Ampicillin Sulbactam TZF, 2 g + 1 g, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji, 1 fiolka

Lek Ampicillin Sulbactam TZF jest antybiotykiem działającym bakteriobójczo na bakterie wywołujące zakażenia. Zawiera dwa różne leki: ampicylinę i sulbaktam. Ampicylina należy do grupy leków zwanych “penicylinami”, których działanie niekiedy może być zahamowane (unieczynnione). Drugi działający składnik (sulbaktam) przeciwdziała temu unieczynnieniu.

Lek Ampicillin Sulbactam TZF wskazany jest w leczeniu następujących zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na ampicylinę z sulbaktamem:

• zakażenia górnych dróg oddechowych, w tym zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego i zapalenie migdałków;
• zakażenia dolnych dróg oddechowych, w tym bakteryjne zapalenie płuc i zapalenie oskrzeli;
• zakażenia dróg moczowych i odmiedniczkowe zapalenie nerek;
• zakażenia skóry i tkanek miękkich;
• zakażenia rzeżączkowe.

Lek Ampicillin Sulbactam TZF może być również podawany w okresie okołooperacyjnym w celu zmniejszenia częstości występowania zakażeń ran pooperacyjnych u pacjentów po zabiegach chirurgicznych jamy brzusznej lub w obrębie miednicy, u których może dojść do zakażenia otrzewnowego.

Ampicillin Sulbactam TZF jest zalecany w leczeniu respiratorowego zapalenia płuc i bakteriemii (obecność bakterii we krwi) wywołanej przez Acinetobacter baumanii.

Ampicillin Sulbactam TZF może być stosowany zapobiegawczo po porodzie lub cięciu cesarskim w celu zmniejszenia ryzyka pooperacyjnej posocznicy.

 Lek nie zawiera innych składników.

Pacjent nie stosuje tego leku samodzielnie.

Lek poda pacjentowi odpowiednio przygotowana osoba, czyli lekarz lub pielęgniarka.

Ampicillin Sulbactam TZF można podawać we wstrzyknięciach domięśniowych lub dożylnych lub w infuzji dożylnej.

Zalecana dawka

Dorośli

Zwykle podaje się 1,5 g do 12 g na dobę w dawkach podzielonych co 6-8 godzin.

Nie należy przekraczać dobowej dawki 12 g leku Ampicillin Sulbactam TZF (4 g sulbaktamu). Zakażenia o lżejszym przebiegu można leczyć, podając lek co 12 godzin.

 Stopień zakażenia:

• Lekki 1,5 g do 3 g (1 g + 0,5 g do 2 g + 1 g)

• Umiarkowany do 6 g (4 g + 2 g)

• Ciężki do 12 g (8 g + 4 g)

Dawkowanie w leczeniu respiratorowego zapalenia płuc i bakteriemii o etiologii Acinetobacter baumanii.

Zalecana dawka dobowa wynosi 18 g (12 g + 6 g) w 6 dawkach podzielonych.

W literaturze medycznej opisano stosowanie jeszcze wyższych dawek dobowych w tym wskazaniu.

W zapobieganiu zakażeniom chirurgicznym należy podać 1,5 g do 3 g produktu Ampicillin Sulbactam TZF podczas znieczulania, co zapewni odpowiedni okres do osiągnięcia terapeutycznych stężeń leku w surowicy krwi i tkankach podczas zabiegu. Dawkę można powtarzać co 6-8 godzin; podawanie leku kończy się po 24 godzinach od zakończenia większości zabiegów chirurgicznych, chyba że wskazany jest kolejny cykl terapeutyczny produktem Ampicillin Sulbactam TZF.

W leczeniu niepowikłanej rzeżączki lek Ampicillin Sulbactam TZF można podawać w postaci pojedynczej dawki 1,5 g. Aby zwiększyć stężenie i przedłużyć działanie ampicyliny i sulbaktamu w osoczu krwi, należy podać doustnie 1,0 g probenecydu.

Dzieci, niemowlęta i noworodki

Dawka leku Ampicillin Sulbactam TZF w leczeniu większości zakażeń u dzieci, niemowląt i noworodków wynosi 150 mg/kg mc. na dobę (odpowiada to dawce 100 mg/kg mc. ampicyliny na dobę oraz 50 mg/kg mc. sulbaktamu na dobę).

Dzieciom, niemowlętom i noworodkom Ampicillin Sulbactam TZF podaje się co 6-8 godzin, zgodnie z ogólnie przyjętym dawkowaniem ampicyliny.

U noworodków w pierwszym tygodniu życia (szczególnie u wcześniaków) zalecana dawka wynosi 75 mg/kg mc. na dobę (odpowiada to dawce 50 mg/kg mc. ampicyliny na dobę oraz 25 mg/kg mc. sulbaktamu na dobę) w dawkach podzielonych co 12 godzin.

