Zentel 400 mg, 1 tabletka do rozgryzania i żucia (import równoległy Delfarma)

Produkt pochodzi z importu równoległego. Dowiedz się więcej o imporcie równoległym.

Zentel zawiera albendazol – substancję czynną o działaniu przeciwrobaczym (przeciwpasożytniczym).
Albendazol działa na pasożyty (robaki) i ich larwy, uniemożliwiając im wchłanianie cukrów (glukozy), przez co tracą one energię i giną. Działa także na jaja pasożytów.

Zentel jest lekiem stosowanym w leczeniu chorób powodowanych przez pasożyty (robaki), takich jak:

• zarażenie owsikiem ludzkim (owsica);
• zarażenie tęgoryjcem dwunastniczym (ankylostomatoza);
• zarażenie tęgoryjcem amerykańskim (nekatorioza);
• zarażenie węgorkiem jelitowym (strongyloidoza);
• zarażenie glistą ludzką (glistnica);
• zarażenie włosogłówką ludzką (trichuroza);
• zarażenie tasiemcem (tasiemczyca).

Substancją czynną leku jest albendazol. Każda tabletka zawiera 400 mg albendazolu. 

Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, skrobia kukurydziana, kroskarmeloza sodowa, powidon, sodu laurylosiarczan, żółcień pomarańczowa w postaci laku, sacharyna sodowa, magnezu stearynian, kompozycja smakowo-zapachowa waniliowa (zawiera maltodekstrynę, alkohol benzylowy, alkohol anyżowy i balsam peruwiański), kompozycja smakowo-zapachowa passiflory, kompozycja smakowo-zapachowa pomarańczowa.

Lek Zentel należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.  W razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.
Jeśli konieczne jest przyjęcie więcej niż jednej dawki, należy ją przyjmować codziennie o tej samej porze.

Dawkowanie:

• Zarażenie owsikami, tęgoryjcem, glistą ludzką lub włosogłówką
• Jedna tabletka 400 mg, przyjęta jeden raz.

Zarażenie tasiemcem lub węgorkiem jelitowym:

• Jedna tabletka 400 mg raz na dobę, przez trzy kolejne dni.
• Jeśli pacjent nie został wyleczony, lekarz może zdecydować o przeprowadzeniu ponownej kuracji po upływie trzech tygodni.
• W przypadku wrażenia, że działanie leku Zentel jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

Sposób podawania:
Lek Zentel można przyjmować z jedzeniem lub bez.

Tabletki Zentel można połykać w całości, popijając wodą. W razie trudności z połykaniem całych tabletek, można je rozkruszyć, rozgryźć lub żuć, popijając niewielką ilością wody.

Dla dzieci i pacjentów mających trudności z połykaniem tabletek możliwe jest zastosowanie leku w innej postaci (lek Zentel dostępny jest także w postaci zawiesiny).
Nie jest konieczne podawanie leku na czczo ani po przeczyszczeniu przewodu pokarmowego.

• Jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie na albendazol lub którykolwiek z pozostałych składników leku.
• Jeżeli pacjentka jest w ciąży lub podejrzewa, że może być w ciąży.

1 tabletka do rozgryzania i żucia.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Zentel należy omówić to z lekarzem:

• jeśli pacjentka karmi piersią (patrz Ciąża i karmienie piersią),
• jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek lub wątroby,
• jeśli pacjent jest w podeszłym wieku.

Jeśli podczas stosowania leku Zentel wystąpią co najmniej dwa z następujących objawów:

• bóle głowy (które mogą być silne),
• drgawki,
• nudności,
• wymioty,
• zaburzenia widzenia, 

należy natychmiast zwrócić się do lekarza.

Powyższe objawy mogą być powodowane przez obumieranie pasożytów znajdujących się w mózgu.
U niektórych osób leczonych z powodu zarażeń pasożytniczych może występować równocześnie rzadkie, ale poważne zarażenie mózgu, spowodowane przez tasiemce: tak zwana wągrzyca ośrodkowego układu nerwowego. Pacjent może nie wiedzieć, że ma to zarażenie, a podanie leku Zentel może je ujawnić.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u 1 do 10 na 1000 pacjentów):

• ból głowy, zawroty głowy
• nudności, wymioty, ból brzucha, biegunka.

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u 1 do 10 na 10 000 pacjentów):

• objawy nadwrażliwości (np. wysypka, pokrzywka, świąd).

Rzadkie objawy niepożądane, które mogą uwidocznić się w badaniach krwi:

• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów):
ciężkie reakcje skórne

• rumień wielopostaciowy, objawiający się wysypką, która może być pęcherzowa i wygląda jak małe tarcze strzelnicze (ciemne kropki w centrum, otoczone przez bledszy obszar z ciemnym pierścieniem dookoła)
• zespół Stevensa-Johnsona - ciężka, obejmująca duży obszar wysypka z pęcherzami i łuszczącą się skórą, występująca zwłaszcza dookoła ust, nosa, oczu i narządów płciowych.

Jeśli u pacjenta wystąpią powyższe objawy, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.