Hydroxyzinum Espefa 10 mg/5 ml, syrop, 150 g

Lek Hydroxyzinum Espefa zawiera jako substancję czynną chlorowodorek hydroksyzyny.

Działa przeciwhistaminowo (zmniejszenie objawów alergicznych), uspokajająco i przeciwlękowo. Uważa się, że jego działanie związane jest z wpływem na przekaźnictwo nerwowe histaminy, dopaminy i acetylocholiny.

• leczenie lęku;
• objawowe leczenie świądu;
• przygotowanie pacjentów do zabiegów chirurgicznych.

Substancją czynną leku jest hydroksyzyny chlorowodorek. 5 ml syropu (łyżeczka) zawiera 10 mg hydroksyzyny chlorowodorku.

Pozostałe składniki (substancje pomocnicze) to: sacharoza, powidon, sodu benzoesan, glikol propylenowy, aromat pomarańczowy, mentol, woda oczyszczona.

Lek Hydroxyzinum Espefa należy stosować w najmniejszej skutecznej dawce. Czas leczenia powinien być możliwie jak najkrótszy.

Lek stosuje się doustnie.

Zalecana dawka to:

Dorośli:

• W leczeniu lęku: 50 mg na dobę w 2 lub 3 dawkach podzielonych.
• W objawowym leczeniu świądu: leczenie rozpocząć od dawki 25 mg przed snem. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 25 mg, 3 lub 4 razy na dobę.
• W premedykacji przed zabiegami chirurgicznymi: 50 mg do 100 mg jednorazowo.

Stosowanie u dzieci i młodzieży:

• W objawowym leczeniu świądu: od 12 miesięcy: 1 mg/ kg mc. na dobę do 2 mg/ kg mc. na dobę w dawkach podzielonych.
• W premedykacji przed zabiegami chirurgicznymi: 0,6 mg/kg masy ciała jednorazowo.

• U dorosłych i dzieci o masie ciała powyżej 40 kg, maksymalna dawka dobowa we wszystkich wskazaniach wynosi 100 mg.
• U osób w podeszłym wieku, maksymalna dawka dobowa wynosi 50 mg.
• U dzieci o masie ciała do 40 kg, maksymalna dawka dobowa wynosi 2 mg/kg mc./dobę.
• Dawkowanie należy dostosowywać indywidualnie, w zalecanym zakresie dawek, w zależności od reakcji pacjenta na leczenie.

Lek Hydroxyzinum Espefa należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na substancję czynną, cetyryzynę, inne pochodne piperazyny, aminofilinę lub etylenodiaminę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli u pacjenta stwierdzono porfirię;
• u kobiet w ciąży i podczas karmienia piersią;
• jeśli EKG (elektrokardiogram) pacjenta wykazuje zaburzenia rytmu serca zwane wydłużeniem odcinka QT;
• jeśli u pacjenta występuje lub występowała choroba układu krążenia lub jeśli częstość akcji serca jest bardzo mała;
• jeśli pacjent ma małe stężenie elektrolitów (np. małe stężenie potasu lub magnezu);
• jeśli pacjent przyjmuje niektóre leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca lub leki, które mogą wpływać na rytm serca;
• jeśli ktoś z rodziny pacjenta zmarł nagle z powodu choroby serca.

Butelka syropu Hydroxyzinum Espefa o pojemności 125 ml zawiera 150 g syropu.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Hydroxyzinum Espefa należy omówić to z lekarzem:

• jeśli u pacjenta występuje zwiększona skłonność do drgawek;
• jeśli pacjent ma jaskrę;
• jeśli u pacjenta stwierdzono utrudniony odpływ moczu z pęcherza moczowego;
• jeśli pacjent ma osłabioną perystaltykę przewodu pokarmowego;
• jeśli u pacjenta stwierdzono nużliwość mięśni lub otępienie;
• jeśli u pacjenta stwierdzono znane czynniki predysponujące do wystąpienia zaburzeń rytmu serca;
• jeśli pacjent stosuje inne leki.

Stosowanie leku Hydroxyzinum Espefa może być związane ze zwiększonym ryzykiem zaburzeń rytmu serca, które mogą zagrażać życiu. Dlatego należy powiedzieć lekarzowi o wszelkich zaburzeniach serca oraz o przyjmowaniu jakichkolwiek innych leków, również tych, które wydawane są bez recepty.

Jeśli podczas stosowania leku Hydroxyzinum Espefa wystąpią objawy ze strony serca, takie jak szybkie bicie serca (palpitacje), trudności z oddychaniem, utrata przytomności, należy natychmiast zgłosić się do lekarza. Należy także przerwać leczenie hydroksyzyną.

Należy unikać stosowania leku Hydroxyzinum Espefa z alkoholem lub z lekami uspokajającymi, gdyż hydroksyzyna nasila ich działanie.

