Sanval 10 mg, 20 tabletek powlekanych (Import równoległy)

Produkt pochodzi z importu równoległego. Dowiedz się więcej o imporcie równoległym.

Sanval 10 mg jest lekiem nasennym zawierającym jako substancję czynną winian zolpidemu. Lek przyspiesza zasypianie, zmniejsza liczbę przebudzeń, wydłuża czas trwania snu i poprawia jego jakość.

Sanval stosuje się w krótkotrwałym leczeniu bezsenności u dorosłych.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.

Dawkowanie u dorosłych:

• Zalecana dawka leku Sanval wynosi 10 mg na 24 godziny. Niektórym pacjentom lekarz może przepisać mniejszą dawkę.

Sanval należy przyjmować:

• w pojedynczym podaniu,

• bezpośrednio przed snem.

Pacjent musi zachować co najmniej 8 godzin przerwy między przyjęciem leku a przystąpieniem do wykonywania czynności, które wymagają zwiększonej koncentracji.

Nie przekraczać dawki 10 mg na 24 godziny.

Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku i u pacjentów osłabionych:

• Zalecana dawka dobowa wynosi 5 mg, ze względu na możliwą większą wrażliwość na lek.

• Nie należy przekraczać zaleconych dawek.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

• Leczenie należy rozpocząć od dawki 5 mg na dobę, ze względu na wolniejsze usuwanie zolpidemu z organizmu. Szczególną ostrożność należy zachować u osób w podeszłym wieku.

• U pacjentów w wieku powyżej 65 lat lekarz może zwiększyć początkową dawkę leku Sanval do 10 mg na dobę jedynie wtedy, gdy mniejsza dawka jest nieskuteczna, a pacjent dobrze toleruje lek.

Sposób stosowania i czas trwania leczenia

• Zolpidem działa bardzo szybko, dlatego Sanval należy przyjmować bezpośrednio przed snem. Tabletkę należy połknąć w całości, bez rozgryzania, popijając płynem.

• Jak w przypadku wszystkich leków nasennych, długotrwałe stosowanie leku Sanval nie jest wskazane. Zalecany czas stosowania wynosi od kilku dni do dwóch tygodni.

• Nie należy przekraczać 4 tygodni leczenia. Utrzymywanie się bezsenności po 14 dniach leczenia może wskazywać na istnienie zaburzeń psychicznych lub fizycznych, które są przyczyną bezsenności, dlatego lekarz powinien regularnie kontrolować leczenie.

W przypadku wrażenia, że działanie leku Sanval jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

Kiedy nie stosować leku Sanval

• jeśli pacjent ma uczulenie na zolpidem lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku;

• jeśli u pacjenta stwierdzono zespół bezdechu sennego;

• jeśli pacjent choruje na miastenię (myasthenia gravis);

• jeśli pacjent ma ciężką niewydolność wątroby;

• jeśli pacjent ma ostrą i (lub) ciężką niewydolność oddechową;

• jeśli u pacjenta stwierdzono zatrucie lekami neuroleptycznymi lub przeciwdepresyjnymi;

• u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Sanval należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

Jeśli to możliwe, przed przepisaniem leku nasennego lekarz na podstawie wywiadu z pacjentem oraz badania powinien ustalić przyczynę bezsenności i w miarę możliwości pomóc pacjentowi ją wyeliminować.

Sanval może nasilać objawy niektórych chorób.

Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza o występowaniu obecnie lub w przeszłości:

• depresji,

• uzależnienia od narkotyków lub alkoholu,

• zaburzeń psychotycznych,

• chorób wątroby.

Stosowanie leku może spowodować upadki i, w konsekwencji, ciężkie urazy.

Pacjenci w podeszłym wieku i pacjenci osłabieni powinni ściśle przestrzegać zaleconego dawkowania. Ze względu na zwiększone ryzyko upadków i złamań oraz ciężkich urazów, pacjent w podeszłym wieku powinien zachować ostrożność, zwłaszcza jeśli wstaje w nocy.

