Vilantrin, 500 mg, 10 globulek

Vilantrin jest lekiem zawierającym metronidazol o działaniu przeciwbakteryjnym i przeciwpierwotniakowym i ma postać globulek dopochwowych.

Lek Vilantrin jest wskazany do miejscowego leczenia: 

rzęsistkowicy wywołanej przez Trichomonas vaginalis; 

bakteryjnego zapalenia pochwy wywołanego przez Gardnerella vaginalis, Bacteroides spp., Mycoplasma hominis.

Substancją czynną leku jest metronidazol. Jedna globulka dopochwowa zawiera 500 mg metronidazolu. Substancja pomocnicza to tłuszcz stały.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dorośli i młodzież (w wieku 12-18 lat):
Zalecana dawka to:
Dopochwowo 1 globulka (500 mg) na noc przez 10 dni.

Uwaga:
Leczenie rzęsistkowicy przeprowadza się jednocześnie u obojga partnerów seksualnych, gdyż bezobjawowa rzęsistkowica u mężczyzny jest częstym źródłem ponownego zakażenia u kobiet. W przypadku bakteryjnego zapalenia pochwy jednoczesne leczenie u mężczyzn zasadniczo nie jest konieczne.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Vilantrin
W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy skontaktować się z lekarzem.

Pominięcie zastosowania leku Vilantrin
W razie pominięcia dawki leku należy przyjąć pominiętą dawkę możliwie jak najszybciej. Następnie zaaplikować kolejną dawkę leku o zwykłej porze stosowania. Jeśli jednak oznaczałoby to zastosowanie dwóch dawek w krótkim odstępie czasu, nie zaleca się przyjmować pominiętej dawki leku. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

• Jeśli u pacjentki występuje nadwrażliwość (uczulenie) na metronidazol, inne pochodne 5- nitroimidazolu lub na substancję pomocniczą.
• Jeśli pacjentka jest w pierwszym trymestrze ciąży.

10 globulek

Przed rozpoczęciem stosowania leku Vilantrin należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Lek Vilantrin należy stosować ostrożnie u pacjentek:

• z czynną chorobą ośrodkowego układu nerwowego (np. u chorych na padaczkę), 
• z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub encefalopatią wątrobową, 
• z nieprawidłowym składem krwi - leukopenią (zmniejszenie liczby krwinek białych) lub jej występowaniem kiedykolwiek w przeszłości.

Vilantrin może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych (AspAT, AlAT, LDH, triglicerydy, leukocyty, heksokinaza glukozy).

Podczas stosowania leku Vilantrin może zwiększyć się skłonność do zapalenia szyjki macicy lub pochwy wywołanego drożdżakami.

Podczas stosowania leku Vilantrin i co najmniej dwa dni po zakończeniu leczenia nie należy spożywać alkoholu, ze względu na ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Podczas stosowania leków zawierających metronidazol u pacjentów z zespołem Cockayne’a, odnotowano przypadki ciężkiej hepatotoksyczności (ostrej niewydolności wątroby), w tym przypadki zakończone zgonem. U pacjentów z zespołem Cockayne’a lekarz powinien w trakcie leczenia metronidazolem oraz po jego zakończeniu kontrolować czynność wątroby. Jeśli u pacjentki wystąpią niżej wymienione objawy, należy natychmiast poinformować o tym lekarza i przerwać przyjmowanie metronidazolu:

• ból brzucha, jadłowstręt, nudności, wymioty, gorączka, złe samopoczucie, uczucie zmęczenia, żółtaczka, ciemna barwa moczu, kleiste lub rzadkie stolce lub świąd skóry.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie wolno stosować tego leku w pierwszym trymestrze ciąży (jeśli kobieta mogła zajść w ciążę, należy wykonać test ciążowy przed rozpoczęciem stosowania leku). W drugim i trzecim trymestrze ciąży lek może być zastosowany jedynie wtedy, gdy w opinii lekarza jest to konieczne, a inne metody leczenia są nieskuteczne lub przeciwwskazane.

Nie należy stosować tego leku w okresie karmienia piersią, ponieważ metronidazol przenika do mleka matki. Gdy istnieje konieczność zastosowania leku należy przerwać karmienie piersią.

Nie ma danych dotyczących wpływu leku Vilantrin na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich lekach stosowanych przez pacjentkę obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjentka planuje stosować. W szczególności należy poinformować lekarza o przyjmowaniu: 

• leków zwiększających aktywność enzymów wątrobowych, np. leków przeciwpadaczkowych (fenobarbital, fenytoina); 
• leków zmniejszających aktywność enzymów wątrobowych, np. leku stosowanego w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy (cymetydyna); 
• leków przeciwzakrzepowych - pochodnych kumaryny (np. warfaryna); 
• leku stosowanego w zaburzeniach afektywnych dwubiegunowych, w stanach maniakalnych oraz w zaburzeniach depresyjnych nawracających (lit); 
• leku stosowanego w leczeniu alkoholizmu (disulfiram). Nie należy stosować leku Vilantin podczas kuracji disulfiramem i po 2 tygodniach od jej zakończenia.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Podczas stosowania leku Vilantrin mogą wystąpić następujące działania niepożądane: 

• zaburzenia układu rozrodczego, takie jak zakażenia grzybicze (Candida) w okolicy narządów płciowych; 
• uczucie metalicznego smaku w ustach, suchość w jamie ustnej, zapalenie języka; 
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, ból brzucha; 
• ból głowy; 
• ciemne zabarwienie moczu (z powodu metabolitów metronidazolu); 
• pieczenie podczas oddawania moczu; 
• zapalenie sromu; 
• podrażnienie, świąd, obrzęk, nadmierna wrażliwość pochwy.

Podczas ogólnoustrojowego podawania metronidazolu występowały zmiany, które mogą wystąpić również po podaniu dopochwowym (m.in.: zmiany w obrębie skóry i tkanki podskórnej, takie jak reakcje skórne (pokrzywka); dysfunkcje móżdżku; zaburzenia świadomości; drgawki). Należy przerwaćleczenie tym lekiem w przypadku wystąpienia objawów neurologicznych (zaburzeń układu nerwowego).