Tarfazolin, 1 g, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji, 1 fiolka

Tarfazolin zawiera substancję czynną cefazolinę. Cefazolina jest antybiotykiem z grupy tak zwanych cefalosporyn - antybiotyków podobnych do penicyliny.

Tarfazolin jest wskazany w leczeniu następujących zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na cefazolinę. 

• Zakażenia dróg oddechowych 

• Zakażenia dróg moczowych 

• Zakażenia skóry i tkanek miękkich

• Zakażenia kości i stawów 

• Zakażenia dróg żółciowych 

• Posocznica 

• Zapalenie wsierdzia 

• W zapobieganiu zakażeniom okołooperacyjnym u pacjentów o zwiększonym ryzyku zakażenia np. usunięcie pęcherzyka żółciowego u pacjentów wysokiego ryzyka (zwłaszcza po 70. roku życia, u pacjentów z ostrym zapaleniem pęcherzyka żółciowego, z żółtaczką zastoinową, z kamicą) lub po zabiegach usunięcia przydatków, resekcji macicy czy cięcia cesarskiego, lub u pacjentów, u których zakażenie w miejscu operowanym byłoby szczególnie groźne (np. w kardiochirurgii, w chirurgii kości i stawów, zwłaszcza wszczepianie endoprotez).

Substancją czynną leku jest cefazolina (w postaci cefazoliny sodowej). 

Każda fiolka zawiera 1 g cefazoliny.

Lek nie zawiera innych składników.

Pacjent nie stosuje tego leku samodzielnie.

Lek poda pacjentowi odpowiednio przygotowana osoba, czyli lekarz lub pielęgniarka. Tarfazolin można podawać we wstrzyknięciach domięśniowych lub dożylnych lub w infuzji dożylnej.

Dorośli

Lek Tarfazolin zwykle stosuje się w dawkach od 500 mg do 1500 mg podawanych co 6, 8 lub 12 godzin w zależności od ciężkości zakażenia. Maksymalna dawka dobowa cefazoliny wynosi 12 g. Dzieci Zwykle podaje się 25 mg do 50 mg/kg mc. na dobę, w dawkach podzielonych, co 6 lub 8 godzin.

W ciężkich zakażeniach dawkę można zwiększyć do 100 mg/kg mc. na dobę. Jeśli w trakcie stosowania leku pacjent odnosi wrażenie, że działanie leku jest za mocne lub za słabe powinien zwrócić się do lekarza.

Czas leczenia

Czas leczenia ustali lekarz w zależności od ciężkości i rodzaju zakażenia. Należy przestrzegać zaleceń lekarza.

Sposób podawania i przygotowania roztworów

Szczegółowe informacje podano na końcu ulotki w części przeznaczonej dla personelu medycznego.

Nie stosować leku Tarfazolin:

• Jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na cefazolinę lub inne antybiotyki cefalosporynowe.

 Pacjenci uczuleni na penicyliny mogą być również uczuleni na cefalosporyny. 

Jeśli u pacjenta w przeszłości wystąpiła reakcja alergiczna na penicyliny lub inne antybiotyki beta-laktamowe, należy powiedzieć o tym lekarzowi przed rozpoczęciem stosowania leku. Konieczne będzie zachowanie szczególnej ostrożności. 

Jeśli u pacjenta wystąpi reakcja alergiczna, objawiająca się nagłym wystąpieniem świszczącego oddechu, trudnościami z oddychaniem, obrzękiem powiek, twarzy lub ust, wysypką lub swędzeniem, powinien przerwać przyjmowanie leku i natychmiast zgłosić się do lekarza. Należy również poinformować lekarza, jeśli: 

• u pacjenta podczas stosowania leku wystąpi wysypka – lekarz może zdecydować o zmianie leku; 

• u pacjenta występują czynniki mogące powodować niedobór witaminy K lub zaburzenia krzepnięcia krwi z innych przyczyn (takich jak żywienie pozajelitowe, zaburzenia czynności wątroby i nerek, hemofilia, małopłytkowość); 

• u pacjenta stwierdzono zaburzoną czynność nerek – lekarz dostosuje dawkowanie leku odpowiednio do stopnia niewydolności nerek; 

• podczas stosowania lub po zakończeniu przyjmowania leku Tarfazolin u pacjenta wystąpi ciężka i uporczywa biegunka. Pacjent nie powinien stosować leków przeciwbiegunkowych hamujących perystaltykę jelit; 

• u pacjenta wystąpi nowe zakażenie (np. grzybica) podczas stosowania leku Tarfazolin; lekarz może wówczas zadecydować o przerwaniu stosowania leku.

W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Należy unikać stosowania leku Tarfazolin w okresie ciąży, chyba że lekarz uzna zastosowanie leku za konieczne. Lek w niewielkim stopniu wydziela się z mlekiem matki i dlatego należy go ostrożnie stosować u kobiet karmiących piersią.

Brak danych dotyczących wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Podanie pacjentowi dawki większej niż zalecana jest mało prawdopodobne. Należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym, farmaceutą lub pielęgniarką tak szybko jak jest to możliwe, jeśli pacjent uważa, że podano mu dawkę większą niż zalecana. Przedawkowanie leku może doprowadzić do nasilenia działań niepożądanych łącznie z podrażnieniem ośrodkowego układu nerwowego i wystąpienia drgawek. W razie wątpliwości dotyczących sposobu podawania leku należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. W szczególności należy poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje:

• probenecyd (lek stosowany w dnie moczanowej i innych dolegliwościach);

• antybiotyki aminoglikozydowe (np. streptomycyna, tobramycyna, gentamycyna). Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych Tarfazolin może wpływać na niektóre badania, takie jak testy określające ilość glukozy (cukru) w moczu oraz testy określające niektóre substancje we krwi (test Coombs’a).

Jak każdy lek, Tarfazolin może powodować następujące działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Ciężkie działania niepożądane:

Nagły świszczący oddech, obrzęk ust, twarzy lub ciała, wysypka, omdlenie lub trudności w 4 połykaniu (ciężka reakcja alergiczna) 

Rozsiana wysypka na skórze, w obrębie, której mogą wystąpić pęcherzyki i złuszczanie skóry, szczególnie wokół ust, nosa, oczu i narządów płciowych - Biegunka o znacznym nasileniu, utrzymująca się przez dłuższy czas lub zawierająca krew, przebiegająca z bólem brzucha i gorączką. Może ona być objawem ciężkiego zapalenia jelit (nazywanego rzekomobłoniastym zapaleniem jelit), mogącego występować po zastosowaniu antybiotyków. 

Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Należy przerwać stosowanie leku Tarfazolin. Inne działania niepożądane, o których należy poinformować lekarza, jeśli wystąpią.

• Niezbyt często (u 1 do 10 na 100 pacjentów) zaczerwienienie, ból w miejscu domięśniowego wstrzyknięcia.

• Rzadko (u 1 do 10 na 1 000 pacjentów) grzybica jamy ustnej biegunka, nudności, wymioty, brak apetytu, ból brzucha zakrzepowe zapalenie żyły po podaniu dożylnym

• Bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów) zażółcenie skóry, ciemne zabarwienie moczu i zmęczenie - może być objawem problemów z wątrobą.

• Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) grzybica narządów płciowych zwiększenie lub zmniejszenie liczby niektórych krwinek wysypki przemijające zwiększenie aktywności niektórych enzymów wątrobowych.

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza, pielęgniarki lub farmaceuty.