Tizanidine Actavis 4 mg, 30 tabletek

Lek Tizanidine Actavis 4 mg należy do grupy leków zwiotczających mięśnie szkieletowe.

Leczenie spastyczności spowodowanej stwardnieniem rozsianym albo urazem lub chorobą rdzenia kręgowego

Każda tabletka zawiera 4 mg tizanidyny, w postaci 4,576 mg tizanidyny chlorowodorku.

Każda tabletka zawiera 200 mg laktozy bezwodnej.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Zastosowanie doustne.

Działanie tyzanidyny na spastyczność osiąga maksimum w ciągu 2 do 3 godzin od podania i jest relatywnie krótkotrwałe. Częstotliwość podawania powinna być dostosowana indywidualnie do pacjenta, a tyzanidynę należy podawać w dawkach podzielonych do 3-4 razy na dobę w zależności od potrzeb pacjenta. Z powodu istniejących różnic w odpowiedzi na leczenie wśród pacjentów, należy dokładnie dostosować dawkę. Nie należy przekraczać dawki wywołującej pożądane działanie terapeutyczne.

Zazwyczaj dawka początkowa wynosi 2 mg w dawce pojedynczej, zwiększanej następnie o 2 mg nie częściej niż w odstępach co pól tygodnia. Optymalna odpowiedź na leczenie jest zazwyczaj osiągana z dawką dobową od 12 do 24 mg podzieloną na 3 lub 4 równe dawki. Nie należy przekraczać pojedynczej dawki 12 mg. Nie należy przekraczać całkowita dawki dobowej 36 mg.

Działania niepożądane (patrz punkt 4.8) mogą występować po zastosowaniu dawek terapeutycznych, ale mogą być zminimalizowane przez powolne zwiększanie dawki i dlatego u większości pacjentów nie stanowi to czynnika ograniczającego.

Przerwanie leczenia

Jeśli istnieje konieczność przerwania leczenia, szczególnie u pacjentów którzy otrzymywali długotrwale duże dawki, dawkę należy stopniowo zmniejszać (patrz punkt 4.4).

Osoby w podeszłym wieku

Doświadczenie dotyczące stosowania tyzanidyny u osób w podeszłym wieku jest ograniczone i dlatego stosowanie tyzanidyny nie jest zalecane, chyba że korzyści wynikające z zastosowania tyzanidyny przekraczają ryzyko. Dane farmakokinetyczne sugerują, że klirens nerkowy u osób w podeszłym wieku może być zmniejszony ponad trzykrotnie.

Dzieci i młodzież

Doświadczenie z zastosowaniem tyzanidyny u osób wieku poniżej 18 lat jest ograniczone. Tyzanidyna nie jest zalecana w tej grupie pacjentów.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 25 ml/min), leczenie należy rozpoczynać dawką 2 mg raz na dobę, a następnie powoli zwiększać dawkę, aż do uzyskania dawki skutecznej. Dawkę należy zwiększać o nie więcej niż 2 mg zgodnie z tolerancją na produkt i skuteczność. Zaleca się powolne zwiększanie pojedynczej dawki dobowej przed zwiększeniem częstotliwości podawania produktu leczniczego. U pacjentów z niewydolnością nerek należy odpowiednio monitorować czynność nerek (patrz punkt 4.4)

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

Tyzanidyna jest przeciwwskazana u pacjentów z poważnie zaburzoną czynnością wątroby (patrz punkt 4.3 i 4.4).

Ponieważ tyzanidyna jest metabolizowana w wątrobie, stosowanie tyzanidyny u pacjentów z poważnie zaburzoną czynnością wątroby jest przeciwwskazane.

Jednoczesne stosowanie tyzanidyny oraz silnych inhibitorów CYP1A2 jak np. fluwoksamina lub cyprofloksacyna jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.4 i 4.5)

Znana nadwrażliwość na tyzanidynę lub którąkolwiek z substancji pomocniczych.

Inhibitory cytochromu P450 (CYP)

Jednoczesne stosowanie tyzanidyny i inhibitorów CYP1A2 nie jest zalecane (patrz punkt

4.3Przeciwwskazania i 4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji)

Niedociśnienie tętnicze

Podczas leczenia z zastosowaniem tyzanidyny może wystąpić niedociśnienie tętnicze (patrz punkt 4.8) również jak wynik interakcji z inhibitorem CYP1A2 i (lub) lekami przeciwnadciśnieniowymi (patrz punkt 4.5). Obserwowano ciężkie objawy niedociśnienia tętniczego jak utratę świadomości oraz zapaść naczyniową.