Zaburzenia psychoruchowe dnia następnego.

Następnego dnia po przyjęciu leku Sanval ryzyko zaburzeń sprawności psychoruchowej, w tym upośledzenie zdolności prowadzenia pojazdów może być zwiększone, jeśli:

• pacjent przyjął lek w czasie krótszym niż 8 godzin przed czynnościami wymagającymi zwiększonej przytomności umysłu;

• pacjent przyjął dawkę większą niż dawka zalecana;

• pacjent przyjął zolpidem w trakcie leczenia innymi lekami o działaniu hamującym ośrodkowy układ nerwowy lub innymi lekami, które zwiększają stężenie zolpidemu we krwi, podczas spożywania alkoholu lub podczas przyjmowania substancji niedozwolonych - patrz „Sanval a inne leki”

Należy stosować pojedynczą dawkę bezpośrednio przed snem.

Nie należy przyjmować kolejnej dawki tej samej nocy.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Sanval należy zwrócić uwagę na następujące informacje:

• Częste stosowanie leku Sanval przez okres kilku tygodni może zmniejszyć skuteczność leku (tzw. zjawisko tolerancji).

• U pacjentów przyjmujących takie leki, jak Sanval i nie do końca wybudzonych, odnotowano przypadki somnambulizmu (lunatykowania) i innych zachowań, takich jak zaśnięcie za kierownicą, przygotowywanie i spożywanie posiłku, telefonowanie lub uprawianie seksu, bez świadomości zdarzenia. Stosowanie większych niż zalecane dawki leku, a także picie w trakcie leczenia alkoholu i (lub) stosowanie innych środków hamujących czynność układu nerwowego, może zwiększyć ryzyko takich zachowań. Jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z opisanych zachowań, lekarz może zalecić przerwanie stosowania leku Sanval ze względu na zagrożenia jakie, stwarza zarówno dla pacjenta jak i jego otoczenia.

• Sanval, podobnie jak inne leki tej grupy, może powodować fizyczne i psychiczne uzależnienie, zwłaszcza przy długotrwałym stosowaniu. Ryzyko uzależnienia zwiększa się proporcjonalnie do dawki leku i czasu leczenia; jest także większe u pacjentów z występującymi obecnie lub w przeszłości zaburzeniami psychicznymi, uzależnieniem od alkoholu lub narkotyków. Pacjenci z tej grupy powinni pozostawać pod ścisłą obserwacją lekarza podczas leczenia lekiem Sanval. Jeśli doszło do uzależnienia, nagłe przerwanie stosowania leku Sanval może wywołać zespół abstynencyjny (patrz punkt 3 „Przerwanie stosowania leku Sanval”). Opisano przypadki, gdy zespół abstynencyjny występował w przerwie pomiędzy kolejnymi dawkami leku, zwłaszcza, gdy pacjent zażywał duże dawki.

• Po przerwaniu stosowania leku może wystąpić tzw. bezsenność z odbicia, polegająca na nasileniu objawów, z powodu których lekarz zalecił stosowanie leku uspokajająco-nasennego. Wraz z bezsennością mogą występować zmiany nastroju, lęk i niepokój.

• Stosowanie leku Sanval może powodować tzw. niepamięć następczą, która polega na przemijającej niemożności zapamiętywania aktualnych przeżyć. Zjawisko to występuje najczęściej kilka godzin po przyjęciu leku, dlatego po zażyciu leku pacjent powinien mieć zapewnione 8 godzin nieprzerwanego snu.

• U pacjentów przyjmujących leki uspokajająco-nasenne (zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku) mogą wystąpić następujące reakcje: niepokój, nasilona bezsenność, pobudzenie, rozdrażnienie, agresja, urojenia, napady złości, koszmary senne, omamy, psychozy, nietypowe zachowanie oraz inne zaburzenia zachowania. W takich przypadkach należy przerwać stosowanie leku i niezwłocznie porozumieć się z lekarzem.