W celu uniknięcia wpływu na wyniki testów alergicznych lub test prowokacji dooskrzelowej metacholiną, należy przerwać stosowanie leku przynajmniej 5 dni przed ich wykonaniem.

Lek Hydroxyzinum Espefa zawiera sacharozę. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

• Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
• Nie należy stosować leku w okresie ciąży oraz w trakcie porodu.
• Nie należy stosować leku w okresie laktacji, gdyż prawdopodobnie przenika do mleka kobiecego.

Lek Hydroxyzinum Espefa może zaburzać zdolność reakcji i koncentracji. W związku z tym, w czasie jego stosowania nie powinno się prowadzić pojazdów mechanicznych i wykonywać czynności wymagających pełnej sprawności psychofizycznej.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Dotyczy to także leków wydawanych bez recepty. Lek Hydroxyzinum Espefa może wpływać na działanie innych leków. Inne leki mogą wpływać na działanie leku Hydroxyzinum Espefa.

Należy zwłaszcza poinformować o przyjmowaniu: leków przeciwbólowych, leków nasennych i uspokajających, leków przeciwdepresyjnych z grupy imipraminy, leków przeciwskurczowych, leków przeciw chorobie Parkinsona, dyzopiramidu (lek przeciwarytmiczny), leków stosowanych w zaburzeniach psychicznych z grupy fenotiazyny, w niedociśnieniu, chorobie wrzodowej (cymetydyna zmienia metabolizm leku), flekainidu (lek przeciwarytmiczny), tiorydazyny (lek stosowany m.in. w schizofrenii).

Nie należy przyjmować leku Hydroxyzinum Espefa jeśli pacjent przyjmuje leki stosowane w leczeniu:

• zakażeń bakteryjnych (np. antybiotyki, takie jak erytromycyna, moksyfloksacyna, lewofloksacyna);
• zakażeń grzybiczych (np. pentamidyna);
• chorób serca lub wysokiego ciśnienia krwi (np. amiodaron, chinidyna, dyzopiramid, sotalol);
• psychoz (np. haloperydol);
• depresji (np. cytalopram, escytalopram);
• chorób układu pokarmowego (np. prukalopryd);
• alergii;
• malarii (np. meflochina);
• raka (np. toremifen, wandetanib);
• uzależnień od leków lub silnego bólu (metadon).

Należy unikać jednoczesnego podawania hydroksyzyny i leków z grupy inhibitorów cholinoesterazy (leki stosowane m.in. w chorobie Alzheimera) oraz monoaminooksydazy (MAO) – leki stosowane m.in. w depresji.

Hydroksyzyna osłabia zwiększające ciśnienie krwi działanie adrenaliny oraz działanie przeciwdrgawkowe fenytoiny.

Należy unikać jednoczesnego stosowania leku Hydroxyzinum Espefa z alkoholem lub innymi środkami uspokajającymi, gdyż lek nasila ich działanie.

Jak każdy lek, lek Hydroxyzinum Espefa może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Bardzo często (występują u więcej niż 1 osoby na 10):

• senność.

Często (występują u 1 do 10 osób na 100):

• suchość w jamie ustnej,
• zmęczenie,
• ból głowy,
• nadmierne uspokojenie.

Niezbyt często (występują u 1 do 10 osób na 1 000):

• nudności,
• złe samopoczucie,
• gorączka,
• zawroty głowy,
• bezsenność,
• drżenie głowy lub ciała,
• pobudzenie,
• splątanie.

Rzadko (występują u 1 do 10 osób na 10 000):

• częstoskurcz serca,
• zaburzenia akomodacji (objawiające się nieostrym widzeniem),
• niewyraźne widzenie,
• zaparcia,
• wymioty,
• reakcje nadwrażliwości ze strony układu immunologicznego,
• nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby,
• drgawki,
• nieskoordynowane i niezależne od woli ruchy kończyn lub całego ciała,
• dezorientacja,
• omamy,
• zatrzymanie moczu,
• świąd,
• wysypka rumieniowa,
• wysypka grudkowo-plamkowa,
• pokrzywka,
• zapalenie skóry,
• niedociśnienie.

Bardzo rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):

• wstrząs anafilaktyczny (jego objawy to: duszność, obrzęk krtani i gardła, świąd skóry i jej zaczerwienienie, ból głowy, uczucie „ucisku”, zawroty głowy, znaczne osłabienie, aż do utraty przytomności włącznie; w ciężkich przypadkach może zagrażać życiu),
• skurcz oskrzeli,
• obrzęk naczynioruchowy,
• wzmożona potliwość,
• utrwalona wysypka polekowa.

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes (częstoskurcz komorowy),
• wydłużenie odcinka QT,
• zwiększenie masy ciała.

Należy przerwać przyjmowanie leku i natychmiast zgłosić się do lekarza, jeśli u pacjenta wystąpią zaburzenia rytmu serca, takie jak szybkie bicie serca (palpitacje), trudności z oddychaniem, utrata przytomności.