Objawy z odstawienia

Po nagłym odstawieniu tyzanidyny stosowanej długotrwale i (lub) w dużych dawkach, i (lub) jednocześnie z lekami przeciwnadciśnieniowymi, obserwowano nawracające niedociśnienie tętnicze i tachykardię. W wyjątkowych przypadkach, nawracające niedociśnienie tętnicze może prowadzić do udaru naczyniowego mózgu. Stosowanie tyzanidyny nie należy przerywać nagle, lecz stopniowo (patrz punkt 4.2, 4.5 i 4.8)

Zaburzenia czynności nerek

U pacjentów z zaburzeniami czynności/niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 25 ml / min), zaleca się rozpoczęcie leczenia od dawki 2 mg raz na dobę. Zwiększenie dawki powinno odbywać się stopniowo, w zależności od tolerancji i skuteczności produktu. Jeśli skuteczność nie jest wystarczająco wysoka, w pierwszej kolejności zaleca się zwiększenie dawki raz na dobę przed zwiększeniem częstotliwości podawania leku.

Zaburzenia sercowo-naczyniowe, wątroby lub nerek

Należy zachować ostrożność u pacjentów zaburzeniami sercowo-naczyniowymi, z chorobą tętnicy wieńcowej lub zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Zaleca się regularne badania laboratoryjne oraz EKG podczas leczenia tyzanidyną.

Zaburzenia czynności wątroby

Rzadko bserwowano zaburzenia czynności wątroby w czasie stosowania tyzanidyny w dobowych dawkach do 12mg. Przed rozpoczęciem leczenia zaleca się wykonanie testów wątrobowych w celu ustalenia stanu początkowego oraz wykluczenia istniejącej choroby wątroby lub znacznego zaburzenia czynności wątroby. Przez pierwsze cztery miesiące leczenia należy raz w miesiącu wykonywać testy wątrobowe u wszystkich pacjentów przyjmujących dawkę 12 mg lub większą, a szczególnie u pacjentów, u których występują objawy sugerujące dysfunkcje wątroby/wątrobowe, jak niewyjaśnione nudności, brak łaknienia lub zmęczenie. Leczenie tyzanidyną powinno być przerwane jeśli stężenie SGPT w surowicy (aminotransferaza glutaminowo-alaninowa) i (lub) stężenie SGOT (aminotransferaza glutaminowo-asparaginowa) jest przekroczone około trzech razy ponad normę. Należy odstawić tyzanidynę u pacjentów z objawami porównywalnymi do zapalenia wątroby oraz jeśli występuje żółtaczka.

Produkt leczniczy Tizanidine Arrow zawiera laktozę bezwodną. Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.

Ciąża

Badania na zwierzętach wskazują na zwiększoną umieralność przed i okołoporodową przy dawkach toksycznych dla matki. Badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego. Aż dotychczas nie przeprowadzano badań kontrolowanych u kobiet w ciąży i dlatego tyzanidyny nie należy stosować w okresie ciąży chyba, że korzyści z jej stosowania wyraźnie przewyższają ryzyko.

Laktacja

Mimo, że tylko niewielkie ilości tyzanidyny przenikają do mleka zwierzęcego, tyzanidyny nie należy stosować u kobiet w okresie laktacji.

Tyzanidyna wywiera niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn: pacjentom odczuwającym ospałość, zawroty głowy lub jakiekolwiek objawy niedociśnienia powinno się odradzać wykonywanie zajęć wymagających zwiększonej uwagi, np. prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn.

Doświadczenie kliniczne jest ograniczone. W jednym przypadku, powrót do zdrowia dorosłego pacjenta, który przyjął 400 mg tyzanidyny przebiegał bez powikłań. Pacjent otrzymał mannitol i frusemid.

Objawy

Nudności, wymioty, niedociśnienie tętnicze, bradykardia, wydłużenie odstępu QT, zawroty głowy, zwężenie źrenic, zespół zaburzeń oddechowych, śpiączka, niepokój ruchowy, senność.

Leczenie

Zaleca się stosowanie leczenia podtrzymującego oraz postępowania powodującego wydalenie niestrawionej substancji z przewodu pokarmowego jak płukanie żołądka lub wielokrotne podawanie dużych dawek węgla aktywowanego. Pacjent powinien być dobrze nawodniony. Zastosowanie wymuszonej diurezy ma na celu przyspieszenie eliminacji tizanidyny. Następnie należy stosować leczenie objawowe.

Inhibitory CYP

Jednoczesne stosowanie leków hamujących działanie CYP1A2 może zwiększyć stężenie tyzanidyny w osoczu (patrz punkt 5.2). Jednoczesne stosowanie tyzanidyny z fluwoksaminą lub cyprofloksacyną, inhibitorami CYP450 1A2 u człowieka, jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3), ponieważ powoduje odpowiednio 33-krotne i 10-krotne zwiększenie AUC tyzanidyny. Znaczące klinicznie i przedłużające się niedociśnienie tętnicze może objawiać się sennością, zawrotami głowy oraz zmniejszeniem zdolności psychomotorycznych (patrz punkt 4.4Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania). Jednoczesne podawanie tyzanidyny z inhibitorami CYP1A2 jak niektóre leki przeciwarytmiczne (amiodaron, meksyletyna, propafenon), cymetydyną, niektórymi fluorochinolami (enoksacyna, pefloksacyna, ciprofloksacyna, norfloksacyna), rofekoksybem, doustnymi lekami antykoncepcyjnymi oraz tyklopidyną nie jest zalecane (patrz punkt 4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania).