Sanval zawiera laktozę:

Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża:

• Leku Sanval nie należy stosować w okresie ciąży, zwłaszcza w pierwszym trymestrze.

• Jeśli konieczne było stosowanie leku w późnym okresie ciąży lub w trakcie porodu, u noworodka mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak hipotermia (obniżenie temperatury ciała poniżej wartości prawidłowej), obniżenie ciśnienia tętniczego krwi i niewydolność oddechowa. U dzieci urodzonych przez matki, które długo stosowały lek w późnym okresie ciąży może wystąpić fizyczne uzależnienie i zespół abstynencyjny.

Karmienie piersią:

• Nie należy stosować leku Sanval u kobiet karmiących piersią, gdyż przenika do mleka kobiecego.

Płodność:

• Nie ma dostępnych danych dotyczących wpływu leku na płodność.

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy natychmiast zwrócić się do lekarza lub szpitala.

Objawy:

Przedawkowanie leku Sanval stosowanego jako jedyny lek lub z jednoczesnym zastosowaniem innych środków hamujących ośrodkowy układ nerwowy, w tym alkoholu, może powodować zaburzenia świadomości, od senności do śpiączki, a także występowanie ciężkich objawów niepożądanych prowadzących nawet do zgonu.

Postępowanie:

W razie przedawkowania lekarz zastosuje leczenie objawowe i podtrzymujące.

Jeśli to wskazane, należy niezwłocznie wykonać płukanie żołądka. W razie konieczności należy podać dożylnie płyny. Jeśli opróżnienie żołądka nie jest wskazane (np. ze względu na zbyt długi czas od zażycia leku), należy podać węgiel aktywny w celu zmniejszenia wchłaniania leku z przewodu pokarmowego. Należy rozważyć monitorowanie czynności układu oddechowego i sercowo-naczyniowego. Nie należy stosować leków uspokajających nawet, gdy pacjent jest pobudzony. W ciężkich przypadkach lekarz rozważy podanie flumazenilu (lek stosowany jako odtrutka w zatruciach benzodiazepinami). Pacjent powinien pozostawać pod ścisłą obserwacją, gdyż flumazenil może wywoływać objawy neurologiczne (drgawki). Zolpidem nie jest usuwany z organizmu podczas dializy.

Sanval wywiera duży wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn i może spowodować takie zdarzenia, jak „zasypianie za kierownicą”. Następnego dnia po przyjęciu leku Sanval (tak jak innych leków nasennych) może zdarzyć się, że pacjent:

• czuje się ospały, senny, ma zawroty głowy lub jest zdezorientowany,

• potrzebuje więcej czasu na podjęcie szybkich decyzji (osłabiony refleks),

• może widzieć niewyraźnie lub podwójnie,

• może być mniej czujny.

W celu zminimalizowania ryzyka wymienionych powyżej zdarzeń, zaleca się zachowanie co najmniej 8-godzinnej przerwy między przyjęciem zolpidemu a prowadzeniem pojazdu, obsługiwaniem maszyn lub pracą na wysokościach.

Nie należy spożywać alkoholu ani substancji psychoaktywnych podczas przyjmowania leku Sanval, gdyż może to nasilić wymienione wyżej działania.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane występują częściej u pacjentów w podeszłym wieku. Istnieje również zależność między wielkością dawki leku Sanval a występowaniem działań niepożądanych.

Częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób):

• zakażenia górnych dróg oddechowych, zakażenia dolnych dróg oddechowych, omamy, pobudzenie, koszmary senne, senność, ból głowy, zawroty głowy, nasilenie bezsenności, zaburzenia poznawcze, takie jak niepamięć następcza (zaburzeniom pamięci mogą towarzyszyć zaburzenia zachowania), biegunka, nudności, wymioty, ból brzucha, ból pleców, zmęczenie.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób):