U dzieci o masie < 40 kg zalecana dawka wynosi 300 mg (200 mg ampicyliny + 100 mg sulbaktamu)/kg mc. na dobę w dawkach podzielonych co 6 godzin.

Jeśli w trakcie stosowania leku pacjent odnosi wrażenie, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, powinien zwrócić się do lekarza.

Czas leczenia

Czas leczenia ustali lekarz w zależności od ciężkości i rodzaju zakażenia. Należy przestrzegać zaleceń lekarza.

Sposób podawania i przygotowania roztworów

Szczegółowe informacje podano na końcu ulotki w części przeznaczonej dla personelu medycznego

• Jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na ampicylinę lub sulbaktam.
• Jeśli u pacjenta w przeszłości występowała nadwrażliwość na penicyliny.

• Jeśli u pacjenta w przeszłości wystąpiła reakcja alergiczna na penicyliny lub inne antybiotyki beta-laktamowe, należy koniecznie powiedzieć o tym lekarzowi przed rozpoczęciem stosowania leku.
• Jeśli u pacjenta wystąpi reakcja alergiczna, objawiająca się nagłym wystąpieniem świszczącego oddechu, trudnościami z oddychaniem, obrzękiem powiek, twarzy lub ust, wysypką lub swędzeniem, należy przerwać podawanie leku i natychmiast zwrócić się do lekarza.
• Jeśli u pacjenta wystąpi biegunka po zastosowaniu antybiotyku, powinien zgłosić się do lekarza.
• Jeśli wystąpią następujące działania niepożądane: ból brzucha, świąd, ciemne zabarwienie moczu, żółte zabarwienie skóry lub oczu, nudności (mdłości) lub ogólne złe samopoczucie, należy natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi. Objawy te mogą wskazywać na uszkodzenie wątroby spowodowane stosowaniem ampicyliny z sulbaktamem.

Należy również poinformować lekarza, jeśli:

• pacjent choruje na mononukleozę zakaźną (choroba wirusowa); u pacjenta z mononukleozą po przyjęciu ampicyliny może wystąpić wysypka skórna;
• u pacjenta stwierdzono choroby nerek i (lub) musi kontrolować zawartość sodu w diecie;
• u pacjenta wystąpi nowe zakażenie (np. grzybica) podczas stosowania leku Ampicillin Sulbactam TZF; lekarz może wówczas zadecydować o przerwaniu stosowania leku.

Podczas długotrwałej terapii zalecane są okresowe badania czynności narządów wewnętrznych nerek, wątroby i układu krwiotwórczego. Jest to szczególnie istotne u noworodków (szczególnie wcześniaków) oraz niemowląt.

Lek Ampicillin Sulbactam TZF zawiera sód

Lek Ampicillin Sulbactam TZF, 2 g + 1 g zawiera 223,75 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej fiolce. Odpowiada to 11,187 % maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.

Zawartość sodu pochodzącego z rozpuszczalnika powinna być brana pod uwagę w obliczaniu całkowitej zawartości sodu w przygotowanym rozcieńczeniu produktu.

Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek i u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Należy unikać stosowania leku Ampicillin Sulbactam TZF w okresie ciąży, chyba że lekarz uzna zastosowanie tego leku za konieczne.

Podczas stosowania leku Ampicillin Sulbactam TZF nie zaleca się karmienia piersią.

Wpływ leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn jest nieznany.

Podanie pacjentowi dawki większej niż zalecana jest mało prawdopodobne. Jeśli pacjent uważa, że podano mu dawkę większą niż zalecana, należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym, farmaceutą lub pielęgniarką tak szybko, jak jest to możliwe.

Przedawkowanie leku może doprowadzić do nasilenia działań niepożądanych, w tym do podrażnienia ośrodkowego układu nerwowego i wystąpienia drgawek. W razie wątpliwości dotyczących sposobu podawania leku należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

W szczególności należy poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje:

• allopurynol (stosowany w leczeniu dny moczanowej – chorobie charakteryzującej się nawracającym zapaleniem stawów): zwiększa się częstość występowania wysypki skórnej;
• antybiotyki aminoglikozydowe (np. streptomycyna, tobramycyna, gentamycyna);
• leki przeciwzakrzepowe (leki zapobiegające powstawaniu zakrzepów krwi), takie jak warfaryna: może się zwiększyć skłonność do krwawień;
• probenecyd (stosowany w leczeniu dny moczanowej, przy zwiększonym stężeniu kwasu moczowego we krwi) podawany jednocześnie z amoksycyliną może zwiększyć stężenie antybiotyku w surowicy krwi;
• chloramfenikol, erytromycyna, sulfonamidy (antybiotyki): jednoczesne podawanie leku Ampicillin Sulbactam TZF z którymś z tych leków może zmniejszyć działanie leku;
• doustne środki antykoncepcyjne zawierające estrogeny: istnieje ryzyko, że zmniejszy się skuteczność działania środka antykoncepcyjnego; w celu uniknięcia nieplanowanej ciąży, należy zastosować dodatkowo niehormonalną metodę antykoncepcji;
• metotreksat (lek stosowany np. w reumatoidalnym zapaleniu stawów, w chorobach nowotworowych): ampicylina może zwiększyć jego toksyczność;
• kwas salicylowy, indometacyna, fenylbutazon: mogą wydłużyć okres eliminacji penicylin z organizmu.

Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych

U pacjentów leczonych ampicyliną wyniki oznaczeń glukozy w moczu mogą być fałszywie dodatnie i dlatego, jeśli konieczne jest wykonanie takiego oznaczenia, zaleca się używanie testów enzymatycznych.

Jak każdy lek, lek ten może powodować następujące działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Ciężkie działania niepożądane

Rzadko (występują u 1 do 10 na 10 000 pacjentów):

• rozsiana wysypka na skórze, w obrębie, której mogą wystąpić pęcherzyki i złuszczanie skóry, szczególnie wokół ust, nosa, oczu i narządów płciowych;

• biegunka o znacznym nasileniu, utrzymująca się przez dłuższy czas lub zawierająca krew, przebiegająca z bólem brzucha i gorączką; może ona być objawem ciężkiego zapalenia jelit (nazywanego rzekomobłoniastym zapaleniem jelit), mogącego występować po zastosowaniu antybiotyków.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): 

• nagły świszczący oddech, obrzęk ust, twarzy lub ciała, wysypka, omdlenie lub trudności w połykaniu, wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioworuchowy (ciężka reakcja alergiczna);

• obrzęk twarzy, ust, języka i (lub) gardła z trudnościami podczas połykania lub oddychania (obrzęk naczynioruchowy), wysypka skórna (rumień), pęcherze, zaczerwienienie lub zasinienie skóry (pokrzywka). 

Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy niezwłocznie przerwać przyjmowanie leku i natychmiast poinformować o tym lekarza lub udać się do izby przyjęć najbliższego szpitala. Inne działania niepożądane, o których należy poinformować lekarza, jeśli wystąpią

Bardzo często (występują częściej niż u 1 na 10 pacjentów): 

• biegunka.

Często (występują u 1 do 10 na 100 pacjentów): 

• nudności, bóle brzucha.

Niezbyt często (występują u 1 do 10 na 1000 pacjentów): 

• małopłytkowość (niedobór płytek krwi, warunkujących jej krzepliwość) 

• ból głowy, senność 

• uczucie zmęczenia 

• wymioty, zapalenie języka 

• hiperbilirubinemia (zwiększone stężenie bilirubiny).

Rzadko (występują u 1 do 10 na 10 000 pacjentów): 

• rzekomobłoniaste zapalenie jelit 

• drgawki, zawroty głowy 

• zapalenie okrężnicy 

• kanalikowo-śródmiąższowe zapalenie nerek 

• toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy, złuszczające zapalenie skóry (ciężkie reakcje skórne, przebiegające z łuszczeniem lub odwarstwianiem się naskórka).

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• kandydoza (zakażenie drożdżakami), zmniejszona wrażliwość bakterii chorobotwórczych na stosowany antybiotyk 

• zmiany liczby różnych rodzajów krwinek: pancytopenia (niedobór wszystkich prawidłowych elementów morfotycznych krwi: krwinek czerwonych, białych i płytek krwi), wydłużony czas krzepnięcia krwi, znaczne zmniejszenie liczby granulocytów, zmniejszenie liczby leukocytów, zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych, niedokrwistość, w tym niedokrwistość hemolityczna (zmniejszenie liczby krwinek czerwonych, w tym wynikające z rozpadu krwinek), eozynofilia, plamica małopłytkowa 

• jadłowstręt 

• objawy uszkodzenia układu nerwowego (m.in. zmiany nastroju, pobudzenie, bezsenność, depresja, psychozy, drgawki, zaburzenia widzenia, szumy w uszach) 

• alergiczne zapalenie naczyń 

• duszność 

• krwawe wymioty, krwotok z jelita cienkiego i (lub) okrężnicy, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, suchość w ustach, bóle w nadbrzuszu, zaburzenia smaku, wzdęcia, czarny włochaty język

• zastój żółci (cholestaza), zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych 

• bóle stawów 

• zapalenie błony śluzowej 

• wysypka, świąd, reakcje skórne, pokrzywka 

• zaburzenie agregacji płytek krwi.