Zwiększone stężenie tyzanidyny w osoczu może wywołać objawy przedawkowania, w tym przedłużenie QT (c) (patrz również punkt 4.9 Przedawkowanie). Nie zaleca się jednoczesnego stosowania tyzanidiny (w dużych dawkach) z innymi produktami leczniczymi, które wywołują przedłużenie QT (c). Zaleca się wykonywanie EKG.

Leki przeciwnadciśnieniowe

Ponieważ tyzanidyna może powodować niedociśnienie tętnicze, może jednocześnie zwiększyć działanie leków przeciwnadciśnieniowych włączając leki moczopędne, należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących leki obniżające ciśnienie. Należy zachować ostrożność, jeśli tyzanidyna stosowana jest jednocześnie z substancjami blokującymi receptory adrenergiczne lub digoksyną, ponieważ takie skojarzenie może zwiększyć ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego lub bradykardii. U niektórych pacjentów nawracające niedociśnienie tętnicze i tachykardia obserwowane były po nagłym odstawieniu tyzanidyny stosowanej jednocześnie z lekami przeciwnadciśnieniowymi. W wyjątkowych przypadkach, nawracające niedociśnienie tętnicze może prowadzić do udaru naczyniowego mózgu (patrz punkt 4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania i 4.8 Działania niepożądane).

Dane farmakokinetyczne dotyczące pojedynczej i wielokrotnej dawki tyzanidyny sugerują, że klirens tyzanidyny zmniejszył się o około 50% u kobiet stosujących jednocześnie doustne leki antykoncepcyjne. Chociaż nie przeprowadzono specyficznych badań farmakokinetycznych w celu wyjaśnienia potencjalnych interakcji między doustnymi lekami antykoncepcyjnymi i tyzanidyną, należy uwzględnić możliwość odpowiedzi klinicznej i (lub) działań niepożądanych występujących po zastosowaniu małych dawek tyzanidyny u pacjentek stosujących pigułkę antykoncepcyjną. W badaniach klinicznych nie ma doniesień o znaczących klinicznie interakcjach.

Alkohol lub leki uspokajające lub działające na ośrodkowy układ nerwowy mogą zwiększyć uspokajające działanie tyzanidyny.

Objawy niepożądane podzielono według następujących kategorii:

Bardzo często ≥ 1/10;

Często ≥ 1/100 do < 1/10;

Niezbyt często ≥ 1/1 000 do < 1/100;

Rzadko ≥ 1/10 000 do < 1/1000

Bardzo rzadko, włączając pojedyncze przypadki < 1/10 000,

Częstość nieznana (nie może zostać ustalona na podstawie dostępnych danych)

W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania, działania niepożądane uszeregowane są w kolejności malejącej pod względem ciężkości działania.

Zaburzenia serca

Często: bradykardia, tachykardia (patrz punkt 4.4 i 4.5)

Częstość nieznana: w badaniach po wprowadzeniu produktu do obrotu donoszono o wydłużeniu odstępu QT

(patrz punkt 4.9)

Zaburzenia układu nerwowego

Często: ospałość**, zawroty głowy**

Częstość nieznana: ból głowy, ataksja

Zaburzenia oka

Częstość nieznana: zaburzenia akomodacji

Zaburzenia żołądka i jelit

Często: suchość błony śluzowej jamy ustnej**

Rzadko: nudności**, zaburzenia żołądkowo-jelitowe**

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Rzadko: reakcje alergiczne (np. świąd i wysypka)

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Rzadkie: osłabienie mięśni

Zaburzenia naczyniowe

Częste: zmniejszenie ciśnienia krwi**, nawracające niedociśnienie tętnicze (patrz punkt 4.4 i 4.5)

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Często: zmęczenie**

Częstość nieznana: brak apetytu

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Rzadko: zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy

Bardzo rzadko: zapalenie wątroby, niewydolność wątroby

Zaburzenia psychiczne

Rzadko: omamy*, bezsenność, zaburzenia snu

Częstość nieznana: zaburzenia lękowe

Badania

Często: zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi

Rzadko: zwiększenie transaminazy **

* Omamy nie mają charakteru psychozy i występują u pacjentów przyjmujących jednocześnie leki potencjalnie halucynogenne np. antydepresanty

** Po zastosowaniu powolnego zwiększania dawki tyzanidyny, objawy te zazwyczaj nie są poważne i nie wymagają przerwania leczenia.

Z większych dawek zalecanych w leczeniu spastyczności, działania niepożądane zgłaszane przy niskich dawkach są częstsze i bardziej wyraźne, ale rzadko tyle poważne, aby wymagało przerwania leczenia.

Zespół abstynencyjny

Skoki nadciśnienia i tachykardię zaobserwowano po nagłym przerwaniu stosowania tizanidyny, kiedy to była stosowana przewlekle, i / lub w wysokich dawkach dziennych i / lub jednocześnie z lekami hipotensyjnymi. W skrajnych przypadkach skoki nadciśnienia mogą prowadzić do zdarzeń dotyczących naczyń mózgowych (patrz punkt 4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania oraz punkt 4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji).