Aciclovir Aurovitas 400 mg, 30 tabletek

Substancją czynną leku Aciclovir Aurovitas jest acyklowir. Należy on do grupy leków nazywanych przeciwwirusowymi. Hamuje namnażanie chorobotwórczych dla człowieka wirusów.

• leczenie zakażeń wywołanych przez wirus ospy wietrznej i półpaśca;
• leczenie opryszczki warg, opryszczki narządów płciowych i innych zakażeń wywołanych przez wirus opryszczki pospolitej;
• zapobieganie nawrotom opryszczki pospolitej;
• zapobieganie zakażeniom wywołanym przez wirus opryszczki u osób ze zmniejszoną odpornością, co oznacza, że ich organizm słabiej zwalcza zakażenia.

• Substancją czynną leku jest acyklowir. Każda tabletka zawiera 400 mg acyklowiru.
• Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna (typ 101), karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), powidon K 30, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Stosowanie leku:

• Lek stosuje się doustnie.
• Tabletkę należy połknąć w całości popijając niewielką ilością wody.
• Należy rozpocząć stosowanie leku Aciclovir Aurovitas tak szybko jak to możliwe.

Dawka leku Aciclovir Aurovitas będzie zależała od tego na co ten lek został przepisany. Lekarz omówi przyjmowanie leku z pacjentem. W razie konieczności, dostępne są również tabletki o mocy 200 mg.

Leczenie ospy wietrznej i półpaśca

• Zazwyczaj stosowana dawka to dwie tabletki o mocy 400 mg przyjmowane pięć razy na dobę.
• Należy zachować 4 godzinny odstęp pomiędzy kolejnymi dawkami.
• Sugerowany czas przyjmowania to: 7:00, 11:00, 15:00, 19:00 i 23:00.
• Należy przyjmować lek Aciclovir Aurovitas przez siedem dni.

Leczenie opryszczki warg i opryszczki narządów płciowych

• Zazwyczaj stosowana dawka to jedna tabletka o mocy 200 mg przyjmowana pięć razy na dobę.
• Należy zachować 4 godzinny odstęp pomiędzy kolejnymi dawkami.
• Sugerowany czas przyjmowania to: 7:00, 11:00, 15:00, 19:00 i 23:00.
• Należy przyjmować lek Aciclovir Aurovitas przez pięć dni lub dłużej jeśli zaleci tak lekarz.

Zapobieganie nawrotom opryszczki pospolitej

• Zazwyczaj stosowana dawka to jedna tabletka o mocy 200 mg przyjmowana cztery razy na dobę.
• Należy zachować 6-godzinny odstęp pomiędzy kolejnymi dawkami.
• Należy przyjmować lek Aciclovir Aurovitas tak długo jak zaleci to lekarz.

Zapobieganie zakażeniom wywołanym przez wirus opryszczki u osób ze zmniejszoną odpornością, co oznacza, że ich organizm słabiej zwalcza zakażenia

• Zazwyczaj stosowana dawka to jedna tabletka o mocy 200 mg przyjmowana cztery razy na dobę.
• Należy zachować 6 godzinny odstęp pomiędzy kolejnymi dawkami.
• Należy przyjmować lek Aciclovir Aurovitas tak długo jak zaleci to lekarz.

Lekarz może dostosować dawkę leku Aciclovir Aurovitas, jeśli:

• jest ona przeznaczona dla dziecka;
• pacjent ma powyżej 65 lat;
• pacjent ma choroby nerek.

Jeśli pacjent ma choroby nerek, podczas przyjmowania leku Aciclovir Aurovitas istotne jest, aby spożywać duże ilości płynów. Jeśli którakolwiek z powyższych okoliczności dotyczy pacjenta, przed zastosowaniem leku Aciclovir Aurovitas należy skonsultować się z lekarzem.

• Jeśli pacjent ma uczulenie na acyklowir, walacyklowir lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
• Nie należy stosować leku Aciclovir Aurovitas jeśli powyższe okoliczności dotyczą pacjenta. Jeśli pacjent nie ma pewności, należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem stosowania leku Aciclovir Aurovitas.

30 tabletek

Przed rozpoczęciem stosowania leku Aciclovir Aurovitas należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą jeśli:

• pacjent ma choroby nerek;
• pacjent ma powyżej 65 lat.

W przypadku wątpliwości czy powyższe okoliczności dotyczą pacjent , należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przez rozpoczęciem stosowania leku Aciclovir Aurovitas. Bardzo istotne jest spożywanie dużej ilości wody podczas stosowania leku Aciclovir Aurovitas.

Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na każdą tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Niektóre działania niepożądane, takie jak uczucie senności lub senność, mogą upośledzać zdolność koncentracji i szybkość reakcji. Zanim pacjent zdecyduje się na prowadzenie pojazdu lub obsługę maszyn powinien upewnić się, że lek w ten sposób na niego nie działa.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, również bez recepty, włączając w to leki ziołowe.

W szczególności należy poinformować lekarza lub farmaceutę o przyjmowaniu któregokolwiek z następujących leków:

• probenecydu stosowanego w leczeniu dny;
• cymetydyny stosowanej w leczeniu wrzodów żołądka;
• mykofenolanu mofetylu, stosowanego w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepionych narządów.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Reakcje alergiczne (może wystąpić nie częściej niż u 1 na 1000 pacjentów)

Jeśli wystąpi reakcja alergiczna, należy przerwać przyjmowanie leku Aciclovir Aurovitas i natychmiast skontaktować się z lekarzem. Objawy mogą obejmować:

• wysypkę, swędzenie lub pokrzywkę na skórze;
• obrzęk twarzy, warg, języka lub innych części ciała;
• duszność, świszczący oddech lub problemy z oddychaniem;
• upadek (omdlenie).

Inne działania niepożądane:

Często (może wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• bóle;
• zawroty głowy;
• nudności lub wymioty;
• biegunka;
• bóle brzucha;
• świąd; 
• wysypka;
• reakcja skórna pojawiająca się po narażeniu na działanie światła słonecznego (nadwrażliwość na światło);
• swędzenie;
• zmęczenie;
• gorączka o niewyjaśnionej przyczynie i uczucie omdlenia, szczególnie podczas wstawania.

Niezbyt często (może wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów):

• swędząca wysypka, która przypomina pokrzywkę;
• wypadanie włosów.

Rzadko (może wystąpić nie częściej niż u 1 na 1 000 pacjentów):

• wpływ na niektóre wyniki badań krwi i moczu;
• zwiększona aktywność enzymów wątrobowych we krwi.

Bardzo rzadko (może wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• zmniejszenie liczby krwinek czerwonych (anemia);
• zmniejszenie liczby krwinek białych (leukopenia);
• zmniejszenie liczby płytek krwi (komórek wspomagających krzepnięcie krwi) (małopłytkowość);
• uczucie osłabienia;
• pobudzenie lub stan dezorientacji;
• drżenia lub niezborność ruchów;
• omamy;
• drgawki;
• uczucie senności lub senność;
• chwiejny chód i brak koordynacji ruchowej;
• trudności w mówieniu;
• niemożność logicznego myślenia lub oceny sytuacji;
• utrata przytomności (śpiączka);
• paraliż części lub całego ciała;
• zaburzenia zachowania, mowy i ruchów gałek ocznych;
• sztywny kark i wrażliwość na światło;
• zapalenie wątroby;
• zażółcenie skóry i białek oczu (żółtaczka);
• choroby nerek - oddawanie małych ilości moczu lub brak oddawania moczu; −
• l w dolnej części pleców, w plecach w okolicy nerek lub tuż nad biodrem (ból nerek).