze schorzeniami autoimmunologicznymi, takimi jak toczeń rumieniowaty czy mieszana choroba tkanki łącznej) z takimi objawami, jak sztywność karku, bóle głowy, nudności, wymioty, gorączka czy zaburzenia orientacji; zawroty głowy, zaburzenia mowy, omdlenia, śpiączka, obrzęk mózgu, nerwowość, stan splątania, senność, drgawki, parestezje (uczucie mrowienia, drętwienia), neuropatia obwodowa (uszkodzenie nerwów), ruchy mimowolne, nasilenie napadów padaczki, parkinsonizm (objawy te najczęściej są przemijające i przemijają w trakcie leczenia, niekiedy powodują jednak konieczność przerwania leczenia).
• Zaburzenia psychiczne: dezorientacja, bezsenność, depersonalizacja, omamy, depresja, uczucie niepokoju, pobudzenie, inne zaburzenia psychiczne (objawy te najczęściej są przemijające i przemijają w trakcie leczenia, niekiedy powodują jednak konieczność przerwania leczenia).
• Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: uczucie zmęczenia, złe samopoczucie, bóle w klatce piersiowej, nadmierne pocenie się, obrzęki.
• Zaburzenia serca: szybkie bicie serca, zaburzenia rytmu serca, kołatanie serca, niewydolność serca.
• Zaburzenia naczyniowe: nadciśnienie, niedociśnienie, uderzenia gorąca, zapalenie naczyń.
• Zaburzenia nerek i dróg moczowych: krwiomocz, białkomocz, śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczycowy i niewydolność nerek, pogorszenie czynności nerek u pacjentów z upośledzeniem czynności wątroby, nerek i (lub) wątroby.
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: świąd, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, nadwrażliwość na światło, rumień guzowaty, wysypka, złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona (zmiany rumieniowo-pęcherzowo-nadżerkowe lokalizujące się głównie w obrębie błon śluzowych), rumień wielopostaciowy, toksyczna nekroliza naskórka (rodzaj ciężkiego uszkodzenia skóry), utrata włosów, nasilenie łuszczycy.
• Zaburzenia ucha i błędnika: szumy uszne, zaburzenia słuchu, głuchota.
• Zaburzenia oka: nieostre widzenie, zapalenie nerwu wzrokowego, podwójne widzenie, ból oczodołu i okolicy oczodołu. U niektórych pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów długotrwale przyjmujących indometacynę obserwowano obecność złogów w obrębie rogówki oraz zmiany w obrębie siatkówki i plamki (jednak podobne objawy odnotowano również u pacjentów nie przyjmujących tego leku).
• Zaburzenia układu immunologicznego: niespecyficzne reakcje alergiczne i anafilaksja, zwiększona reaktywność układu oddechowego, w tym astma, nasilenie astmy, skurcz oskrzeli i duszność, reakcje skórne, w tym różnego rodzaju wysypki, świąd, pokrzywka, plamica, obrzęk naczynioruchowy, dermatozy z tworzeniem pęcherzy i złuszczaniem się naskórka (w tym rumień wielopostaciowy i nekroliza naskórka).
• Badania diagnostyczne: zwiększenie stężenia mocznika we krwi, cukromocz, zwiększenie stężenia enzymów wątrobowych.
• Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: zwiększone stężenie glukozy we krwi, zwiększone stężenie potasu we krwi.
• Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: eozynofilia płucna, krwawienie z nosa, skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą lub innymi chorobami alergicznymi w wywiadzie.
• Zaburzenia krwi i układu chłonnego: zmniejszenie ilości płytek krwi, białych krwinek, granulocytów obojętnochłonnych, niedokrwistość aplastyczna i hemolityczna, brak granulocytów, zahamowanie czynności szpiku kostnego, zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego i związane z nim wybroczyny, siniaki, plamica. U niektórych pacjentów może wystąpić niedokrwistość spowodowana krwawieniem z przewodu pokarmowego (jawnym lub nie).
• Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: krwawienie z dróg rodnych, zmiany w obrębie piersi (powiększenie piersi, zwiększona tkliwość piersi, ginekomastia - powiększenie piersi u mężczyzn).
• Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: osłabienie mięśni, przyspieszenie procesów degeneracyjnych chrząstki.

Wystąpieniu objawów dotyczących przewodu pokarmowego można często zapobiec przyjmując produkt leczniczy razem z posiłkiem lub mlekiem.

W związku z leczeniem NLPZ (niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi) zgłaszano występowanie nadciśnienia i niewydolności serca.

Przyjmowanie takich leków, jak Metindol może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka ataku serca (zawału serca) lub udaru.