Bunondol 0,4 mg, 30 tabletek

Bunondol zawiera buprenorfinę, która jest lekiem przeciwbólowym o bardzo silnym działaniu. Buprenorfina należy do grupy leków zwanych opioidowymi lekami przeciwbólowymi.
Bunondol jest dostępny w dwóch dawkach, w postaci tabletek, które należy umieszczać pod językiem.

Bunondol stosuje się w bólu ostrym i przewlekłym o różnym nasileniu, od umiarkowanego do silnego. Buprenorfina jest stosowana w bólu pooperacyjnym i przewlekłym, najczęściej pochodzenia nowotworowego.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.

• Dawkowanie buprenorfiny ustala lekarz indywidualnie dla każdego pacjenta.

• W zależności od stanu pacjenta, lekarz zaleci stosowanie tabletek podjęzykowych zawierających 0,2 mg lub 0,4 mg buprenorfiny.

Sposób stosowania

• Tabletek nie należy rozgryzać ani połykać.

• Tabletkę należy włożyć pod język i trzymać do momentu całkowitego rozpuszczenia.

• W przypadku suchości w jamie ustnej, przed włożeniem tabletki przepłukać usta wodą.

• U dzieci należy kontrolować, czy tabletka została prawidłowo umieszczona pod językiem.

• Tabletek podjęzykowych nie należy stosować u dzieci poniżej 6 lat.

Zalecana dawka

Dorośli i dzieci powyżej 12 lat
Jednorazowa dawka przeciwbólowa wynosi 0,2 mg do 0,4 mg. W miarę potrzeby stosuje się 0,2 mg do 0,4 mg co 6-8 godzin.
W celu przygotowania pacjenta do operacji (premedykacji) podaje się podjęzykowo 0,4 mg na 2 godziny przed jej rozpoczęciem.
U pacjentów w podeszłym wieku nie jest konieczna modyfikacja dawkowania.

Dzieci od 6 do 12 lat
W bólach różnego pochodzenia:
dzieci o masie ciała 16-25 kg: 0,1 mg;
dzieci o masie ciała 25-37,5 kg: 0,1 mg do 0,2 mg;
dzieci o masie ciała 37,5-50 kg: 0,2 mg do 0,3 mg.
Zalecane dawki należy podawać co 6-8 godzin.

Bunondol można stosować u dzieci w wieku powyżej 6 lat. Podczas stosowania leku u dzieci należy kontrolować, czy tabletka została prawidłowo umieszczona pod językiem. W razie jakichkolwiek wątpliwości, należy zwrócić się do lekarza.

Bunondol z alkoholem.
Należy unikać picia alkoholu podczas stosowania buprenorfiny.

Bunondol zawiera laktozę jednowodną.
Lek zawiera laktozę. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów (np. laktozy), pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Kiedy nie stosować leku Bunondol:

• jeśli pacjent ma uczulenie na buprenorfinę, inne leki opioidowe lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Bunondol należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, lub pielęgniarką.
Lekarz zachowa szczególną ostrożność podczas zalecania buprenorfiny u pacjentów:

• ze zmniejszoną czynnością tarczycy (niedoczynnością tarczycy);

• ze zmniejszoną czynnością kory nadnerczy (zbyt małe wytwarzanie hormonów);

• z astmą lub innymi problemami z oddychaniem, np. z rozedmą płuc;

• z przerostem gruczołu krokowego lub utrudnionym oddawaniem moczu;

• z osłabieniem mięśni (miastenią);

• osłabionych lub wyniszczonych chorobami, lub uzależnionych od opioidów;

• z nieprawidłowościami w obrębie dróg żółciowych;

• z zaburzeniami czynności wątroby;

• z zaburzeniami czynności nerek;

• w podeszłym wieku;

• po urazach głowy;

• z podwyższonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym (objawy, np. ból głowy, zaburzenia świadomości i równowagi, kłopoty z widzeniem);

• z zaburzeniami układu nerwowego, psychozami;

• z alkoholizmem;

• ze skrzywieniem kręgosłupa.

Jeśli u pacjenta rozwinie się uzależnienie, po nagłym zaprzestaniu podawania buprenorfiny mogą wystąpić objawy zespołu odstawiennego.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
O zastosowaniu buprenorfiny w ciąży oraz podczas karmienia piersią zdecyduje lekarz.

Buprenorfina może spowodować senność oraz zaburza sprawność psychofizyczną. Podczas stosowania leku nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Na działanie buprenorfiny wpływają:

• leki przeciwdepresyjne z grupy inhibitorów monoaminooksydazy (np. moklobemid), z grupy trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (np. amitryptylina) oraz norfluoksetyna (produkt przemiany leku fluoksetyny) – należy unikać ich przyjmowania z lekiem Bunondol;

• leki nasenne, np. fenobarbital;

• leki uspokajające, przeciwlękowe, np. diazepam;

• leki z grupy pochodnych fenotiazyny, np. promazyna, chloropromazyna;

• ryfampicyna, troleandomycyna (leki stosowane w zakażeniach bakteryjnych);

• środki antykoncepcyjne zawierające w składzie gestoden;

• lek na grzybicę (ketokonazol);

• leki na AIDS/HIV, np. rytonawir;

• leki na padaczkę, np. fenytoina;

• leki, które zmniejszają wydzielanie śliny.

każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy zaprzestać stosowania leku i natychmiast zgłosić się do lekarza, jeśli u pacjenta wystąpią pierwsze objawy uczulenia (np. obrzęk twarzy, warg, języka, gardła, powodujący trudności w oddychaniu lub przełykaniu). Takie objawy występują rzadko po zastosowaniu buprenorfiny. Lekarz zdecyduje o dalszym postępowaniu.

Najczęściej występują:

• nudności, wymioty;

• zawroty głowy;

• senność.

Wymienione powyżej działania niepożądane występują częściej u pacjentów leczonych ambulatoryjnie.

Mogą wystąpić:

• niskie ciśnienie krwi (prowadzące do omdleń);

• niepokój, zaburzenia nastroju, omamy.

Ponadto sporadycznie występowały:

• wysypki;

• ból głowy;

• trudności w oddawaniu moczu;

• kłopoty z widzeniem;

• problemy z oddychaniem.