• zaburzenia apetytu, stan splątania, drażliwość, mrowienie, drżenie, niewyraźne widzenie, podwójne widzenie, ból stawów, ból mięśni, skurcze mięśni, ból szyi, bladość, niedociśnienie ortostatyczne, zmniejszenie zdolności poznawczych, zaburzenia koncentracji, chwiejność emocjonalna, migrena, odczucie mrowienia, drżenie, osłupienie, utrudnienie połykania, wzdęcia z oddawaniem gazów, czkawka, zapalenie błony śluzowej żołądka i jelit, zaburzenia krążenia mózgowego, nadciśnienie tętnicze, przyspieszone bicie serca, zwiększenie stężenia glukozy we krwi (hiperglikemia), zapalenie stawów, zaburzenia miesiączkowania, zapalenie pochwy, zapalenie oskrzeli, kaszel, duszność, zapalenie cewki moczowej, nietrzymanie moczu, złe samopoczucie, obrzęki, uraz, gorączka.

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):

• zaburzenia widzenia

Działania niepożądane występujące z nieznaną częstością (częstości nie można określić na podstawie dostępnych danych):

• obrzęk naczynioruchowy, niepokój (głównie ruchowy), agresja, urojenia, napady złości, psychoza, nietypowe zachowanie, somnambulizm (lunatykowanie), uzależnienie (po przerwaniu leczenia mogą wystąpić objawy odstawienia lub objawy „z odbicia” – patrz „Ostrzeżenia i środki ostrożności” w puncie 2), zaburzenia popędu płciowego, depresja, nastrój euforyczny, zaburzenia uwagi, zaburzenia mowy, zaburzenia świadomości, zaburzenia oddychania, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (wykrywane w badaniach krwi), uszkodzenie wątroby, wysypka, świąd, pokrzywka, nadmierne pocenie się, osłabienie mięśni, zaburzenia chodu, zmniejszenie skuteczności leku (tzw. tolerancja leku), upadki (głównie u osób w podeszłym wieku, a także gdy lek nie jest przyjmowany zgodnie z zaleceniami).

W wyniku leczenia zolpidemem może ujawnić się istniejąca wcześniej depresja. Ze względu na to, że bezsenność może być objawem depresji, w razie utrzymujących się zaburzeń snu pacjent powinien być ponownie zbadany przez lekarza.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa

tel.: + 48 22 49 21 301/faks: + 48 22 49 21 309

e-mail: ndl@urpl.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również do podmiotu odpowiedzialnego

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Podczas stosowania zolpidemu z niektórymi lekami, może nasilić się senność i zaburzenia psychoruchowe dnia następnego, w tym zaburzenie zdolności prowadzenia pojazdów. Do leków tych należą:

• leki stosowane w leczeniu niektórych zaburzeń zdrowia psychicznego (leki przeciwpsychotyczne)

• leki stosowane w leczeniu problemów z zasypianiem (leki nasenne)

• leki uspokajające lub zmniejszające lęk

• leki stosowane w leczeniu depresji

• leki stosowane w leczeniu bólu o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego (narkotyczne leki przeciwbólowe)

• leki stosowane w leczeniu padaczki

• leki stosowane w znieczuleniu

• leki stosowane w leczeniu kataru siennego, wysypek lub w innych alergiach, które to leki mogą wywoływać senność u pacjenta (leki przeciwhistaminowe o działaniu uspokajającym)

Podczas przyjmowania zolpidemu z lekami przeciwdepresyjnymi (w tym bupropionem, dezypraminą, fluoksetyną, sertraliną i wenlafaksyną), pacjent może widzieć rzeczy nierzeczywiste (omamy wzrokowe).

Nie zaleca się przyjmowania zolpidemu z fluwoksaminą, cyprofloksacyną, ryfampicyną i lekami zawierającymi ziele dziurawca.

Jednoczesne stosowanie z opioidowymi lekami przeciwbólowymi może nasilać euforię i sprzyjać rozwojowi uzależnienia psychicznego.

Jednoczesne stosowanie ketokonazolu może nasilić działanie uspokajające leku Sanval.