Ipidacrine hydrochloride Grindeks, 5 mg/mL, roztwór do wstrzykiwań, 10 ampułek

Stosuje się go u osób dorosłych:

• w leczeniu chorób obwodowego układu nerwowego (zapalenia nerwu, zapalenia wielonerwowego, polineuropatii, poliradikuloneuropatii, miastenii i zespołu miastenicznego o różnej etiologii);
• w leczeniu niektórych rodzajów paraliżu i niedowładów;
• przy organicznych uszkodzeniach ośrodkowego układu nerwowego (OUN) z zaburzeniami ruchu w okresie rekonwalescencji;
• w leczeniu chorób demielinizacyjnych, jako element kompleksowej terapii.

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza. Dawki i czas trwania leczenia należy dostosować indywidualnie w zależności od stopnia zaawansowania choroby.
Roztwór do wstrzykiwań podaje się domięśniowo lub podskórnie.

Ipidacrine hydrochloride Grindeks jest również dostępny w postaci tabletek do podawania doustnego. Lekarz zdecyduje, która postać farmaceutyczna Ipidacrine hydrochloride Grindeks jest bardziej odpowiednia dla pacjenta.

• Choroby obwodowego układu nerwowego, miastenia i zespół miasteniczny

Zalecana dawka wynosi 5-15 mg (1 mL Ipidacrine hydrochloride Grindeks, 5 mg/mL, roztwór do wstrzykiwań lub 1 mL Ipidacrine hydrochloride Grindeks, 15 mg/mL, roztwór do wstrzykiwań) 1-2 razy na dobę, podawana w postaci wstrzyknięcia domięśniowego lub podskórnego. Leczenie trwa od 1 do 2 miesięcy. W razie potrzeby cykl leczenia można powtórzyć kilkukrotnie w odstępach 1-2 miesięcy pomiędzy cyklami.
15-30 mg (1-2 mL Ipidacrine hydrochloride Grindeks, 15 mg/mL, roztwór do wstrzykiwań) może być podawany w postaci wstrzyknięcia domięśniowego lub podskórnego przez krótki okres w celu zapobiegania wystąpienia przełomu miastenicznego z ciężkim zaburzeniem złącza nerwowo-mięśniowego. Leczenie Ipidacrine hydrochloride Grindeks należy kontynuować stosując ten lek pod postacią tabletek, a dawkę można zwiększać do 20-40 mg (1-2 tabletki Ipidacrine hydrochloride Grindeks, 20 mg), 5-6 razy na dobę.

• W leczeniu niektórych rodzajów paraliżu i niedowładów, w okresie rekonwalescencji po organicznych uszkodzeniach OUN z zaburzeniami ruchu

Dawki i czas trwania leczenia należy dostosować indywidualnie w zależności od stopnia zaawansowania choroby i reakcji pacjenta. Leczenie rozpoczyna się od podania 1 mL roztworu 5 mg ipidakryny w postaci wstrzyknięcia domięśniowego dwa razy na dobę przez 10-14 dni, a następnie należy kontynuować leczenie stosując lek w postaci tabletek.
Zalecenia dotyczące dawkowania znajdują się w Ulotce dla Pacjenta dla postaci tabletek.
W leczeniu chorób demielinizacyjnych, jako element kompleksowej terapii
Dawki i czas trwania leczenia należy dostosować indywidualnie w zależności od stopnia zaawansowania choroby i reakcji pacjenta. Leczenie rozpoczyna się od podania 1 mL roztworu 15 mg ipidakryny w postaci wstrzyknięcia domięśniowego dwa razy na dobę przez 10-15 dni, a następnie należy kontynuować leczenie stosując lek w postaci tabletek. Zalecenia dotyczące dawkowania znajdują się w Ulotce dla Pacjenta dla postaci tabletek.
W przypadku, kiedy pacjent jest osobą w podeszłym wieku lub choruje na choroby wątroby lub nerek, zawsze powinien przyjmować ten lek dokładnie tak, jak zalecił lekarz. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza

Kiedy nie przyjmować Ipidacrine hydrochloride Grindeks

• jeśli pacjent ma uczulenie na ipidakrynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli pacjent ma padaczkę;
• jeśli u pacjenta występują zaburzenia pozapiramidowe z hiperkinezją (skurcze mięśni języka, twarzy, szyi i pleców);
• jeśli u pacjenta występuje dławica piersiowa (ostre napady bólu w okolicy serca i (lub) za mostkiem);
• jeśli u pacjenta występuje spowolniony rytm pracy serca (przed rozpoczęciem leczenia tętno spoczynkowe jest mniejsze niż 50 uderzeń na minutę);
• jeśli u pacjenta występuje astma oskrzelowa;
• jeśli u pacjenta występuje niedrożność jelit lub dróg moczowych;
• jeśli u pacjenta wystąpiło zaostrzenie choroby wrzodowej żołądka lub dwunastnicy;
• jeśli u pacjenta występują zaburzenia przedsionkowe (zmysłu i percepcji równowagi);
• jeśli pacjentka jest w ciąży;
• jeśli pacjentka karmi piersią.

Przed rozpoczęciem przyjmowania Ipidacrine hydrochloride Grindeks należy omówić to z lekarzem lub pielęgniarką, jeśli u pacjenta występują lub występowały w przeszłości:

• wrzody żołądka;
• wrzody dwunastnicy;
• tyreotoksykoza;
• choroba układu sercowo-naczyniowego;
• choroba układu oddechowego.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża
Ipidacrine hydrochloride Grindeks zwiększa napięcie i skurcze macicy i może prowadzić do przedwczesnego porodu, dlatego nie powinien być przyjmowany w okresie ciąży (patrz: Kiedy nie przyjmować Ipidacrine hydrochloride Grindeks).
Karmienie piersią
Ten lek nie powinien być przyjmowany, jeśli pacjentka karmi piersią (patrz: Kiedy nie przyjmować Ipidacrine hydrochloride Grindeks).
Płodność
Brak danych dotyczących wpływu ipidakryny na płodność u ludzi.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Jednoczesne stosowanie Ipidacrine hydrochloride Grindeks i leków działających depresyjnie na OUN może nasilać działanie sedatywne (uspokajające).
Działanie ipidakryny i jej działania niepożądane nasilają się podczas jednoczesnego stosowania z innymi inhibitorami cholinesterazy i lekami M-cholinomimetycznymi.
Jednoczesne stosowanie Ipidacrine hydrochloride Grindeks i innych leków cholinergicznych może zwiększać ryzyko wystąpienia przełomu cholinergicznego u pacjentów z miastenią (choroba charakteryzująca się ciężkim i uogólnionym osłabieniem mięśni).
Jeśli beta-adrenolityki zostaną zastosowane przed leczeniem Ipidacrine hydrochloride Grindeks, może to zwiększyć ryzyko spowolnienia rytmu pracy serca.
Ten lek może być stosowany w połączeniu z cerebrolizyną.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Często (występują u mniej niż 1 na 10 pacjentów):

• kołotanie serca, spowolniony rytm pracy serca;
• ślinotok, nudności;
• nadmierna potliwość.

Niezbyt często (występują u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):

• zawroty głowy, ból głowy, senność (przy stosowaniu dużych dawek);
• zwiększenie wydzielania oskrzelowego;
• wymioty (przy stosowaniu dużych dawek);
• objawy alergii skórnej (świąd, wysypka) (przy stosowaniu dużych dawek);
• skurcze mięśni (przy stosowaniu dużych dawek);
• osłabienie (przy stosowaniu dużych dawek).

Rzadko (występują u mniej niż 1 na 1000 pacjentów):

• biegunka, ból w nadbrzuszu.

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• reakcja nadwrażliwości (w tym alergiczne zapalenie skóry, wstrząs anafilaktyczny, astma, toksyczna nekroliza naskórka, rumień, pokrzywka, świszczący oddech, obrzęk krtani, wysypka w miejscu wstrzyknięcia).

Jeśli wystąpią działania niepożądane, lekarz może zmniejszyć dawkę lub zalecić przerwanie przyjmowania leku na krótki okres (1-2 dni). Lekarz może przepisać leki zapobiegające niektórym działaniom niepożądanym (takim jak ślinotok, spowolniony rytm pracy serca).